Relaties
alle pijlers
Weinig intimiteit vs masturberen en porno in een relatie
zondag 17 juni 2018 13:48
Misschien is de titel wat verkeerd gekozen, maar ik vond geen betere. Naar aanleiding van een andere topic wil ik hier iets voorleggen...
Het huwelijk tussen mijn man en mij gaat de laatste tijd door een wat mindere periode. Ik heb hier al eerder een topic over geopend en er zijn toen best veel zinvolle dingen verteld.
Man en ik zijn 13 jaar samen en hebben 3 kinderen onder de 6 jaar. Hij is al jaren chronisch ziek.
Een half jaar geleden zat ons huwelijk echt in een dip. Na de geboorte van de kinderen is hij terug ziek geworden, waardoor de meeste verantwoordelijkheid van het gezin en de kinderen op mij terecht kwam. Ook rekende mijn man erop dat ik alles maar goed en leuk hield. Ik voelde mij weinig gesteund.
We hebben verschillende malen ruzie gemaakt.
Mijn man heeft uiteindelijk toegegeven dat hij het erg moeilijk had met het feit dat hij niet altijd de vader kon zijn die hij wilde zijn door zijn ziekte. Ik voelde mij ook eenzaam worden, omdat mijn sociaal netwerk veel kleiner werd. Uiteindelijk ben ik toevallig terug in contact gekomen met een vriendin uit mijn studietijd, die net weduwe geworden is. Ik heb al enkele malen met haar afgesproken. In samenspraak met mijn man plannen we nu bewust tijd in waarin ik geen moeder, vrouw of verpleegster ben, maar gewoon mezelf.
Daarnaast heb ik ook naar hem uitgesproken wat ik nodig heb om mij wat meer geapprecieerd te voelen. We proberen meer positieve tijd samen door te brengen. Hij begrijpt het nu dat ik geen zin heb om bv altijd mee te gaan naar zijn familie (iets wat voor mij ook soms een moetje is), maar dat hij met de kinderen gaat, zodat ik wat meer tijd heb om mij op te laden.
Vooral qua intimiteit loopt het nog stroef. Mijn man wijst mij vaker af, terwijl ik wel vaker behoefte heb aan lichamelijk contact. Ik heb er moeite mee dat hij toch blijft masturberen, maar vooral dat hij blijft porno kijken.
We hadden afgesproken om elkaar om de beurt te verrassen en elkaar een leuke avond te bezorgen. Ik had hem gisteren uitgenodigd op restaurant. Het was een erg gezellige avond. Toen we terug thuiskwamen, lag ik boven te "wachten", hij was nog beneden. Toen hij wegbleef, ben ik gaan kijken. Hij was nog aan het eten (oa nog wat frituurhapjes die in de diepvries zaten), omdat hij honger had. Ik voelde mij weer afgewezen. Ik zei dat ik het jammer vond dat hij niet naar boven was gekomen. Hij zei dat ik wel wat duidelijker kon zijn in mijn intentie en dat ik het maar moest gevraagd hebben als ik nog seks wilde hebben (terwijl ik veel vaker initiatief neem dan hij). Uiteindelijk zijn we met een wrang gevoel gaan slapen. Vanmorgen heb ik gezien dat hij beneden nog naar porno heeft gekeken, terwijl ik op hem lag te wachten.
Ik voel mij - alweer - gekwetst en afgewezen. Misschien stel ik mij aan?
Ik vind het geen prettig idee dat hij nog naar porno kijkt en met zichzelf aan de slag gaat, terwijl we langs de andere kant proberen om terug iets op te bouwen. Hoewel ik rationeel weet dat er niets verkeerd mee is, voel ik mij daar niet prettig bij.
Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.
Ik weet niet of ik hem kan vragen om dit even achterwege te laten? Ik weet ook niet wat we meer kunnen doen om hem terug zin in mij te doen krijgen dan terug meer tijd met elkaar door te brengen.
Het huwelijk tussen mijn man en mij gaat de laatste tijd door een wat mindere periode. Ik heb hier al eerder een topic over geopend en er zijn toen best veel zinvolle dingen verteld.
Man en ik zijn 13 jaar samen en hebben 3 kinderen onder de 6 jaar. Hij is al jaren chronisch ziek.
Een half jaar geleden zat ons huwelijk echt in een dip. Na de geboorte van de kinderen is hij terug ziek geworden, waardoor de meeste verantwoordelijkheid van het gezin en de kinderen op mij terecht kwam. Ook rekende mijn man erop dat ik alles maar goed en leuk hield. Ik voelde mij weinig gesteund.
We hebben verschillende malen ruzie gemaakt.
Mijn man heeft uiteindelijk toegegeven dat hij het erg moeilijk had met het feit dat hij niet altijd de vader kon zijn die hij wilde zijn door zijn ziekte. Ik voelde mij ook eenzaam worden, omdat mijn sociaal netwerk veel kleiner werd. Uiteindelijk ben ik toevallig terug in contact gekomen met een vriendin uit mijn studietijd, die net weduwe geworden is. Ik heb al enkele malen met haar afgesproken. In samenspraak met mijn man plannen we nu bewust tijd in waarin ik geen moeder, vrouw of verpleegster ben, maar gewoon mezelf.
Daarnaast heb ik ook naar hem uitgesproken wat ik nodig heb om mij wat meer geapprecieerd te voelen. We proberen meer positieve tijd samen door te brengen. Hij begrijpt het nu dat ik geen zin heb om bv altijd mee te gaan naar zijn familie (iets wat voor mij ook soms een moetje is), maar dat hij met de kinderen gaat, zodat ik wat meer tijd heb om mij op te laden.
Vooral qua intimiteit loopt het nog stroef. Mijn man wijst mij vaker af, terwijl ik wel vaker behoefte heb aan lichamelijk contact. Ik heb er moeite mee dat hij toch blijft masturberen, maar vooral dat hij blijft porno kijken.
We hadden afgesproken om elkaar om de beurt te verrassen en elkaar een leuke avond te bezorgen. Ik had hem gisteren uitgenodigd op restaurant. Het was een erg gezellige avond. Toen we terug thuiskwamen, lag ik boven te "wachten", hij was nog beneden. Toen hij wegbleef, ben ik gaan kijken. Hij was nog aan het eten (oa nog wat frituurhapjes die in de diepvries zaten), omdat hij honger had. Ik voelde mij weer afgewezen. Ik zei dat ik het jammer vond dat hij niet naar boven was gekomen. Hij zei dat ik wel wat duidelijker kon zijn in mijn intentie en dat ik het maar moest gevraagd hebben als ik nog seks wilde hebben (terwijl ik veel vaker initiatief neem dan hij). Uiteindelijk zijn we met een wrang gevoel gaan slapen. Vanmorgen heb ik gezien dat hij beneden nog naar porno heeft gekeken, terwijl ik op hem lag te wachten.
Ik voel mij - alweer - gekwetst en afgewezen. Misschien stel ik mij aan?
Ik vind het geen prettig idee dat hij nog naar porno kijkt en met zichzelf aan de slag gaat, terwijl we langs de andere kant proberen om terug iets op te bouwen. Hoewel ik rationeel weet dat er niets verkeerd mee is, voel ik mij daar niet prettig bij.
Ik weet niet wat ik er mee aanmoet.
Ik weet niet of ik hem kan vragen om dit even achterwege te laten? Ik weet ook niet wat we meer kunnen doen om hem terug zin in mij te doen krijgen dan terug meer tijd met elkaar door te brengen.
zondag 17 juni 2018 14:13
Wat is dat toch, die mannen die zich liever rukken bij die ranzige porno, dan lekker tegen zijn vriendin/vrouw aan te kruipen en èchte intimiteit te voelen. En al helemaal als vrouw boven in bed 'klaarligt'.
TO, ik zou een gesprek met hem aangaan, vertel hem wat je hier neerschrijft. En val niet aan, maar begin het gesprek rustig. Porno stompt gewoon af.
TO, ik zou een gesprek met hem aangaan, vertel hem wat je hier neerschrijft. En val niet aan, maar begin het gesprek rustig. Porno stompt gewoon af.
creativeguy wijzigde dit bericht op 17-06-2018 14:14
7.69% gewijzigd
zondag 17 juni 2018 14:14
zondag 17 juni 2018 14:20
Dit zou me kwaad maken. Porno prima, maar kan niet zo zijn dat jij ernstig tekort komt en hij beneden porno zit te kijken terwijl jij op hem wacht. Misschien had je het inderdaad duidelijker moeten uitspreken en was voor hem jouw intentie niet duidelijk. Maar jullie zijn al bewust bezig weer wat leven in jullie (seks)relatie te krijgen en dan kan hij ook zelf bedenken dat hij wat initiatief kan tonen hoor. Dat laat dan in mijn ogen zien dat hij ook niet veel zin heeft om moeite te doen. Ik had hem er wel mee geconfronteerd; rustig vragen naar het waarom. Misschien doet seks wel pijn of kost dat teveel energie in combinatie met z'n ziekte en is masturberen minder pijnlijk? Dan zou je samen kunnen kijken of jij daar een rol in kan spelen.
zondag 17 juni 2018 14:43
Onbevangen schreef: ↑17-06-2018 14:14Dat hij masturbeert en porno kijkt lijkt me het probleem niet.
Het probleem is dat jij niet tevreden bent met jullie seksleven. En hij volgens mij ook niet, anders zou hij vaker initiatief nemen.
Hebben jullie hier al eens echt over gepraat? Zonder vooroordelen over en weer
Hij heeft al gezegd dat het gemakkelijker is om te masturberen, omdat hij tijdens de seks voor zowel zichzelf als mij moet 'zorgen'. Hij heeft op slechte momenten (zijn ziekte gaat met ups en downs) ook vaak last van pijn. We proberen daar dan bewust rond te plannen, maar soms gaat dat ten koste van de spontaniteit. Hij wordt ook niet altijd stijf.
Klassieke seks is wat moeilijker. We liggen vaak naakt tegen elkaar. We kussen en knuffelen, waarbij we onszelf een orgasme geven. Of we gaan samen douchen (warmte is ook goed voor zijn spieren).
De laatste twee jaar komt dit minder en minder voor.
zondag 17 juni 2018 15:26
zondag 17 juni 2018 17:12
Dit idd. En ik herken het helaas, het boven liggen wachten, dus weet hoe het voelt.Onbevangen schreef: ↑17-06-2018 16:56Zo te lezen doe jij al heel veel moeite om jullie seksleven beter te maken. Initiatief vanuit zijn kant is er niet. Jullie moeten hierover communiceren , anders is deze situatie niet uit te houden voor jou.
