Verpest of kan dit nog goed komen?

Hallo allemaal.

Ik ben een man van 32 en ik heb mij aangemeld, omdat ik graag advies wil over de situatie waarin ik nu zit.

Begin november heb ik bij een vriendin thuis een vrouw van 28 ontmoet met een dochtertje van 5. De vonken sloegen van beide kanten meteen over. Ik vond haar meteen leuk en zij mij ook en spraken dat ook naar elkaar toe uit. Nadien hebben we een paar keer afgesproken bij haar thuis en tussendoor leuk contact via WhatsApp.

Laatste keer dat ik haar zag was vorige week dinsdag met Sinterklaas. Ik had aangezien het Sinterklaas was een cadeautje voor haar en haar dochtertje meegenomen. Allemaal leuk en gezellig verlopen allemaal. Afgesproken dat we elkaar snel weer zouden zien.

Maar dat gaat helaas niet meer gebeuren. Ik ben verliefd op haar geworden en niet zo’n klein beetje ook. Ik wilde haar daarom zo snel mogelijk weer zien. Doordat ik dat zo graag wilde, ben ik stom geweest. Ik had haar meerdere keren gevraagd wanneer ik haar weer zou zien. Hier reageerde ze wel op, maar vaag. Ze zei dingen als “komt goed”. Zaterdagavond was ze vrij ’s avonds, maar te moe om af te spreken. Ik kreeg door mijn onzekerheid het gevoel dat ze niet meer met me wilde afspreken. Ik ben door voorgaande relaties best wel onzeker geworden op dat gebied en probeerde daardoor veel bevestiging te zoeken.

Bevestiging kreeg ik wel wat, maar het bleef vooral voor mijn gevoel erg vaag. Er ging door alle onzekerheid van alles door mij heen. Heb daartoe besloten mijn gevoelens in combinatie met een bos bloemen voor haar uit te spreken. Dat had ik beter niet kunnen doen, want toen kwam het hoge woord eruit.

Ze weet niet wat ze ermee moet. Ze vindt het ontzettend lief, maar weet niet of ze al wel een relatie wil. Dat gevoel beklemd haar erg. Daar heb ik op gezegd dat ik ook niet weet of ik wel een relatie wil, maar dat ik haar wel erg leuk vind en haar graag zie. Ook dat vond ze ontzettend lief, maar ze houdt het voorlopig liever op afstand.

Ze zegt dat ze me ontzettend leuk vindt, maar niet toe is aan een relatie vanwege alles dat ze heeft meegemaakt in haar leven tot nu toe. Ze had me verteld dat haar voorgaande relaties niet zo heel fijn waren verlopen. Mannen die haar slecht behandelden of zelfs mishandelden, drugs gebruikten en andere issues hadden. Daarnaast wil ze geen relatie, omdat ik alles goed voor elkaar heb en zij van haarzelf vindt dat ze alles niet goed op orde heeft. Ze is daardoor bang afhankelijk van mij te worden en dat wil ze niet. De eerste reden kan ik begrijpen, de tweede vind ik persoonlijk dan weer erg vaag.

Wat maken jullie hiervan? Is dit kansloos en moet ik haar uit mijn hoofd zetten? Heb ik het verpest doordat ik mezelf zo op heb zitten dringen? Of moet ik haar een tijdje met rust laten om te zien of ze nog bijdraait? Zijn er andere dingen die ik zou kunnen doen? Ik hoop natuurlijk dat ze bijdraait, aangezien ik verliefd op haar ben.

Voor mezelf weet ik dat ik in ieder geval met mijn onzekerheid aan de slag moet. Misschien dat ik het dan in de toekomst wel uit mijn hoofd laat om zulke wanhoopsdaden te doen.

In ieder geval bedankt voor het lezen van mijn verhaal.

Bloody_Mary schreef: ↑

12-12-2017 14:51

Ik vind je verschrikkelijk benauwend overkomen. Neem alleszins veel afstand nu, volgens mij is ze best geschrokken. Het kan dat ze nadien bijdraait maar de vraag is of jij een relatie wil met iemand die toch al wat bagage heeft en een kind uit een eerdere relatie.

Afstand nemen doe ik zeker. Daar vraagt ze om en dat respecteer ik. Hoe moeilijk dat gezien mijn gevoelens voor haar ook is.

Achteraf beschouwend moet het inderdaad allemaal erg benauwend voor haar zijn geweest. Het is ook wel erg triest dat ik zo mijn onzekerheid niet onder controle heb en mij daardoor zo gedraag.

Dat ze bagage heeft vind ik helemaal niet erg. Ook niet dat ze al een kindje heeft. Ik ben alleszins bereid haar te helpen dragen.

apestaartje30 schreef: ↑

12-12-2017 14:53

Als ze verliefd op je Is, maken al die vorige dingen echt geen bal uit.

Ik denk dat ze, op een vriendelijke manier, je probeert wat duidelijk te maken.

Hoe rot ik het ook vind voor je. Leer hiervan. Sterkte.

Precies, dat dacht ik dus zelf ook.

jaw schreef: ↑

12-12-2017 14:58

Zij weet voor zichzelf duidelijk dat ze nog veel aan haarzelf zal moeten werken. Een ding die jij kan doen is haar de regie geven over jullie contact. Voor jou dus meteen de hele zware les om jouw drang en onzekerheid in te tomen. Qua onzekerheid heb je dan een voordeel, want het is onzeker, dus mag jij je onzeker voelen.

Maar inderdaad, je zult haar toch een tijdje met rust moeten laten. Dus inderdaad haar niet continue lastig vallen via welk medium dan ook. Misschien zo eens in de zoveel dagen eens even polsen 's avonds op een beschaafde tijd via een chat gesprekje of ze tijd heeft voor een chat en dan bellen en telefonisch met elkaar praten. En komt het haar niet uit, dan "een andere keer dan maar weer" en een paar dagen wachten.

Op die manier, door af en toe contact te houden, maar echt niet dagelijks, weet zij dat jij er bent, zonder dat jij haar overheerst. Aan haar om eventueel een afspraak te maken.

Maar jij bent verliefd. Helaas gebeurt het heel vaak dat iemand verliefd wordt op een ander zonder dat die persoon hetzelfde denkt of er sowieso voor open staat.

Ik neem geen contact meer met haar op. Indien ze nog contact wil, dan zal ze daar zelf mee moeten komen. Als ze mij echt zo leuk vindt, dan doet ze dat vast ook wel. En als ze dat niet doet, dan vindt ze me waarschijnlijk minder leuk dan ze me heeft verteld.

turquasi schreef: ↑

12-12-2017 15:08

de volgende keer dat je iemand net een maandje kent ga je niet, ik herhaal NIET, afspreken waar de koter bij is

wat een berg IKIKIKIK bij elkaar, van jullie beide trouwens

wat dacht je 'ik neem een kadootje mee dus dan komt alles dik voor elkaar' en toen dat niet werkte gooide je er nog bloemen en stalkergedrag tegenaan

jullie zijn hier allebei nog niet klaar voor

Nee, dat cadeautje met Sinterklaas leek me logisch aangezien het Sinterklaas was. En die bloemen, tja, in mijn hoofd speelde er van tevoren een hele andere reactie af. Nu achteraf zie ik in hoe stom ik ben geweest.

kastella schreef: ↑

12-12-2017 15:16

Dat jij verliefd bent geworden is helaas jammer voor jou, maar er is helemaal niks wat er voor kan zorgen dat jij haar kan winnen. Ze zal helemaal niet makkelijk uit haar schulp te krijgen zijn. En het kan idd goed zijn dat je zich al heeft teruggetrokken in haar schulp doordat jij harder van stapel loop, dan zij wellicht prettig lijkt te vinden. Niks aan te doen.

Inderdaad erg jammer. Het is gemakkelijker iets los te laten als je er geen gevoelens bij hebt ontwikkeld. Nu is dat wel zo en ben daardoor best wel verdrietig. Best wel gek, aangezien het zo kortstondig was.

Het was de eerste keer sinds bijna een jaar dat ik weer eens met mijn hoofd in de wolken liep. Kom zelf ook een relatie waarin ik ben bedrogen en verraden. Dan is het erg fijn dat je je weer eens zo kan voelen. Dat iemand je weer eens graag ziet.

Het klinkt misschien gek, maar ik voel me weer teruggeworpen in de tijd. De tijd waarin ik nog aan het herstellen was van mijn vorige relatie. Het voelt alsof ik in ieder geval voor een deel weer opnieuw moet beginnen met verwerken.

Nu ik dit zo schrijf, vraag ik mezelf af of ik zelf überhaupt wel toe ben aan een nieuwe relatie. Ik merk aan mezelf dat ik emotioneel nog erg kwetsbaar ben. Misschien is dat ook de reden dat het me allemaal zo raakt.

Aan Hadewychh en olifant78

Bedankt voor jullie reactie! Zou het dan niet vooral aan de manier waarop ik het gedaan liggen? Zo wanhopig en opdringerig? Of maakt dat niet uit op het moment dat het gevoel wel wederzijds is/was?

Ik kan me overigens niet voorstellen dat het gevoel niet geheel wederzijds is. Dat ze op dit moment geen relatie met mij wil geloof ik wel, daar geen discussie over, maar hoe zit het dan met al die andere ontmoetingen? Al die vonkjes, het zoenen en het vrijen? Dat doe je toch niet zonder dat er gevoelens zijn?

Zonnebloem1996 schreef: ↑

12-12-2017 15:58

Helemaal mee eens !! Je haalt jezelf echt veel te erg naar beneden! Zonde! Je bent heel moedig geweest om dit aan haar duidelijk te maken, iets wat veel vrouwen zullen waarderen en zelfs aantrekkelijk vinden. Ik snap niet wat daar verkeerd aan is, zij is van haar kant ook niet heel duidelijk geweest dus ik snap je verwarring. Maar goed, nu is ze dat wel en daar zal je je bij neer moeten leggen, hoe lastig ook. En wie weet komt er een tijd dat ze er wel klaar voor is. Je weet het niet . Ik ben er niet over uit namelijk of dit een vriendelijke manier was om te zeggen "ik voel niks voor je" of dat ze gewoon door eerdere ervaringen en angsten even geen behoefte heeft aan een relatie. In beiden gevallen moet je de bal bij haar laten. App haar nog 1 keer en zeg dat het niet je bedoeling was om haar te benauwen en dat je het heel goed begrijp als ze afstand wil. En ik zou zeggen "als je over een tijdje toch behoefte hebt aan contact, laat het mij dan weten"

Dank je wel voor je lieve woorden Zonnebloem.

Over het vetgedrukte ben ik dus ook niet uit. De ontmoetingen en de woorden van gisteren staan zo haaks op elkaar. Voor mij persoonlijk onbegrijpelijk, maar misschien heb ik nog het één en ander te leren op het gebied van relaties en is het allemaal prima verklaarbaar.

Ik had mezelf voorgenomen geen contact meer op te nemen. Hoewel hetgeen je daar op het laatst schrijft misschien ook geen kwaad kan. Maar ja, dat dacht ik van mijn liefdesverklaring en bos bloemen ook. Moeilijk moeilijk moeilijk...