Moet ik verder met hem?

22-09-2018 19:05 5 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lieve allemaal,

Ongeveer 2,5 maand geleden heb ik iemand leren kennen. Voor meer dan een maand zijn we nu serieus aan het daten. Vanaf het eerste moment voelde ik me super relaxt bij hem en ik kan 100% mezelf zijn
We zijn heel open naar elkaar wat we wel of niet willen, en wat we wel of niet verwachten van elkaar. Ookal kennen we elkaar nog niet lang en klinkt het nogal overhaast, zou ik de manier waarop we met elkaar omgaan haast een relatie willen noemen
En dat is nu juist wat aan mij begint te knagen. De eerste keer dat we zoenden voelde ik kriebels, en later tijdens 1 van onze afspraken nog eens, maar verder niet. Ik weet dus niet of ik hem echt leuk vind, of juist meer het idee dat iemand om mij geeft en me de aandacht geeft. Ik vind het leuk als we afspreken en vind het altijd jammer als we weer afscheid moeten nemen, maar ik heb niet het gevoel dat ik hem nu echt mis als we niet bij elkaar zijn.
Ik vind zijn uiterlijk leuk en prima, maar niet overdreven knap/aantrekkelijk (dat ben ik ook niet hoor). Zou het daaraan kunnen liggen misschien? Want verder is hij super lief.

Herkent iemand deze situatie? En denken jullie dat de kriebels niet perse nodig zijn, of dat ik hem nu aan het lijntje houd?

Liefs,
Liasa
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel, ben nu ook een paar weken aan het daten met een leuke man. Toen we de laatste keer afspraken vroeg ik mezelf ook af of het nu vooral lust was of ook liefde, en ik weet het nog niet. Het MOET niet gelijk een relatie worden he? Als het nu goed voelt en leuk is met hem, blijf dan gewoon afspreken. Geef het wat tijd.
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft nog nog niks. Dus laat het op zijn beloop.

Maar die kriebels, kun je over nadenken of dat altijd zo moet zijn.
Er zijn wat principes wat hij voor mij wél moet hebben. En daarnaast vind ik hem leuk. Als we afspraken heb ik daar zin in.. vind ik hem aantrekkelijk? Zie ik het voor me: gezinnetje met hem. Als alles ja op geantwoord kan worden dan is dát wat telt bij mij.
Alle reacties Link kopieren
Ik had dat bij een vriendje. Hele lieve jongen en we hadden het erg gezellig samen, en ik genoot erg van zijn aandacht. Maar na een korte tijd waren de vlinders opeens weg en kwamen ook niet meer terug. Ik snapte mezelf niet goed, want er was niks mis aan hem. Uiteindelijk werd het een te gedwongen situatie voor me, ik wilde lief en verliefd tegen hem doen, maar het voelde alsof ik toneel aan het spelen was.

Soms kunnen gevoelens wat traag op gang komen, dus ik zou geen overhaaste beslissingen nemen. Maar het kan ook dat je gewoon toch iets mist in deze man.
Achteraf vond ik mijn vriendje eigenlijk te saai en meegaand (te lief), en was ik ook meer gevallen voor zijn aandacht.
Er zijn zoveel mensen bij wie je je op je gemak kan voelen en met wie het gezellig is, er moet meer zijn dan alleen dat.

Oh, en uiterlijk heeft er niks mee te maken hoor. Als je smoorverliefd was op deze man, zou hij ontzettend lelijk kunnen zijn en je zou hem nog leuk vinden. Mijn vriend was best knap, maar dat deed me helemaal niks.
Alle reacties Link kopieren
Ik kijk het denk ik dan nog maar even aan. Het is zo lastig allemaal. Ik weet gewoon niet wat ik hoor te voelen en of het gevoel er misschien al gewoon is. Als we elkaar begroeten en hij pakt me vast voel ik een tinteling door me heen gaan, maar dat is daarna ook weer weg. Was verliefdheid maar gewoon duidelijk :(

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven