Relaties
alle pijlers
Hoe kom ik hier uit?
dinsdag 20 februari 2018 21:34
Even een ander account aangemaakt ivm herkenbaarheid... maar ik zit met een probleem en kan mijn directe omgeving niet om advies vragen..
Ik heb een kind van 2 maar de relatie met de vader in de zomer verbroken (hem eruit gegooid) Reden: agressie en vreemdgaan.
Om de agressie was cjg al in beeld dus heb dit voor mijzelf gedaan maar ook voor mijn kind. Ben mezelf zo kwijtgeraakt tijdens die relatie dat ik het moeilijk vond om voor mezelf te kiezen. In dezelfde periode verloor ik mijn baan dus kwam in een depressie, mijn ex had geen woning maar verbleef bij zijn vader. Ik kon de kleine af en toe wel daar brengen. In de periode alleen thuis met de kleine had ik het zwaar. Door mijn depressie geen energie en veel stress omdat ex bleef pushen om hem bij mij thuis binnen te laten (huis is van mij) en kreeg dreigementen en scheldkanonnades als ik dat niet toestond. Als ik hem dan wel binnenliet bleef hij veel te lang en ging over mijn grenzen waar ik dus niks van durfde te zeggen uit angst voor agressie en politie voor de deur plus weer een melding bij cjg. Ik ben ondertussen wel in behandeling bij psycholoog wat mij erg goed doet. In januari heeft zijn vader hem ook eruit gezet omdat hij het wel lang genoeg vond duren en heb ik hem tijdelijk weer thuis laten komen. Ik had hier spijt van want hij is er nog steeds. Aan de andere kant heeft het mijn kind ontzettend veel goed gedaan: zij praatte nog niet en was vaak in zichzelf gekeerd. Sinds hvader terug is is die weer helemaal opgeleefd en praat nu elke dag steeds meer. Het ging in de beginperiode erg goed en hij deed vaak zijn best. Was bijna nooit meer kwaad en zorgde voor ons. Praten is me bijna nooit gelukt met hem: het wordt meestal een monoloog van zijn kant en hij voelt zich erg snel aangevallen als ik kritische vragen stel waardoor er ruzie komt en een gesprek onmogelijk is.
Mijn familie woont ver weg en zijn familie woont allemaal hier. Zijn familie steunt me wel maar niemand wil hem in huis nemen door zijn egoistische gedrag en dat snap ik ook. Mijn familie weet niet dat hij weer thuis is. Ze hebben dit al zo vaak meegemaakt en kan het niet aan om nog een preek aan te horen met dingen die ik al weet maar gewoon moeilijk uitvoerbaar zijn.
Nu gaat het weer slechter en ben alweer meerdere keren uitgescholden en hij heeft al dreigend voor me gestaan.
Je zou zeggen: simpel, gooi hem er weer uit. Echter voel ik me enorm schuldig naar mijn dochter omdat zij hem dan weer weinig gaat zien, ben ik bang dat het haar goede ontwikkelingen kwaad doet en ik ben zelf ook doodsbang om weer in een zwart gat te vallen en terug in een depressie. Het constante gepush, gedreig en gescheld breken mij dan gewoon op. Nu hij thuis is is het voorlopig in ieder geval 90% van de tijd gewoon 'goed' en heb ik hulp met de kleine.
Aan de andere kant kan dit maar 1 kant op gaan en dat is een verkeerde. Hij is niet wezenlijk veranderd dus dit gaat niet werken.
Ik wil hem weg hebben. Idealiter hoop ik dat hij een woning zoekt en zijn eigen leven opbouwt maar hem kennende kan dat lang duren en moet ik erop rekenen dat ik er dan helemaal alleen voor ga staan. Maar hoe moet ik dit aanpakken?
Hem vertellen dat hij weg moet gaat agressie opleveren en hij zal weigeren. Ik wil niet weggaan en hem melden dat ik pas terug kom als hij weg is want ben bang dat hij dan weer mijn woning gaat slopen. Familie inschakelen van hem heeft geen zin want niemand wil hem meenemen. Ze horen me aan maar daar bljjft het bij. Buiten sluiten is een optie maar ik moet zijn spullen er dan ook uitzetten en weet niet waar ik die moet laten. Plus de hele scène dat hij hier voor de deur staat en erachter komt dat ik hem niet binnenlaat of de sloten heb veranderd boezemt me ook ontzettende angst in. Ik zou dan weg kunnen zijn met de kleine maar weet gewoon echt niet waarheen.
Ik heb een hoop info weggelaten omdat ik het niet te lang wilde maken.. maar ben echt wanhopig.
Alvast dank voor het meedenken en de tips...
Ik heb een kind van 2 maar de relatie met de vader in de zomer verbroken (hem eruit gegooid) Reden: agressie en vreemdgaan.
Om de agressie was cjg al in beeld dus heb dit voor mijzelf gedaan maar ook voor mijn kind. Ben mezelf zo kwijtgeraakt tijdens die relatie dat ik het moeilijk vond om voor mezelf te kiezen. In dezelfde periode verloor ik mijn baan dus kwam in een depressie, mijn ex had geen woning maar verbleef bij zijn vader. Ik kon de kleine af en toe wel daar brengen. In de periode alleen thuis met de kleine had ik het zwaar. Door mijn depressie geen energie en veel stress omdat ex bleef pushen om hem bij mij thuis binnen te laten (huis is van mij) en kreeg dreigementen en scheldkanonnades als ik dat niet toestond. Als ik hem dan wel binnenliet bleef hij veel te lang en ging over mijn grenzen waar ik dus niks van durfde te zeggen uit angst voor agressie en politie voor de deur plus weer een melding bij cjg. Ik ben ondertussen wel in behandeling bij psycholoog wat mij erg goed doet. In januari heeft zijn vader hem ook eruit gezet omdat hij het wel lang genoeg vond duren en heb ik hem tijdelijk weer thuis laten komen. Ik had hier spijt van want hij is er nog steeds. Aan de andere kant heeft het mijn kind ontzettend veel goed gedaan: zij praatte nog niet en was vaak in zichzelf gekeerd. Sinds hvader terug is is die weer helemaal opgeleefd en praat nu elke dag steeds meer. Het ging in de beginperiode erg goed en hij deed vaak zijn best. Was bijna nooit meer kwaad en zorgde voor ons. Praten is me bijna nooit gelukt met hem: het wordt meestal een monoloog van zijn kant en hij voelt zich erg snel aangevallen als ik kritische vragen stel waardoor er ruzie komt en een gesprek onmogelijk is.
Mijn familie woont ver weg en zijn familie woont allemaal hier. Zijn familie steunt me wel maar niemand wil hem in huis nemen door zijn egoistische gedrag en dat snap ik ook. Mijn familie weet niet dat hij weer thuis is. Ze hebben dit al zo vaak meegemaakt en kan het niet aan om nog een preek aan te horen met dingen die ik al weet maar gewoon moeilijk uitvoerbaar zijn.
Nu gaat het weer slechter en ben alweer meerdere keren uitgescholden en hij heeft al dreigend voor me gestaan.
Je zou zeggen: simpel, gooi hem er weer uit. Echter voel ik me enorm schuldig naar mijn dochter omdat zij hem dan weer weinig gaat zien, ben ik bang dat het haar goede ontwikkelingen kwaad doet en ik ben zelf ook doodsbang om weer in een zwart gat te vallen en terug in een depressie. Het constante gepush, gedreig en gescheld breken mij dan gewoon op. Nu hij thuis is is het voorlopig in ieder geval 90% van de tijd gewoon 'goed' en heb ik hulp met de kleine.
Aan de andere kant kan dit maar 1 kant op gaan en dat is een verkeerde. Hij is niet wezenlijk veranderd dus dit gaat niet werken.
Ik wil hem weg hebben. Idealiter hoop ik dat hij een woning zoekt en zijn eigen leven opbouwt maar hem kennende kan dat lang duren en moet ik erop rekenen dat ik er dan helemaal alleen voor ga staan. Maar hoe moet ik dit aanpakken?
Hem vertellen dat hij weg moet gaat agressie opleveren en hij zal weigeren. Ik wil niet weggaan en hem melden dat ik pas terug kom als hij weg is want ben bang dat hij dan weer mijn woning gaat slopen. Familie inschakelen van hem heeft geen zin want niemand wil hem meenemen. Ze horen me aan maar daar bljjft het bij. Buiten sluiten is een optie maar ik moet zijn spullen er dan ook uitzetten en weet niet waar ik die moet laten. Plus de hele scène dat hij hier voor de deur staat en erachter komt dat ik hem niet binnenlaat of de sloten heb veranderd boezemt me ook ontzettende angst in. Ik zou dan weg kunnen zijn met de kleine maar weet gewoon echt niet waarheen.
Ik heb een hoop info weggelaten omdat ik het niet te lang wilde maken.. maar ben echt wanhopig.
Alvast dank voor het meedenken en de tips...
anoniem_364930 wijzigde dit bericht op 21-02-2018 11:01
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
1.37% gewijzigd
dinsdag 20 februari 2018 21:55
Ik zou contact opnemen met het meldpunt huiselijk geweld bij jou in de regio, ook als er (nog) geen sprake is van fysiek geweld. Zij zijn bekend met dit soort situaties. Ze kunnen een luisterend oor bieden, kennen de instanties waar jij, je dochter maar ook je ex/vriend hulp kunnen krijgen. Weet je, het gaat heel vaak zo. 90% van de tijd goed maar die 10% is zooo venijnig dat het toch onhoudbaar is. Dus aarzel niet en bel ze.
dinsdag 20 februari 2018 22:02
O ja en neem contact op met de wijkagent als je daar niet al contact mee hebt. Voor het geval je hem toch gaat buitensluiten en hij scheldend en tierend voor je deur staat. Dan weet de wijkagent er alvast van en die schkel je dan ook in als je je bedreigd voelt. De politie kan wanneer hij fysiek geweld zou gebruiken ook een tijdelijk huisverbod opleggen.
Neem ook contact met je huisarts op die kan als de nood echt hoog is kijken of je naar een tijdelijke opvang kan en je ook anderzins steunen.
Verder is het natuurlijk zo dat dit ook geen goede situatie voor je dochter is. Zij heeft baat bij rust en stabiliteit. Je kan altijd nog een omgangsregeling regelen zodat hij en je dochter elkaar zien al dan niet onder een toeziend oog ivm zijn agressie. Ik neem aan dat het CJG je hier verder mee kan helpen.
Kortom zorg er voor dat je een zorgteam om je heen hebt staan die klaar staat wanneer je die nodig hebt.
Kan je niet naar je familie? Zodat je ook daar steun en support kan vinden.
Neem ook contact met je huisarts op die kan als de nood echt hoog is kijken of je naar een tijdelijke opvang kan en je ook anderzins steunen.
Verder is het natuurlijk zo dat dit ook geen goede situatie voor je dochter is. Zij heeft baat bij rust en stabiliteit. Je kan altijd nog een omgangsregeling regelen zodat hij en je dochter elkaar zien al dan niet onder een toeziend oog ivm zijn agressie. Ik neem aan dat het CJG je hier verder mee kan helpen.
Kortom zorg er voor dat je een zorgteam om je heen hebt staan die klaar staat wanneer je die nodig hebt.
Kan je niet naar je familie? Zodat je ook daar steun en support kan vinden.
amy2010 wijzigde dit bericht op 20-02-2018 22:20
4.03% gewijzigd
dinsdag 20 februari 2018 22:14
Dank je Amy! Ik heb een coach van CJG tegen wie ik niet verteld heb dat hij weer terug was.. Ze wilden het dossier sluiten. Nu ik jouw reactie lees denk ik dat ik hun moet informeren. Dit kan dan wel leiden tot een ots van een voogd. Op zich heb ik daar geen problemen mee maar het hele gedoe is ook niet fijn. Politie was op de hoogte van alles en mijn adres is een noodadres echter indien ik hem zelf binnen laat zoals ik nu heb gedaan krijg je er best veel problemen mee. Indien ik hem nu zelf met succes weg kan krijgen hoef dit traject niet allemaal opnieuw gestart te worden. Omdat ik inmiddels weer werk kan ik niet naar familie omdat die op 3 uur rijden wonen. Misschien ben ik te naïef dat ik dit nu alleen wil oplossen omdat ik hem ook weer zelf binnen gelaten heb.. Aan de andere kant sta ik achter mijn beslissing omdat het mijn kind zoveel goed gedaan heeft.. veilig thuis bellen kan maar dan komt het ook weer bij de coach met dus wellicht een ots en heel veel gesprekken tot gevolg waarin ik mij moet verdedigen ( ex hoeft dat nooit want die weigert gewoon mee te werken).. hier zit ook een beetje mijn dilemma.. alleen oplossen zo ja hoe, of hulp inschakelen met eventuele heftige consequenties..
dinsdag 20 februari 2018 22:17
Als je niets doet komen ze er uiteindelijk ook wel achter dat je ex weer bij je in huis woont. Ik zou niet bang zijn voor een OTS, maar voor een OTS+ UHP, en dan waarschijnlijk nog eentje met spoed ook. Dat wil zeggen dat je kind eerst wordt weggehaald, en dat je daarna pas naar de rechter kunt om je verhaal te doen.
dinsdag 20 februari 2018 22:23
Klopt, kwestie van tijd dat ze er achter komen. Als hij nog een ruzie buren weer politie bellen heb ik een groter probleem.nimbus schreef: ↑20-02-2018 22:17Als je niets doet komen ze er uiteindelijk ook wel achter dat je ex weer bij je in huis woont. Ik zou niet bang zijn voor een OTS, maar voor een OTS+ UHP, en dan waarschijnlijk nog eentje met spoed ook. Dat wil zeggen dat je kind eerst wordt weggehaald, en dat je daarna pas naar de rechter kunt om je verhaal te doen.
Als ik het zelf meld dan is de kans heel klein dat ze hem uit huis plaatsen toch? Ik schaam me dat er blijkbaar een ots voor nodig is zodat ik eindelijk een juiste beslissing neem. Het voelde even zo goed toen hij de perfecte man was/speelde en mijn dochter opleefde. Nu glijden we weer langzaam af naar de hel waar ik eerst in zat. Die periode alleen was ook zwart, maar ben toen wel langzaam mezelf weer geworden en no way dat ik weer wil terug veranderen naar bang geïsoleerd vogeltje..
dinsdag 20 februari 2018 22:30
Het is jouw huis, niet de zijne. Jij wilt hem daar niet dus moet hij weg. Je verandert de sloten en informeert de politie. Zijn spullen kunnen later door zijn vader worden opgehaald. Eventueel kan je een koffer/tas met wat eerste benodigdheden buiten zetten.Geertje12345 schreef: ↑20-02-2018 22:14Dank je Amy! Ik heb een coach van CJG tegen wie ik niet verteld heb dat hij weer terug was.. Ze wilden het dossier sluiten. Nu ik jouw reactie lees denk ik dat ik hun moet informeren. Dit kan dan wel leiden tot een ots van een voogd. Op zich heb ik daar geen problemen mee maar het hele gedoe is ook niet fijn. Politie was op de hoogte van alles en mijn adres is een noodadres echter indien ik hem zelf binnen laat zoals ik nu heb gedaan krijg je er best veel problemen mee. Indien ik hem nu zelf met succes weg kan krijgen hoef dit traject niet allemaal opnieuw gestart te worden. Omdat ik inmiddels weer werk kan ik niet naar familie omdat die op 3 uur rijden wonen. Misschien ben ik te naïef dat ik dit nu alleen wil oplossen omdat ik hem ook weer zelf binnen gelaten heb.. Aan de andere kant sta ik achter mijn beslissing omdat het mijn kind zoveel goed gedaan heeft.. veilig thuis bellen kan maar dan komt het ook weer bij de coach met dus wellicht een ots en heel veel gesprekken tot gevolg waarin ik mij moet verdedigen ( ex hoeft dat nooit want die weigert gewoon mee te werken).. hier zit ook een beetje mijn dilemma.. alleen oplossen zo ja hoe, of hulp inschakelen met eventuele heftige consequenties..
Dan heb je geen OTS want je huis is veilig. Je gaat er vanuit dat je problemen met de politie krijgt omdat je hem zelf binnen hebt gelaten maar de politie maakt vaker dit soort zaken mee dus leg het uit (nog een kans geven, voor je dochter, etc). Veilig huis kan je sowieso bellen, ook anoniem. Zij geven je advies en een luisterend oor en je hoeft helemaal niks. Het betekent dus niet dat het automatisch bij de cjg coach terechtkomt.
dinsdag 20 februari 2018 22:34
Hier staat het ook dat het anoniem kan: https://www.vooreenveiligthuis.nl/veilig-thuis
Ze kunnen eventueel ook kijken of hij hulp kan krijgen voor zijn agresiviteit maar dan moet hij daar wel open voor staan.
Ze kunnen eventueel ook kijken of hij hulp kan krijgen voor zijn agresiviteit maar dan moet hij daar wel open voor staan.
woensdag 21 februari 2018 07:05
Hier sluit ik me bij aan.amy2010 schreef: ↑20-02-2018 22:30Het is jouw huis, niet de zijne. Jij wilt hem daar niet dus moet hij weg. Je verandert de sloten en informeert de politie. Zijn spullen kunnen later door zijn vader worden opgehaald. Eventueel kan je een koffer/tas met wat eerste benodigdheden buiten zetten.
Dan heb je geen OTS want je huis is veilig. Je gaat er vanuit dat je problemen met de politie krijgt omdat je hem zelf binnen hebt gelaten maar de politie maakt vaker dit soort zaken mee dus leg het uit (nog een kans geven, voor je dochter, etc). Veilig huis kan je sowieso bellen, ook anoniem. Zij geven je advies en een luisterend oor en je hoeft helemaal niks. Het betekent dus niet dat het automatisch bij de cjg coach terechtkomt.
Daarnaast maak je je gezien de stress druk om bijzaken. Zijn spullen zijn niet jouw probleem.
Rolkoffer, spullen mee naar een station, daar een bagagekluisje volproppen, ander slot op je deur en je bent ervanaf.
Ik hoop dat je snel van deze manipulerende zak af bent.
Hij weet dondersgoed dat hij niet welkom is in je huis en dat je bang voor hem bent.
woensdag 21 februari 2018 08:54
Eens met de laatste twee reacties. Dat van kluis op station is een goeie tip, bedankt!
Het is inderdaad niet mijn probleem waar hij woont. Echter voor mijn dochter is het wel een probleem als hij zijn vader niet kan zien. Hier kiest zijn vader echter zelf voor door maar geen woonruimte te zoeken. Hier speelt nog mee dat mijn ex hartproblemen heeft en daardoor weinig stress mag hebben. Dit werd natuurlijk altijd gebruikt als excuus dat ik vooral mijn mond moest houden (want zijn hart!) Ben wel eens bang dat hem echt iets overkomt en dat ik dat dan uit moet gaan leggen aan mijn kind.. Voel ergens toch een zorgplicht naar de vader van mijn kind. Echter houdt die zorgplicht op zodra hij mij weer begint te bedreigen of mij uitscheldt voor de meest verschrikkelijke dingen.
Soms spookt door mijn hoofd: ben ik te hard als ik hem de deur uit gooi en nooit meer binnenlaat? Volgens jullie reacties niet, daar ben ik blij mee.
Het is inderdaad niet mijn probleem waar hij woont. Echter voor mijn dochter is het wel een probleem als hij zijn vader niet kan zien. Hier kiest zijn vader echter zelf voor door maar geen woonruimte te zoeken. Hier speelt nog mee dat mijn ex hartproblemen heeft en daardoor weinig stress mag hebben. Dit werd natuurlijk altijd gebruikt als excuus dat ik vooral mijn mond moest houden (want zijn hart!) Ben wel eens bang dat hem echt iets overkomt en dat ik dat dan uit moet gaan leggen aan mijn kind.. Voel ergens toch een zorgplicht naar de vader van mijn kind. Echter houdt die zorgplicht op zodra hij mij weer begint te bedreigen of mij uitscheldt voor de meest verschrikkelijke dingen.
Soms spookt door mijn hoofd: ben ik te hard als ik hem de deur uit gooi en nooit meer binnenlaat? Volgens jullie reacties niet, daar ben ik blij mee.
anoniem_364930 wijzigde dit bericht op 21-02-2018 09:13
Reden: .
Reden: .
0.48% gewijzigd
woensdag 21 februari 2018 09:05
heb je nou een zoon of een dochter?Geertje12345 schreef: ↑21-02-2018 08:54Eens met de laatste twee reacties. Dat van kluis op station is een goeie tip, bedankt!
Het is inderdaad niet mijn probleem waar hij woont. Echter voor mijn zoon is het wel een probleem als hij zijn vader niet kan zien. Hier kiest zijn vader echter zelf voor door maar geen woonruimte te zoeken. Hier speelt nog mee dat mijn ex hartproblemen heeft en daardoor weinig stress mag hebben. Dit werd natuurlijk altijd gebruikt als excuus dat ik vooral mijn mond moest houden (want zijn hart!) Ben wel eens bang dat hem echt iets overkomt en dat ik dat dan uit moet gaan leggen aan mijn kind.. Voel ergens toch een zorgplicht naar de vader van mijn kind. Echter houdt die zorgplicht op zodra hij mij weer begint te bedreigen of mij uitscheldt voor de meest verschrikkelijke dingen.
Soms spookt door mijn hoofd: ben ik te hard als ik hem de deur uit gooi en nooit meer binnenlaat? Volgens jullie reacties niet, daar ben ik blij mee.
Lorem Ipsum
woensdag 21 februari 2018 09:16
To, deze man heeft neem ik aan niet vanwege zijn rustige gedrag zijn hele familie van hem vervreemd en jou zo bang gemaakt.
Hij gebruikt zijn hartprobleem om te manipuleren, zijn familie trapt er al niet in.
Bijzonder hartprobleem als hij er geen last van heeft als hij zich agressief naar jou toe opstelt maar als jij jezelf verdedigt heeft hij er ineens last van.
Laat je niet door die man voor de gek houden.
Jij veroorlooft je dit gedrag naar niemand niet neem ik aan, als je dat wel doet en je zaken niet regelt ben je nergens welkom en heb je geen huis. Niks zieligs aan.
Net zoals het zijn eigen keuze is geweest zijn woonprobleem op te lossen door de moeder van zijn kind te intimideren.
Hij had ook (kost minder negatieve energie) een huis of kamer kunnen zoeken.
Dus, lees de adviezen van amy door en voel je vooral niet schuldig.
Hij gebruikt zijn hartprobleem om te manipuleren, zijn familie trapt er al niet in.
Bijzonder hartprobleem als hij er geen last van heeft als hij zich agressief naar jou toe opstelt maar als jij jezelf verdedigt heeft hij er ineens last van.
Laat je niet door die man voor de gek houden.
Jij veroorlooft je dit gedrag naar niemand niet neem ik aan, als je dat wel doet en je zaken niet regelt ben je nergens welkom en heb je geen huis. Niks zieligs aan.
Net zoals het zijn eigen keuze is geweest zijn woonprobleem op te lossen door de moeder van zijn kind te intimideren.
Hij had ook (kost minder negatieve energie) een huis of kamer kunnen zoeken.
Dus, lees de adviezen van amy door en voel je vooral niet schuldig.
woensdag 21 februari 2018 09:34
Als zijn eigen familie hem niet in huis wil. Is dat toch veelzeggend?
Je bent bang voor die man en hij weet precies hoe hij je moet manipuleren.
Zet zijn spullen buiten. Het is niet zijn huis. Roep hulp in. Je kan dit blijkbaar niet alleen. Soms is iets zo knettergek gegroeit dat het je alleen niet meer lukt. Ga dat niet van jezelf zitten veroordelen. Dat doen andere mensen wel voor je. Ga het oplossen. Bel cjg. Bel veilig thuis. Bel de politie. Laat je helpen. Je bent echt niet de enige die hier niet alleen uitkomt. Je kind is nu nog jong. Hoelanger je wacht hoe meer hij mee krijgt. Dan word het nog moeilijker. Heel veel succes en blijf gewoon hier schrijven. Dat lucht op en kan dag en nacht.
Je bent bang voor die man en hij weet precies hoe hij je moet manipuleren.
Zet zijn spullen buiten. Het is niet zijn huis. Roep hulp in. Je kan dit blijkbaar niet alleen. Soms is iets zo knettergek gegroeit dat het je alleen niet meer lukt. Ga dat niet van jezelf zitten veroordelen. Dat doen andere mensen wel voor je. Ga het oplossen. Bel cjg. Bel veilig thuis. Bel de politie. Laat je helpen. Je bent echt niet de enige die hier niet alleen uitkomt. Je kind is nu nog jong. Hoelanger je wacht hoe meer hij mee krijgt. Dan word het nog moeilijker. Heel veel succes en blijf gewoon hier schrijven. Dat lucht op en kan dag en nacht.
woensdag 21 februari 2018 09:47
Je wanhoop is in je OP te lezen!
Je kind krijgt er veel meer van mee dan jij denkt hoor, maar ik lees ook dat je kind erg in zichzelf was toen jullie met zijn tweetjes woonden en nu met papa erbij gaat het beter.
Sorry maar dat klinkt niet goed..
Kun je in je eentje goed voor haar zorgen of lukt dat niet zo goed?
Ik zou toch echt contact zoeken met je begeleider en eerlijk vertellen dat hij terug is en een beetje toezicht kan geen kwaad denk ik, ze kunnen je helpen met positief opvoeden zodat je een steuntje in de rug hebt.
Ik zou niet verder door modderen met zijn drieën in 1 huis.
Je kind ziet hoe je ex jou behandelt, dat toelaten is ook kindermishandeling, jij moet zorgen dat je kind niet in dat soort schadelijke situaties komt.
En dat hij lekker op kan passen dat is echt puur makkelijkheid, als ik moest kiezen tussen oppas en het kind trauma's bezorgen met twee ouders of op de opvang en daarvoor betalen en rust, vrede en veiligheid thuis dan wist ik het wel...
Je kind krijgt er veel meer van mee dan jij denkt hoor, maar ik lees ook dat je kind erg in zichzelf was toen jullie met zijn tweetjes woonden en nu met papa erbij gaat het beter.
Sorry maar dat klinkt niet goed..
Kun je in je eentje goed voor haar zorgen of lukt dat niet zo goed?
Ik zou toch echt contact zoeken met je begeleider en eerlijk vertellen dat hij terug is en een beetje toezicht kan geen kwaad denk ik, ze kunnen je helpen met positief opvoeden zodat je een steuntje in de rug hebt.
Ik zou niet verder door modderen met zijn drieën in 1 huis.
Je kind ziet hoe je ex jou behandelt, dat toelaten is ook kindermishandeling, jij moet zorgen dat je kind niet in dat soort schadelijke situaties komt.
En dat hij lekker op kan passen dat is echt puur makkelijkheid, als ik moest kiezen tussen oppas en het kind trauma's bezorgen met twee ouders of op de opvang en daarvoor betalen en rust, vrede en veiligheid thuis dan wist ik het wel...
woensdag 21 februari 2018 10:18
Klopt MissMaran. Het gedrag van mijn kind is volgens mij een afspiegeling van hoe ik mij voel. Voor de breuk ging het slecht, gevolg kind dat soms driftig was en achterliep met praten. Toen ik alleen was ging het prima op de momenten dat ik mij goed voelde, maar toen ik depressief werd deed dat mijn kind geen goed. Moet zeggen dat ik sindsdien wel echt concrete stappen heb gemaakt. Heb emdr gehad wat me heeft geholpen, heb weer een baan en dagbesteding, ik heb mijn oude hobby opgepakt (muziekinstrument) waar ik heel veel uit haal en voel me nu niet meer constant moe en depressief. Rationeel gezien denk ik ook niet dat dat terugkomt als hij weer weggaat. Ik zal wel opvang moeten regelen voor 4 of 5 dagen als ik hem niet meer in huis wil. Hij zal zijn papadag dan niet kunnen hebben zonder woning. Werk zelf 36 uur, ene week 4 dagen ene week 5. Daarnaast heb ik wel genoeg mensen om mijn hart bij te luchten ook al wonen ook mijn vriendinnen ver weg. Ik denk dat mijn kind er wel last van gaat krijgen als vader weer zo weinig in beeld gaat zijn. Totdat hij een eigen woning heeft en we een ouderschapsplan kunnen maken zal dat lastig blijven...Het blije gezicht van mijn kind als papa thuiskomt en de vrolijkheid als het wel goed gaat met zijn drieën zorgt dus voor de twijfels. Maar rationeel gezien zie ik dat dit weer verkeerd gaat aflopen en mijn kind last zal krijgen van de ruzies. Om nog maar te zwijgen over wat jeugdzorg gaat doen als er weer eens politie bijkomt. Hierdoor weet ik dat ik nu actie moet ondernemen. Heb hem per app (durf dit soort confrontaties niet irl te doen uit angst voor ruzie waar kind bij is) gemeld dat hij weg moet en dat ik mijn grens heb bereikt. Dit gaat hij niet serieus nemen maar dan heb ik hem wel gewaarschuwd.
woensdag 21 februari 2018 10:31
Klinkt wel goed dat je weer vooruit Gaat,
Waarom nu niet die coach die je had inlichten, dat is beter dan wachten tot de gemoederen zo hoog oplopen dat er politie bij komt, zeker nu je hem gezegd hebt dat hij weg moet..
Die coach kan je ook helpen door er alleen maar te zijn he, ik denk niet dat je ex gek gaat doen met een coach erbij of zeg in elk geval desnoods ter bescherming tegen je ex dat je contact hebt gehad met die gezinscoach en dat ze erop toeziet dat hij weggaat.
Zou je niet 1 of twee dagen minder willen of kunnen werken?
Lijkt me nu wel erg pittig voor jou en je kind of thuiswerken?
Ik zou dat eruit zetten van je ex niet alleen doen dan gaat hij je weer overheersen, betrek anderen erbij!
En dat hij tijdelijk geen woonruimte heeft is in geen geval jouw probleem, als hij om zijn dochter geeft zorgt ie gauw voor onderdak zodat hij haar vaker kan zien, jij bent daar niet verantwoordelijk voor je kunt nl. Niet alles sturen en regelen alleen je eigen zaken.
Dat is eventjes zuur voor je dochter maar het is wat het is, ze heeft jou.
Waarom nu niet die coach die je had inlichten, dat is beter dan wachten tot de gemoederen zo hoog oplopen dat er politie bij komt, zeker nu je hem gezegd hebt dat hij weg moet..
Die coach kan je ook helpen door er alleen maar te zijn he, ik denk niet dat je ex gek gaat doen met een coach erbij of zeg in elk geval desnoods ter bescherming tegen je ex dat je contact hebt gehad met die gezinscoach en dat ze erop toeziet dat hij weggaat.
Zou je niet 1 of twee dagen minder willen of kunnen werken?
Lijkt me nu wel erg pittig voor jou en je kind of thuiswerken?
Ik zou dat eruit zetten van je ex niet alleen doen dan gaat hij je weer overheersen, betrek anderen erbij!
En dat hij tijdelijk geen woonruimte heeft is in geen geval jouw probleem, als hij om zijn dochter geeft zorgt ie gauw voor onderdak zodat hij haar vaker kan zien, jij bent daar niet verantwoordelijk voor je kunt nl. Niet alles sturen en regelen alleen je eigen zaken.
Dat is eventjes zuur voor je dochter maar het is wat het is, ze heeft jou.
