Ik weet niet of ik het moet uitmaken..

Hoi,

Ik ben 18 jaar en heb nu 10 maanden een relatie. Ik heb eerder een relatie van 2 maanden gehad maar die zag ik denk ik niet zo serieus omdat ik hem niet leuk genoeg vond uiteindelijk.

Op mijn huidige relatie was en ben ik nog steeds erg verliefd. Mijn vriend vind mij nog steeds leuk om wie ik ben en waardeert me zoals ik ben. Maar ik ben erg verdrietig in mijn relatie nu de laatste tijd.. Zo hadden wij in de begin maanden veel meer contact. Ik viel juist op zijn kinderlijke kanten en dat hij gewoon vrolijk naar mij appte zonder kortaf of typisch mannelijk ofzo kort.. hij haatte sterker nog dat ook.

Maar naarmate relatie langer duurt verdwenen zijn échte verliefdheid best wel snel.. en dit stelde mij eigenlijk wel teleur. Ik word ook helemaal gek van andermans verhalen. Ze zeggen dat de eerste 2 jaar goud zouden moet zijn. Ik heb weinig ervaring met relaties en weet het allemaal niet.. maar dat maakt mij wel erg onzeker. Hij houdt wel van mij maar ik denk toch dat hij onbewust minder interesse in mij heeft. Ik denk dat hij vindt dat ik best veel zeur en over dezelfde onderwerpen heb. Ik heb het idee dat ik niet echt (meer?) Serieus genomen wordt door hem. Hij toont ook weinig oprecht interesse in mij en wat ik doe bijvoorbeeld..

En waar hij in het begin heel spontaan etc is is hij ineens verandert in een kortaf mens met soms een boze stem. Ik kan daar niet zo goed tegen maar hij is dan niet boos zegt hij dan. Hij zegt dat hij gewoon een botte boer is maar wtf. Aan het begin van de relatie zei hij heel wat anders?! Ik heb het ook aan hem gezegd en hij antwoordde niets erop.

Hij laat weinig uit zichzelf horen ook de laatste tijd. Vroeger was hij juist helemaal hyper vaak als ik minder reageer.

Het irriteert mij gewoon dat hij zo anders is dan in het begin. Vroeger liet hij altijd artikelen zien die hem aanspraken aan mij zien bijvoorbeeld. We hadden geen oppeevlakkige gesprekken. We hadden langere gesprekken. Ook bij elkaar. En nu is alles zowat verandert.

Maar ik merk dat hij bij zijn vrienden wel gewoon hetzelfde is en reageert zoals hij bij mij deed in het begin(alleen meer flirterig)

Nu weet ik dat er een stroom van reaties gaan komen. "Als dit je dwarszit. Ooit gehoord van praten?" Nou dat is het juist. Hij wilt er niet over praten. Hij is dan meteen in paniek en gaat alles ombuigen en weet ik het in dat hij het niet zo bedoelde etc.
Daarbij waren er nog wat meer dingen die mij dwarszaten. Allemaal.besproken met als gevolg ruzies... Ik wil ook niet de zeurderige kut vriendin zijn die van alles een probleem maakt.

Maar ik vroeg mij wel af.. is dit normaal wat ik jullie nu uitleg? Hij praat trouwens nu wel gewoon leuk met zijn vrienden en vaker zelfs dan mij. Ik ben geen claimerig type. Absoluut niet. Zo ervaart hij dat ook niet. Maar het doet mij wel verdriet dat hij liever met hun praat dan met mij. En dan niet voor een dagje ofzo. Het gaat nu structureel.

Maar ik heb tegelijk nooit echt het idee gehad dat hij mij wilde dumpen ofzo..

We wonen ook ver van elkaar af dys we doen het meeste vooral via de app (het contact) uiteraard en we zien elkaar gemiddeld een keer per week. Maarja..

Het contact is nu gewoon heel saai etc..

Het ene moment denk ik.. ik maak het uit. Het andere moment zie ik alle leuke momenten voor me op een rij en dan moet ik al huilen bij het idee dat ik hem moet verlaten. Ik hou ontzettend veel van hem. Zoveel en oprecht heb ik nog nooit van iemand gehouden. Ik was vooral gevallen op het idee dat hij net als mij was. Gewoon lekker kinderlijk en van kinderlijke dingen houden. Zijn humor. Hij liet en laat mij altijd ontzettend lachen zoals niemand anders doet. (Hij heeft echt de beste humor van heel Nederland) zijn passies voor interesses die mij ook aanspreken. En zijn uiterlijk was perfect voor mij. Ik vond hem toen zo mooi en dacht dat ik hem nooit zou krijgen en gad het op totdat hij mij spontaan knuffelde en zei dat ik het mooiste meisje was die hij had tegengekomen in zijn leven.

Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik ben ook musschien wel erg onervaren in een relatie. Ik weet niet est normaal is en wat niet. Maar ik ben een persoon die altijd hetzelfde blijft in mijn doen etc. Als ik verliefd ben ga ik niet mijzelf lopen te veranderen zoals sommige mensen dat wel doen. Hij heeft dat zeker gedaan om mij "aan de haak te slaan". Hij was vroeger ook wel in begin veel heviger verliefd dan ik (echt hevig) . Maar dat verdween ook weer snel na 4 maanden denk ik ofzo.. en ik was in begin niet eens meteen ontzettend verliefd maar ik vond hem wel al heel erg aantrekklujj maar verliefsheid door laten dringen is een lang proces bij mij.

Maar ij weet dus niet wat ik moet doen. Ik durf niet dit te bespreken met hem omdat ik al zoveel dingen heb besproken en ik wil geen zeurpiet zijn. Dasrnaasr gaan we ook in december oo vakantie en om eerlijk te zijn lijkt mij ook heel erg kut om daarvoor het uit te maken..


Hij is trouwens heel erg anders in app contact.. in persoonlijk contact/ wanneer ik hem face-to-face zie is hij wel vrij hetzelfde gebleven.. maar ook dat is een beetje veranderd.

Maar het voelt alsof we jaren zujn getrouwd nu ofzi maar we hebben pas 10 maanden! (Wat weinig is in veel mensen hun ogen en zij die gekke verliefdheid zeker anderhalf jaar hebben. Want dat is de norm lijkt wel)

Ik weet ook niet of uberhaupt bespreken zin heeft want wat zou hij nu kunnen doen.. hij kan wel express meer initiatief nemen maar als dat niet oprecht is dan is het ook niks waard.. ik kan niemand veranderen en hem dus ook niet. Het is hem.. met dit alles of zonder hem en dan mis ik ook zijn leuke dingen en ik kan niet kiezen tussen die twee..

tenzij zijn gedrag wel normaal is natuurlijk.. dan wil ik wel nog met hem gaan..

Quintessa schreef: ↑

20-10-2017 23:55

Je bent 18! Als het niet leuk meer is, maak het dan gewoon uit.

Ik vind hem nog steeds leuk

Quintessa schreef: ↑

20-10-2017 23:55

Je bent 18! Als het niet leuk meer is, maak het dan gewoon uit.

Ik denk wel soms zo.. ik ben jong en kan altijd nog een beter iemand ontmoeten maar ik vind dat ook weer zoiets dan ben ik teveel op zoek naar perfectie en niemand is perfect.. maar daarnaast weet ik echt niet of ik een leuker persoon dan hij ga ontmoeten. Maar mijn vriend wil ik ook niet als vergelijkingsmateriaal gebruiken..

Quintessa schreef: ↑

20-10-2017 23:59

Dat schrijf ik niet.

Als je het niet meer leuk hebt samen, stop er dan mee. Je zegt zelf dat het heel saai is als jullie samen zijn. Dan weet je toch genoeg?

Ik type op mijn telefoon.. en het typt heel moeilijk (is een nieuwe) maar het is wel leuk als wij samen bij elkaar zijn.. hoewel langer dan een dag niet. En op de app nog minder leuk nu..

Quintessa schreef: ↑

21-10-2017 00:01

Even alleen zijn is ook een optie natuurlijk. Waarom dan alweer op zoek naar een vervanger?

Dat wil ik ook absoluut niet.. sowieso even tijd nemen dan. Maar is goed. Ik had deze reacties niet verwacht. Ik moet gewoon huilen. Het ene moment wil ik hem echt echt dumpen. Het andere moment echt niet.

daenerys79 schreef: ↑

21-10-2017 00:07

en als jullie bij elkaar blijven, wil je dat echt tot je oud bent? zo leven? nou, dan weet je genoeg...

Ja.. klopt. Maar soms denk ik wel dat het dan misschien anders zal zijn als we samen wonen.. wanneer we op vakantie waren en dus een hele week met elkaar doorbrachten was het wel fantastisch.. en voelde ik echt een toekomst met hem.

Maar je hebt wel gelijk.. want soms denk ik weer Nee nee! Dat kan ik niet..
Het uitmaken zelf denk ik dat het heel erg pijn gaat doen en ik ga alleen maar huilen dan.. daar ben ik meest bang voor.

Delite_ schreef: ↑

21-10-2017 00:09

"Ik ben erg verdrietig in mijn relatie de laatste tijd"
"Hij is verandert in een kortaf mens, met een soms boze stem"
"Hij wil er niet over praten"
"Hij laat weinig uit zichzelf horen"
"Ik denk dat hij vindt dat ik veel zeur"

Uitmaken dus.
Een relatie hoort een positieve aanvulling te zijn op je leven.
Dit levert je alleen maar stress op.
En weet je, het maakt helemaal niets uit of jij gelijk hebt, of hij.
Wat uitmaakt, is dat het kennelijk niet werkt tussen jullie.
Stel nou dat wij allemaal zeggen dat hij gelijk heeft, en dat dit heel normaal is. Ben jij dan ineens wel gelukkig? Natuurlijk niet!
En wat wil je doen dan? Jezelf veranderen, om hem maar gunstiger te stemmen? Dat hoop ik toch van niet.
Ik snap best dat het moeilijk is om het uit te maken, maar er is echt een andere jongen ergens waar je een gezelliger relatie mee kan hebben.
Even flink uithuilen, en weer doorgaan.

Ik denk wel misschien als mij duidelijk is wie er gelijk heeft dat het mij even wel gelukkig gaat maken..