Relaties
alle pijlers
Wat verwacht je van een relatie?
maandag 11 december 2017 22:09
Ik zit een beetje met de verwachtingen binnen een relatie in de knoop. Vanuit huis heb ik het praktische meegekregen; mijn moeder is mijn vader getrouwd vanwege financiële zekerheid. Ze zijn nu aan het scheiden na een (ontrouw) huwelijk van bijna 30 jaar. In mijn vriendenkring is het het andere uiterste; zij settelen pas wanneer iemand hen vriendschap/ passie in bed/ kinderen en trouw kan beloven. Veel van hen zijn single.
Nu over mij; ik heb sinds kort een relatie met een lieve, aantrekkelijke man die van mij houdt, financieel het oke voor elkaar heeft en waarvan ik denk dat het een goede vader zou zijn. Veel fysieke aantrekkingskracht/ passie in bed. Alleen ik ervaar niet een hechte vriendschap; ik vind hem niet uitermate grappig en het voelt niet alsof ik álles met hem kan bespreken. Hij heeft zijn eigen vrienden en ik ook. We zijn niet elkaars beste vriend. Buiten de slaapkamer hebben we het 'prima' met elkaar, maar ik heb meer lol met mijn vriendinnen.
Mijn vriendinnen zeggen dat ik verder moet zoeken; dit is niet dé man voor mij vanwege deze reden. Nu ben ik benieuwd wat jullie van een relatie verwachten? Vervult jullie partner al deze rollen?
Jullie mening zou mij erg helpen omdat ik geen goed voorbeeld vanuit huis heb meegekregen en daarom erg zoekende ben. Liefs!
Nu over mij; ik heb sinds kort een relatie met een lieve, aantrekkelijke man die van mij houdt, financieel het oke voor elkaar heeft en waarvan ik denk dat het een goede vader zou zijn. Veel fysieke aantrekkingskracht/ passie in bed. Alleen ik ervaar niet een hechte vriendschap; ik vind hem niet uitermate grappig en het voelt niet alsof ik álles met hem kan bespreken. Hij heeft zijn eigen vrienden en ik ook. We zijn niet elkaars beste vriend. Buiten de slaapkamer hebben we het 'prima' met elkaar, maar ik heb meer lol met mijn vriendinnen.
Mijn vriendinnen zeggen dat ik verder moet zoeken; dit is niet dé man voor mij vanwege deze reden. Nu ben ik benieuwd wat jullie van een relatie verwachten? Vervult jullie partner al deze rollen?
Jullie mening zou mij erg helpen omdat ik geen goed voorbeeld vanuit huis heb meegekregen en daarom erg zoekende ben. Liefs!
maandag 11 december 2017 22:13
Er zijn geen goede voorbeelden. Er is slechts wat je zelf belangrijk vindt.
Wat mij treft: je schrijft dat je hem niet uitermate grappig vindt en dat het niet voelt alsof je alles met hem kunt delen. Wil je echt aan zo iemand gebonden zijn, met kinderen enzo?
Voor mij zou ‘t em niet zijn. Zo duidelijk als een bierviltje op een biljartlaken.
Wat mij treft: je schrijft dat je hem niet uitermate grappig vindt en dat het niet voelt alsof je alles met hem kunt delen. Wil je echt aan zo iemand gebonden zijn, met kinderen enzo?
Voor mij zou ‘t em niet zijn. Zo duidelijk als een bierviltje op een biljartlaken.
maandag 11 december 2017 22:21
Dit ben ik met je eens.
Ts je hebt twijfel al zo in het begin van je relatie, dan is dit niet jouw man.
dinsdag 12 december 2017 00:02
Mijn vriend is ook mijn beste vriend en ik verwacht dat ook in een relatie. Over alles kunnen praten, geen geheimen, 100% open en daarnaast voel ik me ook nog super erg aangetrokken tot hem. Ik zou nooit voor minder settlen. Het is de persoon met wie je je leven gaat delen, dan ga je toch niet met iemand waar je niet mee kan lachen en waar je niet alles mee kan delen? Dat wordt dan een lekkere oppervlakkige en saaie boel.
Ik wil hier wel aan toevoegen: als jij zelf al niet open bent over alles, kan je dat natuurlijk niet terug verwachten. Dat is wel iets wat van beide kanten moet komen en waar je beide aan zou kunnen werken
Ik wil hier wel aan toevoegen: als jij zelf al niet open bent over alles, kan je dat natuurlijk niet terug verwachten. Dat is wel iets wat van beide kanten moet komen en waar je beide aan zou kunnen werken
dinsdag 12 december 2017 00:26
Dit inderdaad. Mijn vriend is ook echt mijn beste vriend. Wij kunnen samen juist heel veel lachen, om van alles en nog wat. Dat vind ik juist heel fijn.
dinsdag 12 december 2017 00:34
dinsdag 12 december 2017 01:43
Bedankt voor al jullie reacties! Het zet me goed aan het denken.
Ik vind het lastig omdat mijn moeder van mening is dat ik teveel verwacht. Wat achtergrondinformatie; ik ben 29 jaar en heb 3 lange relaties gehad.
Man nr. 1 was een ontzettend slimme vent, hij was gek op mij en had het financieel héél goed voor elkaar. Maar hij had ook autistische trekken, was niet sociaal, jaloers en isoleerde mij ontzettend. Dit bleek geen match want ik hou van gezelligheid en vrijheid.
Man nr. 2 gaf mij alle ruimte die ik nodig had, kon ik álles mee delen en was oprecht mijn beste vriend. We konden lachen en huilen samen. Maar: ik voelde me niet fysiek aangetrokken tot hem. Ik moest mezelf aanzetten tot het hebben van seks en zoenen, dit deed ik met tegenzin terwijl ik daar nooit eerder problemen mee had. Ik wilde hem en mezelf geen seksloze relatie injagen dus deze relatie heb ik o.a. om die reden beëindigd.
Nu man nr. 3: de seks en fysieke aantrekkingskracht zit helemaal goed. Er is veel intimiteit, ook op het gebied van knuffelen e.d. Hij geeft me alle ruimte die ik nodig heb, is slim en lief. Maar: ik mis de hechte vriendschap die ik met nr. 2 had. We hebben het best gezellig samen maar het echt dubbel liggen van het lachen komt zelden voor. Komt wellicht ook door een taalbariere; we communiceren in het Engels wat voor beiden niet onze moedertaal is. Ik ben grappiger in het Nederlands en hij wellicht ook in zijn moedertaal. Maar dit is giswerk; misschien ligt het niet aan de taalbarriere en hebben we gewoon andere humor. Feit is dat we niet vaak krom liggen van het lachen en dat het samen tijd doorbrengen niet zo 'makkelijk' is als met nr. 2.
Van mijn vriendinnen hoor ik natuurlijk 'er zijn meer vissen in de zee' etc. En dat is ook zeker waar, maar dan hoor ik mijn moeder weer in mijn achterhoofd die zegt dat ik teveel wil.
Kan iemand het allemaal hebben? En zo niet, waar lever je dan op in?
Ik vind het lastig omdat mijn moeder van mening is dat ik teveel verwacht. Wat achtergrondinformatie; ik ben 29 jaar en heb 3 lange relaties gehad.
Man nr. 1 was een ontzettend slimme vent, hij was gek op mij en had het financieel héél goed voor elkaar. Maar hij had ook autistische trekken, was niet sociaal, jaloers en isoleerde mij ontzettend. Dit bleek geen match want ik hou van gezelligheid en vrijheid.
Man nr. 2 gaf mij alle ruimte die ik nodig had, kon ik álles mee delen en was oprecht mijn beste vriend. We konden lachen en huilen samen. Maar: ik voelde me niet fysiek aangetrokken tot hem. Ik moest mezelf aanzetten tot het hebben van seks en zoenen, dit deed ik met tegenzin terwijl ik daar nooit eerder problemen mee had. Ik wilde hem en mezelf geen seksloze relatie injagen dus deze relatie heb ik o.a. om die reden beëindigd.
Nu man nr. 3: de seks en fysieke aantrekkingskracht zit helemaal goed. Er is veel intimiteit, ook op het gebied van knuffelen e.d. Hij geeft me alle ruimte die ik nodig heb, is slim en lief. Maar: ik mis de hechte vriendschap die ik met nr. 2 had. We hebben het best gezellig samen maar het echt dubbel liggen van het lachen komt zelden voor. Komt wellicht ook door een taalbariere; we communiceren in het Engels wat voor beiden niet onze moedertaal is. Ik ben grappiger in het Nederlands en hij wellicht ook in zijn moedertaal. Maar dit is giswerk; misschien ligt het niet aan de taalbarriere en hebben we gewoon andere humor. Feit is dat we niet vaak krom liggen van het lachen en dat het samen tijd doorbrengen niet zo 'makkelijk' is als met nr. 2.
Van mijn vriendinnen hoor ik natuurlijk 'er zijn meer vissen in de zee' etc. En dat is ook zeker waar, maar dan hoor ik mijn moeder weer in mijn achterhoofd die zegt dat ik teveel wil.
Kan iemand het allemaal hebben? En zo niet, waar lever je dan op in?
dinsdag 12 december 2017 01:49
Ik denk dat de taalbarrière een groot deel van het probleem is. Mijn vriend en ik hebben juist van die domme grapjes die je nooit in het Engels zou kunnen maken. Probeert hij Nederlands te leren? (uit interesse gewoon). En ja niemand is perfect natuurlijk, maar ik denk dat er voor iedereen wel iemand rond loopt die heel erg goed bij je past op elk vlak. Tuurlijk zijn er altijd wel "mindere" kanten. Maar als je nu zelf al twijfelt zou ik daar zeker niet voor settlen..Madelief2601 schreef: ↑12-12-2017 01:43Bedankt voor al jullie reacties! Het zet me goed aan het denken.
Ik vind het lastig omdat mijn moeder van mening is dat ik teveel verwacht. Wat achtergrondinformatie; ik ben 29 jaar en heb 3 lange relaties gehad.
Man nr. 1 was een ontzettend slimme vent, hij was gek op mij en had het financieel héél goed voor elkaar. Maar hij had ook autistische trekken, was niet sociaal, jaloers en isoleerde mij ontzettend. Dit bleek geen match want ik hou van gezelligheid en vrijheid.
Man nr. 2 gaf mij alle ruimte die ik nodig had, kon ik álles mee delen en was oprecht mijn beste vriend. We konden lachen en huilen samen. Maar: ik voelde me niet fysiek aangetrokken tot hem. Ik moest mezelf aanzetten tot het hebben van seks en zoenen, dit deed ik met tegenzin terwijl ik daar nooit eerder problemen mee had. Ik wilde hem en mezelf geen seksloze relatie injagen dus deze relatie heb ik o.a. om die reden beëindigd.
Nu man nr. 3: de seks en fysieke aantrekkingskracht zit helemaal goed. Er is veel intimiteit, ook op het gebied van knuffelen e.d. Hij geeft me alle ruimte die ik nodig heb, is slim en lief. Maar: ik mis de hechte vriendschap die ik met nr. 2 had. We hebben het best gezellig samen maar het echt dubbel liggen van het lachen komt zelden voor. Komt wellicht ook door een taalbariere; we communiceren in het Engels wat voor beiden niet onze moedertaal is. Ik ben grappiger in het Nederlands en hij wellicht ook in zijn moedertaal. Maar dit is giswerk; misschien ligt het niet aan de taalbarriere en hebben we gewoon andere humor. Feit is dat we niet vaak krom liggen van het lachen en dat het samen tijd doorbrengen niet zo 'makkelijk' is als met nr. 2.
Van mijn vriendinnen hoor ik natuurlijk 'er zijn meer vissen in de zee' etc. En dat is ook zeker waar, maar dan hoor ik mijn moeder weer in mijn achterhoofd die zegt dat ik teveel wil.
Kan iemand het allemaal hebben? En zo niet, waar lever je dan op in?