Relaties
alle pijlers
Wat te doen met mijn ex?
donderdag 20 september 2018 13:25
Oke ik heb nu ook even een account geopend omdat ik op zoek ben naar wat ongezouten, objectieve meningen (ik bereid me voor 
) Bedankt voor het lezen alvast, ik probeer het zo kort mogelijk te houden.
Ik heb 7,5 jaar een relatie gehad met ex. Hiervan zijn we 5 jaar heel gelukkig geweest en konden we de wereld aan. We deden alles samen, waren gek op elkaar en alles zat goed. Het was een heftige, intense liefde. Tot ik na 5 jaar ziek werd (kanker). Mijn wereld stortte in en we zijn elkaar kwijt geraakt. Ik werd een struisvogel en wilde nergens over praten (met niemand) en deed overdreven optimistisch alsof er niks aan de hand was (voor zover dat kon natuurlijk) en regelde alles zoveel mogelijk alleen. Dat was toendertijd mijn manier van overleven en hij stortte zich als reactie hierop op werk. We gingen van intens en alles delen, ineens normaal (neutraal, afgevlakt) met elkaar om. Mijn kanker werd nooit besproken en bleef als een onderliggende bom onder onze relatie liggen. De communicatie verdween compleet (behalve over ditjes en datjes of bijvoorbeeld de boodschappen) en nadat ik weer een beetje beter werd kwam dit niet terug. Uiteindelijk ben ik degene geweest (mede door mijn ziekte) die de stekker eruit trok. Ik wilde weer leven.
We zijn heel gemoedelijk uit elkaar gegaan, het respect en de liefde was niet weg en we hebben geen gedoe gehad om de inboedel: huis, auto’s etc. We stonden huilend tegenover elkaar toen we afscheid namen.
Dit is nu bijna 2,5 jaar geleden.
We hebben verder geen contact meer. Alleen met oud&nieuw en met verjaardagen sturen we een appje. Ik heb veel psychologische hulp gehad om mijn kanker te verwerken en ben verder gegaan met mijn leven...
Nu stuurde ik 2 maanden geleden een berichtje om hem te feliciteren met zijn verjaardag (een mijlpaalverjaardag) en hij begon een praatje. Hoe het met mij ging, hoe het met hem ging etc. etc. En uit het niets kwam er ineens een serieus bericht. Dat hij spijt had hoe hij het had aangepakt in onze relatie. Dat hij wilde dat hij er voor mij geweest was in mijn zieke periode. Dat hij doodsangsten had uitgestaan om mij te verliezen en gewoon niet wist wat hij moest doen en dat ik nog steeds een speciaal plekje in zijn hart had en geen andere vrouw aan mij kon tippen. Hij stuurde dat hij zichzelf wel voor zijn hoofd kon slaan dat we elkaar uit het oog waren verloren en dat hij na 2,5 jaar nog steeds regelmatig aan mij dacht en de gevoelens nog niet weg waren. En heel eerlijk.. mijn hart sloeg even over. Voor het eerst kwamen we een beetje tot een gesprek. Ik hoorde na al die tijd wat ik wilde horen. Ik bekende dat ik ook fouten had gemaakt door hem zo weg te duwen in die periode,maar dat ik gewoon niet wist wat ik moest doen toen ik ziek was. Dat het mijn manier was om ermee om te gaan. En toen vroeg hij of ik een keer met hem uit eten wil gaan.
Nu moet ik vertellen dat ik sinds 7 maanden een nieuwe relatie heb. Met een hele lieve, gevoelige man die knettergek op mij is. Ik heb hem verteld over het voorstel van ex voor een etentje en hij is het hier niet mee eens (zacht uitgedrukt). Op het moment dat ik met ex afspreek is het voor hem over en hij begrijpt ook niet waarom ik dit überhaupt zou willen: Ex was er toch niet voor mij toen k m nodig had? En heel zwart op wit is dit misschien ook zo, maar tóch..
Uit respect voor mijn huidige vriend heb ik nee gezegd op het voorstel van ex. Ik wil geen dingen doen achter de rug van vriend dus stiekem afspreken is voor mij geen optie. Ik kan gewoon verder met mijn rustige leventje en was hier best tevreden mee dus eind goed al goed toch?
En toch knaagt er nu al weken iets in mij. De twijfels zijn in mijn huidige relatie geslagen. Ik uit dit niet naar mijn vriend, maar voel het wel en voel me een huichelaar. Want ondanks dat ik gek op hem ben en we het goed hebben, is het niet mijn grote liefde. Hij geeft stabiliteit en zekerheid. Hij zal er altijd voor mij zijn en hij zou een fantastische vader zijn. Ik kan het ook nog eens super goed vinden met zijn familie, maar toch heb ik nooit de intense gevoelens gehad voor hem als dat ik voor ex heb gehad.
En dan aan de andere kant geloof ik weer niet zo in teruggaan naar je ex. Het is niet voor niks uit toch? Daarnaast zou het een enorme rel veroorzaken bij mijn familie en vrienden als ik het uitmaak met deze man en terugga.
En tóch… zou ik ex super graag willen spreken en écht met hem willen praten. Hem horen en zien. Er zijn zoveel dingen nooit uitgesproken tussen ons en ik weet nu gewoon niet wat ik moet doen, het laten rusten of niet? Zoek ik met een etentje dingen op die ik niet op wil zoeken of juist wel?
) Bedankt voor het lezen alvast, ik probeer het zo kort mogelijk te houden. Ik heb 7,5 jaar een relatie gehad met ex. Hiervan zijn we 5 jaar heel gelukkig geweest en konden we de wereld aan. We deden alles samen, waren gek op elkaar en alles zat goed. Het was een heftige, intense liefde. Tot ik na 5 jaar ziek werd (kanker). Mijn wereld stortte in en we zijn elkaar kwijt geraakt. Ik werd een struisvogel en wilde nergens over praten (met niemand) en deed overdreven optimistisch alsof er niks aan de hand was (voor zover dat kon natuurlijk) en regelde alles zoveel mogelijk alleen. Dat was toendertijd mijn manier van overleven en hij stortte zich als reactie hierop op werk. We gingen van intens en alles delen, ineens normaal (neutraal, afgevlakt) met elkaar om. Mijn kanker werd nooit besproken en bleef als een onderliggende bom onder onze relatie liggen. De communicatie verdween compleet (behalve over ditjes en datjes of bijvoorbeeld de boodschappen) en nadat ik weer een beetje beter werd kwam dit niet terug. Uiteindelijk ben ik degene geweest (mede door mijn ziekte) die de stekker eruit trok. Ik wilde weer leven.
We zijn heel gemoedelijk uit elkaar gegaan, het respect en de liefde was niet weg en we hebben geen gedoe gehad om de inboedel: huis, auto’s etc. We stonden huilend tegenover elkaar toen we afscheid namen.
Dit is nu bijna 2,5 jaar geleden.
We hebben verder geen contact meer. Alleen met oud&nieuw en met verjaardagen sturen we een appje. Ik heb veel psychologische hulp gehad om mijn kanker te verwerken en ben verder gegaan met mijn leven...
Nu stuurde ik 2 maanden geleden een berichtje om hem te feliciteren met zijn verjaardag (een mijlpaalverjaardag) en hij begon een praatje. Hoe het met mij ging, hoe het met hem ging etc. etc. En uit het niets kwam er ineens een serieus bericht. Dat hij spijt had hoe hij het had aangepakt in onze relatie. Dat hij wilde dat hij er voor mij geweest was in mijn zieke periode. Dat hij doodsangsten had uitgestaan om mij te verliezen en gewoon niet wist wat hij moest doen en dat ik nog steeds een speciaal plekje in zijn hart had en geen andere vrouw aan mij kon tippen. Hij stuurde dat hij zichzelf wel voor zijn hoofd kon slaan dat we elkaar uit het oog waren verloren en dat hij na 2,5 jaar nog steeds regelmatig aan mij dacht en de gevoelens nog niet weg waren. En heel eerlijk.. mijn hart sloeg even over. Voor het eerst kwamen we een beetje tot een gesprek. Ik hoorde na al die tijd wat ik wilde horen. Ik bekende dat ik ook fouten had gemaakt door hem zo weg te duwen in die periode,maar dat ik gewoon niet wist wat ik moest doen toen ik ziek was. Dat het mijn manier was om ermee om te gaan. En toen vroeg hij of ik een keer met hem uit eten wil gaan.
Nu moet ik vertellen dat ik sinds 7 maanden een nieuwe relatie heb. Met een hele lieve, gevoelige man die knettergek op mij is. Ik heb hem verteld over het voorstel van ex voor een etentje en hij is het hier niet mee eens (zacht uitgedrukt). Op het moment dat ik met ex afspreek is het voor hem over en hij begrijpt ook niet waarom ik dit überhaupt zou willen: Ex was er toch niet voor mij toen k m nodig had? En heel zwart op wit is dit misschien ook zo, maar tóch..
Uit respect voor mijn huidige vriend heb ik nee gezegd op het voorstel van ex. Ik wil geen dingen doen achter de rug van vriend dus stiekem afspreken is voor mij geen optie. Ik kan gewoon verder met mijn rustige leventje en was hier best tevreden mee dus eind goed al goed toch?
En toch knaagt er nu al weken iets in mij. De twijfels zijn in mijn huidige relatie geslagen. Ik uit dit niet naar mijn vriend, maar voel het wel en voel me een huichelaar. Want ondanks dat ik gek op hem ben en we het goed hebben, is het niet mijn grote liefde. Hij geeft stabiliteit en zekerheid. Hij zal er altijd voor mij zijn en hij zou een fantastische vader zijn. Ik kan het ook nog eens super goed vinden met zijn familie, maar toch heb ik nooit de intense gevoelens gehad voor hem als dat ik voor ex heb gehad.
En dan aan de andere kant geloof ik weer niet zo in teruggaan naar je ex. Het is niet voor niks uit toch? Daarnaast zou het een enorme rel veroorzaken bij mijn familie en vrienden als ik het uitmaak met deze man en terugga.
En tóch… zou ik ex super graag willen spreken en écht met hem willen praten. Hem horen en zien. Er zijn zoveel dingen nooit uitgesproken tussen ons en ik weet nu gewoon niet wat ik moet doen, het laten rusten of niet? Zoek ik met een etentje dingen op die ik niet op wil zoeken of juist wel?
donderdag 20 september 2018 14:05
donderdag 20 september 2018 14:08
Ik zou die afspraak wel maken. En ik zou aan je nieuwe vriend uitleggen waarom je dat tóch gaat doen. Stiekem gedoe is sowieso een slecht plan, maar onder druk van zijn dreigementen afzien van een afspraak is óók een slecht plan. Dat zou ik ook eerlijk tegen hem zeggen. Want als hij jou wil tegenhouden, zit er iets niet goed in jullie relatie. Is hij bang om jou te verliezen? Dat is lief, maar ook onaantrekkelijk en een beetje zwak. Jij hebt een verleden met je ex-vriend, een behoorlijk beladen en zwaar verleden, en het is voor jullie allebei natuurlijk fijn om die vervelende periode toch nog goed af te kunnen sluiten. Gewoon, door erover te praten. Door elkaar te vergeven. Door begrip te hebben voor elkaar. Dat hoeft helemaal niet te betekenen dat jullie weer bij elkaar komen en een doorstart maken met jullie relatie, maar als jouw nieuwe vriend nu al zó verkrampt reageert op die man, zit er ergens iets niet goed.
Het idee van een relatie is dat je allebei gelukkig bent, EN dat je je allebei veilig voelt. Dat zou ik tegen je nieuwe vriend zeggen.
Het idee van een relatie is dat je allebei gelukkig bent, EN dat je je allebei veilig voelt. Dat zou ik tegen je nieuwe vriend zeggen.
donderdag 20 september 2018 14:10
donderdag 20 september 2018 14:14
donderdag 20 september 2018 14:20
Ik ben nog niet zo handig met het forum, dus hopelijk reageer ik nu goed op het bericht. Ik ben absoluut niet iemand die vreemd zou gaan in een relatie, maar ik denk wel dat er een risico vast zit aan afspreken met deze ex. Niet dat ik met hem in bed beland, maar misschien toch wel gevoelens die naar boven kunnen komen. Dat is ook waarom ik er zo over twijfelattribuutje schreef: ↑20-09-2018 14:14Wat jammer dat je huidige vriend je niet vertrouwd. Of is dat ergens wel terecht?
Ik zit me voor te stellen hoe ik zou reageren als mijn man zou willen af spreken met zijn jeugdliefde, heel eerlijk, leuk zou ik het niet vinden, maar wij zijn dan ook al ruim 35 jaar samen.
donderdag 20 september 2018 14:20
Ik zou het wél doen als ik jou was. Wie weet gebeurd er nooit meer dan alleen dat etentje,maar dat weet je nu niet, en anders blijft dat waarschijnlijk altijd spoken.
De andere zorgen die je hebt zie je wel weer als het wél wat zou worden met ex. En je leeft voor jezelf he, niet voor je familie en vrienden.
De andere zorgen die je hebt zie je wel weer als het wél wat zou worden met ex. En je leeft voor jezelf he, niet voor je familie en vrienden.
donderdag 20 september 2018 14:21
JE hoeft toch ook niet meteen te beslissen om met je ex af te spreken?
Volgens mij zit je huidige relatie niet goed... ik zou dat eerst maar eens voor jezelf in kaart brengen. En waarom ben je in een relatie met deze man als je die echte liefde niet voelt ? Je klinkt als een sterke vrouw maar laat dit nu niet zien naar mijn idee..
Volgens mij zit je huidige relatie niet goed... ik zou dat eerst maar eens voor jezelf in kaart brengen. En waarom ben je in een relatie met deze man als je die echte liefde niet voelt ? Je klinkt als een sterke vrouw maar laat dit nu niet zien naar mijn idee..
♡
donderdag 20 september 2018 14:21
samarinde schreef: ↑20-09-2018 14:08Ik zou die afspraak wel maken. En ik zou aan je nieuwe vriend uitleggen waarom je dat tóch gaat doen. Stiekem gedoe is sowieso een slecht plan, maar onder druk van zijn dreigementen afzien van een afspraak is óók een slecht plan. Dat zou ik ook eerlijk tegen hem zeggen. Want als hij jou wil tegenhouden, zit er iets niet goed in jullie relatie. Is hij bang om jou te verliezen? Dat is lief, maar ook onaantrekkelijk en een beetje zwak. Jij hebt een verleden met je ex-vriend, een behoorlijk beladen en zwaar verleden, en het is voor jullie allebei natuurlijk fijn om die vervelende periode toch nog goed af te kunnen sluiten. Gewoon, door erover te praten. Door elkaar te vergeven. Door begrip te hebben voor elkaar. Dat hoeft helemaal niet te betekenen dat jullie weer bij elkaar komen en een doorstart maken met jullie relatie, maar als jouw nieuwe vriend nu al zó verkrampt reageert op die man, zit er ergens iets niet goed.
Het idee van een relatie is dat je allebei gelukkig bent, EN dat je je allebei veilig voelt. Dat zou ik tegen je nieuwe vriend zeggen.
Verhelderend, dankjewel!
donderdag 20 september 2018 14:24
Ik denk dat je eventjes goed moet nadenken over het volgende: Hoe voelde jij je vóór het gesprek met je ex-partner? Je zegt namelijk dat je best tevreden was met je rustige leventje. Je huidige partner geeft je stabiliteit en zekerheid. En, hij zou een fantastische vader zijn. Gold datzelfde niet voor je ex-partner, voordat je ziek werd? En ook toen je ziek was, liet hij je niet in de steek! Jullie gingen er echter op een totaal andere manier mee om... En dat was de doodsteek.
Ik vind het in dit geval zeker de moeite waard dat jullie eens afspreken. Geen etentje, maar gewoon bij jou thuis? Misschien voelt je huidige partner zich daar wat beter bij? Dat hij op dat moment gewoon thuis is, maar dan in een andere ruimte?
Ik vind het in dit geval zeker de moeite waard dat jullie eens afspreken. Geen etentje, maar gewoon bij jou thuis? Misschien voelt je huidige partner zich daar wat beter bij? Dat hij op dat moment gewoon thuis is, maar dan in een andere ruimte?
donderdag 20 september 2018 14:33
Eens met bovenstaande. Als je niet afspreekt ga je het misschien wel romantiseren en blijft het sluimeren en uiteindelijk zal dit ook niet positief zijn voor je huidige relatie!glitglam schreef: ↑20-09-2018 14:20Ik zou het wél doen als ik jou was. Wie weet gebeurd er nooit meer dan alleen dat etentje,maar dat weet je nu niet, en anders blijft dat waarschijnlijk altijd spoken.
De andere zorgen die je hebt zie je wel weer als het wél wat zou worden met ex. En je leeft voor jezelf he, niet voor je familie en vrienden.
donderdag 20 september 2018 14:53
Een lastige...
Wat mij opvalt:
Je ex was er toen je ziek werd wél voor je maar jij sloot de deur. Dit is kennelijk hoe jullie met stresserende situaties omgaan. Mocht je bij hem terugkeren dan is dát jullie copingsmechanisme: niet tot elkaar komen maar van elkaar vervreemden. Dus als je met hem een doorstart zou maken en er zou een kindje komen dat ziek wordt, of iemand anders in jullie naaste familie wordt ziek, gaan jullie ieder op een andere manier daarmee om. Ik vind dat geen stevige basis.
Je ex is voor jou je grote liefde maar dat hoeft niet te betekenen dat er na hem geen ándere grote liefde kan komen. Eerlijk is eerlijk, zoals je nu vertelt over je huidige vriend die je overigens nog maar zeven maanden kent, klinkt het meer als: leuk om met hem te settelen want het is een goeierd en ik wil moeder worden dus mwah, laat ik maar bij hem blijven.
En als er een heerlijke man op je pad komt voor wie je vurige liefde voelt, op wie je knettergek wordt, zit je daar met je 'wel aardige man' thuis. Ik vind dat geen stevige basis.
Mocht je toch met je ex willen afspreken: nooit in een restaurant want het kan zijn dat er een hoop emoties bij komen kijken. Een etentje is iets gezelligs maar jullie gaan het over een heftige periode hebben. Zit je daar met je tranen.
Ik zou dan nog liever een boswandeling maken en een goede vriendin meenemen die in de buurt is zodat zij een oogje in het zeil kan houden.
Jij beslist zelf met wie je een relatie wil hebben, jouw familie hoeft niet met jouw vriend te leven, dus laat het deel 'wat zullen anderen er wel niet van vinden!' los.
Wat mij opvalt:
Je ex was er toen je ziek werd wél voor je maar jij sloot de deur. Dit is kennelijk hoe jullie met stresserende situaties omgaan. Mocht je bij hem terugkeren dan is dát jullie copingsmechanisme: niet tot elkaar komen maar van elkaar vervreemden. Dus als je met hem een doorstart zou maken en er zou een kindje komen dat ziek wordt, of iemand anders in jullie naaste familie wordt ziek, gaan jullie ieder op een andere manier daarmee om. Ik vind dat geen stevige basis.
Je ex is voor jou je grote liefde maar dat hoeft niet te betekenen dat er na hem geen ándere grote liefde kan komen. Eerlijk is eerlijk, zoals je nu vertelt over je huidige vriend die je overigens nog maar zeven maanden kent, klinkt het meer als: leuk om met hem te settelen want het is een goeierd en ik wil moeder worden dus mwah, laat ik maar bij hem blijven.
En als er een heerlijke man op je pad komt voor wie je vurige liefde voelt, op wie je knettergek wordt, zit je daar met je 'wel aardige man' thuis. Ik vind dat geen stevige basis.
Mocht je toch met je ex willen afspreken: nooit in een restaurant want het kan zijn dat er een hoop emoties bij komen kijken. Een etentje is iets gezelligs maar jullie gaan het over een heftige periode hebben. Zit je daar met je tranen.
Ik zou dan nog liever een boswandeling maken en een goede vriendin meenemen die in de buurt is zodat zij een oogje in het zeil kan houden.
Jij beslist zelf met wie je een relatie wil hebben, jouw familie hoeft niet met jouw vriend te leven, dus laat het deel 'wat zullen anderen er wel niet van vinden!' los.
anoniem_64e4e73acf440 wijzigde dit bericht op 20-09-2018 15:04
0.03% gewijzigd
donderdag 20 september 2018 14:55
donderdag 20 september 2018 15:01
donderdag 20 september 2018 15:57
Ik zou afspreken met je ex. Je voelt aan alles dat je een gesprek wil met hem, er dingen niet uitgepraat zijn geweest.
Ja jullie hebben een fout gemaakt, en zijn uit elkaar gegaan, maar uit fouten leer je nu eenmaal en je kan jezelf erna niks verwijten. Wie weet wordt het weer iets met je ex, wie weet ook niet, worden jullie gewoon vrienden of gaan jullie weer je eigen weg. Je kan dit nu onmogelijk weten.
Ik begrijp je huidige vriend wel, maar je geeft ook aan dat je niet "de liefde" bij hem voelt. Misschien moet je eens alles op een rijtje zetten. En gewoon doen wat goed voelt, niet wat iedereen rondom jou "denkt" dat goed is of dat je nodig hebt. Het is jouw leven!
Ja jullie hebben een fout gemaakt, en zijn uit elkaar gegaan, maar uit fouten leer je nu eenmaal en je kan jezelf erna niks verwijten. Wie weet wordt het weer iets met je ex, wie weet ook niet, worden jullie gewoon vrienden of gaan jullie weer je eigen weg. Je kan dit nu onmogelijk weten.
Ik begrijp je huidige vriend wel, maar je geeft ook aan dat je niet "de liefde" bij hem voelt. Misschien moet je eens alles op een rijtje zetten. En gewoon doen wat goed voelt, niet wat iedereen rondom jou "denkt" dat goed is of dat je nodig hebt. Het is jouw leven!
donderdag 20 september 2018 16:05
donderdag 20 september 2018 16:15
Ik denk dat je sowieso moet afspreken met je ex want je wilt hem echt graag zien.
Ik zou het gewoon doen zonder te zeggen.
Na afloop zijn er 2 opties:
1) je wilt verder met je ex. Dan kun je het ook aan je huidige vriend vertellen
2) je wilt niet verder met je ex. Dan kun je ook aan je huidige vriend vertellen dat je je ex gezien hebt en zeker weet dat je niet met je ex verder wilt. In dat geval zal hij niet zo kwaad zijn, omdat je och met hem verder wilt.
Ik zou het gewoon doen zonder te zeggen.
Na afloop zijn er 2 opties:
1) je wilt verder met je ex. Dan kun je het ook aan je huidige vriend vertellen
2) je wilt niet verder met je ex. Dan kun je ook aan je huidige vriend vertellen dat je je ex gezien hebt en zeker weet dat je niet met je ex verder wilt. In dat geval zal hij niet zo kwaad zijn, omdat je och met hem verder wilt.
donderdag 20 september 2018 17:23
Ik denk dat het jou erg goed heeft gedaan om te horen dat je ex spijt heeft. Dat geeft jou ook een stuk erkenning. Ik denk echter niet dat het verstandig is opnieuw een relatie met hem aan te gaan. Hij vlucht als jij steun nodig hebt. Ik heb het idee dat dat soort gedragingen altijd diep zitten,; dat doe je als mens volgens mij ook niet zo bewust. Vandaar dat je achteraf spijt hebt als je er rationeel over nadenkt.
De vraag is ; wil je het risico nog eens lopen om in een zware periode weer alleen ervoor te staan, als je eigenlijk hard toe bent aan steun?
De vraag is ; wil je het risico nog eens lopen om in een zware periode weer alleen ervoor te staan, als je eigenlijk hard toe bent aan steun?
...
donderdag 20 september 2018 17:36
Ik zou toch uitkijken met het romantiseren van deze "grote liefde". Wat wil je bereiken met contact? Zijn insteek is duidelijk: hij zou weer met jou willen zijn. Maar dan?
Ik vind de post van Ivy-Signe een heel verstandige.
En dit:
Ik vind de post van Ivy-Signe een heel verstandige.
En dit:
Dat zou ook voldoende kunnen zijn.Ik denk dat het jou erg goed heeft gedaan om te horen dat je ex spijt heeft. Dat geeft jou ook een stuk erkenning.
