Twijfel twijfel

14-08-2018 21:47 30 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi,

Momenteel ben ik 7,5 jaar samen met mijn vriend en we wonen nu 2 jaar samen. Echter twijfel ik nu een paar maanden al aan onze relatie en ik weet niet wat ik moet.. Er is geen andere man in mijn leven (tijdens de hele relatie niet) dus dat is niet de reden dat ik twijfel. Ik heb de laatste tijd heel vaak de gedachte: is dit het nou? Wil ik de rest van mijn leven bij hem blijven?
Zijn er andere die ook ongeveer 7 jaar een relatie hebben en twijfelen? Hebben jullie tips?

Liefs
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud ben je en is hij je eerste vriendje ? Want dat maakt nogal wat uit.
Alle reacties Link kopieren
The 7 year itch. Heel normaal. Komt na 15 jaar ook weer, en als je 50 wordt.
ik geef mn bek ook maar een douw
The Seven year itch...

https://en.m.wikipedia.org/wiki/The_seven-year_itch
Alle reacties Link kopieren
Tijd om babies te gaan maken.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
creativeguy schreef:
14-08-2018 21:52
Hoe oud ben je en is hij je eerste vriendje ? Want dat maakt nogal wat uit.
Ik ben nu 25 en mn eerste vriendje inderdaad.
Ik herken je gevoel. Wij zijn nu ook 7 jaar samen en ik ben ook 25 :) Ik heb geen tips. Ben zelf nu ook heel hard aan het uitvogelen hoe hiermee om te gaan maar heb het licht nog niet gezien...
Alle reacties Link kopieren
Hoe zie je je leven dan?
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Wil je over dertig aar nog met hem samen zijn? Zie je dat voor je? Zo niet dan stoppen met de relatie. Wees eerlijk, praat erover en kies voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Is de relatie verder wel goed? Wellicht heb je een beetje een existentiële crisis?
Alle reacties Link kopieren
Ja, dit is het nou ; werken, boodschappen, koken, afwassen, tv kijken, seks ( of niet ) , slapen, repeat.
Soms visite, soms een feestje. Rekeningen betalen. Verantwoordelijkheid. Sleur.
Soms vakantie.


Dat is nou volwassen zijn.
En wil je het leuker moet je daar zelf iets voor doen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Heb ik ook gehad met mijn ex (was ik mee van 16-24 jaar). Had te maken met dat hij behoorlijk naar kon zijn tegen mij, maar ook zeker met dat je dan volwassen bent geworden en dus vaak een hele andere versie van jezelf. Zijn manier van denken / leven / etc. maakte dat ik heel hard weg wilde rennen bij de gedachte dat ik daar nog zoveel jaar mee moest leven. Dus dat heb ik ook gedaan, nooit een dag spijt van gehad :hello:

Zou je adviseren om goed na te denken waar jou ‘is dit het nou’ precies over gaat, zit het ‘m in de sleur of echt in je partner?
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
Alle reacties Link kopieren
Sleur is lekker.
ik geef mn bek ook maar een douw
Had ik ook op die leeftijd dus heb de relatie verbroken. Niet veel later kwam ik iemand anders tegen die een stuk beter bij de persoon paste die ik inmiddels was geworden. 6 jaar later heb ik nog geen seconde getwijfeld.
Alle reacties Link kopieren
6 jaar later. Wacht maar tot de 7 jaar..... :whistle:
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Hier hetzelfde, ook een vriend gehad van m’n 18e tot m’n 24e. Op het laatst veel twijfels, inderdaad het ‘is dit het nou?’-gevoel. Besloten uit elkaar te gaan, nooit spijt van gehad. Paar jaar later huidige man tegen gekomen, af en toe nog wel eens wat contact met ex en ben dan elke keer weer zo blij dat ik destijds niet gebleven ben. Niet omdat hij zo’n nare man is, integendeel, maar dan was mijn leven zoveel saaier en gemoedelijker en weinig inspirerend geweest..
Madeliefjees schreef:
14-08-2018 23:32
6 jaar later. Wacht maar tot de 7 jaar..... :whistle:
Ach met de eerste had ik het na 3 jaar, met de 2e na 2 en met de 3e na 5 jaar. 6 is dus al een hele overwinnig ;-)

Maar goed, ik voel dondersgoed aan wanneer het wel of niet goed zit. In alle andere gevallen was ik gewoon te jong en onrustig en ik wilde echt niet eindigen met een gezinnetje op mn 30ste en dan denken "kut..".
Shift schreef:
14-08-2018 23:56
Hier hetzelfde, ook een vriend gehad van m’n 18e tot m’n 24e. Op het laatst veel twijfels, inderdaad het ‘is dit het nou?’-gevoel. Besloten uit elkaar te gaan, nooit spijt van gehad. Paar jaar later huidige man tegen gekomen, af en toe nog wel eens wat contact met ex en ben dan elke keer weer zo blij dat ik destijds niet gebleven ben. Niet omdat hij zo’n nare man is, integendeel, maar dan was mijn leven zoveel saaier en gemoedelijker en weinig inspirerend geweest..
Dit ja. Ik zie het ook veel om mee heen. Meiden van 24/25 met lange relatie die denken: nee dit wil ik niet voor de rest van m'n leven. Sommige stonden op het punt om een huis te kopen, anderen hadden er net 1 gekocht. Tussen je 18e en 25ste maak je nog een behoorlijke ontwikkeling door dus kun je niet meer bij de persoon passen bij wie je op je 18e wel paste.
Vaak weet je het antwoord al wel maar vind je het eng. Het is ook best spannend. Je weet wat je hebt. Niet wat je krijgt. Maar als je nu het gevoel hebt is dit het nou, word dat vaak niet beter met de jaren.
Ik had een relatie vanaf mijn 18e en toen het op m'n 23e tijd werd voor de volgende stap (samenwonen want studie afgerond) dacht ik: "Moet ik nu al beginnen aan de rest van mijn leven?"

Relatie verbroken en nu, 18 jaar later, ben ik nog steeds zo blij dat ik toen die moeilijke beslissing heb genomen. Ik had nog veel te veel te ontdekken over mezelf, over het leven, over de wereld. Goed dat ik mezelf die ruimte toen heb gegeven. Er is (veel) meer in het leven dan het hebben van een relatie!
Alle reacties Link kopieren
SjakS schreef:
15-08-2018 06:54
Vaak weet je het antwoord al wel maar vind je het eng. Het is ook best spannend. Je weet wat je hebt. Niet wat je krijgt. Maar als je nu het gevoel hebt is dit het nou, word dat vaak niet beter met de jaren.

Dit had ik ook heel erg. Ik twijfelde destijds zeker al een jaar, maar tsja, we probeerden het dan toch nog maar weer eens, deden weer wat meer leuke dingen en zo kabbelde het dan weer een paar maanden voort. Ik vond het ook gewoon eng en spannend, na al die tijd weer alleen en ‘stel dat ik nooit meer iemand zou vinden’ en ‘zo erg was het nou toch ook weer niet met hem’. Maar wat ik eerder al schreef, ik ben toch wel zo blij dat we niet bij elkaar gebleven zijn. Het echte keerpunt kwam bij ons ook op het moment dat hij wilde huizen kijken/samen wonen en ik niet, toen hebben we -eindelijk- de knoop doorgehakt.
Ik herken je verhaal, ik ben dan geen 7 jaar samen met mijn vriend maar 1,5 jaar. En ik heb dat gevoel ook wel hoor. We zijn nu ook aan het kijken voor een huis en dan ga je je toch wel wat dingen afvragen.
Nou ben ik van nature wel een twijfelkont maar die vraag van "is dit het nu?" herken ik mezelf wel in.

Wat je er tegen kunt doen? Tja.. wist ik dat zelf maar haha. Ik denk altijd maar zo; de relatie is goed en ik wil mijn vriend niet kwijt. Accepteer die twijfels maar want dat zit nou eenmaal in je en move on.
Ik was iets korter bij elkaar en toen ik eenmaal de gedachtes kreeg dat ik de relatie niet meer zo vond werken, ben ik wel gaan bedenken waardoor het kwam.
Als er echt algemene punten zijn waar je tegenaan loopt die niet in jouw leven passen (die hij wel doet) dan gaat dat over 20 jaar ook niet veranderen,
Is het de sleur, dan wordt het tijd dat jullie een avond plannen en eens goed met elkaar gaan praten en alles uitspreken om weer tot elkaar te komen.

Wij zijn toen uit elkaar gegaan en dat was echt niet tof na zoveel jaar. Al ben ik nu vele malen gelukkiger en heb ik iemand gevonden die echt veel beter bij me past dan hij toen.
Het is normaal dat je twijfel voelt op die leeftijd. Je moet gewoon voor jezelf uitmaken of er dingen zijn die je partner doet waar je niet heel je leven mee kan leven. Is hij het waard om voor te vechten ja of nee? ik heb ook lang gewtijfeld maar ik hield gewoon te veel van hem en ik kon me ook gwn geen betere partner inbeelden. Ben al sinds mijn 15 samen met mijn vriend nu 21 dus het kan echt wel. Ik zie hier ook reacties staan dat het onmogeijk is dat je partner die je onmoette toen je 18 was nu nog steeds goed voor je is omdat je volwassen wordt. Wel guess what? Je partner groeit ook op en als je samen opgroeit kan dat wel! Mijn oma en opa zijn ookal van hun 18 samen en zijn nog steeds gelukkig getrouwd net zoals mijn ouders ook al vanaf hun 17 samen zijn en ook nog gelukkig zijn! Je moet dus gwn voor jezelf beslissen of je met hem nog een toekomst ziet, of jullie hetzelfde willen en of het een man is die jou gelukkig maakt! Antwoord: ja? Dan is het zeker de moeite om even door deze twijfel door te bijten!
anoniem_362528 wijzigde dit bericht op 16-08-2018 13:02
2.71% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
1234plezier schreef:
15-08-2018 14:00
Het is normaal dat je twijfel voelt op die leeftijd. Je moet gewoon voor jezelf uitmaken of er dingen zijn die je partner doet waar je niet heel je leven mee kan leven. Is hij het waard om voor te vechten ja of nee? ik heb ook lang gewtijfeld maar ik hield gewoon te veel van hem en ik kon me ook gwn geen betere partner inbeelden. Ik heb die twijfel geaccepteerd en ben er boven gekomen. Ben al sinds mijn 15 samen met mijn vriend nu 21 dus het kan echt wel. Ik zie hier ook reacties staan dat het onmogeijk is dat je partner die je onmoette toen je 18 was nu nog steeds goed voor je is omdat je volwassen wordt. Wel guess what? Je partner groeit ook op en als je samen opgroeit kan dat wel! Mijn oma en opa zijn ookal van hun 18 samen en zijn nog steeds gelukkig getrouwd net zoals mijn ouders ook al vanaf hun 17 samen zijn en ook nog gelukkig zijn! Je moet dus gwn voor jezelf beslissen of je met hem nog een toekomst ziet, of jullie hetzelfde willen en of het een man is die jou gelukkig maakt! Antwoord: ja? Dan is het zeker de moeite om even door deze twijfel door te bijten!

Volgens mij is er niemand die zegt dat het onmogelijk is dat je na al die tijd nog steeds met dezelfde persoon bent, hoor. Er wordt alleen in meerdere voorbeelden aangegeven dat mensen rond een bepaalde leeftijd of na een bepaalde duur van hun relatie twijfelden over of ze nog bij elkaar passen, omdat ze wellicht in de tussentijd een andere ontwikkeling hebben doorgemaakt. Lijkt me niet meer dan logisch dan je dan kunt besluiten uit elkaar te gaan. Samen opgroeien wil niet zeggen dat je altijd dezelfde kant op gaat.. Als dat wel zo is, kun je er makkelijk nog 60 jaar aan vast plakken, maar als dat niet zo is, kun je beter eieren voor je geld kiezen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven