Relaties
alle pijlers
ik verpest mijn relatie
dinsdag 23 januari 2018 15:37
Hallo allemaal,
Een korte situatieschets..
Ik heb 1,5 jaar een relatie met mijn vriend en we wonen sinds een aantal maanden samen.
Ik ben begin 30, mijn vriend begin 40.
Ik ben ontzettend jaloers..ziekelijk zelfs.
Mijn ouders zijn in mijn tienerjaren ontzettend akelig uit elkaar gegaan. Mijn vader ging langere tijd vreemd en heeft heel veel gelogen tegen mijn moeder, zelfs nadat het uitgekomen was. Mijn moeder reageerde hier heel erg heftig op met een drankprobleem tot gevolg en zelf een aantal pogingen uit het leven te stappen.
Ik heb hier een beste knauw aan over gehouden.
Op latere leeftijd heb ik een vriendje gehad die heel veel aandacht van andere meiden zocht tijdens onze relatie. Voor zover ik weet is er nooit iets lichamelijks gebeurd, alleen heel veel berichtjes via email en social media. Ik ben hier achtergekomen..
Toch besloten bij hem te blijven en heb nog 1,5 jaar in een hele nare relatie gezeten met heel erg veel wantrouwen en achterdocht.
Die relatie is uiteindelijk op de klippen gelopen en ik ben een hele periode vrijgezel gebleven.
1,5 jaar geleden heb ik mijn huidige vriend leren kennen en ik ben nog nooit zo gek op iemand geweest. Ik hoopte dat ik met de jaren hier wel overheen gegroeid zou zijn maar het is nog nooit zo hevig geweest als nu..
Ik zie in alle vrouwen om ons heen gevaar, ik heb zo weinig vertrouwen in ons en in mezelf en dat is zo ontzettend vermoeiend. Ik heb erge controledrang, als ik controleer lijkt het alsof ik voor heel even weer rust in mijn hoofd krijg.
Mijn vriend heeft altijd gezegd dat ik altijd zijn telefoon mag checken, dat hij niets te verbergen heeft. Hij heeft dat in het begin gezegd met de hoop dat als ik na 10x checken niets zou hebben gevonden mijn vertrouwen zou groeien.
helaas is dat niet gebeurd en het begint hem nu echt te irriteren wat ik volledig snap.
Ik vind het heel erg lastig als hij gaat stappen, met zn vrienden weggaat of zelfs maar een knappe dame op linkedin accepteert. Bij mij gaan dan alle alarmbellen af.. Ik weet dat dit niet terecht is en nergens op slaat maar het blijft gebeuren, alsof ik het niet onder controle heb.
Ik stel mijn vriend dan net zo lang allemaal (domme) vragen tot ik weer enigzins gerustgesteld ben met bijna altijd dikke ruzie tot gevolg.
Ik vind mezelf geen leuk persoon zo maar het lukt me niet ermee te stoppen.
Ondertussen hebben we al zoveel ruzies gehad dat onze relatie op knappen staat.. mijn vriend is er klaar mee, wil het zo niet meer.
Het frustrerende is dat wat ik probeer te 'voorkomen ' door mijn gedrag - dat hij bij me weggaat- hierdoor juist gaat gebeuren.
Ik heb hulp gezocht, heb al gesprekken gehad met een psycholoog en wordt in maart naar een speciaal centrum voor persoonlijkheidsstoornissen gestuurd.
De psycholoog zei dat mijn probleem daar dmv groepstherapieen goed te behandelen is.
Maar of mijn relatie het tot die tijd gaat redden.....? ik ben er heel erg bang voor...
Wat wil ik met dit topic? Ik weet dat ik waarschijnlijk veel reacties zal krijgen die niet mals zijn, maar misschien is dat ook juist wat ik moet horen.
ik vind mezelf een vreselijk mens op deze manier en mijn vriend verdient dit niet, hij heeft nog nooit iets gedaan om mijn vertrouwen te beschamen.
Alle tips zijn welkom, alle harde opmerkingen ook. Wellicht dringt er eentje tot me door en helpt dat iets.
Een korte situatieschets..
Ik heb 1,5 jaar een relatie met mijn vriend en we wonen sinds een aantal maanden samen.
Ik ben begin 30, mijn vriend begin 40.
Ik ben ontzettend jaloers..ziekelijk zelfs.
Mijn ouders zijn in mijn tienerjaren ontzettend akelig uit elkaar gegaan. Mijn vader ging langere tijd vreemd en heeft heel veel gelogen tegen mijn moeder, zelfs nadat het uitgekomen was. Mijn moeder reageerde hier heel erg heftig op met een drankprobleem tot gevolg en zelf een aantal pogingen uit het leven te stappen.
Ik heb hier een beste knauw aan over gehouden.
Op latere leeftijd heb ik een vriendje gehad die heel veel aandacht van andere meiden zocht tijdens onze relatie. Voor zover ik weet is er nooit iets lichamelijks gebeurd, alleen heel veel berichtjes via email en social media. Ik ben hier achtergekomen..
Toch besloten bij hem te blijven en heb nog 1,5 jaar in een hele nare relatie gezeten met heel erg veel wantrouwen en achterdocht.
Die relatie is uiteindelijk op de klippen gelopen en ik ben een hele periode vrijgezel gebleven.
1,5 jaar geleden heb ik mijn huidige vriend leren kennen en ik ben nog nooit zo gek op iemand geweest. Ik hoopte dat ik met de jaren hier wel overheen gegroeid zou zijn maar het is nog nooit zo hevig geweest als nu..
Ik zie in alle vrouwen om ons heen gevaar, ik heb zo weinig vertrouwen in ons en in mezelf en dat is zo ontzettend vermoeiend. Ik heb erge controledrang, als ik controleer lijkt het alsof ik voor heel even weer rust in mijn hoofd krijg.
Mijn vriend heeft altijd gezegd dat ik altijd zijn telefoon mag checken, dat hij niets te verbergen heeft. Hij heeft dat in het begin gezegd met de hoop dat als ik na 10x checken niets zou hebben gevonden mijn vertrouwen zou groeien.
helaas is dat niet gebeurd en het begint hem nu echt te irriteren wat ik volledig snap.
Ik vind het heel erg lastig als hij gaat stappen, met zn vrienden weggaat of zelfs maar een knappe dame op linkedin accepteert. Bij mij gaan dan alle alarmbellen af.. Ik weet dat dit niet terecht is en nergens op slaat maar het blijft gebeuren, alsof ik het niet onder controle heb.
Ik stel mijn vriend dan net zo lang allemaal (domme) vragen tot ik weer enigzins gerustgesteld ben met bijna altijd dikke ruzie tot gevolg.
Ik vind mezelf geen leuk persoon zo maar het lukt me niet ermee te stoppen.
Ondertussen hebben we al zoveel ruzies gehad dat onze relatie op knappen staat.. mijn vriend is er klaar mee, wil het zo niet meer.
Het frustrerende is dat wat ik probeer te 'voorkomen ' door mijn gedrag - dat hij bij me weggaat- hierdoor juist gaat gebeuren.
Ik heb hulp gezocht, heb al gesprekken gehad met een psycholoog en wordt in maart naar een speciaal centrum voor persoonlijkheidsstoornissen gestuurd.
De psycholoog zei dat mijn probleem daar dmv groepstherapieen goed te behandelen is.
Maar of mijn relatie het tot die tijd gaat redden.....? ik ben er heel erg bang voor...
Wat wil ik met dit topic? Ik weet dat ik waarschijnlijk veel reacties zal krijgen die niet mals zijn, maar misschien is dat ook juist wat ik moet horen.
ik vind mezelf een vreselijk mens op deze manier en mijn vriend verdient dit niet, hij heeft nog nooit iets gedaan om mijn vertrouwen te beschamen.
Alle tips zijn welkom, alle harde opmerkingen ook. Wellicht dringt er eentje tot me door en helpt dat iets.
evela wijzigde dit bericht op 23-01-2018 16:12
1.15% gewijzigd
dinsdag 23 januari 2018 15:45
Wat vervelend dat het zoveel invloed heeft op je relatie! Ik was zelf vroeger ook erg jaloers en nog steeds is het een zwaktepunt. Maar wat ik heb geleerd is dat het checken van mijn vriend zijn telefoon of vragen met wie hij heeft gepraat in de kroeg niks uitmaakt het houdt alleen het patroon in stand.
Het is een soort verslaving, mijn vriend heeft na een tijdje ook aangegeven dat hij het niet vind kunnen dat ik in zijn telefoon wil kijken. Het kriebelde enorm en jaloezie laaide op, maar uiteindelijk is het enorm afgenomen. Dat komt een deel door toegenomen zelfvertrouwen maar ook door niet meer te controleren.
En volgens mij doe je dat al aardig maar zoek de oorzaak inderdaad bij jezelf maar praat er daarnaast veel met elkaar over. Wat de jaloezie met je doet, wanneer je het voelt en welke nijgingen je er van krijgt.
Sterkte en succes!
Het is een soort verslaving, mijn vriend heeft na een tijdje ook aangegeven dat hij het niet vind kunnen dat ik in zijn telefoon wil kijken. Het kriebelde enorm en jaloezie laaide op, maar uiteindelijk is het enorm afgenomen. Dat komt een deel door toegenomen zelfvertrouwen maar ook door niet meer te controleren.
En volgens mij doe je dat al aardig maar zoek de oorzaak inderdaad bij jezelf maar praat er daarnaast veel met elkaar over. Wat de jaloezie met je doet, wanneer je het voelt en welke nijgingen je er van krijgt.
Sterkte en succes!
dinsdag 23 januari 2018 15:49
Dat zou ik dan weer niet doen, er veel met hem over praten.Whadiepooh schreef: ↑23-01-2018 15:45
En volgens mij doe je dat al aardig maar zoek de oorzaak inderdaad bij jezelf maar praat er daarnaast veel met elkaar over. Wat de jaloezie met je doet, wanneer je het voelt en welke nijgingen je er van krijgt.
Het is niet zijn probleem, hij heeft alleen met de gevolgen ervan te maken.
Het is trouwens neigingen.
dinsdag 23 januari 2018 15:50
Je weet van jezelf dat je overdreven jaloers bent en reageert. Je hebt hulp gezocht en binnenkort komt er ook therapie aan.
Met dit in het achterhoofd, kan je nu in tussentijd niet gewoon eventjes op je tanden bijten en redelijk (dwz niet overmatig jaloers) reageren, tot de therapie zijn werk doet? Je weet dat een een oplossing komt, en je wil je vriend niet kwijt.
Of zie ik het echt te simpel?
Met dit in het achterhoofd, kan je nu in tussentijd niet gewoon eventjes op je tanden bijten en redelijk (dwz niet overmatig jaloers) reageren, tot de therapie zijn werk doet? Je weet dat een een oplossing komt, en je wil je vriend niet kwijt.
Of zie ik het echt te simpel?
dinsdag 23 januari 2018 15:50
Nee niet echt.. hij heeft het idee dat sinds ik de stap heb gezet hulp te zoeken het erger is geworden.karin12345 schreef: ↑23-01-2018 15:44Geeft het de relatie met je vriend een beetje lucht, nu hij weet dat jij hulp hiervoor gaat zoeken?
Het duurt ook allemaal erg lang. Heb in oktober de verwijsbrief gekregen, december eerste gesprek, maart 2e gesprek, en dan maar hopen dat de groepstherapie niet al gestart is want dan duurt het allemaal nog langer.
Ik besef me ook dat ik me niet direct na de eerste sessie beter zal voelen, daarom ben ik ook zo bang dat we het niet gaan redden.
mijn vriend heeft echt zijn taks bereikt door mijn gezeik..
dinsdag 23 januari 2018 15:51
Als controleren niet helpt, dan niet doen
misschien moet je eens de andere kant op leunen, en alles negeren
Dus juist alles wat met je vriend en andere mensen te maken heeft geen aandacht aan schenken;
krijgt hij een berichtje van iemand, niet al glurend zijn kant opleunen maar een kopje thee gaan maken
Las even een social-media boycot in. Hou dat een hele week vol minstens, dus je kijkt niet op jouw facebook, niet op zijn facebook niet bij een vriendin niks. Alle meldingen uitzetten die je in de verleiding kunnen brengen....
En zijn telefoon aanraken ga je helemaal nooit meer doen, gewoon niet. Vraag hem er meteen een slot op te zetten. Klaar.
Voortaan komt jouw zekerheid van binnenuit, en voel je je onzeker, jammer dan. Dan zit je dat piepgevoel maar gewoon even uit tot het overgaat, maar je belast hem er niet mee. Ga een leuke serie kijken, lees een spannend boek... maar je houdt er je mond over en houd jezelf lekker bezig met leukere dingen!
misschien moet je eens de andere kant op leunen, en alles negeren
Dus juist alles wat met je vriend en andere mensen te maken heeft geen aandacht aan schenken;
krijgt hij een berichtje van iemand, niet al glurend zijn kant opleunen maar een kopje thee gaan maken
Las even een social-media boycot in. Hou dat een hele week vol minstens, dus je kijkt niet op jouw facebook, niet op zijn facebook niet bij een vriendin niks. Alle meldingen uitzetten die je in de verleiding kunnen brengen....
En zijn telefoon aanraken ga je helemaal nooit meer doen, gewoon niet. Vraag hem er meteen een slot op te zetten. Klaar.
Voortaan komt jouw zekerheid van binnenuit, en voel je je onzeker, jammer dan. Dan zit je dat piepgevoel maar gewoon even uit tot het overgaat, maar je belast hem er niet mee. Ga een leuke serie kijken, lees een spannend boek... maar je houdt er je mond over en houd jezelf lekker bezig met leukere dingen!
turquasi wijzigde dit bericht op 23-01-2018 15:53
0.05% gewijzigd
Lorem Ipsum
dinsdag 23 januari 2018 15:52
herkenbaar... die vragen stellen wie hij gesproken heeft, of hij nog mooie dames gezien heeftWhadiepooh schreef: ↑23-01-2018 15:45Wat vervelend dat het zoveel invloed heeft op je relatie! Ik was zelf vroeger ook erg jaloers en nog steeds is het een zwaktepunt. Maar wat ik heb geleerd is dat het checken van mijn vriend zijn telefoon of vragen met wie hij heeft gepraat in de kroeg niks uitmaakt het houdt alleen het patroon in stand.
Het is een soort verslaving, mijn vriend heeft na een tijdje ook aangegeven dat hij het niet vind kunnen dat ik in zijn telefoon wil kijken. Het kriebelde enorm en jaloezie laaide op, maar uiteindelijk is het enorm afgenomen. Dat komt een deel door toegenomen zelfvertrouwen maar ook door niet meer te controleren.
En volgens mij doe je dat al aardig maar zoek de oorzaak inderdaad bij jezelf maar praat er daarnaast veel met elkaar over. Wat de jaloezie met je doet, wanneer je het voelt en welke nijgingen je er van krijgt.
Sterkte en succes!
ik doe het allemaal..Ben jij cold turkey gestopt met het checken?
Ik kan me de gevoelens heel goed voorstellen als ik zou willen controleren maar het niet mag..
duurde het lang voordat jij je beter voelde?
dinsdag 23 januari 2018 15:53
Je hebt impulsen om hem te controleren, want vindt het gevoel als je dat niet doet niet te verdragen. Waarom kun je dat gevoel dan precies niet verdragen en 'gewoon' uitzitten zonder dit gedrag te vertonen? Uiteindelijk zal emotieregulatie toch echt de sleutel zijn immers. Het voelt rot, onzeker, daar moet je mee leren omgaan, en zien dat het mettertijd stopt als je niet steeds in destructief gedrag vervalt. Een therapeut zei mij ooit, toen ik heel erg bang was om bepaalde emoties toe te laten; 'want de aarde scheurt open? Je leven houdt per direct op? Nee? Hoe vreselijk kan het dan zijn om op een stoel te gaan zitten en te gaan verdragen?'. En ze had gelijk. Dat geldt voor jou ook. In je therapie zul je daar actief mee aan de slag gaan, maar om je relatie te redden lijkt het me goed om in ieder geval te proberen nu ook al stappen in die richting te ondernemen. Verdragen kun je echt leren.
dinsdag 23 januari 2018 15:55
nee dat zie je denk ik niet te simpel.. ik heb hier ook aan gedacht.marie_123 schreef: ↑23-01-2018 15:50Je weet van jezelf dat je overdreven jaloers bent en reageert. Je hebt hulp gezocht en binnenkort komt er ook therapie aan.
Met dit in het achterhoofd, kan je nu in tussentijd niet gewoon eventjes op je tanden bijten en redelijk (dwz niet overmatig jaloers) reageren, tot de therapie zijn werk doet? Je weet dat een een oplossing komt, en je wil je vriend niet kwijt.
Of zie ik het echt te simpel?
Maar het lukt me tot nu toe niet.. vanmorgen weer een enorme ruzie gehad
dinsdag 23 januari 2018 15:57
Bedankt voor je tips.. Ik ga dit zeker proberenturquasi schreef: ↑23-01-2018 15:51Als controleren niet helpt, dan niet doen
misschien moet je eens de andere kant op leunen, en alles negeren
Dus juist alles wat met je vriend en andere mensen te maken heeft geen aandacht aan schenken;
krijgt hij een berichtje van iemand, niet al glurend zijn kant opleunen maar een kopje thee gaan maken
Las even een social-media boycot in. Hou dat een hele week vol minstens, dus je kijkt niet op jouw facebook, niet op zijn facebook niet bij een vriendin niks. Alle meldingen uitzetten die je in de verleiding kunnen brengen....
En zijn telefoon aanraken ga je helemaal nooit meer doen, gewoon niet. Vraag hem er meteen een slot op te zetten. Klaar.
Voortaan komt jouw zekerheid van binnenuit, en voel je je onzeker, jammer dan. Dan zit je dat piepgevoel maar gewoon even uit tot het overgaat, maar je belast hem er niet mee. Ga een leuke serie kijken, lees een spannend boek... maar je houdt er je mond over en houd jezelf lekker bezig met leukere dingen!
dinsdag 23 januari 2018 15:59
Toch echt een kwestie van verdragen en niet jezelf wijsmaken dat het niet 'lukt'. Je kunt het absoluut wel, maar maakt bewust de keuze om over zijn grens te gaan. Dat kun je wèl tegengaan en dat is ook wat je in je therapie zult gaan doen. 'Simpelweg' niet controleren en je vriend respecteren, en dàn aan de slag met wat dat oproept.
dinsdag 23 januari 2018 15:59
Je kunt iemand niet dwingen van je te houden of bij je te blijven. Als hij wil gaan, dan gaat hij. Dat kun je niet voorkomen door zijn telefoon te checken en ander controlerend gedrag uit te oefenen. Met deze gedachte in het achterhoofd, kun je net zo goed stoppen met het controlegedrag. Je houdt je vriend er niet mee vast (integendeel zelfs).
dinsdag 23 januari 2018 16:08
Je hebt gelijk.. ik moet dat gevoel leren verdragen.Koffiehagedis schreef: ↑23-01-2018 15:59Toch echt een kwestie van verdragen en niet jezelf wijsmaken dat het niet 'lukt'. Je kunt het absoluut wel, maar maakt bewust de keuze om over zijn grens te gaan. Dat kun je wèl tegengaan en dat is ook wat je in je therapie zult gaan doen. 'Simpelweg' niet controleren en je vriend respecteren, en dàn aan de slag met wat dat oproept.
Maar het is een soort hele heftige paniek/angst wat ik dan voel en ik weet dat dit weggaat door te controleren.
Ik kies dan voor de korte termijn oplossing ipv voor de lange..
Maar ik weet dat je gelijk hebt.. ik moet dit in therapie ook gaan doen. Met alleen praten met mijn psycholoog zal er weinig veranderen.
dinsdag 23 januari 2018 16:10
Dat hij me gaat bedonderen, contact heeft of zoekt bij/met andere vrouwen, en dat ik het allemaal niet door heb en voor de gek gehouden wordt.Onbevangen schreef: ↑23-01-2018 16:03Wat is er het ergste dat er volgens jou kan gebeuren als je stopt met controleren?
dat is mijn grootste angst
dinsdag 23 januari 2018 16:13
Als je relatie je veel waard is zul je daar echt nu mee moeten stoppen voor hij zich zo respectloos behandelt voelt dat hij klaar met je is. Je kunt het wèl.Evela schreef: ↑23-01-2018 16:08Je hebt gelijk.. ik moet dat gevoel leren verdragen.
Maar het is een soort hele heftige paniek/angst wat ik dan voel en ik weet dat dit weggaat door te controleren.
Ik kies dan voor de korte termijn oplossing ipv voor de lange..
Maar ik weet dat je gelijk hebt.. ik moet dit in therapie ook gaan doen. Met alleen praten met mijn psycholoog zal er weinig veranderen.
dinsdag 23 januari 2018 16:15
Maar dat is dus niet afhankelijk van jouw controle. Of jij nou wel of niet controleert heeft daar geen enkele invloed op.
dinsdag 23 januari 2018 16:15
Daar heeft wel of niet controleren geen enkele invloed op. Als hij dat wil doet hij dat toch wel. Maar hij heeft je nooit een aanleiding gegeven om dat te denken. En doordat je je zo onaangenaam gedraagt is hij er misschien uiteindelijk juist toe geneigd. Stop hiermee en neem verantwoordelijkheid voor jouw gevoel zonder het bij hem te leggen. Hij is het probleem niet, hem controleren dus de oplossing niet. Integendeel.
dinsdag 23 januari 2018 16:21
Hamsterweken schreef: ↑23-01-2018 16:16Misschien heb jij, nu je op de wachtlijst staat voor therapie, het probleem geparkeerd en buiten jezelf geplaatst?
Goede opmerking!
