Relaties
alle pijlers
man heeft gevoelens voor een collega. Nog samen op vakantie?
vrijdag 20 juli 2018 19:21
Hallo, ik had nooit nooit nooit gedacht dat ik hier een topic over zou openen, omdat het zo'n beetje het allerverste scenario is wat ik in mijn hoofd kon halen als ik denk aan mijn relatie.
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
vrijdag 20 juli 2018 19:27
vrijdag 20 juli 2018 19:27
Zolang man geen definitieve keuze maakt zou ik helemaal nergens naartoe gaan.
Want wat moet je ermee dat hij "iets voelt" voor die andere en haar waarschijnlijk zowat dagelijks ziet op 't werk?
Eerst maar es duidelijk definitief breken, ander werk zoeken, relatietherapie, en dan kan er héél misschien terug gepraat worden over vakantie.
Want wat moet je ermee dat hij "iets voelt" voor die andere en haar waarschijnlijk zowat dagelijks ziet op 't werk?
Eerst maar es duidelijk definitief breken, ander werk zoeken, relatietherapie, en dan kan er héél misschien terug gepraat worden over vakantie.
vrijdag 20 juli 2018 19:31
Klinkt ook an sich als een goed idee, maar ik denk dat je voor een constructief gesprek je het voor jezelf wel een beetje moet hebben laten bezinken. En dan lijkt het mij wel heel kort dag. Maar hoeveel tijd (en of je het überhaupt nodig hebt) dat kost is vast voor iedereen verschillend.
vrijdag 20 juli 2018 19:37
De reden waarom mijn man dit heeft verteld, is omdat hij al langere tijd niet blij is met onze relatie en dat gooide hij steeds op verzuring van mijn of onze kant. Paar weken geleden is mijn man een aantal keer uit zijn slof geschoten en kwam weer met die stomme relatie van ons die zo verzuurd is als de pest.
De volgende dag, toen hij weer rustig was, de ruzie doorgesproken en daar werd al snel in duidelijk dat die verzuring vooral in hemzelf zit. Hij is boos, onblij, geirriteerd, etc. Hij heeft mij toen beloofd erover na te denken en mij te vertellen wat hem nu precies dwars zat (aan mij), want dat wist ik dus niet.
Het duurde en duurde maar en na aandringen van mij, vertelde hij dat er eigenlijk niks te zeggen was. Dat er niks was waar hij bij mij last van had en dus dat het waarschijnlijk een momentopname was, waar hij zich niet op z'n best voelde.
OK, prima, zo gelaten. Tot weer twee weken later uit het niets allemaal verwijten, boosheid en het verzuurde verwijt. Ik ben toen op mijn strepen gaan staan en heb gezegd dat er dus blijkbaar wél iets is en dat ik hem er nu niet meer met een excuus vanaf zou laten komen. Dus werk aan de winkel en nadenken. Weer die termijn van 2 weken afgesproken en vandaag dus een brief gekregen.
Dat hij van me houdt, me een kanjer vindt, maar al langer niet happy is. Het gevoel heeft dat hij de chemie naar mij toe is kwijt geraakt en dat hij die wel gevonden heeft in zijn collega. Dat hij na 5 jaar met haar te hebben gewerkt een intieme vriendschapsband heeft opgebouwd die nu dus sinds eind vorig jaar door beiden is uitgesproken als veel meer voelt.
De volgende dag, toen hij weer rustig was, de ruzie doorgesproken en daar werd al snel in duidelijk dat die verzuring vooral in hemzelf zit. Hij is boos, onblij, geirriteerd, etc. Hij heeft mij toen beloofd erover na te denken en mij te vertellen wat hem nu precies dwars zat (aan mij), want dat wist ik dus niet.
Het duurde en duurde maar en na aandringen van mij, vertelde hij dat er eigenlijk niks te zeggen was. Dat er niks was waar hij bij mij last van had en dus dat het waarschijnlijk een momentopname was, waar hij zich niet op z'n best voelde.
OK, prima, zo gelaten. Tot weer twee weken later uit het niets allemaal verwijten, boosheid en het verzuurde verwijt. Ik ben toen op mijn strepen gaan staan en heb gezegd dat er dus blijkbaar wél iets is en dat ik hem er nu niet meer met een excuus vanaf zou laten komen. Dus werk aan de winkel en nadenken. Weer die termijn van 2 weken afgesproken en vandaag dus een brief gekregen.
Dat hij van me houdt, me een kanjer vindt, maar al langer niet happy is. Het gevoel heeft dat hij de chemie naar mij toe is kwijt geraakt en dat hij die wel gevonden heeft in zijn collega. Dat hij na 5 jaar met haar te hebben gewerkt een intieme vriendschapsband heeft opgebouwd die nu dus sinds eind vorig jaar door beiden is uitgesproken als veel meer voelt.
vrijdag 20 juli 2018 19:40
maar heb je hem gevraagd wat hij nu wil?diyer schreef: ↑20-07-2018 19:37De reden waarom mijn man dit heeft verteld, is omdat hij al langere tijd niet blij is met onze relatie en dat gooide hij steeds op verzuring van mijn of onze kant. Paar weken geleden is mijn man een aantal keer uit zijn slof geschoten en kwam weer met die stomme relatie van ons die zo verzuurd is als de pest.
De volgende dag, toen hij weer rustig was, de ruzie doorgesproken en daar werd al snel in duidelijk dat die verzuring vooral in hemzelf zit. Hij is boos, onblij, geirriteerd, etc. Hij heeft mij toen beloofd erover na te denken en mij te vertellen wat hem nu precies dwars zat (aan mij), want dat wist ik dus niet.
Het duurde en duurde maar en na aandringen van mij, vertelde hij dat er eigenlijk niks te zeggen was. Dat er niks was waar hij bij mij last van had en dus dat het waarschijnlijk een momentopname was, waar hij zich niet op z'n best voelde.
OK, prima, zo gelaten. Tot weer twee weken later uit het niets allemaal verwijten, boosheid en het verzuurde verwijt. Ik ben toen op mijn strepen gaan staan en heb gezegd dat er dus blijkbaar wél iets is en dat ik hem er nu niet meer met een excuus vanaf zou laten komen. Dus werk aan de winkel en nadenken. Weer die termijn van 2 weken afgesproken en vandaag dus een brief gekregen.
Dat hij van me houdt, me een kanjer vindt, maar al langer niet happy is. Het gevoel heeft dat hij de chemie naar mij toe is kwijt geraakt en dat hij die wel gevonden heeft in zijn collega. Dat hij na 5 jaar met haar te hebben gewerkt een intieme vriendschapsband heeft opgebouwd die nu dus sinds eind vorig jaar door beiden is uitgesproken als veel meer voelt.
vrijdag 20 juli 2018 19:42
Klinkt eerder alsof hij "volgende week" in bed wil duiken en iets wil starten met zijn collega.
Maar eerst nog effe proper de scheiding wil regelen.
Zeker aangezien jij - opstartster - hebt aangedrongen om nu es eindelijk eruit te smijten wat er is.
Anders had hij het misschien nog stiekem gedaan ook.
vrijdag 20 juli 2018 19:43
vrijdag 20 juli 2018 19:44
Niks. Hij wil voor mij en onze relatie vechten en zegt ook niks met haar gedaan te hebben, behalve dan veel en persoonlijk te appen. Hij vindt haar aantrekkelijk, maar zegt dat hij nooit over de schreef is gegaan. En dat geloof ik ook. Zo'n type is het namelijk niet.
Wel voel ik me vreselijk voorgelogen of voor dom gehouden. Omdat ons seksleven al drie jaar slecht loopt, waarvan de laatste twee jaar steeds moeilijker. HIj krijgt amper nog een erectie van mij of weet hem niet vast te houden. Hij is altijd zijn best blijven doen in bed, maar daadwerkelijke penetratie gebeurt nog amper. Ik ben daar altijd heel geduldig in geweest, heb er met hem over gepraat, hem gerustgesteld, gezegd dat het vast wel weer goed komt, etc. Maar dat komt het dus niet.
En natuurlijk heb ik hem in die afgelopen drie jaar gevraagd of hij me nog wel aantrekkelijk vindt, of hij het nog wel fijn vindt, of er iets anders was en ga zo maar door. En telkens was het antwoord: ik vind je nog heel aantrekkelijk en ik weet ook niet hoe het komt. We hebben zelfs zijn testosteron waarden laten testen vorige week (was goed). En nu blijkt hij dus al anderhalf jaar steeds meer en meer gecharmeerd te zijn van zijn collega (waarvan haar relatie zelf ook niet goed loopt).
vrijdag 20 juli 2018 19:46
Diyer, wat ontzettend rot voor je.
Ik denk dat ik niet zou gaan. Het is té snel. Je mag het best even in alle rust laten bezinken. Nu heb je het uiteraard vooral over de bom die hij dropte, maar je moet ook gaan bedenken wat jíj wil. Wil je vechten voor je relatie? Of ben je er wel klaar mee? Hou je nog van hem?
Natuurlijk heeft vechten voor je relatie uiteindelijk geen zin als hij dat niet blijkt te willen, maar vergeet jezelf niet.
Ik denk dat ik niet zou gaan. Het is té snel. Je mag het best even in alle rust laten bezinken. Nu heb je het uiteraard vooral over de bom die hij dropte, maar je moet ook gaan bedenken wat jíj wil. Wil je vechten voor je relatie? Of ben je er wel klaar mee? Hou je nog van hem?
Natuurlijk heeft vechten voor je relatie uiteindelijk geen zin als hij dat niet blijkt te willen, maar vergeet jezelf niet.
vrijdag 20 juli 2018 19:48
