Relaties
alle pijlers
Ik heb niks te vertellen..
dinsdag 10 juli 2018 12:59
Hoi iedereen,
ik ben hier nieuw en zit met een dingetje.
Afgelopen jaren ben ik op en af depressief geweest en loop constant met mezelf te worstelen. Daarvoor loop ik ook bij een psycholoog en volg ik therapie.
Nu heb ik alleen het idee dat ik totaal niets leuks meer te vertellen heb aan mijn vrienden en familie, ondanks dat ik ze niet vaak zie (wonen verspreid door het land). In mijn hoofd is het alleen maar gezever en gezeik wat er uit me komt, terwijl ik echt wel het huis uit ga om leuke dingen te doen. Ik vind het gewoon erg moeilijk om van activiteiten te genieten en vaak zit ik zo in mijn hoofd te worstelen dat ik dan de leuke dingen vergeet of niet zie.
Wanneer ik een afspraak heb staan met een vriendin, ben ik dagen van te voren aan het malen. Daardoor zeg ik vaak af, omdat ik me schaam, omdat ik bang ben dat ik saai ben en de sfeer verpest.
Heeft iemand hier tips voor misschien?
Alvast bedankt
ik ben hier nieuw en zit met een dingetje.
Afgelopen jaren ben ik op en af depressief geweest en loop constant met mezelf te worstelen. Daarvoor loop ik ook bij een psycholoog en volg ik therapie.
Nu heb ik alleen het idee dat ik totaal niets leuks meer te vertellen heb aan mijn vrienden en familie, ondanks dat ik ze niet vaak zie (wonen verspreid door het land). In mijn hoofd is het alleen maar gezever en gezeik wat er uit me komt, terwijl ik echt wel het huis uit ga om leuke dingen te doen. Ik vind het gewoon erg moeilijk om van activiteiten te genieten en vaak zit ik zo in mijn hoofd te worstelen dat ik dan de leuke dingen vergeet of niet zie.
Wanneer ik een afspraak heb staan met een vriendin, ben ik dagen van te voren aan het malen. Daardoor zeg ik vaak af, omdat ik me schaam, omdat ik bang ben dat ik saai ben en de sfeer verpest.
Heeft iemand hier tips voor misschien?
Alvast bedankt
dinsdag 10 juli 2018 13:04
Je legt de lat wel erg hoog voor jezelf hoor. Wat nou als je, wanneer je afspreekt met een vriendin, tegen haar zegt wat je hier net opschrijft... wat zou er kunnen gebeuren?
Ze kan hoogstens afzeggen maar anders doe jij dat wel toch?
Als je het tegen haar zegt haal je voor jezelf de druk eraf... zal je eens zien hoe gezellig het wordt!
Ze kan hoogstens afzeggen maar anders doe jij dat wel toch?
Als je het tegen haar zegt haal je voor jezelf de druk eraf... zal je eens zien hoe gezellig het wordt!
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
dinsdag 10 juli 2018 13:09
Wat Felice zegt.
En misschien vind je het fijn om een dagboekje bij te houden waar je iedere dag 1 ding inschrijft die je leuk Of mooi vond die dag en wat je gewaardeerd hebt?
Ik heb om een andere reden een tijdlang aan huis gekluisterd gezeten en werd door mijn ziekte ook heel somber. Toch hielp het me iedere dag 1 ding op te schrijven wat ik die dag als lichtpuntje / positief heb ervaren.
En misschien vind je het fijn om een dagboekje bij te houden waar je iedere dag 1 ding inschrijft die je leuk Of mooi vond die dag en wat je gewaardeerd hebt?
Ik heb om een andere reden een tijdlang aan huis gekluisterd gezeten en werd door mijn ziekte ook heel somber. Toch hielp het me iedere dag 1 ding op te schrijven wat ik die dag als lichtpuntje / positief heb ervaren.
dinsdag 10 juli 2018 13:11
Schrijf elke dag 5 positieve en leuke dingen op van die dag (genieten van de natuur, aardige collega, voelt je lekker in je vel; dat soort dingen).
Praat erover met familie en vrienden; maak bijvoorbeeld de afspraak dat je bijvoorbeeld tijdens een leuke activiteit / gezellig uit eten, niet mag klagen of zeuren.
Vraag aan je familie en vrienden of ze (op een vriendelijke toon) eerlijk tegen je willen zijn, wanneer zij denken dat je saai bent of de sfeer verpest.
Zorg dat je de aan- en uitknop van het malen in je hoofd ontdekt en misschien kan bovenstaande je hierbij helpen.
Praat erover met familie en vrienden; maak bijvoorbeeld de afspraak dat je bijvoorbeeld tijdens een leuke activiteit / gezellig uit eten, niet mag klagen of zeuren.
Vraag aan je familie en vrienden of ze (op een vriendelijke toon) eerlijk tegen je willen zijn, wanneer zij denken dat je saai bent of de sfeer verpest.
Zorg dat je de aan- en uitknop van het malen in je hoofd ontdekt en misschien kan bovenstaande je hierbij helpen.
dinsdag 10 juli 2018 13:17
Allereerst, wat naar dat je je zo voelt !
Soms heb ik ook weleens een tijdje dat ik denk dat ik niks interessants te vertellen heb. Dat is niets om je voor te schamen, het getuigt eerder van zelfkennis, en daar is niet iedereen zo rijk mee bedeeld
Volgens mij doen veel mensen maar wat, en kletsen de tijd vol.
Als je meer op de ander let dan op jezelf, in een gesprek, is het ook wat gemakkelijker om gewoon iets te vertellen over wat je opvalt of wat je voelt, zonder gelijk te verkrampen.
Hebben je familie en je vriendinnen wel oog voor je, ook wanneer je stil bent, of heb je het gevoel dat je je naar voren moet vechten door leuke verhalen te vertellen ?
Soms heb ik ook weleens een tijdje dat ik denk dat ik niks interessants te vertellen heb. Dat is niets om je voor te schamen, het getuigt eerder van zelfkennis, en daar is niet iedereen zo rijk mee bedeeld
Volgens mij doen veel mensen maar wat, en kletsen de tijd vol.
Als je meer op de ander let dan op jezelf, in een gesprek, is het ook wat gemakkelijker om gewoon iets te vertellen over wat je opvalt of wat je voelt, zonder gelijk te verkrampen.
Hebben je familie en je vriendinnen wel oog voor je, ook wanneer je stil bent, of heb je het gevoel dat je je naar voren moet vechten door leuke verhalen te vertellen ?
nounou
dinsdag 10 juli 2018 13:28
De meeste mensen praten het liefst over zichzelf. Als je geïnteresseerde vragen stelt, dan valt het helemaal niet op dat jij niet zoveel te vertellen hebt over jezelf en je eigen leven. De meeste mensen waarderen het zeer als je ze lekker over zichzelf laat praten, dus dan sla je twee vliegen in een klap
dinsdag 10 juli 2018 13:37
Goeie tip. Daar komt bij dat jij niet in je eentje verantwoordelijk bent voor de sfeer en een leuk gesprek. En gebruik zelfspot (wel met mate), als je negatief dreigt te worden. Ik herken wel dat ik vaak dwangmatig zocht naar tekst omdat er naar mijn idee een iets te lange stilte viel... dat zit dan in m'n hoofd. Wat mij ook wel helpt is om een activiteit af te spreken, in plaats van bij elkaar op de koffie gaan en tegenover elkaar een gesprek voeren. Hoeft niks groots te zijn, museum bezoeken, wandelen, shoppen... net wat je leuk vindt.Ikigai schreef: ↑10-07-2018 13:28De meeste mensen praten het liefst over zichzelf. Als je geïnteresseerde vragen stelt, dan valt het helemaal niet op dat jij niet zoveel te vertellen hebt over jezelf en je eigen leven. De meeste mensen waarderen het zeer als je ze lekker over zichzelf laat praten, dus dan sla je twee vliegen in een klap
dinsdag 10 juli 2018 13:48
dit inderdaad en als je zelf aan het woord bent hoeft het ook niet altijd over jou te gaan, je kan ook onderwerpen opgooien uit de actualiteit ( thaise grot jongens, de droogte haha, verzin wat leuks)Ikigai schreef: ↑10-07-2018 13:28De meeste mensen praten het liefst over zichzelf. Als je geïnteresseerde vragen stelt, dan valt het helemaal niet op dat jij niet zoveel te vertellen hebt over jezelf en je eigen leven. De meeste mensen waarderen het zeer als je ze lekker over zichzelf laat praten, dus dan sla je twee vliegen in een klap
dinsdag 10 juli 2018 18:47
Wat een lieve reacties! Dankjulliewel
En fijne tips, over die positieve dingen opschrijven en activiteiten doen samen. Ik heb daar inderdaad ooit een dagboek van gekregen van mama. Dat moet ik maar weer eens oppakken, want die is nog laaaaang niet vol.
Ik heb ook een vriendin die er ook een beetje sarcastisch op lijkt te reageren wanneer ik me slecht voel. Dat vind ik wel moeilijk. Ze heeft zelf ook een rot tijd achter de rug en heb het idee dat ze vindt dat ik me aanstel. Daarom zeg ik eigenlijk al niets meer.
En fijne tips, over die positieve dingen opschrijven en activiteiten doen samen. Ik heb daar inderdaad ooit een dagboek van gekregen van mama. Dat moet ik maar weer eens oppakken, want die is nog laaaaang niet vol.
Nou, ik probeer het wel eens uit te leggen, bijv. ook aan mijn moeder hoe het gaat bij therapie etc, maar ze lijkt er niet echt meer op te reageren. Ze houdt zich wat afzijdig heb ik het idee, omdat ze er niet goed mee om kan gaan. Mijn vriendinnen zijn niet vies van een babbeltje, dus uiteindelijk valt het niet stil, alleen gaat het dan wel altijd over de ander. Dat vind ik niet erg, want als ik praat lijkt het toch alleen maar negatief te zijn, snap je? Maar het komt er wel een beetje op neer dat ik niet echt mijn ei kwijt kan op deze manier..zazamaenade schreef: ↑10-07-2018 13:17...
Hebben je familie en je vriendinnen wel oog voor je, ook wanneer je stil bent, of heb je het gevoel dat je je naar voren moet vechten door leuke verhalen te vertellen ?
Ik heb ook een vriendin die er ook een beetje sarcastisch op lijkt te reageren wanneer ik me slecht voel. Dat vind ik wel moeilijk. Ze heeft zelf ook een rot tijd achter de rug en heb het idee dat ze vindt dat ik me aanstel. Daarom zeg ik eigenlijk al niets meer.
woensdag 11 juli 2018 12:55
naardemaanenterug schreef: ↑10-07-2018 18:47Wat een lieve reacties! Dankjulliewel
En fijne tips, over die positieve dingen opschrijven en activiteiten doen samen. Ik heb daar inderdaad ooit een dagboek van gekregen van mama. Dat moet ik maar weer eens oppakken, want die is nog laaaaang niet vol.
Nou, ik probeer het wel eens uit te leggen, bijv. ook aan mijn moeder hoe het gaat bij therapie etc, maar ze lijkt er niet echt meer op te reageren. Ze houdt zich wat afzijdig heb ik het idee, omdat ze er niet goed mee om kan gaan. Mijn vriendinnen zijn niet vies van een babbeltje, dus uiteindelijk valt het niet stil, alleen gaat het dan wel altijd over de ander. Dat vind ik niet erg, want als ik praat lijkt het toch alleen maar negatief te zijn, snap je? Maar het komt er wel een beetje op neer dat ik niet echt mijn ei kwijt kan op deze manier..
Ik heb ook een vriendin die er ook een beetje sarcastisch op lijkt te reageren wanneer ik me slecht voel. Dat vind ik wel moeilijk. Ze heeft zelf ook een rot tijd achter de rug en heb het idee dat ze vindt dat ik me aanstel. Daarom zeg ik eigenlijk al niets meer.
Dit klinkt allemaal niet zo lief, aardig of betrokken, zeg
Zijn de mensen om je heen vaker zo met zichzelf bezig of onhandig in het uitspreken van hun gevoelens, ook als je je beter voelt ?
Je familie kun je natuurlijk niet uitzoeken, maar als onder mijn vriendinnen en vrienden werkelijke aandacht voor elkaar zo ondersneeuwde zou ik toch eens om me heen gaan kijken naar andere, meer betrokken mensen.
Die zijn er heus wel, alleen is het als je je rot voelt daar niet de beste tijd voor
Mijn moeder was destijds ook niet zo geïnteresseerd in mijn pogingen me beter te voelen en dingen uit te zoeken. Ze was meer van het type, 'hup, niet aanstellen'. Dat was wel een andere tijd (jaren 70/80) maar er zijn ongetwijfeld nog steeds zulke ouders.
Mijn ervaring is wel dat sombere gedachten over jezelf en de mensen om je heen een zichzelf versterkend effect kunnen krijgen, als je je gaat terugtrekken zullen sommigen denken : "laat maar even, dan", en voor je het weet ben je weer een paar weken of maanden verder.
Iemand hierboven schreef het al, geloof ik : als je samen iets gaat doen, wandelen, naar de film, of zo, hoef je niet over jezelf te praten maar ben je toch samen en doe je nieuwe ervaringen op.
nounou
vrijdag 13 juli 2018 12:47
Hoi to, het is toch super dat jij zelfreflectie hebt? Misschien wat jij teveel hebt, heeft een ander weer te weinig
Vergeet niet dat vrienden en familie liever horen hoe het met je gaat, dan wanneer ze je niét meer horen. Je doet jezelf tekort hoor.
En mocht je met iemand afspreken, dan volgt er vanzelf een interactie waarbij de ander ook inbreng heeft! En dus kan het wél leuk zijn en komen er wél onderwerpen waarmee je kunt lachen of meepraten.
Ik heb dit ook een tijdje zo gehad. Maar langzamerhand zag ik dat als je eenmaal over die drempel komt en je weer afspreekt, dat het heus niet alleen zal gaan over jouw therapie en gevoel, of dat mensen juist graag horen hoe het met je gaat. En dat er nog best wel wat te lachen valt succes
Vergeet niet dat vrienden en familie liever horen hoe het met je gaat, dan wanneer ze je niét meer horen. Je doet jezelf tekort hoor.
En mocht je met iemand afspreken, dan volgt er vanzelf een interactie waarbij de ander ook inbreng heeft! En dus kan het wél leuk zijn en komen er wél onderwerpen waarmee je kunt lachen of meepraten.
Ik heb dit ook een tijdje zo gehad. Maar langzamerhand zag ik dat als je eenmaal over die drempel komt en je weer afspreekt, dat het heus niet alleen zal gaan over jouw therapie en gevoel, of dat mensen juist graag horen hoe het met je gaat. En dat er nog best wel wat te lachen valt succes
vrijdag 13 juli 2018 16:37
Als je lijstjes met positieve dingen wil maken, doe het dan vooral. Maar vooral voor jezelf, niet om anderen te plezieren. Ik zou niet willen dat vrienden het idee hebben dat ze dat voor mij zouden moeten doen. Ik zou willen weten hoe het écht met je gaat en niet maar één kant van jou.
Als ik mij niet goed voel, trek mij ook altijd terug en praat met niemand, spreek niet af enz. Daardoor heb ik mij vaak onnodig eenzaam gevoeld. Je hoeft echt niet altijd alleen maar gelukkig te zijn.
Als ik mij niet goed voel, trek mij ook altijd terug en praat met niemand, spreek niet af enz. Daardoor heb ik mij vaak onnodig eenzaam gevoeld. Je hoeft echt niet altijd alleen maar gelukkig te zijn.
...
zaterdag 14 juli 2018 00:19
Ik heb dat ook. Ik kan me op zulke momenten ook niet voorstellen dat het leuk zou kunnen zijn om weg te gaan. Als ik niet vrolijk ben en in 'n zwart gat zit, maak ik niet de keus om naar buiten te treden, geen zin in drukte, wil niet gezien worden.Quaintrelle schreef: ↑13-07-2018 16:37Als ik mij niet goed voel, trek mij ook altijd terug en praat met niemand, spreek niet af enz. Daardoor heb ik mij vaak onnodig eenzaam gevoeld. Je hoeft echt niet altijd alleen maar gelukkig te zijn.
Terwijl als ik over die streep moet of word getrokken, dan kan t best meevallen allemaal.
Sommige mensen zoeken juist nabijheid en toenadering op om uit een dal te klimmen. Daar is iedereen denk ik anders in.
Ik snap TO heel goed dat ze in haar 'comfortzone' blijft..je veilige haventje thuis.
zondag 15 juli 2018 19:59
Wat een ontzettend lieve reacties. Dank jullie wel. Ik heb afgelopen dagen wat dingen afgesproken met verschillende mensen en dat heeft me goed gedaan.
Het zeggen waar ik echt mee zit en hoe ik me voel blijft sowieso wel een dingetje. Gelukkig wordt daar aan gewerkt Dank nogmaals voor de fijne reacties.
Het zeggen waar ik echt mee zit en hoe ik me voel blijft sowieso wel een dingetje. Gelukkig wordt daar aan gewerkt Dank nogmaals voor de fijne reacties.
maandag 16 juli 2018 00:31
Ik herken het wel een beetje. Ben van tevoren ook aan het bedenken wat ik dan wel en niet ga vertellen over mijn problemen. Eigenlijk loopt míjn hoofd namelijk over van alles wat ik graag kwijt wil.
Ik betrapte me er ook op dat als iemand iets vertelde ik al heel snel de drang voelde om een soortgelijke ervaring te delen.
Ik probeer nu meer aandacht voor een ander te hebben, vragen te stellen. En meer af te wachten tot mensen mij iets vragen of er een stille valt.
En je hoeft ook niet altijd iets te beleven, soms heb je iets gelezen of gezien op televisie. Dat is ook leuk om over te praten.
Ik betrapte me er ook op dat als iemand iets vertelde ik al heel snel de drang voelde om een soortgelijke ervaring te delen.
Ik probeer nu meer aandacht voor een ander te hebben, vragen te stellen. En meer af te wachten tot mensen mij iets vragen of er een stille valt.
En je hoeft ook niet altijd iets te beleven, soms heb je iets gelezen of gezien op televisie. Dat is ook leuk om over te praten.
maandag 16 juli 2018 07:51
Ik moet idd zeggen dat ik het persoonlijk ook heel irritant vind waneer ik iets vertel en de ander walst er met een soort gelijk verhaal overheen. Ik probeer in eerste instantie maar aan te geven met wat "luistergeluiden" dat het herkenbaar is. En idd evt daarna te reageren vanuit ervaring.Sunshine585 schreef: ↑16-07-2018 00:31Ik herken het wel een beetje. Ben van tevoren ook aan het bedenken wat ik dan wel en niet ga vertellen over mijn problemen. Eigenlijk loopt míjn hoofd namelijk over van alles wat ik graag kwijt wil.
Ik betrapte me er ook op dat als iemand iets vertelde ik al heel snel de drang voelde om een soortgelijke ervaring te delen.
Ik probeer nu meer aandacht voor een ander te hebben, vragen te stellen. En meer af te wachten tot mensen mij iets vragen of er een stille valt.
En je hoeft ook niet altijd iets te beleven, soms heb je iets gelezen of gezien op televisie. Dat is ook leuk om over te praten.
Maar het moet niet zo voelen dat jij niet zou mogen vertellen waar jij mee zit denk ik.
maandag 16 juli 2018 13:40
Hey!
Ik wil je graag een complimentje geven: wat goed en sterk van jou dat je met mensen afspreekt! Dat doet niet iedereen met een (genezende) depressie.
Je voelt je down, maar toch ga je erop uit. Dan ben je echt op de goede weg, ook al voelt het niet zo.
Ik hoop dat je wat milder voor jezelf kan zijn. Het is namelijk helemaal niet erg om stil te zijn in gezelschap. Het is nu eenmaal hoe je je voelt. Het zou al mooi zijn als je een heel klein beetje kan genieten van het contact met anderen. Je echte vrienden en familie weten hoe je bent als je jezelf weer helemaal bent, die gunnen jou de ruimte om op jouw manier te herstellen. Ze vinden het heus niet erg (en als je twijfelt: vraag het dan aan ze).
Ik ben helaas ervaringsdeskundige zoals dat zo mooi heet. Wat mij helpt is een eenvoudig stemmingsdagboekje (appje). Daarin waardeer ik hoe ik me die dag voelde en ik selecteer wat ik die dag deed (Daylio). Zo kan ik zien als mijn stemming weer een beetje opkrabbelt en dat geeft een boost: Hey! Ik zit weer in een (langzame) lift!
Veroordeel jezelf niet. Het is keihard werken en je doet het reuze goed.
Ik wil je graag een complimentje geven: wat goed en sterk van jou dat je met mensen afspreekt! Dat doet niet iedereen met een (genezende) depressie.
Je voelt je down, maar toch ga je erop uit. Dan ben je echt op de goede weg, ook al voelt het niet zo.
Ik hoop dat je wat milder voor jezelf kan zijn. Het is namelijk helemaal niet erg om stil te zijn in gezelschap. Het is nu eenmaal hoe je je voelt. Het zou al mooi zijn als je een heel klein beetje kan genieten van het contact met anderen. Je echte vrienden en familie weten hoe je bent als je jezelf weer helemaal bent, die gunnen jou de ruimte om op jouw manier te herstellen. Ze vinden het heus niet erg (en als je twijfelt: vraag het dan aan ze).
Ik ben helaas ervaringsdeskundige zoals dat zo mooi heet. Wat mij helpt is een eenvoudig stemmingsdagboekje (appje). Daarin waardeer ik hoe ik me die dag voelde en ik selecteer wat ik die dag deed (Daylio). Zo kan ik zien als mijn stemming weer een beetje opkrabbelt en dat geeft een boost: Hey! Ik zit weer in een (langzame) lift!
Veroordeel jezelf niet. Het is keihard werken en je doet het reuze goed.
maandag 16 juli 2018 18:16
Dankjewel. Dat is heel lief!Franky77 schreef: ↑16-07-2018 13:40Hey!
Ik wil je graag een complimentje geven: wat goed en sterk van jou dat je met mensen afspreekt! Dat doet niet iedereen met een (genezende) depressie.
Je voelt je down, maar toch ga je erop uit. Dan ben je echt op de goede weg, ook al voelt het niet zo.
Ik hoop dat je wat milder voor jezelf kan zijn. Het is namelijk helemaal niet erg om stil te zijn in gezelschap. Het is nu eenmaal hoe je je voelt. Het zou al mooi zijn als je een heel klein beetje kan genieten van het contact met anderen. Je echte vrienden en familie weten hoe je bent als je jezelf weer helemaal bent, die gunnen jou de ruimte om op jouw manier te herstellen. Ze vinden het heus niet erg (en als je twijfelt: vraag het dan aan ze).
Ik ben helaas ervaringsdeskundige zoals dat zo mooi heet. Wat mij helpt is een eenvoudig stemmingsdagboekje (appje). Daarin waardeer ik hoe ik me die dag voelde en ik selecteer wat ik die dag deed (Daylio). Zo kan ik zien als mijn stemming weer een beetje opkrabbelt en dat geeft een boost: Hey! Ik zit weer in een (langzame) lift!
Veroordeel jezelf niet. Het is keihard werken en je doet het reuze goed.