Relaties
alle pijlers
Stiefvader, bio kinderen en ik.
donderdag 16 november 2017 21:19
Heel kinderachtig van mij misschien om hier een topic over te openen als volwassen vrouw en ook een beetje nav een topic hier op Viva.
Maar goed, mijn stiefvader ken ik al sinds mijn kleuterjaren.
Het ging niet altijd goed ergens in mijn puberteit, ook met mijn moeder vele ruzzies.
Daarna rond mijn twintigste was alles weer koek en ei, ging het ouderlijk huis uit en het werd allemaal veel beter en nog steeds hoor.
Kijk steeds meer op naar mijn stiefvader en hecht veel waarde aan zijn mening en houd veel van hem.
Heb ook periodes gehad waarin ik graag zijn biologische dochter had geweest maar dat is nou eenmaal niet zo.
Opzicht hebben wij niet zo'n automatisch, vrije, band onderling wat mijn broers en zussen wel hebben (zijn ook zijn biologische kinderen).
Kan het niet precies benoemen en heb het ook nooit zo willen.
zien maar hij en ik hebben wat houterigs onderling.
Soms een wat afstandelijk sfeertje.
Niet mbt andere meningen o.i.d want daarin botst hij eerder met een paar van zijn biologische kinderen maar gewoon een soms voorzichtiger aanpak.
Is dit herkenbaar bij andere stiefkinderen?
Laatst stak het toen ik zag dat hij een foto van mijn broers en zussen in zijn portemonnee had en op zijn hobby kamer staan ook wat foto's van hen.
Ik sta er niet tussen of bij.
Wel elders in huis, dus in de woonkamer die mijn/onze moeder daar heeft opgehangen.
Wist van die foto's van stiefvafer maar het voelt soms wat vreemd.
Dingen die ook anders zijn, zijn bezoekjes naar mijn broers en zussen die vaker plaatsvinden dan naar mij.
Goed, ik woon t verst weg 35 km en heb geen kleintjes.
Nu ik toch bezig ben denk ik ook vaker aan mijn kindertijd waarin ik heel vaak niet meeging naar zijn familie in het buitenland maar mijn broers en zussen meestal wel.
Het was een combinatie van dat ik het ook heel gezellig vond om dan bij mijn opa en oma te logeren van moeders kant en tja dat was ik ook gewend als oudste en in de tijd dat ik nog geen broers en zusjes had.
Ga hier dus echt niks van zeggen hoor.
Maar is het raar dat ik hier nu over zit te denken/miepen;-)
Verder geen onderscheid in cadeaus etc en doet mijn stiefvader erg zijn best.
En heeft hij ontzettend veel voor me gedaan.
Weet niet precies wat ik wil en het is heus geen ramp hoor.
Overigens hangt stiefvader wel bij mij in een lijstje:-)
Maar goed, mijn stiefvader ken ik al sinds mijn kleuterjaren.
Het ging niet altijd goed ergens in mijn puberteit, ook met mijn moeder vele ruzzies.
Daarna rond mijn twintigste was alles weer koek en ei, ging het ouderlijk huis uit en het werd allemaal veel beter en nog steeds hoor.
Kijk steeds meer op naar mijn stiefvader en hecht veel waarde aan zijn mening en houd veel van hem.
Heb ook periodes gehad waarin ik graag zijn biologische dochter had geweest maar dat is nou eenmaal niet zo.
Opzicht hebben wij niet zo'n automatisch, vrije, band onderling wat mijn broers en zussen wel hebben (zijn ook zijn biologische kinderen).
Kan het niet precies benoemen en heb het ook nooit zo willen.
zien maar hij en ik hebben wat houterigs onderling.
Soms een wat afstandelijk sfeertje.
Niet mbt andere meningen o.i.d want daarin botst hij eerder met een paar van zijn biologische kinderen maar gewoon een soms voorzichtiger aanpak.
Is dit herkenbaar bij andere stiefkinderen?
Laatst stak het toen ik zag dat hij een foto van mijn broers en zussen in zijn portemonnee had en op zijn hobby kamer staan ook wat foto's van hen.
Ik sta er niet tussen of bij.
Wel elders in huis, dus in de woonkamer die mijn/onze moeder daar heeft opgehangen.
Wist van die foto's van stiefvafer maar het voelt soms wat vreemd.
Dingen die ook anders zijn, zijn bezoekjes naar mijn broers en zussen die vaker plaatsvinden dan naar mij.
Goed, ik woon t verst weg 35 km en heb geen kleintjes.
Nu ik toch bezig ben denk ik ook vaker aan mijn kindertijd waarin ik heel vaak niet meeging naar zijn familie in het buitenland maar mijn broers en zussen meestal wel.
Het was een combinatie van dat ik het ook heel gezellig vond om dan bij mijn opa en oma te logeren van moeders kant en tja dat was ik ook gewend als oudste en in de tijd dat ik nog geen broers en zusjes had.
Ga hier dus echt niks van zeggen hoor.
Maar is het raar dat ik hier nu over zit te denken/miepen;-)
Verder geen onderscheid in cadeaus etc en doet mijn stiefvader erg zijn best.
En heeft hij ontzettend veel voor me gedaan.
Weet niet precies wat ik wil en het is heus geen ramp hoor.
Overigens hangt stiefvader wel bij mij in een lijstje:-)
donderdag 16 november 2017 21:34
Opzicht heb ik dat via een Vaderdag kaart gedaan, waarin iets stond in de trand van dat een vader een vader is vanwege hoe hij is en niet vanwege een bloedband.
Maar weet natuurlijk niet hoe dat overkomt.
Heb afgelopen jaar weer zo'n soortgelijke kaart gestuurd maar eigenlijk heeft hij hier niks over gezegd.
donderdag 16 november 2017 21:56
Joh misschien weet hij niet hoe hij hierover moet terug reageren.Donna1971 schreef: ↑16-11-2017 21:34Opzicht heb ik dat via een Vaderdag kaart gedaan, waarin iets stond in de trand van dat een vader een vader is vanwege hoe hij is en niet vanwege een bloedband.
Maar weet natuurlijk niet hoe dat overkomt.
Heb afgelopen jaar weer zo'n soortgelijke kaart gestuurd maar eigenlijk heeft hij hier niks over gezegd.
Mijn vader en ik kunnen als de beste met elkaar, maar begin niet over gevoelens enz want weten niet hoe we daarover moeten praten.
Praat maar gewoon over koetjes en kalfjes dan is het wel goed.
Misschien is jouw stiefvader ook zo.
En hecht niet zoveel waarde aan die fotolijsten, begrijp wel dat het wat vreemd voelt, maar jij hoort er ook bij of je kop nu in een lijstje zit of niet.
vrijdag 17 november 2017 06:04
Noem jij hem papa? Waar is je bio vader?
Ik zou het trouwens wel benoemen van die foto's.
Pap/ Piet weet je dat ik het jammer vind dat ik niet tussen de kinderen hang? Dat kan toch geen kwaad?
Of geef hem zelf een foto met jou (en evt broers/ zussen).
Hij heeft het waarschijnlijk niet eens echt door.
Ik merk hier in huis (samengesteld gezin) ook verschil. Het zijn kleine dingen die anders gaan. Bijvoorbeeld. Man en ik lopen beide niet bloot als er van de andere kant kinderen zijn. Bij bio kinderen is dat geen probleem.
Als ik chago ben doe ik net even meer mijn best om bij stiefkinderen dat niet te laten merken. Ik weet niet precies waarom, denk ergens omdat bang ben dat ze het zich persoonlijk aantrekken terwijl bio kinderen dan gewoon denken ma is chago. Merk dit bij partner trouwens ook.
Ik hang heel bewust lijstjes met alle en lijstjes van kinderen apart op! Ga echt tellen. Wil niet dat ze buitengesloten voelen. Maar toen ik nog alleen bio kinderen had heb ik nooit geteld.
Mensen kunnen voor mij als familie voelen. Maar ik voel ook bloedband. Dat is dan blijkbaar net even anders. Misschien heeft jouw stiefvader dat ook?
Ik zou het trouwens wel benoemen van die foto's.
Pap/ Piet weet je dat ik het jammer vind dat ik niet tussen de kinderen hang? Dat kan toch geen kwaad?
Of geef hem zelf een foto met jou (en evt broers/ zussen).
Hij heeft het waarschijnlijk niet eens echt door.
Ik merk hier in huis (samengesteld gezin) ook verschil. Het zijn kleine dingen die anders gaan. Bijvoorbeeld. Man en ik lopen beide niet bloot als er van de andere kant kinderen zijn. Bij bio kinderen is dat geen probleem.
Als ik chago ben doe ik net even meer mijn best om bij stiefkinderen dat niet te laten merken. Ik weet niet precies waarom, denk ergens omdat bang ben dat ze het zich persoonlijk aantrekken terwijl bio kinderen dan gewoon denken ma is chago. Merk dit bij partner trouwens ook.
Ik hang heel bewust lijstjes met alle en lijstjes van kinderen apart op! Ga echt tellen. Wil niet dat ze buitengesloten voelen. Maar toen ik nog alleen bio kinderen had heb ik nooit geteld.
Mensen kunnen voor mij als familie voelen. Maar ik voel ook bloedband. Dat is dan blijkbaar net even anders. Misschien heeft jouw stiefvader dat ook?
