Lotgenoten beeindigen relatie

Ik ben een vrouw van eind 30 met 2 (basis)schoolgaande kinderen. Mijn relatie gaat al een jaar of 5 heel slecht en ben nu op het punt gekomen dat ik hem echt wil gaan beëindigen. Er is geen sprake van geweld, drank, extreme ruzie oid in waardoor ik de relatie wil verbreken, maar ik(we voelen) voel me al jaren zeer ongelukkig. Mijn partner zit emotioneel erg op slot en ik kan niet door zijn muur heen komen. Ik heb zelf echt een emotionele band nodig en wat passie om een fijn sexueel leven te kunnen hebben samen en daar is het waar het misgaat. Na jaren zonder sex en ook apart slapen heb ik besloten dat ik zo echt niet verder kan. Hij vindt dit eigenlijk ook zo, maar heeft er minder moeite mee als het zo zou blijven. Hij vindt het prima als het zo blijft zonder intimiteit. Dit is echter voor mij geen optie en mijn gevoel voor hem is in de jaren ook volledig verdwenen. We hebben echt ons best gedaan voor de kinderen, maar het gaat zo niet langer... We hebben ook relatietherapie gehad, maar dit heeft niet geholpen.

Nu merk ik dat ik steeds maar weer uitstel gedrag blijf vertonen, omdat ik niet goed weet wat er gaat komen. Ik ben gewoon bang voor de nieuwe financiële situatie en er is op dit moment geen woning te vinden. Ook het idee het aan de kinderen te moeten vertellen en hen deels niet meer bij me te hebben en dat mijn partner ook aan te moeten doen houdt me deels tegen. Ik sta al jaren ingeschreven bij de woningbouw, maar dit gaat minimaal nog een aantal jaar duren voordat ik aan de beurt ben. Omdat er geen sprake is van geweld oid, heb je ook geen recht op urgentie. Particulier huren is financieel vrijwel onmogelijk. Ook heb ik geen ouders in de buurt wonen waar ik tijdelijk zou kunnen intrekken, want die wonen allemaal ver weg. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik opgesloten zit in mijn huis en relatie. Ik heb zelfs al overspannen thuis gezeten door deze situatie en wil dit niet nogmaals terwijl ik me hierdoor maar slecht blijf voelen.

Daarnaast wil ik alles voor de kinderen zo rustig en stabiel mogelijk laten verlopen en in goed en rustig overleg met mijn partner, dus is even mijn spullen pakken en weggaan absoluut geen optie. Door al deze lastige vragen in deze lastige situatie merk ik heel erg dat ik het fijn zou vinden om met vrouwen(of wie weet ook mannen) in gesprek zou willen komen die momenteel in dezelfde situatie zitten. Dan heb ik misschien niet het idee dat ik de enige op de wereld ben in deze situatie en kunnen we elkaar misschien handige tips geven en een hart onder de riem steken. Mochten er mensen zijn die hier ook behoefte aan hebben, dan hoor ik het héél graag!

Bearnaise schreef: ↑

22-09-2018 22:16

Ach wat sneu dat er nog geen reactie is gekomen. Zeker omdat je graag bevestiging wilt dat je niet alleen bent in deze situatie.

Zelf ben ik al een poosje vrijgezel dus ik ben niet de persoon die je zoekt. Maar natuurlijk ben je niet de enige! (Dat weer je zelf natuurlijk ook wel) Ik wou je gewoon even een hart onder de riem steken.

Heb je geen vriendinnen waar je je ei kwijt kan? Of laat je doorverwijzen door je huisarts. Volgens mij heb je een beetje hulp nodig om door het bos de bomen terug te zien.

Hoi Bearnaise,

Dank je wel voor je lieve reactie. Ik heb wel mensen met wie ik het bespreek, maar die hebben allemaal zo hun mening terwijl ze helemaal niet in mijn situatie zitten. Iedereen vindt dat ik er allang een eind aan had moeten maken, omdat hij verder niets maar dan ook niets doet om iets te veranderen of om er over te praten. Daardoor voel ik me gewoon aan mijn lot overgelaten binnen de situatie. Maar mijn kinderen staan absoluut op mijn nummer 1. Die zijn mn alles en voor hun wil ik zo graag dat alles rustig verloopt. Anders was ik al 10 keer weggeweest met mijn knapzak. Maar ik denk dat het me zou helpen om te praten met mensen die hetzelfde meemaken nu. En ik weet ook zeker dat ik niet de enige ben hoor, maar zo voelt het wel een beetje. Heel lief dat je een reactie stuurde! Ik wacht rustig af Ik zag dat er vorig jaar ook een app groep of kik groep was gestart voor nieuwe alleenstaande moeders en voor mensen die net hun scheiding ingingen. Zoiets zou fijn zijn! Fijne avond!

dikkie1 schreef: ↑

22-09-2018 22:36

Hoi Leona,

Toevallig heb ik vorige week aangegeven dat ik niet gelukkig ben in mijn relatie en ook geen positieve weg zie dat dat nog wel gaat komen.

Wij hebben gister onze eerste gesprek gehad bij een relatie therapeut en wat ik al wist is dat mijn partner op dit moment heel erg met zijn ptss depressie kampt. Wat mijn definitieve beslissing nog moeilijker maakt. Maar afijn we communiceren weer.

Wij hebben dan 3 meisjes ook schoolgaand. Ik vind het ook moeilijk om echt helemaal definitief de knoop door te hakken. Bang voor het onwetende.

Hoi Dikkie1 wat naar voor je. Soms denk ik dat dat bij mijn partner ook zoiets is. Maar als ze er dan ook totaal niet over kunnen praten en er ook niets mee willen. Fijn dat je reageert. Misschien reageren er nog meer een kunnen we een fijn clubje vormen om te kunnen kletsen en ervaringen te delen!