Relaties
alle pijlers
Elkaar tegemoet komen?
vrijdag 15 december 2017 02:54
Ik vroeg me af hoe jullie omgaan met verschillen van inzichten/meningen binnen jullie relatie, want ik heb het gevoel dat het bij ons niet helemaal goed gaat. Ik zal uitleggen hoe wij met deze verschillen omgaan aan de hand van een voorbeeld, dat is denk ik het makkelijkst. Het is een fictief voorbeeld hoor, maar volgens mij is het wel heel duidelijk.
Stel dat ik graag wil dat wij, mijn vriend en ik, in het weekend de wekker om 09.00 uur zetten. Ik vind het bijvoorbeeld heel fijn om dan nog iets aan onze dag te hebben. Mijn vriend zou dan zeggen: nee dat wil ik niet, want ik wil zaterdag en zondag uitslapen zonder wekker. Ik stel dan voor: oké, wat vind je er dan van om de wekker om 10.00 uur te zetten? Dat wil hij dan nog steeds niet. Vervolgens stel ik voor om dan alleen op zaterdag de wekker om 10.30 uur te zetten. Ook dat wil hij niet. Het resultaat is dan dus: we zetten op zaterdag en zondag geen wekker.
Mijn probleem hiermee is dat we dus altijd doen wat hij wil. Ik wil A, hij wil E. Ik stel als compromis B voor en ook C en D. Ik wil B, C en D liever niet, maar het is voor mij altijd nog beter dan E. Hij blijft echter gewoon zeggen: ik wil E en daarmee uit. Ik heb dus het gevoel dat ik altijd water bij de wijn doe, dat ik een compromis voorstel, hem tegemoet kom etc terwijl hij als een soort van klein kind maar blijft zeggen: nee ik wil E.
Als we dus een verschil van mening/inzicht hebben probeer ik het op te lossen door een middenweg te vinden die voor ons beiden acceptabel is. Hij doet hier geen moeite voor want hij stelt zelf nooit een middenweg voor en gaat ook eigenlijk nooit akkoord met mijn voorgestelde middenweg.
Ik vind dat een beetje destructief voor onze relatie en ik twijfel hierdoor erg aan onze relatie. We zijn overigens ongeveer 1,5 jaar samen (we zijn halverwege de 20 qua leeftijd) en ik loop hier steeds tegen aan. Als ik aan hem vraag waarom het altijd zo bij ons gaat zegt hij dat “hij toch niet hoeft te doen wat ik wil”. Ik vraag alleen helemaal niet of hij wil doen wat ik wil, maar ik zoek een manier waarop we allebei tevreden zijn. Ik doe dit trouwens ook nooit op een boze toon, maar vaak eindigt het uiteindelijk wel in ruzie omdat ik me niet gehoord voel in onze relatie en alsof mijn mening niet meetelt.
Ik vind het allemaal erg vermoeiend. Ik kan natuurlijk nog prima leven zonder die wekker in het weekend (nogmaals: het was ook maar een verzonnen voorbeeld), maar ik ben bang dat het met grotere en belangrijkere vragen ook zo zal gaan. Wat als we nieuwe meubels willen kopen, hij wil zwarte en ik witte? Of hij wil kindernaam A en ik wil kindernaam B? Of hij wil wonen in stad A en ik in B? Moet ik dan altijd maar met voorstellen blijven komen terwijl hij die afkeurt en gewoon zijn primaire standpunt blijft verkondigen?
Hoe gaan jullie om met verschillende opvattingen binnen jullie relatie?
Dank jullie wel alvast.
Stel dat ik graag wil dat wij, mijn vriend en ik, in het weekend de wekker om 09.00 uur zetten. Ik vind het bijvoorbeeld heel fijn om dan nog iets aan onze dag te hebben. Mijn vriend zou dan zeggen: nee dat wil ik niet, want ik wil zaterdag en zondag uitslapen zonder wekker. Ik stel dan voor: oké, wat vind je er dan van om de wekker om 10.00 uur te zetten? Dat wil hij dan nog steeds niet. Vervolgens stel ik voor om dan alleen op zaterdag de wekker om 10.30 uur te zetten. Ook dat wil hij niet. Het resultaat is dan dus: we zetten op zaterdag en zondag geen wekker.
Mijn probleem hiermee is dat we dus altijd doen wat hij wil. Ik wil A, hij wil E. Ik stel als compromis B voor en ook C en D. Ik wil B, C en D liever niet, maar het is voor mij altijd nog beter dan E. Hij blijft echter gewoon zeggen: ik wil E en daarmee uit. Ik heb dus het gevoel dat ik altijd water bij de wijn doe, dat ik een compromis voorstel, hem tegemoet kom etc terwijl hij als een soort van klein kind maar blijft zeggen: nee ik wil E.
Als we dus een verschil van mening/inzicht hebben probeer ik het op te lossen door een middenweg te vinden die voor ons beiden acceptabel is. Hij doet hier geen moeite voor want hij stelt zelf nooit een middenweg voor en gaat ook eigenlijk nooit akkoord met mijn voorgestelde middenweg.
Ik vind dat een beetje destructief voor onze relatie en ik twijfel hierdoor erg aan onze relatie. We zijn overigens ongeveer 1,5 jaar samen (we zijn halverwege de 20 qua leeftijd) en ik loop hier steeds tegen aan. Als ik aan hem vraag waarom het altijd zo bij ons gaat zegt hij dat “hij toch niet hoeft te doen wat ik wil”. Ik vraag alleen helemaal niet of hij wil doen wat ik wil, maar ik zoek een manier waarop we allebei tevreden zijn. Ik doe dit trouwens ook nooit op een boze toon, maar vaak eindigt het uiteindelijk wel in ruzie omdat ik me niet gehoord voel in onze relatie en alsof mijn mening niet meetelt.
Ik vind het allemaal erg vermoeiend. Ik kan natuurlijk nog prima leven zonder die wekker in het weekend (nogmaals: het was ook maar een verzonnen voorbeeld), maar ik ben bang dat het met grotere en belangrijkere vragen ook zo zal gaan. Wat als we nieuwe meubels willen kopen, hij wil zwarte en ik witte? Of hij wil kindernaam A en ik wil kindernaam B? Of hij wil wonen in stad A en ik in B? Moet ik dan altijd maar met voorstellen blijven komen terwijl hij die afkeurt en gewoon zijn primaire standpunt blijft verkondigen?
Hoe gaan jullie om met verschillende opvattingen binnen jullie relatie?
Dank jullie wel alvast.
vrijdag 15 december 2017 03:10
Te veel verschillen én niet toegeven gaat niet werken. Praten werkt niet blijkbaar. Ik zou ook gewoon doen waar ik zin in heb. Geen rekening houden met. En heel hard afvragen is hij echt wat je Wil? Als hij hier op reageert kun je de bal terug kaatsen. Lijkt een klein dingetje dit maar dit kan zoveel energie kosten. Het moet wel leuk blijven.
Bij ons komt er ook een middenweg bij 2 verschillende meningen. Alhoewel ik ze wel 9 van de 10 x voorstel.
Bij ons komt er ook een middenweg bij 2 verschillende meningen. Alhoewel ik ze wel 9 van de 10 x voorstel.
Bam!!!!
vrijdag 15 december 2017 03:18
Ja in onze laatste ruzie hierover heb ik ook gezegd: wat als ik nu ook niets meer voorstel en gewoon heel hard “ik wil A, ik wil A, ik wil A” blijf roepen? (Dan moet hij wel met een voorstel komen, denk ik dan?).
Daar reageerde hij toen niet echt op want hij dacht waarschijnlijk dat ik het niet serieus meende. Ik meende dat inderdaad ook niet echt, maar ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing?
Daar reageerde hij toen niet echt op want hij dacht waarschijnlijk dat ik het niet serieus meende. Ik meende dat inderdaad ook niet echt, maar ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing?
vrijdag 15 december 2017 07:25
In het geval van die wekker doe jij helemaal geen voorstel A , B, C of D om een middenweg te zoeken.
Je vriend geeft aan dat hij wil uitslapen. Hij heeft zijn rust blijkbaar nodig.
Jij probeert koste wat kost je zin te krijgen om dat te voorkomen.
Als jij het wel fijn vindt om vroeg op te staan dan doe jij dat en laat hem doen wat hij wil.
In een relatie is het geven en nemen. Maar aan de hand van dit voorbeeld zeg ik jij vraagt alleen en geeft niets.
Waarom kom je niet met een echt gebeurd voorbeeld?
Jij en je relatie zijn echt niet zo uniek dat je dan herkenbaar bent omdat het probleem in andere relaties nooit voorkomt.
Je vriend geeft aan dat hij wil uitslapen. Hij heeft zijn rust blijkbaar nodig.
Jij probeert koste wat kost je zin te krijgen om dat te voorkomen.
Als jij het wel fijn vindt om vroeg op te staan dan doe jij dat en laat hem doen wat hij wil.
In een relatie is het geven en nemen. Maar aan de hand van dit voorbeeld zeg ik jij vraagt alleen en geeft niets.
Waarom kom je niet met een echt gebeurd voorbeeld?
Jij en je relatie zijn echt niet zo uniek dat je dan herkenbaar bent omdat het probleem in andere relaties nooit voorkomt.
vrijdag 15 december 2017 07:34
Maar jij wil dat hij iets op jouw manier doet. Je kan ook denken: ik doe het op mijn manier en jij op jouw manier. Hij lekker uitslapen in het weekend en jij vroeg op.
Ik vind niet dat je zo dwingend kan zijn naar je partner. Als hij de hele week vroeg op moet, dan is het zijn goed recht om in het weekend lekker lang in bed te blijven als hij dat fijn vindt.
Stel je voor dat hij jou gaat dwingen om tot 1 uur 's middags uit te slapen, daar zou je toch ook geen zin in hebben? En dan als tegemoetkoming van je vragen dat je tot 12 uur of 11 uur blijft liggen.
Ik vind niet dat je zo dwingend kan zijn naar je partner. Als hij de hele week vroeg op moet, dan is het zijn goed recht om in het weekend lekker lang in bed te blijven als hij dat fijn vindt.
Stel je voor dat hij jou gaat dwingen om tot 1 uur 's middags uit te slapen, daar zou je toch ook geen zin in hebben? En dan als tegemoetkoming van je vragen dat je tot 12 uur of 11 uur blijft liggen.
vrijdag 15 december 2017 07:56
Dit vooral. Dan zet jij toch de wekker voor jezelf en hij niet?
Maar goed, dat is niet echt het probleem. Als je nu al zoveel twijfels en ruzie hebt, zou ik serieus overwegen of dit wel de man is voor jou. Hij lijkt eigenlijk nergens rekening te houden met jou. Vertel hem wat dat met jou doet. Levert dat niets op, dan houdt het toch wel op.
vrijdag 15 december 2017 07:56
Even jet voorbeeld wat je noemt.
Als ik iets aan mijn dag wil hebben en hij wil uitslapen dan doen we dat
Ik ga er uit, al dan niet met wekker en vriend blijft liggen.
In zijn vrije tijd hoef ik niet te beslissen hoe laat hij op moet staan.
Als er iets voorkomt wat ik wel wel.en hij niet, of omgekeerd dan praten we erover.
Soms vinden we een middenweg en soms niet. Dan trekken we beide ons eigen plan.
Met grote beslissingen, denk aan een huis kopen, kinderen, huisdieren moeten we het wel beide echt eens zijn.
Maar communicatie is wel het toverwoord hoor.
En dat lijkt, uit het door jou genoemde voorbeeld wel heel erg te ontbreken
Als ik iets aan mijn dag wil hebben en hij wil uitslapen dan doen we dat
Ik ga er uit, al dan niet met wekker en vriend blijft liggen.
In zijn vrije tijd hoef ik niet te beslissen hoe laat hij op moet staan.
Als er iets voorkomt wat ik wel wel.en hij niet, of omgekeerd dan praten we erover.
Soms vinden we een middenweg en soms niet. Dan trekken we beide ons eigen plan.
Met grote beslissingen, denk aan een huis kopen, kinderen, huisdieren moeten we het wel beide echt eens zijn.
Maar communicatie is wel het toverwoord hoor.
En dat lijkt, uit het door jou genoemde voorbeeld wel heel erg te ontbreken
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 15 december 2017 08:05
Ik snap niet zo goed waarom je dan niet je eigen plan trekt. Om bij het voorbeeld te blijven, je vriend dwingt je niet om te blijven liggen, die keuze maak je helemaal zelf. Maar vervolgens ben je ontevreden. Wat maakt dat je je dan schikt naar je vriend. Je kunt en hoeft hem niet te veranderen. Ik zou eerst kijken naar je eigen gedrag.
vrijdag 15 december 2017 08:10
Dit gaat niet over wekkers dit gaat over communicatie.
Hoe vaak hebben jullie eigenlijk ruzie? Mijn man en ik zijn 9 jaar samen en èchte ruzie komt eigenlijk niet voor.
En eens met Summer: zijn jullie het over ‘grote’ onderwerpen wel eens?
Hoe vaak hebben jullie eigenlijk ruzie? Mijn man en ik zijn 9 jaar samen en èchte ruzie komt eigenlijk niet voor.
En eens met Summer: zijn jullie het over ‘grote’ onderwerpen wel eens?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
vrijdag 15 december 2017 08:10
Jullie zijn overduidelijk verschillend. Dat hoeft geen probleem te zijn, zolang je maar de ruimte krijgt om ook je eigen ding te doen. Je hoeft toch niet samen op te staan?
Waarom moet je alles samen doen? Volgens mij hebben jullie verschillende ideeen over een relatie.
Jij vindt het belangrijk om redelijk op tijd op te staan "om wat aan de dag te hebben", maar kennelijk zijn je ideeen niet zo goed dat hij denk "goh,, goed idee, leuke plannen, ik sta een beetje op tijd op".
Wanneer dit nu al voor problemen zorgt, dan zou ik willen weten wat er dan wel zo leuk aan hem is.
Waarom moet je alles samen doen? Volgens mij hebben jullie verschillende ideeen over een relatie.
Jij vindt het belangrijk om redelijk op tijd op te staan "om wat aan de dag te hebben", maar kennelijk zijn je ideeen niet zo goed dat hij denk "goh,, goed idee, leuke plannen, ik sta een beetje op tijd op".
Wanneer dit nu al voor problemen zorgt, dan zou ik willen weten wat er dan wel zo leuk aan hem is.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
vrijdag 15 december 2017 08:17
nina*89 schreef: ↑15-12-2017 03:18Ja in onze laatste ruzie hierover heb ik ook gezegd: wat als ik nu ook niets meer voorstel en gewoon heel hard “ik wil A, ik wil A, ik wil A” blijf roepen? (Dan moet hij wel met een voorstel komen, denk ik dan?).
Daar reageerde hij toen niet echt op want hij dacht waarschijnlijk dat ik het niet serieus meende. Ik meende dat inderdaad ook niet echt, maar ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing?
Hier heb je je reden.
Hij wil iets en hij doet wat hij wil en staat daar ook achter. Knappe kop die hem daar vanaf houdt.
Jij wilt ook wel eens iets maar als hij iets anders wil laat je jouw willen gaan.
Twee dingen.
1) Als je je altijd voegt naar een ander levert je dat geen gelijkwaardige relatie op.
2) Als je nooit tegengas geeft verlies je het respect van de ander.
Ik zal het voorbeeld van de wekker maar even volgen; Jij wilt een wekker, hij wil geen wekker. Jij komt met een compromis. Waarom? Waarom zet je je wekker niet gewoon???
En voordat je aan zoiets pittigs als huis, huisdier of kinderen begint kun je maar beter zorgen dat die relatie wat gelijkwaardiger is dan nu, want de kans dat het fout loopt is best aanzienlijk. Ook mijn gedachten gingen richting ´wet van Wuiles`
(Voor degenen die nog niet weten wat die wet inhoudt; Hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een geslaagde relatie).
ceylon wijzigde dit bericht op 15-12-2017 08:18
0.64% gewijzigd
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 15 december 2017 08:18
Tja het zou geven en nemen moeten zijn hè. Als dit altijd voorkomt, bij elk onderwerp lijkt me dat niet fijn in een relatie.
In dit voorbeeld wordt door veel mensen gezegd dat je de wekker voor jezelf kunt zetten. Kan inderdaad, maar ik kan me ook voorstellen dat hij daar dan toch van wakker wordt en niet verder kan slapen. Maar ja. Het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat hij altijd zijn zin krijgt en jij nooit.
Lijkt me lastig op de lange termijn. Zeker als er blijkbaar nergens over te praten valt.
In dit voorbeeld wordt door veel mensen gezegd dat je de wekker voor jezelf kunt zetten. Kan inderdaad, maar ik kan me ook voorstellen dat hij daar dan toch van wakker wordt en niet verder kan slapen. Maar ja. Het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat hij altijd zijn zin krijgt en jij nooit.
Lijkt me lastig op de lange termijn. Zeker als er blijkbaar nergens over te praten valt.
vrijdag 15 december 2017 08:18
Dat is toch prima? Mijn man en ik trekken al tien jaar lang ons eigen plan mbt heel veel dingen en we vinden dit juist prettig.Onbevangen schreef: ↑15-12-2017 08:15Ik zou eens meer je eigen plan trekken en precies doen wat jij wil. Misschien krijgt hij dan door hoe dat is
Het zou voor ons beklemmend zijn als de ander dit soort dingen voor ons zou willen bepalen.
vrijdag 15 december 2017 08:19
Nee, in een partnerrelatie is er democratie. Meestal doe je afwisselend elkaars zin en wordt dit in liefde en in redelijkheid verdeeld. De ene keer doet de ene meer water bij de wijn en de andere keer de ander. Als je dit niet kan en altijd je eigen zin wil doen dan moet je niet trouwen. Dit is ook echt hét grote nadeel van een huwelijk: je moet gráág afstand kunnen doen van een deel van je vrijheid voor het hogere doel: dat huwelijk (of het samenleven). En vind je dit niet fijn dan kan je nog kijken of jouw partner misschien genoegen wil nemen met minder dan jij. Meestal werkt dit maar kort ook al is je partner nog zo bescheiden.
Jij houdt kennelijk niet van veel stappen terugdoen voor je vriend.
Ik beveel in dit geval relatietherapie aan om te kijken hoe redelijk jullie allebei zijn. En anders wordt het niks meer.
Jij houdt kennelijk niet van veel stappen terugdoen voor je vriend.
Ik beveel in dit geval relatietherapie aan om te kijken hoe redelijk jullie allebei zijn. En anders wordt het niks meer.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 15 december 2017 08:22
Ze willen allebei iets. Maar zij wil daarnaast ook nog iets van hem.
Zij hoeft haar willen niet te laten gaan, alleen het willen dat hij precies hetzelfde moet willen als zij. Laat elkaar toch wat vrijheid. Een relatie is geen gevangenis.
vrijdag 15 december 2017 08:27
Ik snap TO in dit voorbeeld heel erg goed.
Een onderdeel van de intimiteit is toch na het ontwaken nog even knuffelen, seks hebben, beetje praten. Het is ook leuk om samen erop uit te gaan in het weekend en voor een beetje uitstap ben je doorgaans vroeger weg dan de middag. Ze kan 's ochtends opstaan voor haar eigen dingen, maar als de ritmes van de beide partijen uit elkaar lopen ben je binnen de kortste keren alleen nog een soort langs elkaar heen levende huisgenoten. Als je al samenwoont, niet samenwonend is zoiets helemaal een ramp.
Wat je eraan doet als hij niet wil, geen idee. Niks. Een vent zoeken die daar ook van geniet.
Een onderdeel van de intimiteit is toch na het ontwaken nog even knuffelen, seks hebben, beetje praten. Het is ook leuk om samen erop uit te gaan in het weekend en voor een beetje uitstap ben je doorgaans vroeger weg dan de middag. Ze kan 's ochtends opstaan voor haar eigen dingen, maar als de ritmes van de beide partijen uit elkaar lopen ben je binnen de kortste keren alleen nog een soort langs elkaar heen levende huisgenoten. Als je al samenwoont, niet samenwonend is zoiets helemaal een ramp.
Wat je eraan doet als hij niet wil, geen idee. Niks. Een vent zoeken die daar ook van geniet.
vrijdag 15 december 2017 08:27
Ikzelf houd niet van wekkers. Ik ben matineus van mezelf en ben om zes uur al op. Ik weiger een wekker, tenzij ik een examen moet doen of een belangrijke afspraak niet mag missen.
Als de ander tot elf uur in zijn nest ligt te stinken in het weekend dan heb ik daar wél grote bezwaren tegen. Niet dat ik er veel van zeg. Ik probeer hem misschien te verleiden om eruit te komen voor een tripje ergens heen. Ik zie dit gewoon als een van zijn minder prettige eigenschappen. Als hij ook veel fijne eigenschappen heeft dan heft dit elkaar misschien op.
Als de ander tot elf uur in zijn nest ligt te stinken in het weekend dan heb ik daar wél grote bezwaren tegen. Niet dat ik er veel van zeg. Ik probeer hem misschien te verleiden om eruit te komen voor een tripje ergens heen. Ik zie dit gewoon als een van zijn minder prettige eigenschappen. Als hij ook veel fijne eigenschappen heeft dan heft dit elkaar misschien op.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 15 december 2017 08:31
En ohja, de vraag was hoe wij dat oplossen.
Ik zal ook wat voorbeeldjes geven dan maar. Mijn man is gek op fietsen. Hij fietst, zet fietsen in elkaar, repareert ze, kijkt de Tour de France en in die weken hoef ik echt niet aan te komen met een dagje uit, laat staan een vakantie.
In die TdF weken zijn één of twee rustdagen waarin manlief eventueel wel bereid is om mee te gaan naar strand of dierentuin, maar dat is nou jammer, ik moet werken. Ik neem dus echt geen vakantie in die drie weken.
Komt er iemand langs vanwege een fietsreparatie of een bestelling, dan graag afspreken ná zeven uur, ivm eten. Maar doet hij dat niet, dan zet ie z´n eten maar in de magnetron hoor.
Man vindt dat er een kerstboom moet komen. Maar dit jaar hebben we er een ADHDkitten bij en ik zie het niet zitten, dus ik heb voor een alternatief gekozen. Is overigens heel leuk geworden. Als hij die boom alsnog wil, mag hij zijn gang gaan, die staat gewoon op zolder. En hij heeft er ook wel even over getwijfeld hoor, maar ja, in dit geval heb ik gewoon gelijk
.
En dat is dus wel iets dat hier doorgaans goed werkt. Mijn man wil iets. Ik wil iets anders. De eerste stap is; waarom wil jij dit en daarom wil ik dat. En ja, soms heeft de één gelijk en soms de ander. En soms hebben we allebei gelijk en dan bespreken we hoe we dat logistiek gaan oplossen en doen beiden wat we zelf willen.
In jouw wekkervoorbeeld zou ik op zaterdag alsnog de wekker zetten, waar hij dan wakker van wordt. Op zondag zou ik hem niet zetten, maar ik word evengoed rond acht uur wakker, dus niemand houdt me tegen om dan op te staan.
Maar het is wel zaak dat je communiceert én dat je je voegt naar elkaar. En naar elkaar voegen wil niet zeggen dat je doet wat de ander wil, maar dat je respecteert wat de ander wil.
Ik zal ook wat voorbeeldjes geven dan maar. Mijn man is gek op fietsen. Hij fietst, zet fietsen in elkaar, repareert ze, kijkt de Tour de France en in die weken hoef ik echt niet aan te komen met een dagje uit, laat staan een vakantie.
In die TdF weken zijn één of twee rustdagen waarin manlief eventueel wel bereid is om mee te gaan naar strand of dierentuin, maar dat is nou jammer, ik moet werken. Ik neem dus echt geen vakantie in die drie weken.
Komt er iemand langs vanwege een fietsreparatie of een bestelling, dan graag afspreken ná zeven uur, ivm eten. Maar doet hij dat niet, dan zet ie z´n eten maar in de magnetron hoor.
Man vindt dat er een kerstboom moet komen. Maar dit jaar hebben we er een ADHDkitten bij en ik zie het niet zitten, dus ik heb voor een alternatief gekozen. Is overigens heel leuk geworden. Als hij die boom alsnog wil, mag hij zijn gang gaan, die staat gewoon op zolder. En hij heeft er ook wel even over getwijfeld hoor, maar ja, in dit geval heb ik gewoon gelijk
.En dat is dus wel iets dat hier doorgaans goed werkt. Mijn man wil iets. Ik wil iets anders. De eerste stap is; waarom wil jij dit en daarom wil ik dat. En ja, soms heeft de één gelijk en soms de ander. En soms hebben we allebei gelijk en dan bespreken we hoe we dat logistiek gaan oplossen en doen beiden wat we zelf willen.
In jouw wekkervoorbeeld zou ik op zaterdag alsnog de wekker zetten, waar hij dan wakker van wordt. Op zondag zou ik hem niet zetten, maar ik word evengoed rond acht uur wakker, dus niemand houdt me tegen om dan op te staan.
Maar het is wel zaak dat je communiceert én dat je je voegt naar elkaar. En naar elkaar voegen wil niet zeggen dat je doet wat de ander wil, maar dat je respecteert wat de ander wil.
ceylon wijzigde dit bericht op 15-12-2017 08:36
5.47% gewijzigd
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 15 december 2017 08:32
Zo'n relatie heb ik ook ooit gehad en werkte dus bij mij niet. Ik ben heel makkelijk, cijfer mezelf soms teveel weg, maar er zijn grenzen. En uiteindelijk na zoveel jaar is die grens echt bereikt.
Als ik iets voorstelde (en dat waren doodnormale dingen) , moest hij er eerst heel lang over nadenken ( lees soms wel een paar dagen), vond het dan niets, kwam niet met een tegenvoorstel en vervolgens gebeurde er gewoon niets of we deden wat hij wilde. Dat hou je echt wel een tijdje vol, maar uiteindelijk trek je dat toch niet meer. Althans ik, Misschien gaat een ander daar anders mee om.
En zoals Noor85 zegt, natuurlijk moet je elkaar ook een beetje vrij laten. In het fictieve geval van de wekker, zou TO de wekker kunnen zetten, dan lekker even iets voor zichzelf doen, en tegen de tijd dat partner wakker wordt, kunnen ze samen iets gaan doen. Dat is ook een compromis.
Maar het is natuurlijk ook wel eens leuk, als de een zich ook eens voegt naar de ander.
Als ik iets voorstelde (en dat waren doodnormale dingen) , moest hij er eerst heel lang over nadenken ( lees soms wel een paar dagen), vond het dan niets, kwam niet met een tegenvoorstel en vervolgens gebeurde er gewoon niets of we deden wat hij wilde. Dat hou je echt wel een tijdje vol, maar uiteindelijk trek je dat toch niet meer. Althans ik, Misschien gaat een ander daar anders mee om.
En zoals Noor85 zegt, natuurlijk moet je elkaar ook een beetje vrij laten. In het fictieve geval van de wekker, zou TO de wekker kunnen zetten, dan lekker even iets voor zichzelf doen, en tegen de tijd dat partner wakker wordt, kunnen ze samen iets gaan doen. Dat is ook een compromis.
Maar het is natuurlijk ook wel eens leuk, als de een zich ook eens voegt naar de ander.
