Wat moet ik met de familie?

19-03-2018 07:47 34 berichten
Alle reacties Link kopieren
Er zijn in zowel mijn familie, als in die van mijn man, veel problemen.
Hierdoor voel ik me erg rot, mijn man ook, en gaat het tussen ons ook slecht.
Ik weet niet goed wat ik hiermee aan moet, sorry vast voor het lange verhaal.

Al jaren hebben ik en mijn broer het vermoeden dat onze moeder vreemdgaat. Dit ontkende zij altijd
Nu heb ik haar een aantal weken terug betrapt. Alles is naar buiten gekomen nu, mijn vader is gebroken.
Mijn broer heeft duidelijk gezegd haar niet meer te hoeven zien, ik kan dit niet zeggen, weet niet waarom.
Ik heb het erg moeilijk mee om mijn vader zo te zien, hij wil haar nog steeds niet kwijt, mijn moeder doet alleen maar gemeen tegen hem.
Ik voel me voorgelogen, gebruikt (als oppas voor ons jongere broertje zodat zij naar die vent kon). Ik weet niet wat ik met de situatie aan moet.
Daarbij is mijn moeder gek met mijn dochter, en tevens ook haar enige oma. Ik kan mijn dochter haar oma toch niet ontnemen? Ze is nog klein, bijna 2, mijn man zegt dat ze haar toch niet meer kan herinneren, maar toch.

De kant van mijn man is eigenlijk geen tot amper contact mee. Ze kijken niet naar mijn dochter om, hoe ik ze ook probeer te betrekken.

Door al het gedoe in de families ben ik somber, voel ik me rot, en weet niet hoe ik ermee om moet gaan.
Het is wel mijn moeder, maar ze heeft me echt pijn gedaan, en liegt nogsteeds over dingen.
Maar op deze manier hebben man en ik thuis ook wrijvingen, zijn we chagarijnig, en dat wil ik absoluut niet meer.

Ik gun mijn dochter gewoon een grote, fijne familie, maar, ook door overlijden van veel naasten, is er steeds minder over.

Wie herkent dit van zijn/haar ouders en hoe gingen jullie hiermee om?

Bedankt alvast voor het lezen.
Je moeders seksleven is none of your business. Het is iets tussen haar en je vader. Dat ze erover gelogen heeft naar jou is natuurlijk logisch. Dat ze je ervoor misbruikt heeft door je als oppas te gebruiken is niet goed.

Eén van mijn ouders is ook vreemdgegaan en mijn andere ouder heeft daar nog steeds last van, ook al zijn ze al langer uit elkaar dan dat ze ooit getrouwd zijn geweest.

Ik vind het belangrijk dat dat niet tussen mij en deze ouder staat. Het staat tussen mijn ouders in, daar hoort het thuis.
Alle reacties Link kopieren
Je moet er niet half zo veel mee als je lijkt te denken. De relatie tussen je ouders is van hen, hun relatie, hun probleem. Ook dat vreemdgaan. Vind je er iets van? Natuurlijk. Moet je er iets mee? Nee, zíj moeten er iets mee.

Is je moeder ineens een slechte moeder of oma? Je vermoedde het vreemdgaan al jaren en je liet je kind gewoon contact hebben met haar. Nu is het uitgekomen en kan dat niet meer? Dat is toch raar?

Dat het tijd nodig heeft om zich weer even opnieuw te zetten, ja. Dat je respect voor je moeder een fikse deuk heeft opgelopen, ja. Maar dit moeten zij en je vader samen oplossen, of niet oplossen en uit elkaar gaan, het is hun keuze. Wil niet zeggen dat je geen troostende schouder kunt bieden, maar ga er niet tussenzitten verder.
Lastig echter zou ik je kind nog zeker wel wel naar oma laten gaan.
Ze is een lieve oma aannemend.

Het is goed voor de onderlinge band tussen hen.

Je kind krijgt liefde van oma ook al herinnert ze zich later weinig voor een nu 2 jarige, toch wordt er iets opgebouwt etc.

Heel erg voor je vader ook.
Jullie als kinderen hoeven niet te kiezen in deze echter begrijp ik dat je achter je vader staat.

Je kunt als dochter wel met je ouders praten maar echt bemiddelen bv wordt lastig.

Wil je moeder nog wel bij je vader blijven?
Alle reacties Link kopieren
jouw moeders (sex)leven gaat jou noch je broer iets aan. En de relatie tussen je moeder en vader is ook primair iets tussen die 2. Jij zou toch ook niet willen dat je moeder zich met jouw relatie gaat bemoeien?

Jij en je broer weten waarschijnlijk de helft niet wat er allemaal tussen je vader en moeder speelt. Okay, je moeder is vreemd gegaan, maar was die relatie überhaupt wel zo goed als dat jij en je broer dachten?

Luister naar beide, houd contact, oordeel niet en wees een luisterend oor. Je mag natuurlijk best zeggen dat je moeite hebt met het vreemdgaan. Maar je moeder is toch veel meer dan die vreemdgaande vrouw?

Zo te lezen is de communicatie tussen je vader en moeder slecht. Stel voor dat ze daar hulp voor gaan zoeken.

Verder het blijven je ouders en de grootouders van de kleinkinderen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Het vreemdgaan van je moeder hoort in de relatie tussen je ouders thuis, niet in de relatie die jij hebt met je ouders en al zeker niet in de relatie met je dochter.

Hier een vreemdgaande vader, ouders zijn uit elkaar gegaan en hebben nu een knipperlicht-driehoeksverhouding. Tsja. Ik vind daar van alles van, dat heb ik uitgesproken en verder is het simpelweg niet mijn pakkie an.

En wat je dochter betreft, juist gezien haar leeftijd is het heel belangrijk om niet het contact te verbreken met iemand waar ze aan gehecht is. Het lijkt alsof jij of je man je moeder wil straffen voor haar misstap als echtgenote. Maar zij is niet met jullie getrouwd en je zou daar uiteindelijk je dochter het meest mee straffen.
Lastig deze situatie, maar volgens mij hoef je het ook niet groter te maken dan het is. Je moeder is geen goede partner geweest, maar dat maakt haar niet een slechte oma. Probeer dat als twee verschillende dingen te zien. Ik zou geen gelieg meer eisen ivm het oppassen, maar het verder als een probleem tussen jou ouders zien waar je helaas geen invloed op hebt. Sterkte er mee.
Alle reacties Link kopieren
Mijn (schoon)familie is trouwens echt soapwaardig, altijd wel ergens een drama, ruzie, whatever. Maar mijn zoontje is stapelgek op al zijn opa's en oma's en ooms en tantes. Dus hij heeft een hele fijne familie. En dat vind ik het belangrijkste.
Je hoeft je niet alle problemen aan te trekken.
Vervelend dat je ouders problemen hebben, maar neem daar wat afstand van. Het is voornamelijk hun zaak.

Je kind heeft geen grote familie nodig om gelukkig te zijn. Jij ook niet. Je man ook niet. Het leven draait voor jullie om jullie kind, voor de rest van de wereld niet. Verplicht mensen niet om een band op te bouwen met jullie en jullie kind.

Houd niet zo krampachtig vast aan het idee dat je met je familie moet omgaan.
Je moet namelijk helemaal niets.
Vrienden kunnen ook als familie zijn.
Ga er wat luchtiger naar kijken, je verwachtigingen te hoog.
Alle reacties Link kopieren
Eens met wat de rest ook al zegt, maar ik denk ook dat je hulp voor jezelf moet zoeken. Je trekt je het leed van anderen dusdanig aan dat het jouw eigen relatie en gezinsleven beïnvloed, dus daar moet jij wel wat mee.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor (nu al) zoveel reacties. Ik wil het contact liever ook gewoon goed houden maar ben inderdaad al mijn respect voor haar kwijt. haar vreemdgaan is inderdaad tussen hun, maar ik heb altijd veel van mijn vrije tijd in geleverd om bij mijn broertje te zijn omdat zij moest `overwerken` en dat steekt wel, evenals dat ik me jarenlang rot heb moeten voelen omdat ik dat vermoeden had.
Ik wil mijn dochter haar oma zeker niet ontnemen, maar zowel mijn broer als mijn man vinden het vreemd dat ik nog met haar omga `alsof er niets is`. Doordat mijn broer en moeder elkaar niet meer zien is de sfeer ook heel anders, en zie ik hem veel minder ook.
Het is dus wel net iets verder dan alleen tussen hen.

Dat de relatie tussen mijn ouders niet goed is weet ik al jaren, daar ga ik mij ook niet mee bemoeien. Ik zit er gewoon erg mee hoe ik me tegenover mijn moeder moet gedragen nu, het is erg ongemakkelijk allemaal.
Alle reacties Link kopieren
Ik waardeer jullie reacties trouwens enorm! Wel fijn even de ongezouten mening te lezen van mensen die niet emotioneel betrokken zijn en er dus anders naar kijken. Dank daarvoor!
Verkeerde topic!
Ben je op zoek gegaan naar bewijs, dat jij haar betrapt hebt? En hoe is dat vervolgens bij de rest van de familie terecht gekomen? Ben je daarmee niet al iets teveel gaan wroeten in de relatie tussen je ouders?
Natuurlijk is het ontzettend rot voor je vader, en al helemaal dat je moeder ook nog eens heel naar tegen hem doet. Daar mag je best wat van zeggen, dat ze niet zo gemeen moet doen.
Maar ik zou hierom zeker niet het contact totaal verbreken en daarmee je dochtertje haar oma ontnemen.
Ik vind t vervelend voor je, maar t seksleven van je moeder gaat jou niks aan.
Concentreer je ajb op je dochter en je man. Jouw gezin is t belangrijkst. Wees gelukkig met elkaar, zoek je geluk in kleine dingen en laat je dochter haar oma en opa gewoon zien. Je kunt t gedrag van je moeder afkeuren en dat is je goed recht. Afkeuren kan op verschillende manieren. Kies er eentje die bij jou past.

Over schoonfamilie niet zien of weinig zien kan ik kort zijn, hier is al bijna 20 jaar geen contact met de andere kant en je leert ermee leven. Het is niet leuk maar omdat wij als partners en gezin zo sterk zijn heeft t op ons geen invloed. Bedenk dat jullie relatie en die met je dochter t allerbelangrijkste is.
idontknow89 schreef:
19-03-2018 08:26
Bedankt voor (nu al) zoveel reacties. Ik wil het contact liever ook gewoon goed houden maar ben inderdaad al mijn respect voor haar kwijt. haar vreemdgaan is inderdaad tussen hun, maar ik heb altijd veel van mijn vrije tijd in geleverd om bij mijn broertje te zijn omdat zij moest `overwerken` en dat steekt wel, evenals dat ik me jarenlang rot heb moeten voelen omdat ik dat vermoeden had.
Ik wil mijn dochter haar oma zeker niet ontnemen, maar zowel mijn broer als mijn man vinden het vreemd dat ik nog met haar omga `alsof er niets is`. Doordat mijn broer en moeder elkaar niet meer zien is de sfeer ook heel anders, en zie ik hem veel minder ook.
Het is dus wel net iets verder dan alleen tussen hen.

Dat de relatie tussen mijn ouders niet goed is weet ik al jaren, daar ga ik mij ook niet mee bemoeien. Ik zit er gewoon erg mee hoe ik me tegenover mijn moeder moet gedragen nu, het is erg ongemakkelijk allemaal.
Dat is t zeker! Je kunt ook gewoon naar je moeder, je man, je broer benoemen dat je niet weet hoe je je naar je moeder moet gedragen. Zeg dat gewoon. Tuurlijk weet je dat niet! Daar zijn geen handleidingen voor. Volg je intuïtie. Die is bij jou goed ontwikkeld want je had al eerder vermoedens over je moeder. Wat ik je nog wil meegeven is dat je niet anderen tussen je moeder en jou in moet laten staan. Accepteer dat gedrag niet. Volg je eigen weg, ook al is je moeder fout geweest in hun ogen, in jouw ogen maar jij bepaalt of je haar wilt blijven zien en op welke voorwaarden. Je man, broer, vader hebben dat maar te accepteren. Realiseer je dat goed. Zij mogen dat nooit voor jou persoonlijk invullen.
Is dat nakomertje wel een kind van je vader? Waarom moest jij anders oppassen en niet hij?
Alle reacties Link kopieren
Bedankt weer voor alle reacties. Dat ik mijn moeder betrapte was puur toeval, ik kwam degene tegen bij wie ze zei te zijn die dag. Heb haar (alleen) daar dag later mee geconfronteerd (en alle andere bedenkingen) en toen heeft ze toegegeven. Later die dag hebben we een gesprek met het hele gezin gehad en is alles boven water gekomen.

Mijn broertje is zeker wel een kind van mijn vader, hij is namelijk een exacte kopie, dus dat kan niet missen! Mijn vader werkt fulltime, mijn moeder parttime. Zij ging dus heel vaak `extra werken` terwijl mijn vader aan het werk was, vandaar dat ik dan oppaste. (doe ik graag hoor, als ze werkt, maar niet zodat zij kan gaan vozen met een andere vieze vent). Mijn broertje zei laatst nog, ik was er meer voor hem dan onze moeder, dankzij dat dus.

Mijn man en broer zijn veel harder in keuzes en uitspraken dan ik ben, ik ben een echt familiemens. Mijn vader trouwens is heel lief, en wil absoluut niet tussen ons instaan en ons laten kiezen, hij wil dat wij gewoon onze band met onze moeder behouden. Ik kan gelukkig alles met hem bespreken hierin, alleen heeft hij al verdriet genoeg van zichzelf.
Alle reacties Link kopieren
Toen ik nog puber was, zijn mijn ouders zijn ook gescheiden, ik heb daar nooit partij in getrokken; het was iets tussen mijn ouders. Je kan daar zelf niet over oordelen, al heb je wel een mening, maar je weet nooit alles.

Dat ze tegen jou gelogen heeft, lijkt me gezien de omstandigheden logisch, maar moet je dan maar eens bij gelegenheid uitpraten met haar.
Alle reacties Link kopieren
idontknow89 schreef:
19-03-2018 12:40
Bedankt weer voor alle reacties. Dat ik mijn moeder betrapte was puur toeval, ik kwam degene tegen bij wie ze zei te zijn die dag. Heb haar (alleen) daar dag later mee geconfronteerd (en alle andere bedenkingen) en toen heeft ze toegegeven. Later die dag hebben we een gesprek met het hele gezin gehad en is alles boven water gekomen.

Mijn broertje is zeker wel een kind van mijn vader, hij is namelijk een exacte kopie, dus dat kan niet missen! Mijn vader werkt fulltime, mijn moeder parttime. Zij ging dus heel vaak `extra werken` terwijl mijn vader aan het werk was, vandaar dat ik dan oppaste. (doe ik graag hoor, als ze werkt, maar niet zodat zij kan gaan vozen met een andere vieze vent). Mijn broertje zei laatst nog, ik was er meer voor hem dan onze moeder, dankzij dat dus.

Mijn man en broer zijn veel harder in keuzes en uitspraken dan ik ben, ik ben een echt familiemens. Mijn vader trouwens is heel lief, en wil absoluut niet tussen ons instaan en ons laten kiezen, hij wil dat wij gewoon onze band met onze moeder behouden. Ik kan gelukkig alles met hem bespreken hierin, alleen heeft hij al verdriet genoeg van zichzelf.
Hoezo een vieze vent?
Ken je deze man?
If you don,t like whats,s being said,change the conversation
Alle reacties Link kopieren
Ja ik ken hem zeker. Ik vond het al een nare man voor ik wist wat er speelde, en dat het met hem was. Hij kleineert mensen, lacht zelfs mensen uit waarvan hij zegt dat het zijn vrienden zijn, heeft altijd seksistische opmerkingen, gewoon echt een griezel.
idontknow89 schreef:
19-03-2018 19:56
Ja ik ken hem zeker. Ik vond het al een nare man voor ik wist wat er speelde, en dat het met hem was. Hij kleineert mensen, lacht zelfs mensen uit waarvan hij zegt dat het zijn vrienden zijn, heeft altijd seksistische opmerkingen, gewoon echt een griezel.
Dat doet er toch verder niet toe? Of was het prima geweest wanneer het George Clooney was?
Alle reacties Link kopieren
Dat doet er ook niet toe, ik gaf alleen antwoord op een vraag van iemand.
Alle reacties Link kopieren
Lastig verhaal, zeker omdat je er aan alle kanten tussen zit.

Probeer anders je moeder haar oma-rol te laten vervullen en beperk zelf je contact met haar tot dingen omtrent je dochter.
Dat kun je ook aan je broer en man zo uitleggen: dat je hun mening over haar als moeder/partner deelt, maar dat ze wel een goede oma is voor je dochter.
Wellicht zorgt dat ervoor dat de situatie met je broer ook wat verbetert.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben het eens met mijn voorgangers dat dat vreemdgaan iets is tussen je ouders, maar dat het wel heel fout is dat ze jou als oppas heeft misbruikt. Ik wil er nog aan toevoegen dat je geen verantwoording aan je man en je broer schuldig bent over het feit dat je nog wel met je moeder omgaat. Als je ervoor had gekozen om de band te verbreken terwijl ze wel een goede oma is, waren er ongetwijfeld weer mensen geweest die dáár kritiek op hadden. Je doet het toch nooit goed en vaak brengen mensen dat nog op een heel ongezouten manier ook. Het is jouw moeder, jouw dochter. Jij beslist, net als dat je broer beslist of hij nog met jullie moeder om wil gaan, en je man wat hij met zijn familie doet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven