Relaties
alle pijlers
Vreemde thuissituatie
dinsdag 23 januari 2018 14:54
Op de eerste plaats ik hou van mijn moeder, maar tegelijkertijd is zij een tamelijk onzekere en claimende vrouw. Ze vond het verschrikkelijk toen ik op mijn 21e het ouderlijk huis verliet en op mijzelf ging wonen. Het was een logische stap na mijn studie en mijn allereerste baan.
Maar....ik heb ook nog een broer van medio 35 wiens leven anders is gelopen. Verschillende Hbo opleidingen geprobeerd, niet afgerond. Kortdurende banen en uiteindelijk de bijstand ingerold. Onderwijl is hij altijd thuis blijven wonen. Ouders hebben hem verder nooit gestimuleerd om bijvoorbeeld weer te gaan werken toen hij in de bijstand zat. Ze vonden het eigenlijk wel prima. Inmiddels is mijn moeder ontzettend gewend aan het feit dat mijn broer thuiswoont. Het huwelijk met mijn vader is niet best en het is haar schrikbeeld dat zij alleen achterblijft met mijn vader. Dus CLAIMT zij mijn broer. Broer heeft geen sociaal leven, inmiddels wel een eigen bedrijf, maar dat is ook niet voldoende om op eigen benen te staan. Ondertussen is er een ongezonde situatie gaande die al jaren doet. Ik stoor me verschrikkelijk aan het feit dat mijn moeder zo claimt richting mijn broer. Bijv. als ik iets met mijn broer wil afspreken, moet zij mee. Ze wordt woedend als zij niet mee mag....Ook als ik bel met mijn broer wil zij elk detail weten. Ik heb broer geadviseerd om met een psycholoog te praten, maar dat houdt ze op elk front tegen. Broer heeft totaal geen daadkracht en laat het dan ook maar.
Inmiddels weet ik even niet meer hoe het verder moet..Partner adviseert om het los te laten, maar dat lukt me niet...
Tegelijkertijd is ze ontzettend lief voor haar kleinkinderen. Dat maakt het allemaal zo lastig.
Maar....ik heb ook nog een broer van medio 35 wiens leven anders is gelopen. Verschillende Hbo opleidingen geprobeerd, niet afgerond. Kortdurende banen en uiteindelijk de bijstand ingerold. Onderwijl is hij altijd thuis blijven wonen. Ouders hebben hem verder nooit gestimuleerd om bijvoorbeeld weer te gaan werken toen hij in de bijstand zat. Ze vonden het eigenlijk wel prima. Inmiddels is mijn moeder ontzettend gewend aan het feit dat mijn broer thuiswoont. Het huwelijk met mijn vader is niet best en het is haar schrikbeeld dat zij alleen achterblijft met mijn vader. Dus CLAIMT zij mijn broer. Broer heeft geen sociaal leven, inmiddels wel een eigen bedrijf, maar dat is ook niet voldoende om op eigen benen te staan. Ondertussen is er een ongezonde situatie gaande die al jaren doet. Ik stoor me verschrikkelijk aan het feit dat mijn moeder zo claimt richting mijn broer. Bijv. als ik iets met mijn broer wil afspreken, moet zij mee. Ze wordt woedend als zij niet mee mag....Ook als ik bel met mijn broer wil zij elk detail weten. Ik heb broer geadviseerd om met een psycholoog te praten, maar dat houdt ze op elk front tegen. Broer heeft totaal geen daadkracht en laat het dan ook maar.
Inmiddels weet ik even niet meer hoe het verder moet..Partner adviseert om het los te laten, maar dat lukt me niet...
Tegelijkertijd is ze ontzettend lief voor haar kleinkinderen. Dat maakt het allemaal zo lastig.
dinsdag 23 januari 2018 15:04
Niet mee bemoeien, wees bij dat ze een lieve oma is voor je kinderen. En je broer is zelf verantwoordelijk voor zijn leven en als hij er geen problemen mee heeft nog bij zijn ouders te wonen en je ouders hebben omgekeerd geen moeite met dat jou broer nog bij hun woont, wie ben jij dan om je daar mee te bemoeien
anoniem_358010 wijzigde dit bericht op 23-01-2018 15:06
0.48% gewijzigd
dinsdag 23 januari 2018 15:10
Het is ook geen gezonde situatie. Maar als jouw broer niet met een psycholoog wil praten of het huis uit, kun je ook vrij weinig doen. Je broer zal zelf op een gegeven moment moeten opstaan en hieruit moeten stappen.
Kun je niet eens met je moeder praten dat je graag een keertje wil lunchen met je broer? Gewoon even broer-zus tijd? Of is ze bang dat je op hem in gaat praten en wil ze dat voorkomen?
Kun je niet eens met je moeder praten dat je graag een keertje wil lunchen met je broer? Gewoon even broer-zus tijd? Of is ze bang dat je op hem in gaat praten en wil ze dat voorkomen?
dinsdag 23 januari 2018 15:15
jawel hoor, als hij dat zelf wilpiekeraar2017 schreef: ↑23-01-2018 15:05Het lijkt mij geen gezonde situatie. Broer is niet gelukkig. Ik krijg bijna een hekel aan mijn moeder omdat zij hem zo claimt....een man van 35 jaar kan je toch niet thuishouden?
blijkbaar vindt hij het wel best
dinsdag 23 januari 2018 15:31
Een herkenbaar verhaal dus! Heeft jouw broer wel sociale contacten? Die van mij dus niet. En hoe vindt jouw moeder het dat hij nog thuis woont?
dinsdag 23 januari 2018 15:40
Wie zegt dat hij het niet kan. Hij heeft immers nooit geleerd om voor zichzelf op te komen. Altijd klein gehouden. Denk dat hij ook wat ontwikkeling mist en bang is voor moeders. Dat is de schuld van moeders en dan heeft zijn leeftijd niks mee te maken.Onbevangen schreef: ↑23-01-2018 15:27Weet je zeker dat hij ongelukkig is omdat hij nog thuis woont? Anders zou hij er toch wel wat aan doen ?
Moeders ontwikkelt psychische problemen en zoon is al jaren de dupe van. Zoon heeft problemen met zijn ontwikkeling.
Bam!!!!
