Relaties
alle pijlers
Stiefkind van de rekening (Docu van Zembla)
vrijdag 15 december 2017 10:16
De documentaire 'stiefkind van de rekening' van Zembla.
Zembla onderzoekt hoe het komt dat twee op de drie samengestelde gezinnen sneuvelt en wat dit voor de betrokken kinderen betekent.
Een op de drie eerste huwelijken strandt, maar wat je minder vaak hoort is dat twee van de drie tweede huwelijken mislukt. De meeste samengestelde gezinnen halen het niet.
Het aantal stiefgezinnen in Nederland is sinds 1998 gestegen tot 150.000 gezinnen in 2007. In deze stiefgezinnen wonen volgens het CBS ruim 280.000 kinderen. Volgens eigen onderzoek is het aantal hoger namelijk 200.000 gezinnen.
Het CBS vermeld verder dat in 84 procent van de stiefgezinnen alle stiefkinderen uit een eerdere relatie van de moeder komen. In 13 procent van de stiefgezinnen zijn alle stiefkinderen afkomstig uit een eerdere relatie van de vader. In ongeveer 3 procent van de stiefgezinnen komen kinderen voor uit eerdere relaties van zowel de moeder als de vader. Overigens krijgen in ongeveer een derde van alle stiefgezinnen de ouders ook een of meer gezamenlijke kinderen.
De documentaire 'Stiefkind van de rekening' van Zembla hakte er bij mij wel in, je ziet ook de kant van de kinderen en dat is wel erg moeilijk, zij kiezen er namelijk niet voor, en maken zo soms meerdere scheidingen mee.
Wat vonden jullie van de documentaire? Wat viel je op?
En heb je zelf stiefkinderen of een samengesteld gezin? Hoe werkt dat bij jullie en wat vond je dan van deze documentaire?
Voor wie het niet gezien heeft, het is een korte documentaire van 36 minuten, en hier is de link, is wel echt de moeite waard!
https://www.npo.nl/zembla-stiefkind-van ... _101384725
Zembla onderzoekt hoe het komt dat twee op de drie samengestelde gezinnen sneuvelt en wat dit voor de betrokken kinderen betekent.
Een op de drie eerste huwelijken strandt, maar wat je minder vaak hoort is dat twee van de drie tweede huwelijken mislukt. De meeste samengestelde gezinnen halen het niet.
Het aantal stiefgezinnen in Nederland is sinds 1998 gestegen tot 150.000 gezinnen in 2007. In deze stiefgezinnen wonen volgens het CBS ruim 280.000 kinderen. Volgens eigen onderzoek is het aantal hoger namelijk 200.000 gezinnen.
Het CBS vermeld verder dat in 84 procent van de stiefgezinnen alle stiefkinderen uit een eerdere relatie van de moeder komen. In 13 procent van de stiefgezinnen zijn alle stiefkinderen afkomstig uit een eerdere relatie van de vader. In ongeveer 3 procent van de stiefgezinnen komen kinderen voor uit eerdere relaties van zowel de moeder als de vader. Overigens krijgen in ongeveer een derde van alle stiefgezinnen de ouders ook een of meer gezamenlijke kinderen.
De documentaire 'Stiefkind van de rekening' van Zembla hakte er bij mij wel in, je ziet ook de kant van de kinderen en dat is wel erg moeilijk, zij kiezen er namelijk niet voor, en maken zo soms meerdere scheidingen mee.
Wat vonden jullie van de documentaire? Wat viel je op?
En heb je zelf stiefkinderen of een samengesteld gezin? Hoe werkt dat bij jullie en wat vond je dan van deze documentaire?
Voor wie het niet gezien heeft, het is een korte documentaire van 36 minuten, en hier is de link, is wel echt de moeite waard!
https://www.npo.nl/zembla-stiefkind-van ... _101384725
vrijdag 15 december 2017 10:25
Samen met man gekeken. Zijn ouders zijn meer dan 20 jaar geleden gescheiden. Al snel volgde er een samengesteld gezin en dat is er nog steeds maar wel met heel veel stribbelingen toen en nu dus nog.
Man herkende zoveel! En kon ineens ook heel veel dingen benoemen wat hem al die tijd dwars zat over de scheiding en het nieuwe gezin. Was een soort eye opener voor hem maar ook voor mij. Nooit geweten dat een scheiding zo heftig is voor een kind.
Man herkende zoveel! En kon ineens ook heel veel dingen benoemen wat hem al die tijd dwars zat over de scheiding en het nieuwe gezin. Was een soort eye opener voor hem maar ook voor mij. Nooit geweten dat een scheiding zo heftig is voor een kind.
vrijdag 15 december 2017 10:26
Wij (beide hebben kinderen uit eerdere relatie) latten daarom bewust.
Ik merk dat de natuurlijke loyaliteit die kinderen en ouders naar elkaar toe hebben in de weg kan staan op het moment dat je 2 gezinnen samenvoegt. Een niet-ouder zal zich eerder irriteren aan een kind. De 'echte' ouder springt dan vaak in de bres. Ook kunnen kinderen zich gaan afzetten. Andere gewoontes, andere waarden, een recept voor een tijdbom
Ik ben blij dat wij allebei financieel zelfstandig zijn en het ons dus kunnen veroorloven om te latten.
Ik merk dat de natuurlijke loyaliteit die kinderen en ouders naar elkaar toe hebben in de weg kan staan op het moment dat je 2 gezinnen samenvoegt. Een niet-ouder zal zich eerder irriteren aan een kind. De 'echte' ouder springt dan vaak in de bres. Ook kunnen kinderen zich gaan afzetten. Andere gewoontes, andere waarden, een recept voor een tijdbom
Ik ben blij dat wij allebei financieel zelfstandig zijn en het ons dus kunnen veroorloven om te latten.
vrijdag 15 december 2017 10:31
Inderdaad, daarom was het voor ons ook een eye opener en hakte het er wel behoorlijk in.
Wij zijn nu 10 jaar getrouwd en hebben 3 kinderen, ons huwelijk is gelukkig goed, en dan beseffen we ook hoe goed dat is en dat we daarin moeten blijven investeren en dat goed moeten houden, juist ook voor de kinderen. Ik vond het best heftig ja.
vrijdag 15 december 2017 10:33
Niet gezien, wel over gelezen.
Op zich zijn er meer cijfers en onderzoeken over bekend waarom het mislukt.
Ik heb een kind meegebracht en samen met man een kind. Erg blij dat hij niets meebracht en dat ze goed met elkaar op kunnen schieten. Ex is erg druk met nieuwe vlam en haar probleemkinderen. Dat heeft enorm veel impact naast het krijgen van een sibling.
Op zich zijn er meer cijfers en onderzoeken over bekend waarom het mislukt.
Ik heb een kind meegebracht en samen met man een kind. Erg blij dat hij niets meebracht en dat ze goed met elkaar op kunnen schieten. Ex is erg druk met nieuwe vlam en haar probleemkinderen. Dat heeft enorm veel impact naast het krijgen van een sibling.
vrijdag 15 december 2017 10:37
Dit moest ik een paar keer lezen, maar je ex is bi, of jij...dan klopt het weer toch?Joostisandersgeaard2 schreef: ↑15-12-2017 10:33Niet gezien, wel over gelezen.
Op zich zijn er meer cijfers en onderzoeken over bekend waarom het mislukt.
Ik heb een kind meegebracht en samen met man een kind. Erg blij dat hij niets meebracht en dat ze goed met elkaar op kunnen schieten. Ex is erg druk met nieuwe vlam en haar probleemkinderen. Dat heeft enorm veel impact naast het krijgen van een sibling.
Heftig voor je kind zeg. Ik bedoelde de situatie, niet de geaardheid.
anoniem_64735f8eb312e wijzigde dit bericht op 15-12-2017 10:37
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
3.86% gewijzigd
vrijdag 15 december 2017 10:40
Het moeilijkste is -denk ik- als je als moeder 2 kinderen meebrengt de relatie in en als vader ook 2 kinderen.
Die 4 kinderen moeten vaak dan samen ongevraagd en fijn nieuw gezin gaan vormen naar de wensen van hun (stief)ouder en dat lijkt me zó moeilijk en zó zwaar, want die kinderen vragen daar niet om.
Opeens vreemde kinderen in je huis met andere gewoontes, waarden, traditie's, achtergrond ect. en daarmee wordt je dan bijna gedwongen een "happy family" te zijn. Die bloedband en dat gevoel is er niet en dat kan je ook niet dwingen.
Lijkt me zo moeilijk, zeker omdat het in ruim 66% van de gevallen weer misloopt en de kinderen opnieuw worden geconfronteerd met een scheiding.
En dat zet zich natuurlijk voort en gaat over op de kinderen die ook later weer veel meer kans maken op een scheiding. Dat is uit onderzoek gebleken.
Het lijkt bijna onmogelijk...
Die 4 kinderen moeten vaak dan samen ongevraagd en fijn nieuw gezin gaan vormen naar de wensen van hun (stief)ouder en dat lijkt me zó moeilijk en zó zwaar, want die kinderen vragen daar niet om.
Opeens vreemde kinderen in je huis met andere gewoontes, waarden, traditie's, achtergrond ect. en daarmee wordt je dan bijna gedwongen een "happy family" te zijn. Die bloedband en dat gevoel is er niet en dat kan je ook niet dwingen.
Lijkt me zo moeilijk, zeker omdat het in ruim 66% van de gevallen weer misloopt en de kinderen opnieuw worden geconfronteerd met een scheiding.
En dat zet zich natuurlijk voort en gaat over op de kinderen die ook later weer veel meer kans maken op een scheiding. Dat is uit onderzoek gebleken.
Het lijkt bijna onmogelijk...
vrijdag 15 december 2017 11:11
Ze schrijft:honingbijtje schreef: ↑15-12-2017 10:37Dit moest ik een paar keer lezen, maar je ex is bi, of jij...dan klopt het weer toch?
Ik lees: Ik (v) heb 2 kinderen, 1 van ex (m) en 1 van man (m). Ex is druk met nieuwe vlam (v) en probleemkinderen van nieuwe vlam.Joostisandersgeaard2 schreef: ↑15-12-2017 10:33Ik heb een kind meegebracht en samen met man een kind. Erg blij dat hij niets meebracht en dat ze goed met elkaar op kunnen schieten. Ex is erg druk met nieuwe vlam en haar probleemkinderen. Dat heeft enorm veel impact naast het krijgen van een sibling.
vrijdag 15 december 2017 11:43
Ik heb de docu ook gezien en ik vond het behoorlijk aangrijpend. Wat mij opviel was dat de kinderen zo hun best deden om er het beste van te maken. Dat ze keer op keer gekwetst werden maar toch weer opstonden en doorgingen. De bijna onverwoestbare loyaliteit van kinderen naar hun ouders. Ze zien het liefst dat hun ouders gelukkig zijn.
En dan de andere kant ... ongelofelijk egoïstische ouders die binnen de kortste keren bij elkaar gaan hokken en verwachten dat de kinderen er wel in mee gaan. Het gaat mis, niet 1 maar soms 2 of 3 keer. Keer op keer doen ze hun kinderen hetzelfde aan. De kinderen voelen zich waardeloos, ingeruild, niet welkom, durven zich niet meer te binden. Enorme gevolgen voor de toekomst van deze kinderen. De GGZ heeft voor jaren werk om de trauma’s van deze kinderen op te lossen.
Dat is het beeld wat ik kreeg bij het zien van de docu.
In het algemeen : Onbegrijpelijk dat ouders alleen aan zichzelf denken. Zo’n samengesteld gezin is vragen om problemen. Je kunt op je klompen aanvoelen dat de kinderen niet op vreemde kinderen en een nieuwe papa of mama zitten te wachten en dat je als ouders ruzies krijgt over opvoedstijl en het karakter van de kinderen van de ander. De relatie komt daardoor al snel onder druk te staan. Hoewel het bij een aantal ook wel gewoon goed zal gaan.
Gewoon blijven latten lijkt me een betere oplossing.
En dan de andere kant ... ongelofelijk egoïstische ouders die binnen de kortste keren bij elkaar gaan hokken en verwachten dat de kinderen er wel in mee gaan. Het gaat mis, niet 1 maar soms 2 of 3 keer. Keer op keer doen ze hun kinderen hetzelfde aan. De kinderen voelen zich waardeloos, ingeruild, niet welkom, durven zich niet meer te binden. Enorme gevolgen voor de toekomst van deze kinderen. De GGZ heeft voor jaren werk om de trauma’s van deze kinderen op te lossen.
Dat is het beeld wat ik kreeg bij het zien van de docu.
In het algemeen : Onbegrijpelijk dat ouders alleen aan zichzelf denken. Zo’n samengesteld gezin is vragen om problemen. Je kunt op je klompen aanvoelen dat de kinderen niet op vreemde kinderen en een nieuwe papa of mama zitten te wachten en dat je als ouders ruzies krijgt over opvoedstijl en het karakter van de kinderen van de ander. De relatie komt daardoor al snel onder druk te staan. Hoewel het bij een aantal ook wel gewoon goed zal gaan.
Gewoon blijven latten lijkt me een betere oplossing.
vrijdag 15 december 2017 11:49
Ik heb het nog niet gezien, maar ik ga zeker kijken.
Zelf ben ik niet gescheiden en zijn we eigenlijk gewoon een saai, vrij traditioneel gezin. In mijn omgeving zijn wel veel gescheiden stellen en sommigen zijn hertrouwd en hebben zoals ze zelf eufemistisch zeggen "fusion" gezinnen.
Wat mij opvalt is dat de samengestelde gezinnen in mijn omgeving vooral ongelukkige kinderen lijken te hebben. Er speelt van alles en nog wat op school en de sport, maar de ouders houden (zichzelf?) voor dat dit de beste beslissing ever was. En dat de kinderen weliswaar wat probleempjes hebben, maar die hebben kinderen in niet-samengestelde gezinnen ook.
Zelf ben ik niet gescheiden en zijn we eigenlijk gewoon een saai, vrij traditioneel gezin. In mijn omgeving zijn wel veel gescheiden stellen en sommigen zijn hertrouwd en hebben zoals ze zelf eufemistisch zeggen "fusion" gezinnen.
Wat mij opvalt is dat de samengestelde gezinnen in mijn omgeving vooral ongelukkige kinderen lijken te hebben. Er speelt van alles en nog wat op school en de sport, maar de ouders houden (zichzelf?) voor dat dit de beste beslissing ever was. En dat de kinderen weliswaar wat probleempjes hebben, maar die hebben kinderen in niet-samengestelde gezinnen ook.
vrijdag 15 december 2017 11:54
vrijdag 15 december 2017 12:00
Mejuffrouwmuis schreef: ↑15-12-2017 11:49
Wat mij opvalt is dat de samengestelde gezinnen in mijn omgeving vooral ongelukkige kinderen lijken te hebben. Er speelt van alles en nog wat op school en de sport, maar de ouders houden (zichzelf?) voor dat dit de beste beslissing ever was. En dat de kinderen weliswaar wat probleempjes hebben, maar die hebben kinderen in niet-samengestelde gezinnen ook.
Ja inderdaad. En ouders blijven het vaak goedpraten en blijven dingen zeggen als "kinderen in traditionele gezinnen hebben ook problemen"
Maar dat is toch echt heel anders.
En ik ken ook sommige waarvan ze blijven herhalen en roepen hoe gelukkig ze wel niet zijn en hoe goed het wel niet gaat met hun samengesteld gezin en hoe hecht ze nu zijn ect. Maar dan denk ik, als dat écht zo is hoef je dat toch niet steeds te blijven herhalen en benadrukken?
De meeste kinderen lijken het helemaal niet goed te doen in samengestelde gezinnen en hebben vaak problemen. Ja, het kan goed gaan, maar de statistieken zeggen iets anders. Veel kinderen krijgen later ook problemen, ook met hun eigen relaties in de toekomst.
Dat het nu goed lijkt te gaan zegt ook niet alles.
Het kan werken, maar het is moeilijk en is hard werken en is denk ik toch eerder een uitzondering.
vrijdag 15 december 2017 12:01
Heb je de docu wel gezien?
vrijdag 15 december 2017 12:03
Nou het is me wat he LAgirl, met je tienjarige huwelijk, twee kindertjes, je zelfgebouwde huis met hoge ramen speciaal voor het licht en beperkte schermtijd en je goede voorbeeld.
Wat denk JIJ er nou van he van al die toestanden?!
Vreselijk vind je niet.
Er zijn nou eenmaal heel veel mensen die niet 60 jaar met elkaar kunnen leven, shit happens maar de meeste mensen zetten hun kinderen echt wel op de eerste plek en heel veel willen toch graag weer samen wonen.
Het is denk ik makkelijk oordelen zonder ervaring en 1 documentaire die ellende belicht.
Het gaat inderdaad erg vaak fout maar jouw topic riekt een beetje naar sensatie over de rug van de to met haar stiefouder topic.
Wat denk JIJ er nou van he van al die toestanden?!
Vreselijk vind je niet.
Er zijn nou eenmaal heel veel mensen die niet 60 jaar met elkaar kunnen leven, shit happens maar de meeste mensen zetten hun kinderen echt wel op de eerste plek en heel veel willen toch graag weer samen wonen.
Het is denk ik makkelijk oordelen zonder ervaring en 1 documentaire die ellende belicht.
Het gaat inderdaad erg vaak fout maar jouw topic riekt een beetje naar sensatie over de rug van de to met haar stiefouder topic.
vrijdag 15 december 2017 12:05
Ik heb als kind ervaring met samengesteld gezin, wat ook weer uit elkaar is gegaan. En nu als alleenstaande moeder ga ik op dates waar gevraagd wordt of ik nog meer kinderen wil. Standaard antwoord is dat statistisch gezien de kans op mislukken 2 op 3 is. Meeste weten het niet eens. Ik zal er nooit zo onbevangen in staan. Relaties zijn al lastig, met kinderen is al lastig, laat staan een samengesteld gezin. Ik heb het te doen met alle kinderen die mee gesleurd worden in complexe, onstabiele thuissituaties. Ongeacht of er goede bedoelingen van de ouders achter zitten of niet.
Sorry, I can't hear you over the sound of how awesome I am
vrijdag 15 december 2017 12:07
Ik denk dat kinderen altijd beter af zijn in een eigen gezin dan in een samengesteld gezin. Dat samengestelde gezin wordt op zijn best leefbaar, maar kan in de meeste gevallen nooit op een kerngezin gaan lijken. Misschien wel als een ouder een heel jong kind meeneemt en daar geen nieuwe kinderen bij komen.
Aan de andere kant, veel kerngezinnnen bieden ook geen veilige of gezellige leefomgeving. Als ik kijk naar mijn eigen kinderen, de oudste heeft wel kort in een papa/mama/kind gezin gewoond, zijn ze het er wel over eens dat hun vader en ik niet bij elkaar zouden moeten wonen. Daarvoor zijn we te verschillend. Mijn oudste heeft een heel lieve stiefmoeder, maar ook daar zijn sinds de komst van nieuwe kinderen de verhoudingen veranderd. Ik denk dat ze daar meer last van heeft dan van de scheiding (die al 16 jaar geleden is).
Maar ja, ik kan me voorstellen dat je, na een scheiding met jonge kinderen, wel weer eens een poging wilt wagen om opnieuw samen te wonen. Latten tot je kind volwassen is, is niet voor iedereen een reële optie. Zelf ook geprobeerd, was geen succes, doe ik nooit meer.
Aan de andere kant, veel kerngezinnnen bieden ook geen veilige of gezellige leefomgeving. Als ik kijk naar mijn eigen kinderen, de oudste heeft wel kort in een papa/mama/kind gezin gewoond, zijn ze het er wel over eens dat hun vader en ik niet bij elkaar zouden moeten wonen. Daarvoor zijn we te verschillend. Mijn oudste heeft een heel lieve stiefmoeder, maar ook daar zijn sinds de komst van nieuwe kinderen de verhoudingen veranderd. Ik denk dat ze daar meer last van heeft dan van de scheiding (die al 16 jaar geleden is).
Maar ja, ik kan me voorstellen dat je, na een scheiding met jonge kinderen, wel weer eens een poging wilt wagen om opnieuw samen te wonen. Latten tot je kind volwassen is, is niet voor iedereen een reële optie. Zelf ook geprobeerd, was geen succes, doe ik nooit meer.
vrijdag 15 december 2017 12:08
Niet op enig onderzoek gestoeld, maar het lijkt me dat opgroeien in een ongelukkig kerngezin een andere, of wellicht mindere, impact heeft op een kind dan opgroeien in een samengesteld gezin.
In een kerngezin is er sowieso sprake van twee ouders die over het algemeen waanzinnig veel van hun kinderen houden. Dat ze elkaar niet zo gers vinden is een ander verhaal, maar de liefde voor de kinderen is er. (in het algemeen) In een samengesteld gezin krijg je hoe dan ook te maken met een niet-biologische ouder en niet-biologische kinderen. Je zal best veel van een niet-biologisch kind kunnen houden, maar ik geloof niet dat je net zoveel van een niet-eigen kind als van een eigen kind kunt houden.
Het lijkt me gewoon ruk om samen te moeten wonen met kinderen die niet jouw broers of zussen zijn en een volwassene die niets van jou is, maar wel de vader/moeder van je stiefbroer/-zus. Ik denk dat je onbewust altijd je eigen kind voorop zet, hoe bewust je ook aan het opvoeden bent.
Het kan mijn eigen beperking zijn, maar ik zou nooit zoveel van andermans kind kunnen houden als van mijn eigen kinderen.
vrijdag 15 december 2017 12:11
Alinea: Ik heb 3 kinderen, niet zo goed opgelet dus. 
Ik vind ons gezin en huwelijk heel erg belangrijk, daarin willen we ook investeren, zeker ook voor de kinderen.
En ja, het kan misgaan, al hopen we dat van niet natuurlijk. Maar ik ben er niet van overtuigd dat samengestelde gezinnen altijd werken en dat kinderen uit hun eigen omgeving (huis, school, vriendjes) moeten gehaald worden, zeker niet omdat ouders dat zo graag willen.
Ik zou dan dus ook (denkelijk) kiezen voor latten en ik denk dat dat veel beter zou werken, zeker voor de kinderen die me veel belangrijker zijn!
Maar nogmaals, ik hoop dat zelf nooit mee te maken en wij proberen te investeren in ons eigen gezin. Happy?
Ik vind ons gezin en huwelijk heel erg belangrijk, daarin willen we ook investeren, zeker ook voor de kinderen.
En ja, het kan misgaan, al hopen we dat van niet natuurlijk. Maar ik ben er niet van overtuigd dat samengestelde gezinnen altijd werken en dat kinderen uit hun eigen omgeving (huis, school, vriendjes) moeten gehaald worden, zeker niet omdat ouders dat zo graag willen.
Ik zou dan dus ook (denkelijk) kiezen voor latten en ik denk dat dat veel beter zou werken, zeker voor de kinderen die me veel belangrijker zijn!
Maar nogmaals, ik hoop dat zelf nooit mee te maken en wij proberen te investeren in ons eigen gezin. Happy?
vrijdag 15 december 2017 12:13
Wat ik heel triest in mijn directe omgeving vind, is de zoon van gescheiden ouders die co-ouderschap delen en waarvan de vader kinderen bij zijn nieuwe partner heeft en waarbij die zoon er zwaar onder lijdt dat zijn halfzusjes en zijn stiefzusjes hun (gezamelijke) (stief) vader dus 24/7 meemaken, en hij maar 50 % van de tijd. Dat kind is me een partij eenzaam van binnen. Hartverscheurend.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
