Partner met hersenbeschadiging

19-08-2018 09:31 16 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

Ben benieuwd naar jullie mening. Mijn partner heeft een hersenbeschadiging waardoor hij dingen niet goed onthoudt.
Daarnaast heeft hij ADHD, waardoor hij ook nog eens heel impulsief in zijn acties kan zijn. Onze relatie is daardoor moeilijk. Niks gaat vanzelf.
We praten wel heel veel en proberen elkaar tegemoet te komen. Maar heel vaak vergeet hij de afspraken die wij gemaakt hebben.
Hierdoor voel ik mij heel alleen in de relatie staan. Het vervelende is dat ik zie hoe dit aan hem vreet. Hij heeft al veel klappen gehad in het leven door deze handicap en daardoor ook een minderwaardigheidscomplex. Dat ik dan ook nog eens boos wordt omdat hij onze afspraken vergeet doet hem niet veel goeds. en mij ook niet. We zitten hierdoor nogal vast. Ik hou enorm veel van hem, maar dit is zo vermoeiend. Heeft er iemand tips?
Alle reacties Link kopieren
Opachrijven?
Geen afspraken meer.maken waarvan je toch al kunt bedenken dat hij ze niet onthoudt? Dus verwacht8ngen bijstellen en zeker niet boos worden als hij er niets aan kan doen?
Vastleggen van de afspraken wellicht? Of in relatietherapie.

Ben jij ook zijn mantelzorger? Kan zijn dat de liefde en de zorg teveel door elkaar zijn gaan lopen waardoor er een verschuiving in de relatie heeft plaatsgevonden.
Accepteren wat hij niet kan. Iets anders is er niet.
Je kunt met de hoogbegaafde man van mijn vriendin ook geen enkele praktische afspraak maken. Idem met de kunstenaar waarmee een collega samenleeft.
Je kunt niet boos worden op iets wat niet kan, ik word ook niet boos omdat mijn man onze tuin niet inricht zoals genoemde kunstenaar.
Zij doen dus alle praktische en saaie dingen en die partners alleen wat ze leuk vinden/wel kunnen.
Letterlijk zakgeld en gezamenlijke Outlook.
Wat voor soort afspraken heb je het over?
Alle reacties Link kopieren
Polsjef schreef:
19-08-2018 09:47
Vastleggen van de afspraken wellicht? Of in relatietherapie.

Ben jij ook zijn mantelzorger? Kan zijn dat de liefde en de zorg teveel door elkaar zijn gaan lopen waardoor er een verschuiving in de relatie heeft plaatsgevonden.
Ik ben niet officieel mantelzorger, maar dat zorg en liefde door elkaar lopen dat klopt wel. Het is verwarrend en frustrerend. Daardoor voel ik me vaak heel alleen in de relatie. En als hij weer ondoordachte dingen doet mag ik de brandjes blussen, zo voelt het. Het is vooral frustrerend dat na elke situatie we weer duidelijke afspraken maken, zoals eerst alles overleggen, maar dat dit vergeten wordt.
Had jij deze hersenbeschadiging al voordat jullie een relatie kregen een hoe lang zijn jullie al samen?
Elektronische agenda gekoppeld aan een smart watch. Je krijgt via je horloge bijvoorbeeld een kwartier van tevoren bericht dat je een afspraak hebt of iets anders moet doen. Of een half uur, uur, dag, week van tevoren. Dit kun je instellen.
Alle reacties Link kopieren
Het-groepje schreef:
19-08-2018 09:50
Accepteren wat hij niet kan. Iets anders is er niet.
Je kunt met de hoogbegaafde man van mijn vriendin ook geen enkele praktische afspraak maken. Idem met de kunstenaar waarmee een collega samenleeft.
Je kunt niet boos worden op iets wat niet kan, ik word ook niet boos omdat mijn man onze tuin niet inricht zoals genoemde kunstenaar.
Zij doen dus alle praktische en saaie dingen en die partners alleen wat ze leuk vinden/wel kunnen.
Letterlijk zakgeld en gezamenlijke Outlook.
Ik probeer dit te accepteren, maar dat is echt moeilijk voor me. Ik doe graag dingen samen en ben ook best een controlfreak. En hij vliegt alle kanten op :) Is een flinke uitdaging voor me. Hij bedoelt het ook nooit verkeerd maar het voelt elke keer zo rot als hij totaal voorbij gaat aan onze afspraken. Hij is verder een ontzettende schat. Hij krijgt al zakgeld en afspraken hou ik meestal bij.
Ik snap dat het frustrerend is maar boos worden op hem over dingen waar hij echt niets aan kan doen is een no go.
Hij voelt zich alleen maar rotter en de volgende keer gebeurt het weer.....
Kijk naar de tips die gegeven zijn maar wordt niet boos op hem, arme man.
Alle reacties Link kopieren
Wat voor ons erg goed werkte (geen hersenletsel maar klassiek autisme). Was:
1. Goed proberen een onderscheid te maken: wat kun je niet en wat lukt niet. De dingen die niet lukken door bijvoorbeeld gebrek aan aandacht/focus daar hebben we afspraken over gemaakt. Hij gaat die trainen of ik moet accepteren dat hij dat gewoon niet doet. Daar kun je een middenweg in vinden.
2) de dingen die hij echt niet kan hebben we een gespecialiseerde therapeut voor gezocht (bij hersenletsel zou ik zoeken via een revalidatie centrum). Daarmee hebben we gekeken: om welke dingen kun je heen werken met creatieve oplossingen en welke dingen kunnen gewoon echt niet.

Ik vond het heel veel rust geven om van bepaalde dingen te weten dat het gewoonweg echt niet kon en dat hij bij de andere dingen wel echt oplossingen had gekregen en ook kon laten zien dat hij oprecht zijn best deed. Voor hem was het fijn om niet meer te hoeven proberen bij dingen die toch niet zouden lukken maar dingen te proberen waar wel resultaat uit kwam.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou eens gaan praten met een ergotherapeut. Zijn kunnen heel praktisch ondersteunen bij het vinden en creëeren van oplossingen om in het dagelijks leven zo min mogelijk hinder te ondervinden van zijn handicap. Dat kan voor jullie beiden veel lucht geven, waardoor er weer meer ruimte komt voor de mooie kanten van jullie relatie.
Alle reacties Link kopieren
lisa_ schreef:
19-08-2018 09:51
Wat voor soort afspraken heb je het over?
De belangrijkste afspraken die niet nagekomen worden zijn bijvoorbeeld dat we alles samen overleggen voordat we iets beslissen. Ook om te voorkomen dat hij iets doet waar problemen van komen. Dit vergeet hij vaak. Dan heeft hij bijvoorbeeld opeens in zijn hoofd dat hij wel een kat zou willen en regelt dat direkt.. pff. En ik vraag me af hoe ik daarmee om moet gaan. Wat er gebeurt is dat ik me dan heel erg afgewezen voel omdat hij niet met mij overlegd. En waarschijnlijk ligt dat probleem bij mij. En moet ik een manier vinden om hem meer los te laten en het niet persoonlijk te nemen ofzo.. maar daarin loop ik dus wat vast.
Alle reacties Link kopieren
Of contact zoeken met MEE. Zij kunnen jullie beiden helpen.
Alle reacties Link kopieren
Zou je er iets aan hebben om contact te hebben met andere partners? Een kennis van mij heeft een hersenbloeding gehad en hun huwelijk heeft in de jaren daarna erg onder druk gestaan. Zijn vrouw had veel steun aan andere partners, via facebookgroepen en de hersenstichting geloof ik.
Tjezus, wat vals
Alle reacties Link kopieren
Heeft hij na de hersenbeschadiging gerevalideerd? En heeft hij daar voldoende tips en trucs geleerd om weer mee te draaien in de maatschappij? Anders lijkt het mij goed om terug te gaan, kijken of er nog dingen verbeterd kunnen worden.

Verder vind ik wat hierboven geschreven wordt heel helpend. Accepteren wat hij niet kan veranderen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven