Relaties
alle pijlers
Moeder altijd negatief tegenover de mensen met wie ik om ga
maandag 16 juli 2018 13:16
Eigenlijk is dit probleem al vanaf dat ik een klein meisje was. De vriendinnen waar ik op school mee omging vond mijn moeder maar niks en toen er vriendjes kwamen was dat al helemaal uit den boze.
Mijn eerste hand-in-hand vriendje op de middelbare school woonde op een boerderij, de reactie van mijn moeder: wat moet je nou met een boer? dat is niks. Ik was jong en ging af op het oordeel van mijn moeder. Het volgende vriendje deed aan zelf radio maken via de 27mc maar dat was natuurlijk illegaal en ook deze relatie moest ik stoppen.
Toen ik klaar was met de middelbare school ging ik uit en kwam ik vriendje nr. 3 tegen, een jongen met een buitenlandse afkomst en ook dit werd afgekeurd maar ik was inmiddels 18+ en heb mijn eigen zin gedaan. We zijn samen gebleven en hebben 2 prachtige kinderen gekregen. Na een relatie van 11 jaar zijn we uit elkaar gegaan omdat we uit elkaar gegroeid waren. Ik was volwassen geworden en hij was in zijn doen en laten nog steeds een jongetje. In goede harmonie zijn we uit elkaar gegaan en heb ik me gestort op de opvoeding van de kinderen. Ik werkte volop en was daarnaast alleen met de kinderen bezig, ik had geen tijd voor een vriend en dit had de goedkeuring van mijn moeder. Mijn vader overigens is geen moeilijke man maar staat achter mijn moeder en zodra zij iets afkeurt stemt hij daar stilletjes mee in.
Inmiddels zijn de kinderen 17 en 11 jaar en heb ik weer een leuke man ontmoet. Mijn nieuwe partner heeft geen eigen kinderen en staat me aan alle kanten bij om mij te ondersteunen in het leven en de opvoeding van de kinderen ik voel me oprecht zijn prinsesje. Mijn collega's en vriendinnen zijn zo blij voor mij en ook de kinderen zijn blij met hun stiefvader alleen mijn moeder wordt hier niet vrolijk van.
Mijn nieuwe partner had mij al lang geïntroduceerd bij zijn familie en ik werd er hartelijk ontvangen maar ik durfde niks te zeggen tegen mijn familie. Ik heb mijn partner verteld dat mijn moeder niet is zoals de meeste moeders en niet blij is als ik een partner heb ik kon niet nog langer zeggen dat het even niet uit kwam om hem voor te stellen...
We gaan nu al een tijdje met elkaar om en we hebben een vakantie geboekt voor ons 4-en alleen kan ik niet zomaar weg gaan zonder het aan de familie te vertellen. We wonen vlak bij elkaar en omdat ik jaren alleenstaande moeder ben geweest zijn we ook wel een soort van close met elkaar.
Ik heb alle moed bij elkaar geraapt en met lood in de schoenen heb ik mijn moeder over mijn partner verteld, ik voelde me een meisje van 16 toen ik het nieuws wat eigenlijk leuk nieuws is maar door ons verleden als heel fout nieuws voelt vertelde. De reactie was zoals verwacht maar ik heb ook duidelijk gemaakt dat wij samen blijven want het is een man uit duizenden.
Bij mijn moeder stond het huilen nader dan het lachen. Enkele van haar uitspraken waren is hij wel serieus? Jawel ma want hij heeft mij al lang voorgesteld aan zijn familie, het zal voor hem eerder hebben geleken alsof ik niet serieus was. Ik heb een goede baan en hij zal wel van mij willen profiteren? Zoals ik mijn partner heb leren kennen zou hij zichzelf geen man vinden als hij niet evenveel geld binnen brengt als ik en liever brengt hij zelfs meer geld, hij werkt fulltime en wil zelfs 2 baantjes nemen, ik zelf werk parttime (28 uur per week) en verdien daarmee genoeg om een leuk leven van te hebben maar om nou echt te zeggen als je bij mij komt wonen voor het geld dan word je daar veel beter van dat is echt niet zo. Ik heb een klein autootje en een bescheiden huurwoning in een woonwijk welke bekend staat als achterbuurt. Als we samen gaan wonen ga ik er zeer zeker op vooruit! Hij is jonger dan jij wat zal iedereen daar wel niet van denken? Wij voelen ons fijn bij elkaar en hebben geen probleem met ons leeftijdsverschil van 7 jaar en het maakt mij niet uit hoe de buitenwereld hier tegenaan kijkt. Maar waar ik me echt beledigd door voelde en ik was blij dat mijn vriend er niet bij was dat mijn moeder de uitspraak deed wat er wel niet met mijn dochter kan gebeuren met zo een man in huis. Alsof hij erop uit zou zijn om mijn dochter sexueel iets aan te doen? Natuurlijk gebeuren er soms rare dingen in gezinnen maar dit kan net zo goed de natuurlijke vader zijn als de stiefvader maar je kan er toch niet voor 90% vanuit gaan dat zoiets wel eens zou kunnen gebeuren? Mijn partner is van onbesproken gedrag en ik zie hoe hij met mijn dochter om gaat en dit is goed. Hij geeft haar de liefde die ze nodig heeft maar helemaal niet op de foute manier zoals mijn moeder denkt.
Mijn vriend heeft mijn ouders bij hem thuis uitgenodigd voor een etentje om elkaar rustig te leren kennen maar dit is afgeslagen dus we laten het maar even het onderwerp vriend is een no go, wanneer ik erover begin zit mijn moeder alweer in tranen zij ziet het als iets negatiefs en ziet niet hoe blij ik van hem word. Ik durf nog niet te vertellen over onze vakantie en we vertrekken al over 2 weken.
Het hoe, wat en waarom met betrekking tot het gedrag van mijn moeder heb ik nooit begrepen maar ik merk dat ik er nog steeds last van heb en dat ik bang ben om het niet te bespreken onderwerp aan te snijden.
Ik hoop hier wat tips te krijgen van dames die misschien hetzelfde mee hebben gemaakt, heren die op een zelfde manier in een familie zijn ontvangen of gewoon mensen die hier alleen op basis van mijn verhaal iets over willen zeggen alvast bedankt!
Mijn eerste hand-in-hand vriendje op de middelbare school woonde op een boerderij, de reactie van mijn moeder: wat moet je nou met een boer? dat is niks. Ik was jong en ging af op het oordeel van mijn moeder. Het volgende vriendje deed aan zelf radio maken via de 27mc maar dat was natuurlijk illegaal en ook deze relatie moest ik stoppen.
Toen ik klaar was met de middelbare school ging ik uit en kwam ik vriendje nr. 3 tegen, een jongen met een buitenlandse afkomst en ook dit werd afgekeurd maar ik was inmiddels 18+ en heb mijn eigen zin gedaan. We zijn samen gebleven en hebben 2 prachtige kinderen gekregen. Na een relatie van 11 jaar zijn we uit elkaar gegaan omdat we uit elkaar gegroeid waren. Ik was volwassen geworden en hij was in zijn doen en laten nog steeds een jongetje. In goede harmonie zijn we uit elkaar gegaan en heb ik me gestort op de opvoeding van de kinderen. Ik werkte volop en was daarnaast alleen met de kinderen bezig, ik had geen tijd voor een vriend en dit had de goedkeuring van mijn moeder. Mijn vader overigens is geen moeilijke man maar staat achter mijn moeder en zodra zij iets afkeurt stemt hij daar stilletjes mee in.
Inmiddels zijn de kinderen 17 en 11 jaar en heb ik weer een leuke man ontmoet. Mijn nieuwe partner heeft geen eigen kinderen en staat me aan alle kanten bij om mij te ondersteunen in het leven en de opvoeding van de kinderen ik voel me oprecht zijn prinsesje. Mijn collega's en vriendinnen zijn zo blij voor mij en ook de kinderen zijn blij met hun stiefvader alleen mijn moeder wordt hier niet vrolijk van.
Mijn nieuwe partner had mij al lang geïntroduceerd bij zijn familie en ik werd er hartelijk ontvangen maar ik durfde niks te zeggen tegen mijn familie. Ik heb mijn partner verteld dat mijn moeder niet is zoals de meeste moeders en niet blij is als ik een partner heb ik kon niet nog langer zeggen dat het even niet uit kwam om hem voor te stellen...
We gaan nu al een tijdje met elkaar om en we hebben een vakantie geboekt voor ons 4-en alleen kan ik niet zomaar weg gaan zonder het aan de familie te vertellen. We wonen vlak bij elkaar en omdat ik jaren alleenstaande moeder ben geweest zijn we ook wel een soort van close met elkaar.
Ik heb alle moed bij elkaar geraapt en met lood in de schoenen heb ik mijn moeder over mijn partner verteld, ik voelde me een meisje van 16 toen ik het nieuws wat eigenlijk leuk nieuws is maar door ons verleden als heel fout nieuws voelt vertelde. De reactie was zoals verwacht maar ik heb ook duidelijk gemaakt dat wij samen blijven want het is een man uit duizenden.
Bij mijn moeder stond het huilen nader dan het lachen. Enkele van haar uitspraken waren is hij wel serieus? Jawel ma want hij heeft mij al lang voorgesteld aan zijn familie, het zal voor hem eerder hebben geleken alsof ik niet serieus was. Ik heb een goede baan en hij zal wel van mij willen profiteren? Zoals ik mijn partner heb leren kennen zou hij zichzelf geen man vinden als hij niet evenveel geld binnen brengt als ik en liever brengt hij zelfs meer geld, hij werkt fulltime en wil zelfs 2 baantjes nemen, ik zelf werk parttime (28 uur per week) en verdien daarmee genoeg om een leuk leven van te hebben maar om nou echt te zeggen als je bij mij komt wonen voor het geld dan word je daar veel beter van dat is echt niet zo. Ik heb een klein autootje en een bescheiden huurwoning in een woonwijk welke bekend staat als achterbuurt. Als we samen gaan wonen ga ik er zeer zeker op vooruit! Hij is jonger dan jij wat zal iedereen daar wel niet van denken? Wij voelen ons fijn bij elkaar en hebben geen probleem met ons leeftijdsverschil van 7 jaar en het maakt mij niet uit hoe de buitenwereld hier tegenaan kijkt. Maar waar ik me echt beledigd door voelde en ik was blij dat mijn vriend er niet bij was dat mijn moeder de uitspraak deed wat er wel niet met mijn dochter kan gebeuren met zo een man in huis. Alsof hij erop uit zou zijn om mijn dochter sexueel iets aan te doen? Natuurlijk gebeuren er soms rare dingen in gezinnen maar dit kan net zo goed de natuurlijke vader zijn als de stiefvader maar je kan er toch niet voor 90% vanuit gaan dat zoiets wel eens zou kunnen gebeuren? Mijn partner is van onbesproken gedrag en ik zie hoe hij met mijn dochter om gaat en dit is goed. Hij geeft haar de liefde die ze nodig heeft maar helemaal niet op de foute manier zoals mijn moeder denkt.
Mijn vriend heeft mijn ouders bij hem thuis uitgenodigd voor een etentje om elkaar rustig te leren kennen maar dit is afgeslagen dus we laten het maar even het onderwerp vriend is een no go, wanneer ik erover begin zit mijn moeder alweer in tranen zij ziet het als iets negatiefs en ziet niet hoe blij ik van hem word. Ik durf nog niet te vertellen over onze vakantie en we vertrekken al over 2 weken.
Het hoe, wat en waarom met betrekking tot het gedrag van mijn moeder heb ik nooit begrepen maar ik merk dat ik er nog steeds last van heb en dat ik bang ben om het niet te bespreken onderwerp aan te snijden.
Ik hoop hier wat tips te krijgen van dames die misschien hetzelfde mee hebben gemaakt, heren die op een zelfde manier in een familie zijn ontvangen of gewoon mensen die hier alleen op basis van mijn verhaal iets over willen zeggen alvast bedankt!
sherry750106 wijzigde dit bericht op 16-07-2018 14:17
Reden: beter leesbaar maken
Reden: beter leesbaar maken
0.09% gewijzigd
maandag 16 juli 2018 13:21
Lekker op vakantie gaan! Je bent volwassen.. maakt je eigen keuzes! Wees een voorbeeld voor je kinderen.. dat je een sterke vrouw bent.. die voor haar eigen geluk gaat! Je kids zijn ook blij met hem!
Je moeder kan de pot op! Lekker genieten van je nieuwe liefde.. en wil zij er niks mee te maken hebben.. is dat haar verlies!
Je moeder kan de pot op! Lekker genieten van je nieuwe liefde.. en wil zij er niks mee te maken hebben.. is dat haar verlies!
maandag 16 juli 2018 13:36
Jeetje, TO. Afgaande van de leeftijd van je kinderen kan het niet anders dan dat je inmiddels een volwassen en zelfstandige vrouw bent. Het gaat om jouw geluk. Zo te horen vind je moeder elke partner niet goed genoeg. Dus ik zou me van haar reactie of mening niet zoveel aantrekken.
Moet je dan de rest van je leveren maar alleen blijven? Dat lijkt me ook geen optie.
Wordt tijd dat ze jou je geluk gunt.
En het wordt tijd dat je hierin je eigen weg volgt (en er dus ook openlijk voor uit komt)
En wat ze er dan van vindt? Het zij zo....
Moet je dan de rest van je leveren maar alleen blijven? Dat lijkt me ook geen optie.
Wordt tijd dat ze jou je geluk gunt.
En het wordt tijd dat je hierin je eigen weg volgt (en er dus ook openlijk voor uit komt)
En wat ze er dan van vindt? Het zij zo....
maandag 16 juli 2018 13:52
Je moeder heeft recht op haar mening.
Waarom is het zo belangrijk wat zij ervan vindt? Je bent een volwassen vrouw en maakt je eigen keuzes. Ouders zijn het daar niet altijd mee eens.
En nu ook oppassen op je eigen reactie wanneer je kinderen met een vriendje/vriendinnetje thuis komen.
Waarom is het zo belangrijk wat zij ervan vindt? Je bent een volwassen vrouw en maakt je eigen keuzes. Ouders zijn het daar niet altijd mee eens.
En nu ook oppassen op je eigen reactie wanneer je kinderen met een vriendje/vriendinnetje thuis komen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
maandag 16 juli 2018 14:00
Mijn gedachte van de koude grond is dat je moeder stikjaloers is op iedereen in jouw buurt, Ze wil je voor zichzelf hebben, en onmisbaar voor je zijn. Vast ook veel op de kinderen gepast, gaat ze daar ook anders mee om nu dat niet meer hoeft? de oudste hoeft zeker niet meer opgepast te worden.
Deel het je ouders gewoon mee, en geniet van je vakantie
Deel het je ouders gewoon mee, en geniet van je vakantie
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 16 juli 2018 14:02
Kennelijk heb je te dealen met een moeder die al jouw keuzes in het negatieve trekt, dus daar moet je dan dus mee dealen. Iedereen heeft er recht op om zijn eigen fouten te maken en dat geldt ook voor jou. En mocht het niet een fout zijn, dan is dat alleen maar mooi.
Jouw leven, jouw verantwoordelijkheid, de goedkeuring van je moeder heb je nergens voor nodig en als jij iets wil uitproberen, dan is dat prima.
Mail je ouders gewoon je vakantiedata en adres en verder zoeken ze het maar uit.
Jouw leven, jouw verantwoordelijkheid, de goedkeuring van je moeder heb je nergens voor nodig en als jij iets wil uitproberen, dan is dat prima.
Mail je ouders gewoon je vakantiedata en adres en verder zoeken ze het maar uit.
maandag 16 juli 2018 14:15
Inderdaad veel op de kinderen gepast omdat ik het geld niet had voor een kinderdagverblijf en mijn moeder het met alle liefde wilde doen. Vanaf dat de kinderen 3 maanden waren ben ik steeds weer gaan werken, ook de schoolvakanties gingen ze daar. Dat ze op de oudste niet meer hoeft te passen daar hoor ik niks over dat is vanzelf gegaan hij vond zichzelf te groot worden om op zich te laten passen mijn jongste haalt ze nog 1x per week van school omdat mijn dochter niet in de wijk op school zit waar wij wonen en het daarom te ver is om zelf te fietsen op alle andere dagen doe ik het zelf of doet mijn vriend hetnlies schreef: ↑16-07-2018 14:00Mijn gedachte van de koude grond is dat je moeder stikjaloers is op iedereen in jouw buurt, Ze wil je voor zichzelf hebben, en onmisbaar voor je zijn. Vast ook veel op de kinderen gepast, gaat ze daar ook anders mee om nu dat niet meer hoeft? de oudste hoeft zeker niet meer opgepast te worden.
Deel het je ouders gewoon mee, en geniet van je vakantie
maandag 16 juli 2018 14:16
Yep, ze wil macht en controle over haar dochter houden. Wellicht heeft ze nauwelijks een eigen leven.nlies schreef: ↑16-07-2018 14:00Mijn gedachte van de koude grond is dat je moeder stikjaloers is op iedereen in jouw buurt, Ze wil je voor zichzelf hebben, en onmisbaar voor je zijn. Vast ook veel op de kinderen gepast, gaat ze daar ook anders mee om nu dat niet meer hoeft? de oudste hoeft zeker niet meer opgepast te worden.
Deel het je ouders gewoon mee, en geniet van je vakantie
maandag 16 juli 2018 14:18
Je bent bang om het te bespreken maar je vind de reactie van je moeder niet leuk.
Je moeder gaat nooit anders reageren als jij niet aangeeft dat je haar manier van reageren niet prettig vind.
Probeer eens een gesprek over hoe ze reageert op jouw keuzes en wat je nodig hebt.
Hai mam,
Kunnen we nog een keer praten?
Ik hou van je, en waardeer wat je allemaal voor mij doet.
Ik vind het soms alleen lastig hoe je reageert als ik iets verander in mijn leven.
Ik vind het belangrijk dat mijn vriend overweg kan met jou. Ik waardeer je bezorgdheid en dat je het beste voor mij wil. Ik snap dan ook dat je van tijd tot ijs mij een spiegel voor wil houden zodat je zeker weet dat ik er goed over na heb gedacht. Maar soms komt je reactie afkeurend over in plaats van bezorgdheid, en dat kwetst mij.
Ik heb natuurlijk het recht om mijn eigen keuzes te maken, maar ik hoop dat je kunt zien wat voor fijne vriend ik nu heb gevonden en dat je blij bent voor mij.
Klaar.
Je moeder gaat nooit anders reageren als jij niet aangeeft dat je haar manier van reageren niet prettig vind.
Probeer eens een gesprek over hoe ze reageert op jouw keuzes en wat je nodig hebt.
Hai mam,
Kunnen we nog een keer praten?
Ik hou van je, en waardeer wat je allemaal voor mij doet.
Ik vind het soms alleen lastig hoe je reageert als ik iets verander in mijn leven.
Ik vind het belangrijk dat mijn vriend overweg kan met jou. Ik waardeer je bezorgdheid en dat je het beste voor mij wil. Ik snap dan ook dat je van tijd tot ijs mij een spiegel voor wil houden zodat je zeker weet dat ik er goed over na heb gedacht. Maar soms komt je reactie afkeurend over in plaats van bezorgdheid, en dat kwetst mij.
Ik heb natuurlijk het recht om mijn eigen keuzes te maken, maar ik hoop dat je kunt zien wat voor fijne vriend ik nu heb gevonden en dat je blij bent voor mij.
Klaar.
maandag 16 juli 2018 14:22
En jij hebt het al over stiefvader en "Hij geeft haar de liefde die ze nodig heeft"??
Vind je dat zelf ook niet een beetje heeeel snel?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
maandag 16 juli 2018 14:22
Vooral die controle willen hebben klinkt mij bekend in de oren dat heeft mijn oom ook weleens tegen mijn moeder gezegd. Laat haar los wil niet altijd de controle blijven houden ze heeft nu haar eigen gezin toen dacht ik ja hij heeft gelijk maar mijn moeder heeft hier niet naar geluisterd
maandag 16 juli 2018 14:26
Ze heeft er dan ook geen belang bij om naar je te luisteren.Sherry750106 schreef: ↑16-07-2018 14:22Vooral die controle willen hebben klinkt mij bekend in de oren dat heeft mijn oom ook weleens tegen mijn moeder gezegd. Laat haar los wil niet altijd de controle blijven houden ze heeft nu haar eigen gezin toen dacht ik ja hij heeft gelijk maar mijn moeder heeft hier niet naar geluisterd
Jij moet dus aangeven dat je er klaar mee bent. Netjes, rustig en vooral heel kort. Geen smoesjes en geen uitgebreide uitleg.
Gewoon:
"mam ik ben een volwassen vrouw, dus ik beslis dit zelf."
Klaar.
maandag 16 juli 2018 14:28
ja zoiets alleen is zo een gesprek moeilijk te voeren als je bij de eerste woordjes al ziet dat iemand in tranen uitbarst.Shine_bright101 schreef: ↑16-07-2018 14:18Je bent bang om het te bespreken maar je vind de reactie van je moeder niet leuk.
Je moeder gaat nooit anders reageren als jij niet aangeeft dat je haar manier van reageren niet prettig vind.
Probeer eens een gesprek over hoe ze reageert op jouw keuzes en wat je nodig hebt.
Hai mam,
Kunnen we nog een keer praten?
Ik hou van je, en waardeer wat je allemaal voor mij doet.
Ik vind het soms alleen lastig hoe je reageert als ik iets verander in mijn leven.
Ik vind het belangrijk dat mijn vriend overweg kan met jou. Ik waardeer je bezorgdheid en dat je het beste voor mij wil. Ik snap dan ook dat je van tijd tot ijs mij een spiegel voor wil houden zodat je zeker weet dat ik er goed over na heb gedacht. Maar soms komt je reactie afkeurend over in plaats van bezorgdheid, en dat kwetst mij.
Ik heb natuurlijk het recht om mijn eigen keuzes te maken, maar ik hoop dat je kunt zien wat voor fijne vriend ik nu heb gevonden en dat je blij bent voor mij.
Klaar.
Zelfs om de uitnodiging van mijn vriend om bij hem thuis wat te komen eten gingen de tranen lopen. Het was juist heel leuk bedacht om elkaar tijdens een etentje te leren kennen en dat hij niet zomaar mee komt met een verjaardag. Ik ben ook blij dat mijn vriend het begrijpt en er rustig mee om wil gaan om mijn moeder niet te kwetsen
maandag 16 juli 2018 14:30
stiefvader is om het een naam te geven, ze noemt hem nog geen papa
Mijn ex kijkt niet naar zijn dochter om, heeft alleen zo af en toe tijd voor zijn zoon. Mijn dochter zat echt te wachten op een vaderfiguur in haar leven en geniet van de momentjes dat ze de aandacht krijgt
maandag 16 juli 2018 14:33
Maar je bent nog maar 3 maanden! met hem. Voor hetzelfde geld is het over na een half jaar. Dat is toch veel te snel om hem al aan je kinderen voor te stellen en zeker als een vaderfiguur?? Ik snap daar echt niks van.Sherry750106 schreef: ↑16-07-2018 14:30stiefvader is om het een naam te geven, ze noemt hem nog geen papa
Mijn ex kijkt niet naar zijn dochter om, heeft alleen zo af en toe tijd voor zijn zoon. Mijn dochter zat echt te wachten op een vaderfiguur in haar leven en geniet van de momentjes dat ze de aandacht krijgt
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
maandag 16 juli 2018 14:58
Uit alles blijkt dat je moeder jou inderdaad onder haar controle wil hebben. Dat kan 'gewoon' haar karakter zijn, maar wellicht zit er meer achter. Wie weet voelt zij zich heel graag 'nodig' en dat betekent dat jij bij voorkeur afhankelijk van haar bent.Sherry750106 schreef: ↑16-07-2018 14:28ja zoiets alleen is zo een gesprek moeilijk te voeren als je bij de eerste woordjes al ziet dat iemand in tranen uitbarst.
Zelfs om de uitnodiging van mijn vriend om bij hem thuis wat te komen eten gingen de tranen lopen. Het was juist heel leuk bedacht om elkaar tijdens een etentje te leren kennen en dat hij niet zomaar mee komt met een verjaardag. Ik ben ook blij dat mijn vriend het begrijpt en er rustig mee om wil gaan om mijn moeder niet te kwetsen
Dat patroon blijft bestaan zolang jij erin meegaat. Stap er dus uit. Wees duidelijk naar je moeder toe. Tranen? Onzin, nam, hier hoeft je niet om te huilen, het is leuk nieuws, ik ben gelukkig. Klaar. Blijft ze manipuleren? Benoem dat je dan gaat. En doe dat dan ook.
Je vriend en jij lijken beide op eieren te lopen rondom haar. Stop daar mee.
maandag 16 juli 2018 15:04
het is wat moeilijk om elkaar beter te leren kennen als de kinderen het niet mogen weten dus na 3 weken daten en een oppas op de zaterdagavond heb ik hem voorzichtig een keer uitgenodigd voor een drankje bij mij thuis. Het is daardoor ook makkelijker om wat af te spreken, de jongste kon dan ook gewoon mee als we ergens een dagje gingen zwemmen of een middagje gingen winkelen. Ik kan het geen 6 maanden verborgen houden en mijn kinderen voorliegen over wat ik toch steeds in de avond stiekem ga doen want ik ben verder geen uitgaanstype dus dat ik ineens avondjes weg was dat viel gelijk op. De kinderen zijn op een dusdanige leeftijd dat ik niet kan zeggen dat er niks is
