Sleur, dip nummer zoveel of?

wat je zegt ben je zelf

https://www.ted.com/talks/esther_perel_ ... anguage=nl

over twintig minuten snap je jezelf weer

natuurlijk, wanneer je gaat scheiden dan heb je weer alle tijd om spannende dingen te gaan doen. want dan heb je de kinderen maar 50% van de tijd.

Ik herken het wel hoor, hier idem.
Wij gaan nu ± 2 x per jaar een nachtje en dagje samen weg. De kinderen gaan dan gezellig uit logeren. Heerlijk ff ongestoord tijd voor elkaar. Lekker uiteten, kroegje pakken ongestoord kletsen. Dagje sauna erna..heerlijk. Je kunt natuurlijk ook een spannender uitje plannen net wat je wil. Na zo'n uitje kunnen we weer maanden teren op ons normale, hectische leventje. Wij zijn 17 jaar samen, 10 jaar getrouwd en 2 kinderen onder de 10.

Ja dit is het leven meid. Straks als de kinderen groter zijn kun je weer met je man weg. Geloof me, je gaat spijt krijgen als je bij hem weg gaat voor dit..

Welkom in het echte leven.

Waarom leggen de mensen zich tegenwoordig zo'n druk op om niet "saai" te zijn. Waarom is "saai" niet goed? "Saai" is rustig, geen druk om dingen te moeten ondernemen. Niet elk weekend weg zijn. Ik hou van saai.

Is er een reden waarom je meer wil? Ben je niet meer gelukkig met wat je hebt?

Waarom regel je dan geen oppas of logeerweekenden voor je kind zodat jullie samen weg kunnen?

Inderdaad Beluga, sleur is fijn. Heerlijk, je weet precies waar je aan toe bent. En voor samen maken we leuke uitjes. Ik kan niet tegen spanning.

Wel grappig dat je precies 7 jaar en 11 jaar noemt want zijn dat niet bekende fenomenen? De seven-year itch en eleven-year itch. Geen idee of dat een fabeltje is maar dat schijnen momenten in een langdurige relatie te zijn waarop je denkt, is dit het nou?

Je moet eens leren tevreden te zijn met wat je hebt. En niet altijd maar meer, meer, meer. Je hebt alles wat je hartje begeert. Menigeen zou zo met je willen ruilen.

RikM schreef: ↑

20-02-2018 12:16

Wel grappig dat je precies 7 jaar en 11 jaar noemt want zijn dat niet bekende fenomenen? De seven-year itch en eleven-year itch. Geen idee of dat een fabeltje is maar dat schijnen momenten in een langdurige relatie te zijn waarop je denkt, is dit het nou?

Dit ...
En het blijkt nog serieus te kloppen ook.

beetjegek schreef: ↑

20-02-2018 12:02

Ja dit is het leven meid. Straks als de kinderen groter zijn kun je weer met je man weg. Geloof me, je gaat spijt krijgen als je bij hem weg gaat voor dit..

Er zit toch hopelijk nog iets tussen dit aanhouden en scheiden.
Waarom zouden ze niet samen weg kunnen?
Boek een reis met surprise me.
Een avond stappen
Probeer iets nieuws in bed

Weet ik veel.
Je kan een hoop alvorens je de scheidingspapieren er bij haalt of verzuipt in een wat TO een saai bestaan vindt.

RikM schreef: ↑

20-02-2018 12:16

Wel grappig dat je precies 7 jaar en 11 jaar noemt want zijn dat niet bekende fenomenen? De seven-year itch en eleven-year itch. Geen idee of dat een fabeltje is maar dat schijnen momenten in een langdurige relatie te zijn waarop je denkt, is dit het nou?

Echt?? Hier waren dit ook de dieptepunten van onze relatie. Heb je tussendoor kinderen gekregen? Zijn deze nu (onder de) 4?

Herkenbaar. Het is soms gewoon wat saai. Wij zijn 20 jaar samen. Twee kinderen onder de 10. Probeer te genieten van de kleine dingen.

Mijn buurvrouw heeft dit dus ook, 15 jaar samen, 3 kinderen. Ze zegt dat ze nu echt wil gaan leven, ik vroeg haar hoe ze dat voor zich ziet? Rondneuken, snuiven op elk feestje wat ze maar kan pakken? Dat kan toch niet als je getrouwd en moeder bent , tenminste, het kan wel, maar of het nou zaligmakend is.. Je kan ook blij zijn met wat je hebt, ooit komt er een dag dat je het allemaal niet meer hebt, en dan wil je het terug.

Je mist wat spanning in je leven. Lijkt me niet gek na een periode met zwangerschappen, kleine kinderen, tropenjaren.

Zoveel manieren om dat terug te brengen in je leven. Een nieuwe hobby/sport oppakken. Schrijf eens op waarvan je genoot voor de kinderen er waren, van heel kleine dingen tot wat grotere. Maak een lijst en probeer iedere week iets te doen.

Met je man zou je simpelweg een avond in de week (of om de week) kunnen blokken en standaard oppas regelen. De een bedenkt dan een verrassing voor de ander en de volgende keer omgekeerd. (etentje, voorstelling, cabaret, escape room, sportieve activiteit, het kan van alles zijn). Wij doen dit nu 2x per maand.

Persoonlijk vind ik saaiheid en sleur wel fijn, maar af en toe is het wel goed om er even uit te stappen samen. Als je daar behoefte aan hebt natuurlijk.

N00R85 schreef: ↑

20-02-2018 13:18

De een bedenkt dan een verrassing voor de ander en de volgende keer omgekeerd. (etentje, voorstelling, cabaret, escape room, sportieve activiteit, het kan van alles zijn). Wij doen dit nu 2x per maand.

Dure hobby

beetjegek schreef: ↑

20-02-2018 13:16

Mijn buurvrouw heeft dit dus ook, 15 jaar samen, 3 kinderen. Ze zegt dat ze nu echt wil gaan leven, ik vroeg haar hoe ze dat voor zich ziet? Rondneuken, snuiven op elk feestje wat ze maar kan pakken? Dat kan toch niet als je getrouwd en moeder bent , tenminste, het kan wel, maar of het nou zaligmakend is.. Je kan ook blij zijn met wat je hebt, ooit komt er een dag dat je het allemaal niet meer hebt, en dan wil je het terug.

Dat wilde mans ex ook graag na een relatie van 10 jaar (en 3 kinderen verder). Ze heeft er precies een halfjaar van genoten en zit nu alweer jaren op de bank met de volgende - waarmee het evenmin rozengeur en maneschijn is, begrijp ik. Ik hoor dit inderdaad zo vaak: 'Nu kies ik voor mezelf!' Top! En voor de alimentatie, het huurflatje driehoog-achter, het gemis van je kinderen de helft van de tijd.

Ik word altijd wat cynisch van posts als die van TO. Wees inderdaad blij met wat je hebt en doe (beide!) je best om het fijn te houden samen.

hamerhaai schreef: ↑

20-02-2018 11:54

natuurlijk, wanneer je gaat scheiden dan heb je weer alle tijd om spannende dingen te gaan doen. want dan heb je de kinderen maar 50% van de tijd.

Je moet ze de kost geven die na het scheiden zichzelf voor hun kop slaan: waarom namen we deze tijd voor onszelf niet tijdens ons huwelijk?? Waarom gunden we elkaar niet tijd voor onszelf.

Dus meid: sleur die man van je mee. Kinderen uit logeren, naar een feest of de stad in wat drinken, zoenen op de hoek. En ga ook zelf weer dingen doen die je leuk vindt.

Heel gezond. Veel plezier

taxi87 schreef: ↑

20-02-2018 13:24

Dure hobby

Dat wel ja, maar scheiden is ook heel duur.

Idealiseer dat vrijgezellenleventje maar niet: veel singles snakken juist naar wat "vastigheid" en ook in je eentje kun je in de sleur belanden.
Met dit verschil dat je dan helemaal in alles zélf aktie en initiatief moet nemen en het niet kunt gooien op je partner of de wisselwerking die jullie nu in een voorspelbaar(der) leventje houden.

Met en zonder partner/kinderen zul je vooral zelf een wat veelzijdiger en gevarieerder invulling aan je leven moeten toevoegen als je dat momenteel als saai en sleur ervaart. Vergis je niet hoeveel singles en gescheiden mensen in dezelfde soort patronen (opstaan-werken-boodschappen-koken-eten-tv kijken- slapen) verzanden.
Lees ook de topics er svp eens op na waarin het na de eerste euforie over hervonden vrijheid en vrijblijvend/ onbevangen kunnen uitgaan, versieren en/of daten na een tijdje ook zo leuk niet meer is en plaatsmaakt voor krampachtig op zoek naar vermaak uit angst voor een lege agenda in het weekend of geklaagd wordt dat niemand mee wil van de bestaande vriend(inn)nen in de weekenden, of tegenvallers bij het daten en die wisselende (seks)contacten niet zo bevredigend bleken te zijn als vooraf werd voorgesteld. Of niet regelmatig, of te vluchtig, te "leeg" voelt.

De verbondenheid die je nu misschien als beknellend of beperkend ervaart kan ertoe leiden dat het gras groener lijkt als je maar vrij was. Andersom evenzovelen dus die snakken naar de verbondenheid van een hechte relatie (en/of gezinsleven) en huisje, boompje, beestje bij diegenen die dát nou juist niet hebben.

"Eigen geluk" klinkt mooi, maar er loopt niet voor niks al jaren het topic Alleenzijn en gelukkig met jezelf zijn: net zoals een relatie "hebben" niet automatisch gelukkig(er) maakt en vele singles dat wel denken, is het andersom ook voor gebonden stellen dat ze eoa ideaalbeeld hebben van (weer een vrij) vrijgezellenbestaan.
Ze stellen zich vooral de voordelen ervan voor: als ik dat of dat "heb" zal ik gelukkig(er) zijn.

Alles wat nu nog nieuw/onbekend is en je straks herhaalt en gewoon(te) wordt, wordt gewenning en minder spannend en uitdagend.

Ik haal ook alleen maar "meer uit het leven" nu tov destijds "huisje, boompje, beestje" als ik zelf aktief inhoud aan mijn leven geef. In periodes evengoed weinig bijzonders als ik verzand in comfortzone: als ik zelf geen initiatief/aktie neem doet niemand anders het, het gaat niet "vanzelf"; singles steken relatief gewoon veel tijd in sociaal leven en interesses/ aktiviteiten en om dat te onderhouden. Omdat je ook wel moét. Ik ken er namelijk ook veel singles (mn gescheiden vrouwen met nog thuiswonende kinderen en/of co-ouderschap) die helemaal nérgens komen en het enige verschil is dat ze nu in hun eentje druk met al die dingen zijn die samen zo'n sleur waren geworden.

Ik denk eerder dat veel mensen een veel te serieuze en verantwoordelijkhe levenshouding koppelen aan "volwassen zijn": werk, huishouden, zorgen voor kinderen, organiseren dat alles "op rolletjes loopt" en dat ook blijven doen als ze eenmaal uit elkaar zijn: heel weinig ruimte voor speels en onbevangen zijn, echt plezier maken, of aktief op zoek gaan naar nieuwe vrienden/kennissen en nieuwe/onbekende bezigheden die ze niet al deden.

Aantrekkelijke mensen zat die met alle vrijheid toch in hun eentje uitgeblust op de bank voor de tv zitten, en op hun eigen schermpje op Fb of Tinder kijken wat anderen allemaal voor leuks aan het doen zijn.
Zo ook stellen; er zijn er die ook na jaren samen veelzijdig blijven (zowel eigen leven als samen vanalles ondernemen) en anderen die "inkakken" en moeilijk vinden om zelfs nog te verzinnen wat ze "leuk dingen doen" vinden om (eens) te doen.

Een "flitsender" en levendiger leven betekent niks meer of minder dan (bewust) meer tijd/aandacht máken voor plezierige en wat spannender aktiviteiten/ mensen/ bezigheden voor jezelf, weer eens nieuwe dingen leren kennen, genoeg variatie en verandering aanbrengen om niet (opnieuw) in comfortzone en merendeels serieuze verplichtingen en verantwoordelijkheden vast te lopen.

Ook in je eentje kun je teveel in andere rollen zitten, (werk, als verantwoordelijke en liefdevolle ouder, organisator van huishoudelijke- en zorgtaken enz) waardoor "me-time", de "sexy vrouw" en andere speelsheid en onbevangenheid/ in- en ontspanning/ sociale leven met vriend(inn)en en oprecht plezier in de verdrukking komen.

Ga bij jezelf te rade wat je graag zou willen doen, met en zonder partner, met en zonder kinderen, waardoor het leven weer "levendiger" wordt. Je kunt ook de nodige vrijheid heroveren binnen je relatie, en buiten de bestaande "lijntjes" kijken als het gaat om wat meer tijd voor jezelf als de vrouw die je ook nog bent, buiten moeder en partner van..