Unhappy single? Samen zijn we hier unhappy singles :)

16-08-2018 21:08 3045 berichten
Ik kan wel weer schrijven in mijn dagboek, maar die zegt niks terug :) En heb behoefte aan relativering, gesprekspartners en ook ben ik benieuwd of ik nu nou de enige ben....Of in ieder geval de enige die er open over is :)

Ik ben unhappy single. Er lijkt wel hier een taboe op te rusten, want iedereen is happy single. Natuurlijk is samen leuker, maar alleen moet je het ook fijn kunnen hebben. Nou, ik vind er maar weinig aan. Ik kan mijzelf prima vermaken, maar regelmatig ook niet (soms wanneer ik iets leuks doe) en dan vliegen de muren, mijn gevoelens en gedachtes mij aan.

Ik vind het jammer dat ik tegen een muur van onbegrip stuit, zowel van mensen in een relatie als andere singles. Het is zoals het is, dus je kan het maar beter accepteren en het beste ervan maken. Maar wanneer dat niet altijd lukt, dan lijkt het alsof mensen niet zo goed weten te reageren. Ik hoef heus niet gelijk bij je op de sofa te liggen en mijn diepste problemen erover te delen. Maar iets meer in de trant van: (ongewild) single zijn suckt!

Voordat iedereen erover heen valt. Ik heb een prima leven met wat vrienden en ben bezig om contacten op te doen en mijn kennissenkring uit te breiden. Dat gaat schelen. Ik ben wisselend actief aan het daten. Soms geen zin en te druk met (leuk) werk. Soms is het even weer leuk en dan heb ik weer een paar dates gehad. Ik laat het een beetje op zijn beloop :)

Mijn relatiecv, voor wie het interesseert :-P)
Kalverliefde van een paar maanden. En 2 liefdes gehad. 4 en 5 jaar. Daarna nog een intense relatie gehad van een paar maanden, waar ik wisselend nog liefdesverdriet van heb. Allemaal stuk voor stuk fijne mannen. Met hun tekortkomingen, die heb ik ook en daardoor was de relatie niet perfect maar grotendeels van de tijd wel goed. We pasten niet bij elkaar of de tekortkomingen braken ons op. Ik spreek bijna al mijn exen nog. Ik herken mij zelden in sommige horrorverhalen op het forum. Ik realiseer mij dat ik daarmee geluk heb gehad dat ik hele fijne mannen en fijne relaties heb gehad. Ik weet hoe het is om geliefd te worden door je lief en samen door het leven te gaan. Ik heb ze nog niet gehoord, maar het is wachten wanneer iemand zegt: onbegrijpelijk dat jij single bent. Jij bent zo leuk! :roll:

We weten niet hoe het leven loopt en wie weet blijf ik wel even single en blijft die behoefte om erover te praten en schrijven. Kan ik ook eens mijn dagboek met rust laten ;-D Dus klets away :) Wat is jouw relatiecv? Hoe beleef jij je singleleven? Wat zijn de momenten dat je haat om single te zijn en wanneer juist niet (elk nadeel hep zijn voordeel :hihi: ) Wat zeggen mensen over jou als single? Kijk je ook weleens jaloers naar stelletjes? Hoe doe je sommige dingen als single (die spin loopt echt niet vanzelf de deur uit :O )
Alle reacties Link kopieren
Wat doen jullie met Pinksteren? Zijn echt de meest nutteloze dagen. Zelfs familie heeft geen plannen en toen ik voorstelde om langs te komen waren ze ook niet bijster enthousiast. En dat terwijl ik er eigenlijk wel op verheugd had omdat ik juist altijd al met feestdagen (extra) alleen ben. Merk dat het hier sowieso weer met up en downs gaat. Hoe dichterbij de zomer komt des te eenzamer ik mij ga voelen als ik stelletjes zie of straks na de zomervakantie niks heb meegemaakt of te vertellen...
Dat is voor mij een extra vrije dag. Ik doe dan ook niks bijzonders.

Je moet het zelf leuk zien te maken
Vind Pinksteren vaak best wel leuk.
Moet ook zeggen dat mijn muzikale smaak hierbij meetelt mbt Pinkpop.
Alle reacties Link kopieren
Ik reageer even op het berichtje over Tinder (weet alleen even niet wie hem had geplaatst)
Korte situatie schets: ik 27 jaar, tot vorig jaar september nooit een serieuze relatie gehad. Nu afgelopen december via tinder een serieuze relatie.

Berichten over tinder zijn heel herkenbaar: want jeetje wat een hoop saaie gesprekken, rare openingszinnen of negeer acties kom je tegen. Meerdere keren gestopt , maar na een tijdje toch weer gestart. Diverse dates gehad (via happn) die niet slecht waren maar ook geen echte klik.
Op het laatst ben ik selectiever geworden; Geen leuk gesprek binnen een paar appjes? Geen zin om gesprek gaande te houden? Next!
En uiteindelijk, bij de juiste “match” voelde het gesprek niet saai, niet als hoeven. En wat een verschil is dat zeg.
Wat ik met dit berichtje wil? Jullie gewoon wat hoop geven, dat die ene leuke gozer er echt is!!
Wat leuk! Ik werd ook veel selectiever en ging stukken minder op date. Maar ook dat leidde niet tot die wederzijdse klik. Hoe vaak heb je nog zin om weer opnieuw te gaan daten? Ik had er geen zin meer in, ook omdat ik single zijn geaccepteerd had. Maar daten kan heel leuk zijn, wie weet heb ik er tzt toch zin in. Niet voor een relatie maar gewoon omdat het leuk is
Oveirgens ben ik 20 jaar ouder en dan is het echt andere koek. Tot eind dertig ging het bij mij vanzelf, iemand tegen komen wat meteen een relatie werd. Het is een hele andere levensfase
Bij mij is het bijna nooit vanzelf gegaan. Ben nu rond de 30. Iemand uit t zwembad vroeg me eens uit 5 jaar geleden, op de middelbare school wilden twee jongens meer dan wat vriendschap en dit jaar maakte een collega ineens een move. Ik ben begin dit jaar ook ineens op straat aangesproken door iemand die me zag zitten. Oja, ook wel eens vibes gehad dat een vrouw mij zag zitten.
De collega is best leuk, maar wel iemand met heftige gezondheidsissues en net de relatie uit. Hij heeft zelf nog wat meer tijd nodig vermoed ik. Volgens mij flirt men afgelopen jaar meer met mij dan de 20 jaar ervoor, of ik was stekeblind. Dat kan natuurlijk :)
O en mijn nichtje van 2 is verliefd op mij, die liefde beantwoord ik natuurlijk graag!

Mijn huidige date (Tinderdate) gaat op vakantie morgen, dus we zien elkaar daarna weer. Heb hem twee keer gezien. Uitzonderlijk goed geklede man!
Dat vind ik echt leuk.
Hij vroeg de eerste keer om te bellen. Nou, dat doe ik liever niet meer met een onbekende. Het positieve was dat ik direct wist dat hij een mooie lage stem heeft. Het duurde ook een uur. We waren beiden ok met vervolg. Maar ik vond het niet echt lekker gemakkelijk en chill. Liever real life.
Alle reacties Link kopieren
joysjuhhh schreef:
07-06-2019 07:01
Mijn huidige date (Tinderdate) gaat op vakantie morgen, dus we zien elkaar daarna weer. Heb hem twee keer gezien. Uitzonderlijk goed geklede man!
Dat vind ik echt leuk.
Hij vroeg de eerste keer om te bellen. Nou, dat doe ik liever niet meer met een onbekende. Het positieve was dat ik direct wist dat hij een mooie lage stem heeft. Het duurde ook een uur. We waren beiden ok met vervolg. Maar ik vond het niet echt lekker gemakkelijk en chill. Liever real life.
Hier een meelezer en ik wilde even inhaken op jouw reactie.
Mijn man belde mij ook de eerste keer op, ik vond het mega spannend. Gelukkig had hij een leuke stem en klikte het zo goed dat we nu al 10 jaar samen zijn :). Ik vond het juist prettig dat hij mij belde, want een stem kan ook een enorme afknapper zijn (weet ik uit ervaring :biggrin: ).
Ik wens je veel succes met je vervolgdate :)
Voor iedereen een groene tuin
:-D leuke reacties! Geeft zeker hoop..
Denk dat ik het toch een kans geef binnenkort. En idd wat sneller / selectiever ga worden erin.

Pinksteren : ik ga met me moeder het doorbrengen. Puur chillen in stad en hapje eten. Hier is soort Jazz in duketown. Vind Jazz vreselijk muziek, sfeer is wel gezellig. Ook om toch buiten huis te gaan. Wilde ook die nieuwe film zien van Aladin of Elton John .

Herkenbaar ook zien van koppels. Ik wandel veel
Door parkjes en stad. Daar zie je nu ook meer koppels knuffelend of geil doen... dan denk ik ook meeeeeeh i want tooo
Alle reacties Link kopieren
Ik ben inmiddels 6 jaar vrijgezel, veel gedate en meegemaakt of liefdesgebied de laatste jaren, maar het komt nooit tot iets serieus. Mijn hele omgeving is ook van mening dat ik happy single ben en er gewoon niet voor open sta. Echter, ik tref alleen maar mannen die seks willen. constant weer.. zelfs als ik vooraf mijn intenties al duidelijk maak. Ik merk ook aan mezelf dat ik me heel snel hecht aan iemand, en dan veel te ver ga qua contacten etc. Ik baal daar enorm van en weet het van mezelf, maar het is een soort oerdrang! Waarom lukt het nou niet meer om een leuke man te treffen die een relatie als intentie heeft?? Het gebeurd ook vaak dat mannen na te daten met mij, ineens een serieuze relatie krijgen. Ik wordt er erg moedeloos van, ben op het moment ook echt onwijs date-moe! De afgelopen weken met 4 mannen gedate, allemaal leuk maar verder niets, en alle 4 bleken ze uiteindelijk uit op seks. Ik weet echt niet meer hoe ik het patroon kan doorbreken waarin ik nu zit. Iemand tips??
Nee helaas. Ik had hetzelfde. En dat na altijd in relaties gezeten te hebben. Ik trof ook veelal de mannen die echt niks serieus wilden en alleen seks. Enige tip die ik kan geven is stoppen met daten. Dat heb ik gedaan. Het geeft rust. En dan accepteren dat dit het voor nu is.
Vroeger had je ook geen internet..dan hoopte je dat je iemand tegen kwam. Werkt nog steeds het beste!
Alle reacties Link kopieren
Ik vraag me toch af sommige mensen het doen. Niet dat ik jaloers ben. Integendeel. Het zou me niet gelukkiger maken. Een jeugdvriendin (32) van me komt na jaren weer aan deze kant van de provincie wonen. Ze gaat daar samenwonen. Haar relatie is nog geen jaar uit en ze heeft alweer een ander. Zo ging het elke keer. Sinds haar 18e is dit de 4e vriend met wie ze gaat samen wonen. Daarvoor een aantal korte relaties gehad. Volgens mij is ze nooit langer dan een jaar single geweest.
hondenmens wijzigde dit bericht op 08-06-2019 18:26
1.14% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dubbel
Kan gelukkig niet echt zeggen dat ik me ongelukkig voel als single..
Toch knaagt het weleens aan mij dat ik al zo lang geen relatie meer heb gehad.
Mijn enigste relatie had ik ca 20 jaar geleden en sindsdien lijkt het alsof ik in een soort van zwart gat ben gevallen.
Sommige mensen komen erg makkelijk aan een relatie; dat verbaasd mij weleens.
Heb geen behoefte om er gefrustreerd onder te zijn of wat dan ook.
Toch dacht ik lange tijd dat het voor mij ook niet al te moeilijk hoefde te zijn.
Valt dus wel tegen.
Vooral als ik kijk naar mijn huidige leeftijd van 42 jaar; het lijkt al moeilijker te worden.
Probeer echter mijn eigen koers te varen en heb een leuk sociaal netwerk.
Toch wil ik weleens meer.
De vraag is echter of dat echt reëel is; hoe pijnlijk deze conclusie ook kan zijn.
GroenTuintje schreef:
07-06-2019 07:13
Hier een meelezer en ik wilde even inhaken op jouw reactie.
Mijn man belde mij ook de eerste keer op, ik vond het mega spannend. Gelukkig had hij een leuke stem en klikte het zo goed dat we nu al 10 jaar samen zijn :). Ik vond het juist prettig dat hij mij belde, want een stem kan ook een enorme afknapper zijn (weet ik uit ervaring :biggrin: ).
Ik wens je veel succes met je vervolgdate :)
Dank je! Ik heb inderdaad eens een afknappersstem gedate: een man met een niet fijne hoge stem.
Julus schreef:
07-06-2019 22:50
Nee helaas. Ik had hetzelfde. En dat na altijd in relaties gezeten te hebben. Ik trof ook veelal de mannen die echt niks serieus wilden en alleen seks. Enige tip die ik kan geven is stoppen met daten. Dat heb ik gedaan. Het geeft rust. En dan accepteren dat dit het voor nu is.
Vroeger had je ook geen internet..dan hoopte je dat je iemand tegen kwam. Werkt nog steeds het beste!
Ik was gisteren met 4 stellen en we hadden allemaal onze relatie via een app of datingsite.
Leuk, maar het heeft mij nooit iets opgeleverd behalve veel gezelligheid en ervaringen
reismeisje4718 schreef:
07-06-2019 21:53
Ik ben inmiddels 6 jaar vrijgezel, veel gedate en meegemaakt of liefdesgebied de laatste jaren, maar het komt nooit tot iets serieus. Mijn hele omgeving is ook van mening dat ik happy single ben en er gewoon niet voor open sta. Echter, ik tref alleen maar mannen die seks willen. constant weer.. zelfs als ik vooraf mijn intenties al duidelijk maak. Ik merk ook aan mezelf dat ik me heel snel hecht aan iemand, en dan veel te ver ga qua contacten etc. Ik baal daar enorm van en weet het van mezelf, maar het is een soort oerdrang! Waarom lukt het nou niet meer om een leuke man te treffen die een relatie als intentie heeft?? Het gebeurd ook vaak dat mannen na te daten met mij, ineens een serieuze relatie krijgen. Ik wordt er erg moedeloos van, ben op het moment ook echt onwijs date-moe! De afgelopen weken met 4 mannen gedate, allemaal leuk maar verder niets, en alle 4 bleken ze uiteindelijk uit op seks. Ik weet echt niet meer hoe ik het patroon kan doorbreken waarin ik nu zit. Iemand tips??
Wat voor soort mannen date je? Ik denk dat m daar in zit. Ik heb dit ook jaren gedaan en de serieuze mannen wees ik af. Je kan het vaak al vrij snel zien. Mannen die je berichtjes soms negeren, snel bij je thuis willen afspreken, heel flirterig zijn. Vaak mannen die veel aandacht krijgen van vrouwen. Het zijn ook vaak mannen die al in de 30 zijn en niet weten wat ze willen. Kinderwens? Geen idee. Je hoeft niet direct aan kinderen te beginnen, maar als iemand geen idee heeft op die leeftijd vind ik dat wel een signaal.
Ik vind 4 mannen in een paar weken wel erg veel. Kun je echt zoveel mannen meer dan leuk vindem? Of maakt het niet zoveel uit wie het is?
Ik zou daar veel selectiever in zijn. Alleen op date als iemand echt er uit springt. Natuurlijk wordt het anders een teleurstelling. Ik heb het ook gedaan hoor, maar je hebt er niks aan.
Alle reacties Link kopieren
Upward_spiral schreef:
08-06-2019 20:35
Kan gelukkig niet echt zeggen dat ik me ongelukkig voel als single..
Toch knaagt het weleens aan mij dat ik al zo lang geen relatie meer heb gehad.
Mijn enigste relatie had ik ca 20 jaar geleden en sindsdien lijkt het alsof ik in een soort van zwart gat ben gevallen.
Sommige mensen komen erg makkelijk aan een relatie; dat verbaasd mij weleens.
Heb geen behoefte om er gefrustreerd onder te zijn of wat dan ook.
Toch dacht ik lange tijd dat het voor mij ook niet al te moeilijk hoefde te zijn.
Valt dus wel tegen.
Vooral als ik kijk naar mijn huidige leeftijd van 42 jaar; het lijkt al moeilijker te worden.
Probeer echter mijn eigen koers te varen en heb een leuk sociaal netwerk.
Toch wil ik weleens meer.
De vraag is echter of dat echt reëel is; hoe pijnlijk deze conclusie ook kan zijn.
Herkenbaar, al is het bij mij acht jaar geleden. En ik ben 43.

Al moet ik wel zeggen: als ik in een nieuwe omgeving terechtkom, kortstondig soms, bvb een cursus, op vakantie, een werkopdracht buitenshuis (ik ben zzp'er), dan merk ik altijd wel dat er mannen zich geïnteresseerd tonen. Dat doet mijn ego goed. ;-) En het is ook leuk om weer die energie te voelen, van spanning met een man. Dat zorgt toch voor een bepaalde vitaliteit.

Alleen komt er nooit wat van. Omwille van allerlei redenen: ik val niet op de man in kwestie, ze zijn getrouwd, of wonen in het buitenland, of na de eerste spanning blijkt er toch niets van te blijven hangen...

Daardoor denk ik soms: misschien is het zaak om meer nieuwe omgevingen op te zoeken? Maar ik zou niet weten waar of wat ik nog meer kan doen dan ik doe. Vind het ook zo geforceerd en raar om bvb te denken: oh, in de sportschool zijn ze allemaal gay of een soort Neanderthaler-types, laat ik me inschrijven voor een tennisclub, want daar zitten vast leukere hetero mannen, als je verder geen interesse in tennis hebt. Toch?

En ja, ook ik denk weleens: misschien is het voor mij niet meant to be. Niet iedereen krijgt een leuke relatie. We kennen allemaal eeuwige vrijgezellen, misschien moet ik die persoon zijn of zo?
Hoewel ik dat ook een heel pijnlijke gedachte vind.
Ik ben niet ongelukkig nu. Wel houd ik van delen, connecten, zorgen enz. Dat kan ook met vrienden, maar ik vind het toch net een dimensie meer met een levenspartner. Dus ik wil dat toch echt wel.

En enerzijds denk ik: misschien moet ik gewoon accepteren dat het voorlopig (niet nooit, maar gewoon nu op dit eigenste moment niet) niet zal gebeuren. Me daaraan 'overgeven' ipv te stressen over leeftijd en mezelf niet vergelijken met anderen (en me dan minderwaardig voelen). En me focussen op wat ik wél allemaal heb.
Anderzijds denk ik ook weer: mja, als je een nieuwe baan wilt, ga je ook actief op zoek. Waarom zou een relatie je dan maar moeten overkomen? Maar dan moet je weer gaan daten. Waar ik geen zin in heb en wat ook gewoon niet lijkt te werken (bij mij)...
reismeisje4718 schreef:
07-06-2019 21:53
Ik ben inmiddels 6 jaar vrijgezel, veel gedate en meegemaakt of liefdesgebied de laatste jaren, maar het komt nooit tot iets serieus. Mijn hele omgeving is ook van mening dat ik happy single ben en er gewoon niet voor open sta. Echter, ik tref alleen maar mannen die seks willen. constant weer.. zelfs als ik vooraf mijn intenties al duidelijk maak. Ik merk ook aan mezelf dat ik me heel snel hecht aan iemand, en dan veel te ver ga qua contacten etc. Ik baal daar enorm van en weet het van mezelf, maar het is een soort oerdrang! Waarom lukt het nou niet meer om een leuke man te treffen die een relatie als intentie heeft?? Het gebeurd ook vaak dat mannen na te daten met mij, ineens een serieuze relatie krijgen. Ik wordt er erg moedeloos van, ben op het moment ook echt onwijs date-moe! De afgelopen weken met 4 mannen gedate, allemaal leuk maar verder niets, en alle 4 bleken ze uiteindelijk uit op seks. Ik weet echt niet meer hoe ik het patroon kan doorbreken waarin ik nu zit. Iemand tips??
Dit heb ik ook wel eens, dat ik veel koppels zie waar het er allemaal volmaakt en perfect uitziet aan de buitenkant, terwijl ik al 5 jaar sinds ik mn lange relatie van 10 jaar verbrak alleen maar loop te kloten en klieren...
Ik had het afgelopen half jaar weer een relatie wat uiteindelijk niet gelukt is.
Ik vind single zijn van de ene kant heerlijk, scheelt een hoop gezeik en onzekerheid maar vd andere kant ik ben ook een mens met bovenstaande behoeftes en verlangens.
Maar goed ik heb ook wel de neiging om mn kont in de krib de steken aangezien dingen bij mij vaak complex gaan.
En dat met ex is best wel recent en ik kan niet ontkennen dat ik van hem houd, en ik geloof stiekem wel dat het weer goed komt, maar ik durf dat ook weer niet te veel te geloven.
Anyway ik kan wel wat positieve verhalen gebruiken. :$

Hondenmens: ik snap je gevoel bij die vriendin, echter als mensen altijd relaties hebben en nooit een tijdje alleen zijn leren ze i.m.o niet om gelukkig te zijn met zichzelf en maken ze zichzelf dus in weze afhankelijk van anderen.
Klinkt misschien wat zweverig, gelukkig zijn met jezelf, dat weet ik (Dat ben ik ook wel ;-D ) maar i.m.o heb je daar meer aan dan afhankelijkheid van anderen.
En dat vind ik voordeel van single zijn, dat je min of meer gedwongen wordt om blij in je eentje te zijn.
anoniem_386798 wijzigde dit bericht op 24-09-2019 20:10
11.67% gewijzigd
Charlie82 schreef:
09-06-2019 12:21
Herkenbaar, al is het bij mij acht jaar geleden. En ik ben 43.

Al moet ik wel zeggen: als ik in een nieuwe omgeving terechtkom, kortstondig soms, bvb een cursus, op vakantie, een werkopdracht buitenshuis (ik ben zzp'er), dan merk ik altijd wel dat er mannen zich geïnteresseerd tonen. Dat doet mijn ego goed. ;-) En het is ook leuk om weer die energie te voelen, van spanning met een man. Dat zorgt toch voor een bepaalde vitaliteit.

Alleen komt er nooit wat van. Omwille van allerlei redenen: ik val niet op de man in kwestie, ze zijn getrouwd, of wonen in het buitenland, of na de eerste spanning blijkt er toch niets van te blijven hangen...

Daardoor denk ik soms: misschien is het zaak om meer nieuwe omgevingen op te zoeken? Maar ik zou niet weten waar of wat ik nog meer kan doen dan ik doe. Vind het ook zo geforceerd en raar om bvb te denken: oh, in de sportschool zijn ze allemaal gay of een soort Neanderthaler-types, laat ik me inschrijven voor een tennisclub, want daar zitten vast leukere hetero mannen, als je verder geen interesse in tennis hebt. Toch?

En ja, ook ik denk weleens: misschien is het voor mij niet meant to be. Niet iedereen krijgt een leuke relatie. We kennen allemaal eeuwige vrijgezellen, misschien moet ik die persoon zijn of zo?
Hoewel ik dat ook een heel pijnlijke gedachte vind.
Ik ben niet ongelukkig nu. Wel houd ik van delen, connecten, zorgen enz. Dat kan ook met vrienden, maar ik vind het toch net een dimensie meer met een levenspartner. Dus ik wil dat toch echt wel.

En enerzijds denk ik: misschien moet ik gewoon accepteren dat het voorlopig (niet nooit, maar gewoon nu op dit eigenste moment niet) niet zal gebeuren. Me daaraan 'overgeven' ipv te stressen over leeftijd en mezelf niet vergelijken met anderen (en me dan minderwaardig voelen). En me focussen op wat ik wél allemaal heb.
Anderzijds denk ik ook weer: mja, als je een nieuwe baan wilt, ga je ook actief op zoek. Waarom zou een relatie je dan maar moeten overkomen? Maar dan moet je weer gaan daten. Waar ik geen zin in heb en wat ook gewoon niet lijkt te werken (bij mij)...
Ook voor mij weer zeer herkenbaar.
Momenteel werkt op mijn werkplek een vrouw die ik erg aantrekkelijk en leuk vind.
Het leeftijdsverschil is echter wel ca 13 jaar (zij is 29 en ik 42).
Vind het lastig om echt persoonlijk contact te leggen.
Ook wellicht door pijnlijke ervaringen uit het verleden.
Daardoor blijft het contact tot dusver nog wat oppervlakkig.
Niet dat ik dit heel erg vind; toch ben ik best wel benieuwd naar iets meer oid.
Als ik 29 zou zijn zou ik niet vallen op een man van 40+ maar wie weet. Wel uitkijken aangezien het een collega is. Het kan nogal akward worden indien zij niks in je ziet en dan gaat zij met rotgevoel naar haar werk
hoi Julus,

Daar heb je volkomen gelijk in.
Het is een collega en ik wil geen vervelende situaties gaan forceren.
Ben er daarom zelf ook wel vrij voorzichtig, terughoudend en gereserveerd in.
I.m.o maakt leeftijd niet zoveel uit, maar goed dat is mijn mening.
Echter Upward spiral, ik ben in het verleden een tijd stapelverliefd geweest op een collega, was wederzijds maar is uiteindelijk niks geworden. (En hij is inmiddels ook weg)
Ook ik wil je waarschuwen om een beetje op te passen met een collega want bij mij is het iig vrij lastig geweest omdat ik hem op het werk vaak zag.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven