Relaties
alle pijlers
Hoe omgaan met liefdesverdriet ?
zaterdag 17 maart 2018 13:01
Ik ben benieuwd naar hoe jullie liefdesverdriet beleven.
Hoe lang je er over hebt gedaan, wat je bent tegengekomen bijv. radeloosheid , twijfel , spijt, angst, wanhoop, berusting of blijven hopen .
Of juist opluchting , maar evengoed wel pijn ervan.
Sommigen blijven nog jaren na een breuk nog vastzitten in stille hoop: stellen het verdriet uit door langer met elkaar omgaan dan goed is bijvoorbeeld. Gedraai om elkaar, afstoten en aantrekken, weer "proberen" (of vriendschap veinzen) tegen beter weten in: zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Of vluchten snel in de volgende relatie (rebound) of vluchtige dates.
Anderen hebben de guts om de scheidingspijn onder ogen te komen en gaan er vol in met het verbreken van elk contact.
Omdat ik zelf nog maar net uit een relatie kom en niet om mijn liefdesverdriet heen wil gaan maar juist er doorheen, ben ik benieuwd naar ervaringen van anderen .
Hoe zijn jullie met liefdesverdriet omgegaan ?
Ik ben ook benieuwd naar de "algemene" stadia van liefdesverdriet . Waar mensen doorheen gaan als ze op een gezonde manier met liefdesverdriet omgaan.
Hoe denken jullie dat die stadia verlopen ?
Met gezond bedoel ik: de ex en de gebroken relatie goed verwerken en afsluiten .
Amant : schrijf en lees je mee ?
Hoe lang je er over hebt gedaan, wat je bent tegengekomen bijv. radeloosheid , twijfel , spijt, angst, wanhoop, berusting of blijven hopen .
Of juist opluchting , maar evengoed wel pijn ervan.
Sommigen blijven nog jaren na een breuk nog vastzitten in stille hoop: stellen het verdriet uit door langer met elkaar omgaan dan goed is bijvoorbeeld. Gedraai om elkaar, afstoten en aantrekken, weer "proberen" (of vriendschap veinzen) tegen beter weten in: zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Of vluchten snel in de volgende relatie (rebound) of vluchtige dates.
Anderen hebben de guts om de scheidingspijn onder ogen te komen en gaan er vol in met het verbreken van elk contact.
Omdat ik zelf nog maar net uit een relatie kom en niet om mijn liefdesverdriet heen wil gaan maar juist er doorheen, ben ik benieuwd naar ervaringen van anderen .
Hoe zijn jullie met liefdesverdriet omgegaan ?
Ik ben ook benieuwd naar de "algemene" stadia van liefdesverdriet . Waar mensen doorheen gaan als ze op een gezonde manier met liefdesverdriet omgaan.
Hoe denken jullie dat die stadia verlopen ?
Met gezond bedoel ik: de ex en de gebroken relatie goed verwerken en afsluiten .
Amant : schrijf en lees je mee ?
zaterdag 17 maart 2018 13:05
Met ups en downs zo gaat het. Sommige dagen heb je er vrede mee en sommige dagen voel je verdriet. (Ik had veel huilbuien). Je moet het gewoon uitzitten, zit er zelf nog midden in. En kan jezelf vertellen gewoon accepteren dat je in een emotionele achtbaan zit en naverloop van tijd word het minder. Dat merk ik zelf wel... soms lijkt er geen eind aan te komen, maar af en toe denk je er minder aan en dan besef je dat je op de goede weg bent ![😁]()
zaterdag 17 maart 2018 13:11
Echt liefdesverdriet heb ik nog niet gehad. Daarvoor waren mijn vorigere relaties niet diepgaand genoeg . Ik was even sip, maar ging snel weer over tot de orde van de dag. Als ik nu na 17 jaar huwelijk zou scheiden, uit het niets.. poeh.. ik zou gelijk op mijn streefgewicht zitten denk ik zo.
Sterkte met het verwerken!
Ik denk dat het wel heel goed is om je verdriet toe te staan en het ondergaat, zonder nu al te moeten weten wanneer je er "echt" over heen zou moeten zijn volgens jezelf.
Sterkte met het verwerken!
Ik denk dat het wel heel goed is om je verdriet toe te staan en het ondergaat, zonder nu al te moeten weten wanneer je er "echt" over heen zou moeten zijn volgens jezelf.
zaterdag 17 maart 2018 13:32
Oh gelukkig dat echt liefdesverdriet jou bespaard is gebleven . En dat je nog lang en oneindig gelukkig bent in jullie huwelijk, houden zo !Ana_Isabel2 schreef: ↑17-03-2018 13:11Echt liefdesverdriet heb ik nog niet gehad. Daarvoor waren mijn vorigere relaties niet diepgaand genoeg . Ik was even sip, maar ging snel weer over tot de orde van de dag. Als ik nu na 17 jaar huwelijk zou scheiden, uit het niets.. poeh.. ik zou gelijk op mijn streefgewicht zitten denk ik zo.
Sterkte met het verwerken!
Ik denk dat het wel heel goed is om je verdriet toe te staan en het ondergaat, zonder nu al te moeten weten wanneer je er "echt" over heen zou moeten zijn volgens jezelf.
Je advies neem ik ter harte. De neiging om snel van het verdriet af te willen zijn is er, ik denk dat elk mens wel pijnvermijdend is, ik dus ook.
Maar voorbij gaan aan gevoel helpt niet, het rekt het leed alleen maar .
Dus voelen wat er is :
Liefdesverdriet.
zaterdag 17 maart 2018 13:33
Julia10 schreef: ↑17-03-2018 13:32Oh gelukkig dat echt liefdesverdriet jou bespaard is gebleven . En dat je nog lang en oneindig gelukkig bent in jullie huwelijk, houden zo !
Je advies neem ik ter harte. De neiging om snel van het verdriet af te willen zijn is er, ik denk dat elk mens wel pijnvermijdend is, ik dus ook.
Maar voorbij gaan aan gevoel helpt niet, het rekt het leed alleen maar .
Dus voelen wat er is :
Liefdesverdriet.
zaterdag 17 maart 2018 13:41
Same here.Gelukkigworden schreef: ↑17-03-2018 13:05Met ups en downs zo gaat het. Sommige dagen heb je er vrede mee en sommige dagen voel je verdriet. (Ik had veel huilbuien). Je moet het gewoon uitzitten, zit er zelf nog midden in. En kan jezelf vertellen gewoon accepteren dat je in een emotionele achtbaan zit en naverloop van tijd word het minder. Dat merk ik zelf wel... soms lijkt er geen eind aan te komen, maar af en toe denk je er minder aan en dan besef je dat je op de goede weg bent![😁]()
Ik ben er net van de week in gegaan .
Hoe lang zit jij er nu in ?
Knuffel voor jou en sterkte.
Heel lief zijn voor jezelf
zaterdag 17 maart 2018 13:44
Als je een diepgaande liefde hebt gevoeld wat onderdeel is geweest van jouw leven, kun je die liefde niet ineens omzetten naar standje " neutraal". Je moet gaan leren leven in het nieuwe nu, zogezegd en daar hoort rouwen om je relatie ook bij.
Rouw heb ik wel ervaring mee en ik denk dat het dicht bij liefdesverdriet in de buurt komt.
Het is een achtbaan van emoties. En ze lopen allemaal door elkaar om dan nog maar te zwijgen over de triggers die je laten denken aan die persoon, waardoor je weer terugg gegooid wordt in je verdriet.
En dan ineens komt er een dag waarin je beseft dat je een hgele goeie dag hebt gehad, zonder tranen, boosheid of melancholie. En dat is vaak het teken dat het helemaal oké met je komt en je een ervaring rijker bent die je voor altijd met je meedraagt, maar niet je leven beheerst.
Rouw heb ik wel ervaring mee en ik denk dat het dicht bij liefdesverdriet in de buurt komt.
Het is een achtbaan van emoties. En ze lopen allemaal door elkaar om dan nog maar te zwijgen over de triggers die je laten denken aan die persoon, waardoor je weer terugg gegooid wordt in je verdriet.
En dan ineens komt er een dag waarin je beseft dat je een hgele goeie dag hebt gehad, zonder tranen, boosheid of melancholie. En dat is vaak het teken dat het helemaal oké met je komt en je een ervaring rijker bent die je voor altijd met je meedraagt, maar niet je leven beheerst.
zaterdag 17 maart 2018 13:56
Een maand geleden uit gemaakt, 1 jaar samen, met veel verdriet en twijfel want was gek op die man maar hij was niet goed voor mij.
Eerste paar weken waren enorm moeilijk omdat we nog contact hadden. Nu niet meer en als hij in mijn gedachten kwam concentreerde ik me op alles wat me doen besluiten heeft om er een punt achter te zetten.
Nu, na een goeie maand, is er geen haar meer op mijn hoofd dat ooit nog naar hem terug zou gaan, ik mis hem niet meer maar wel het hebben van een relatie.
Eerste paar weken waren enorm moeilijk omdat we nog contact hadden. Nu niet meer en als hij in mijn gedachten kwam concentreerde ik me op alles wat me doen besluiten heeft om er een punt achter te zetten.
Nu, na een goeie maand, is er geen haar meer op mijn hoofd dat ooit nog naar hem terug zou gaan, ik mis hem niet meer maar wel het hebben van een relatie.
zaterdag 17 maart 2018 14:45
Euhm 3,5 maand nu zo. Zag de breuk niet aankomen en heb daarna nooit meer iets van hem vernomen. Denk dat daarom t verwerken wat langer duurt. Veel onbegrip,vragen en gemis. Maar uiteindelijk kom ik er wel, ik accepteer de huilbuien en voel me elke dag weer een stukje beter
zaterdag 17 maart 2018 15:03
Dat knopje "neutraal " bestaat idd niet .Ana_Isabel2 schreef: ↑17-03-2018 13:44Als je een diepgaande liefde hebt gevoeld wat onderdeel is geweest van jouw leven, kun je die liefde niet ineens omzetten naar standje " neutraal". Je moet gaan leren leven in het nieuwe nu, zogezegd en daar hoort rouwen om je relatie ook bij.
Rouw heb ik wel ervaring mee en ik denk dat het dicht bij liefdesverdriet in de buurt komt.
Het is een achtbaan van emoties. En ze lopen allemaal door elkaar om dan nog maar te zwijgen over de triggers die je laten denken aan die persoon, waardoor je weer terugg gegooid wordt in je verdriet.
En dan ineens komt er een dag waarin je beseft dat je een hgele goeie dag hebt gehad, zonder tranen, boosheid of melancholie. En dat is vaak het teken dat het helemaal oké met je komt en je een ervaring rijker bent die je voor altijd met je meedraagt, maar niet je leven beheerst.
Heb er wel naar gezocht : shoppen, chocolade, afleiding , erover praten, nachtenlang nadenken .
Omdat ik er nog zo vers in zit , heb ik nu te maken met een soep van mixed emotions : verdriet , gemis , boosheid , teleurstelling , angst voor hoe lang en hoe diep dit gaat zijn, opluchting over dat de vervelende dingen van de relatie voorbij zijn, twijfel of hij en ik toch wel bij elkaar "horen".
zaterdag 17 maart 2018 15:17
Hardlopen misschien ?Gelukkigworden schreef: ↑17-03-2018 15:14Dat doe ik ook. Maar helaas is een uurtje per dag niet genoeg afleiding![😅]()
Maakt een (weer) gelukkigmakend stofje in de hersenen aan .
zaterdag 17 maart 2018 15:28
Oh ? Ik dacht : hoofd leegmaken.Ana_Isabel2 schreef: ↑17-03-2018 15:19Ik zag ooit een item op tv waarin werd verteld dat hardlopen en piekeren niet samen gaat.
Ikzelf voel er nu niets voor om hard te lopen, maar misschien anderen die sportiever zijn dan ik ?
Ik voel meer voor mezelf opsluiten in huis met iets te freubelen in mijn handen (tekenen of handwerkje) en in 100 jaar niet meer buiten komen.
zaterdag 17 maart 2018 15:29
Dat mag ook, toch?Julia10 schreef: ↑17-03-2018 15:28Oh ? Ik dacht : hoofd leegmaken.
Ikzelf voel er nu niets voor om hard te lopen, maar misschien anderen die sportiever zijn dan ik ?
Ik voel meer voor mezelf opsluiten in huis met iets te freubelen in mijn handen (tekenen of handwerkje) en in 100 jaar niet meer buiten komen.
Je moet doen waar jij je goed bij voelt
zaterdag 17 maart 2018 15:31
Lekker doen waar jij zin in hebt. Alles is geoorloofd. Die 100 jaar haal je niet hoorJulia10 schreef: ↑17-03-2018 15:28Oh ? Ik dacht : hoofd leegmaken.
Ikzelf voel er nu niets voor om hard te lopen, maar misschien anderen die sportiever zijn dan ik ?
Ik voel meer voor mezelf opsluiten in huis met iets te freubelen in mijn handen (tekenen of handwerkje) en in 100 jaar niet meer buiten komen.
zaterdag 17 maart 2018 15:46
@toyko Mooie woorden! Hier heb ik veel aan. Vecht zelf ook heel erg tegen de vragen waarom ik niks gezien heb? En niks heb gemerkt. Vind het zelf heel pijnlijk dat ik nooit meer iets vernomen heb van hem. Het was echt dag tot nooit meer, net alsof je als vuilnis aan de weg werd gezet. Heb 2x contact gezocht maar precies zoals jou geen reactie of enkel wat vervelend voor je.
Dat roept veel boosheid op en verdriet.
Dat roept veel boosheid op en verdriet.
zaterdag 17 maart 2018 16:14
Ik kan je vertellen dat zelfs een halve dag niet genoeg is om de pijn kwijt te raken, maar iets doen is beter dan op de bank zitten.Gelukkigworden schreef: ↑17-03-2018 15:14Dat doe ik ook. Maar helaas is een uurtje per dag niet genoeg afleiding![😅]()
zaterdag 17 maart 2018 16:15
