Eenzijde liefde...

Heyy mensen,

Ik ben een 17-jarige jongen. Ik heb een ander probleem dan de meeste hier. Ik ben dus smoorverliefd op een meisje uit m'n klas (Ze is ietsjes jonger dan mij maar ook 17). Ik ben niet snel verliefd, vorige keer dat ik verliefd was, was in groep 8/1ste... (5/6 jaar geleden) ik zit nu al 3/4 jaar bij d'r in de klas en zij is echt perfect... Maar echt perfect, heb nog nooit een leuker iemand ontmoet. Ze is echt zo lief, leuk, spontaan, vrolijk, grappig en daar nog boven op is ze van nature echt een hele mooie meid. Ze zei een keertje tegen mij dat ik echt een wereld gozer ben, te goed voor de wereld.

Ik heb dus ruim een maand geleden (23 Maart) verteld dat ik haar leuk vind... Ff ballen van staal gekweekt en het na school tegen haar verteld IRL, op advies van vrienden... Ze had een lieve/mooie reactie erop maar we zijn dus "goede vrienden". Nu ruim een maand later weet ik dat ik er nog lang niet overheen ben en niet echt weet wat ik met m'n gevoelens moet doen, sterker nog ik voel me echt gebroken. We ''snappen'' nog steeds een beetje (wel veel minder dan eerst, of steeds minder) En met zowat elke''snapreeks'' snap die ik stuur kijk ik (onbewust/bewust) wanneer ze m heeft geopend en of ze reageert. En als zij een snap stuurt voel ik mijn hart gewoon een paar keer extra gaan ofzo... Laatste tijd loopt het ook steeds minder, het voelt anders dan eerst. Maar dat is natuurlijk logisch. Ik weet nou niet of dat juist goed is (afstand nemen) of niet... Ik voel me echt gebroken.

Elke schooldag zie ik haar en let ik (onbewust/bewust) op alles wat ze doet. De laatste tijd voel ik me ook nog steeds echt wel down van binnen en probeer zo vrolijk mogelijk te doen maar das niet t makkelijkste... Ik praat hier een beetje over met m'n 2 beste vrienden maar die weten ook niet hoe ik me precies voel, en zij hebben makkelijk praten eigenlijk, hebben alle 2 een vriendin en zijn goed meiden. Ook weet een stelletje uit m'n klas hoe en wat en zij snappen natuurlijk de situatie een stuk beter, maar toch voelt het niet dat ik m'n verhaal zo goed bij hun kwijt kan... Mijn klas is sinds deze week op stage 2 maanden lang, laatste periode van het jaar, dus hierna zomervakantie. Ik zie haar nu 1 keer per week alleen op de terugkomdag. Maar ik weet eigenlijk gewoon echt niet wat ik nu moet doen... Haar gewoon zoveel mogelijk uit mijn leven verwijderen (bijvoorbeeld niet meer snappen, maar nog wel in het echt praten met d'r) of "vrienden" blijven en wel zien hoe het loopt...

En nog iets wat ik vergeten te vertellen was. Ik denk (niet alleen ik, meerdere uit m'n klas) dat ze andere jongen uit mijn klas leuk vindt. Dat maakt het ook een stuk makkelijker, als ik die 2 samen zie hoe blij ze dan is. Jaloezie is zuur soms... Ik gun haar echt met heel mijn hart het beste van de wereld. Helaas ben ik dat niet maar hoop ook niet dat dat bij die jongen uit mijn klas is, want zij verdient vele male beter...

Als je toevallig tips hebt of gewoon ff wilt praten, Graag zelfs... Kan alle support wel gebruiken. Of als iemand privé met me wilt praten graag zelfs (Niet verlegen zijn, je zou me echt kunnen helpen)! Je kan me bereiken via abolnk15@gmail.com, ik praat liever via snap of via whatsapp maar wil liever niet dat die hier openbaar staan...

Groetjes... (Als je hier bent, in ieder geval bedankt voor het moeite nemen om dit allemaal te lezen <3!)