Afstand nemen.. of toch niet

19-02-2018 19:45 15 berichten
Hallo allemaal,

ik zit momenteel in een situatie waar ik me even geen raad mee weet. ik hoop dat ik het kort kan houden maar bereid je voor op wat leeswerk.

ik heb december 2016 een jongen leren kennen, en was eigenlijk niet toe aan een relatie op dat moment. toch zijn we toen wat gaan drinken, er gingen wat maanden overheen en uiteindelijk ben ik toch heel veel voor hem gaan voelen. rond juni vorig jaar vond ik toch dat het wel tijd werd voor wat duidelijkheid dus zijn we gaan praten en toen vertelde hij me dat hij niet echt toe was om een vaste relatie te beginnen dus besloten we om wat afstand te nemen. dat was nog niet gezegd of hij contacte me 2 dagen later weer. van die afstand is dus niks gekomen en een maand later is hij zelfs op mijn verjaardag met al mijn vrienden en familie gekomen. weer een maand later ging ik op vakantie en hij vertelde toen dat hij er ook nog een weekje tussenuit wilde omdat zijn moeder op dat moment had gehoord dat haar ziekte was teruggekeerd en zij zou geopereerd worden eind die maand. toen ik 3 dagen op vakantie was kreeg ik van hem het bericht dat hij had geboekt naar de plek waar ik zat en ook in de periode dat ik er nog was.

die week dat hij er was hebben we heel veel samen gedaan en ook met zijn moeder en mijn familie veel opgetrokken. bij terugkomst liep het weer wat terug en dat had mede te maken met de afronding van zijn studie naast zijn baan en de operatie van zijn moeder. begin oktober was hij jarig en plots nodigde hij me uit om mee te gaan eten met zijn ouders. dit hebben we gedaan en dat klikte enorm. de weken erna kwam ik zeker elke week daar over de vloer.

met de kerst hebben we alle dagen samen en met onze families doorgebracht en dat was ook eigenlijk een geweldige tijd. wat nog wel boven ons hoofd hing was dat hij in januari en ik in februari op vakantie zouden gaan. (hij gaat om de 2 jaar een reis maken met een groep vrienden en ook dit stond al op de planning). begin januari vertrok hij en de eerste week miste ik hem ontzettend, en de tweede en derde week eigenlijk wat minder. wat ook niet echt meehielp was het feit dat we amper contact konden hebben.

toen hij terugkwam hing er al een beetje een gespannen sfeer, en die ging niet weg. 5 dagen later ging ik zelf op vakantie en die sfeer tussen ons bleef er. ik ben zelf gaan nadenken en voor mij voelde het niet goed. mijn moeder vroeg hem mee voor een etentje wanneer ik terugkwam, en dat wees hij af. toen was ik er klaar mee en wist ik dat we moesten praten. ik heb hem de avond van terugkomst gevraagd of we de volgende dag even konden praten en toen kwam hij die middag naar me toe.

het begon een beetje ongemakkelijk maar al snel begonnen de tranen bij mij te vloeien en zei ik dat ik afstand voelde tussen ons. dit bevestigde hij en hij gaf aan al een tijdje te willen praten met me. wat hij in het gesprek aangaf was dat hij heel erg gek op me is maar dat hij iets mist wat de cirkel rondmaakt, hij zei dat hij dit nog nooit gevoeld had bij iemand en dat hij gek zou worden als hij me zou verliezen. ik heb toen gezegd dat ik bang was dat hij me zou vergeten en het zou verwateren als we elkaar niet meer spraken. hij gaf aan misschien een tijdje alleen weg te willen gaan om alles op een rijtje te zetten. hij heeft het gevoel dat het allemaal te veel wordt en hij weet niet hoe er mee om te gaan.

nou we hebben ongeveer 4 uur zitten praten en bij het afscheid nemen een half uur arm in arm bij de deur gestaan omdat we beide geen afscheid wilde nemen. (ik heb hem in ruim een jaar nooit zien huilen en deze avond bleef hij huilen).
uiteindelijk is hij toch vertrokken en bleef ik alleen thuis.

die avond veel met mijn moeder gepraat maar ik bleef huilen. laat die avond stuurde hij een appje dat hij hoopte dat ik een beetje goed sliep en toen hebben we tot 3 uur snachts nog zitten appen. de dagen gingen voorbij en woensdag met valentijn stuurde hij mn moeder een berichtje dat hij iets wilde afgooien. ik kwam thuis en daar stond een grote bos bloemen met een kaartje. toen heb ik hem gebeld en is hij wat komen drinken. de dagen erna hebben we geen contact meer gehad tot ik vrijdag een paniekaanval in de auto kreeg, het werd me ineens allemaal te veel. ik heb hem zaterdag een berichtje gestuurd met de vraag hoe het ging, daarop zei hij dat het eigenlijk nog steeds slecht ging en hij vond het vreselijk dat ik me zo voelde. na beide iets te veel te hebben gedronken bleven we appen en hebben we een heftig gesprek gehad waarin hij zei dat hij mij ook miste, heel opvliegend is op dit moment, niks hem aan het lachen kan maken en ontzettend veel van me houdt. hij beloofde me zondag te bellen als we beiden wat rustiger waren. zo gezegd zo gedaan en gister 4 uur lang aan de telefoon gehangen en het over stomme dingen gehad. ik probeerde er af en toe wel over te beginnen maar merkte dat hij erover heen praatte. ik zei bijboorbeeld : we maken het onszelf niet echt makkelijk zo, en toen groeg hij maar wil je liever dat ik je dan helemaal met rust laat? daarop zei ik nou liever niet, ik voel de behoefte niet om met rust gelaten te worden, en jij dan? en toen zei hij nou dat is wel duidelijk toch..


voor mij is het zo een moeilijke situatie, want er is niemand waar ik ooit zo verliefd op ben geweest en waar ik echt bang ben hem kwijt te raken. als ik eraan denk dat er iemand anders is denk ik dat ik doordraai. maar aan de andere kant kan ik zo ook niet verder.

hebben jullie ooit zoiets meegemaakt? en hoe kan ik me het beste tegenover hem opstellen?
Afbeelding
Alle reacties Link kopieren
ik vind het nog al een vaag verhaal van hem. ik zou afstand nemen en kijken wat er dan gebeurd.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het ook behoorlijk vaag allemaal. Waarom hebben jullie nog steeds niet officieel een relatie?
Sorry TO, maar ik vind dit Wet van Wuiles...
Ik word alleen van het lezen al moe...

Mijn advies: Occams scheermes-theorie: niks doe, afstand nemen en oppassen met jezelf dingen aanpraten a la 'ik kan niet zonder hem..'
2x hoeft niet...
Alle reacties Link kopieren
Sem1202 schreef:
19-02-2018 19:45
wat hij in het gesprek aangaf was dat hij heel erg gek op me is maar dat hij iets mist wat de cirkel rondmaakt, hij zei dat hij dit nog nooit gevoeld had bij iemand en dat hij gek zou worden als hij me zou verliezen.
Hij vindt dus dat er iets mist wat de cirkel rond maakt. De manier waarop jullie contact hebben geeft hem niet de ruimte om er achter te komen wat dat is. Je loopt nu het risico dat je veel in deze relatie gaat investeren en dat wanneer er iemand anders langskomt, hij weg is want daar is de cirkel dan wel rond mee. Om jezelf te beschermen geef hem de ruimte zodat jij duidelijkheid kan krijgen. Ja hij blijft met je appen en praten et cetera zeer waarschijnlijk omdat er wel iets is en dat is wel fijn en moeilijk om daar afstand van te nemen maar is het genoeg? Of is het alleen maar goed voor nu, bij gebrek aan iets wat wel de cirkel rond maakt? Hij heeft je een waarschuwing gegeven en zal later altijd (kunnen) zeggen maar je wist toch dat er wat aan de hand was. Wees voorzichtig voordat je je helemaal gek laat maken (en je bent al een behoorlijk eind op weg).
Wat Amy zegt... Nogmaals ik draai na het lezen van de TO al bijna door... O_o
TO je OP is echt veel te lang en onsamenhangend.
Gun hem en jezelf tijd om uit te zoeken wat jullie nou echt willen.
Hier ga je niet gelukkig van worden TO. Wat als hij verliefd wordt op een ander? Jullie hebben niks met elkaar he.. ik zou toch aangeven dat je een relatie wil en niet iets daar tussenin, wees bereid om afstand te doen zodat hij kan uitzoeken wat hij wil.
Ik twijfel nog, hoor.
Alle reacties Link kopieren
Dat was geen slimme zet van hem die boeket

Eens met de anderen hierboven
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
Alle reacties Link kopieren
mamsvan schreef:
20-02-2018 12:27
Dat was geen slimme zet van hem die boeket

Eens met de anderen hierboven
Dit is anders ook niet slim. Integendeel.
Anders dan de voorgaande reacties is mijn advies juist niet om hem de ruimte te geven. Dat impliceert hoop aan dat er nog potentie in zit, dat hij nog wel tot inkeer komt, terwijl dat mijns inziens onwaarschijnlijk is. Daarvoor is er nu al te lang gedoe.

Ik zou hem dus geen ruimte geven in de hoop dat hij terugkomt maar gewoon helemaal afstand nemen omdat dit je niks brengt.
ava75 schreef:
19-02-2018 20:42
TO je OP is echt veel te lang en onsamenhangend.
Gun hem en jezelf tijd om uit te zoeken wat jullie nou echt willen.
Ik zou als ik haar was vooral afstand nemen voor zichzelf, niet zozeer om hem ruimte te geven.
Een mens mag i.m.o ook wel een keer voor zichzelf kiezen...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven