Relaties
alle pijlers
Voor iedereen die de stap nog niet durven te maken.
vrijdag 19 oktober 2018 11:43
Ik lees al een tijd mee en nooit een reactie geplaatst of zelfs een topic. Het is een lang verhaal maar alvast bedankt voor het lezen.
Vandaag echter wil ik mijn verhaal delen!
1 jaar geleden heb ik besloten om mijn relatie met mijn ex te beëindigen. Ik heb al vaker op het punt gestaan om weg bij hem te gaan. Maar nooit echt de stap durven te zetten. Koophuis, kindjes een hoop papierwerk dacht ik en angst voor het onbekende. Waar Moet ik naar toe? Wat gaat er met de kinderen gebeuren.
De liefde was na 12 jaar op, weg, foetsie. En ik ben geheel verantwoordelijk voor mijn aandeel hierin. Voor alles wat ik heb veroorzaakt en voor het gevoel wat ik hierdoor ervaarde.
Ergens verleden jaar vroeg mijn beste vriendin mij of mijn kinderen wel genegenheid kende. Ze gaven geen handje, of een knuffel of noem t maar op. En toen viel het kwartje. Wij waren zo bezig met onze ellende, boosheid, frustratie naar elkaar toe dat wij de belangen van onze kinderen vergaten. Wij gaven het verkeerde voorbeeld. Wij leerde ze dat het oké was om ruzie te maken, dat het oké was om elkaar geen kus te geven bij binnenkomst, dat het oké was om elkaar te negeren. Het is oké om elkaar niet lief te hebben maar wel bij elkaar te blijven omdat dat uit praktische zaken beter is.
Mijn ogen werden geopend. Dit is niet wat ik mijn kinderen mee wil geven. Ik wil ze laten zien dat het waard is om van gehouden te worden, dat het waard is om liefde te geven en dat mama en papa het waard zijn om gelukkig te zijn.
Nu 1 jaar later hebben we vandaag officieel onze scheiding getekend. Maar bovenal ben ik de liefde Tegen gekomen van mijn leven. Die mij laat inzien dat ik het waard ben, dat liefde bestaat, dat er echt wel een knuffel of een kus kan zijn als je thuis komt.
Mijn kinderen beginnen dit te leren en knuffelen mij of mijn vriend als hij langskomt. En omdat ik gelukkig ben op het moment waar ik nu sta en geef ik dat inherent door aan de kinderen.
Wij hebben de keus als we ergens ontevreden, niet gelukkig en noem de hele mikmak maar op, om daar verandering in te brengen. En kijk wat voor pad ik aan het bewandelen ben! Ik had mij geen betere uitkomst kunnen bedenken.
Voor ieder die de beslissing niet durven te nemen zoals ik een aantal jaar geleden. Besef wat je uitstraalt naar je omgeving maar bovenal voor jezelf.
Jij bent het waard om geliefd te worden!!
Vandaag echter wil ik mijn verhaal delen!
1 jaar geleden heb ik besloten om mijn relatie met mijn ex te beëindigen. Ik heb al vaker op het punt gestaan om weg bij hem te gaan. Maar nooit echt de stap durven te zetten. Koophuis, kindjes een hoop papierwerk dacht ik en angst voor het onbekende. Waar Moet ik naar toe? Wat gaat er met de kinderen gebeuren.
De liefde was na 12 jaar op, weg, foetsie. En ik ben geheel verantwoordelijk voor mijn aandeel hierin. Voor alles wat ik heb veroorzaakt en voor het gevoel wat ik hierdoor ervaarde.
Ergens verleden jaar vroeg mijn beste vriendin mij of mijn kinderen wel genegenheid kende. Ze gaven geen handje, of een knuffel of noem t maar op. En toen viel het kwartje. Wij waren zo bezig met onze ellende, boosheid, frustratie naar elkaar toe dat wij de belangen van onze kinderen vergaten. Wij gaven het verkeerde voorbeeld. Wij leerde ze dat het oké was om ruzie te maken, dat het oké was om elkaar geen kus te geven bij binnenkomst, dat het oké was om elkaar te negeren. Het is oké om elkaar niet lief te hebben maar wel bij elkaar te blijven omdat dat uit praktische zaken beter is.
Mijn ogen werden geopend. Dit is niet wat ik mijn kinderen mee wil geven. Ik wil ze laten zien dat het waard is om van gehouden te worden, dat het waard is om liefde te geven en dat mama en papa het waard zijn om gelukkig te zijn.
Nu 1 jaar later hebben we vandaag officieel onze scheiding getekend. Maar bovenal ben ik de liefde Tegen gekomen van mijn leven. Die mij laat inzien dat ik het waard ben, dat liefde bestaat, dat er echt wel een knuffel of een kus kan zijn als je thuis komt.
Mijn kinderen beginnen dit te leren en knuffelen mij of mijn vriend als hij langskomt. En omdat ik gelukkig ben op het moment waar ik nu sta en geef ik dat inherent door aan de kinderen.
Wij hebben de keus als we ergens ontevreden, niet gelukkig en noem de hele mikmak maar op, om daar verandering in te brengen. En kijk wat voor pad ik aan het bewandelen ben! Ik had mij geen betere uitkomst kunnen bedenken.
Voor ieder die de beslissing niet durven te nemen zoals ik een aantal jaar geleden. Besef wat je uitstraalt naar je omgeving maar bovenal voor jezelf.
Jij bent het waard om geliefd te worden!!
vrijdag 19 oktober 2018 11:47
vrijdag 19 oktober 2018 11:58
vrijdag 19 oktober 2018 12:01
Dus... Jeetje. Ben er stil van. Wat een succes verhaal zeg.
Het zal wel ontzettend bot zijn, maar hoop dat de kinderen dit echt niet als vb nemen. Ik ben ook gescheiden. Tegen mijn wens in overigens. Maar ook al zagen ze mij nooit kussen en knuffelen met ex. Met hen deden we dat wel. Nog. Dat heeft echt helemaal niets te maken met of jij happy bent in de liefde. Dat zal de kinderen jeuken. De ruzies en het negeren van elkaar en het gebrek aan aandacht voor hen des te meer.
Het zal wel ontzettend bot zijn, maar hoop dat de kinderen dit echt niet als vb nemen. Ik ben ook gescheiden. Tegen mijn wens in overigens. Maar ook al zagen ze mij nooit kussen en knuffelen met ex. Met hen deden we dat wel. Nog. Dat heeft echt helemaal niets te maken met of jij happy bent in de liefde. Dat zal de kinderen jeuken. De ruzies en het negeren van elkaar en het gebrek aan aandacht voor hen des te meer.
vrijdag 19 oktober 2018 12:03
Ik ben zo'n kind als die van jou. Liefdeloos huwelijk van mijn ouders is gestrand door een moeder zoals jij. Zij was ook van mening dat ze het waard was om van te houden en dat zij daarom mijn leven op de kop mocht zetten. Dat zij mijn vader mocht kwetsen. Dat zij haar nieuwe liefde in mijn leven mocht dwingen. Allemaal omdat zij ook recht had op liefde. Voor mij was dit hels. Het heeft me gevormd en beschadigd. De relatie met mijn moeder is meer dan 10 jaar kapot geweest en mn broertje heeft een depressie gehad. Tegenwoordig heeft ze spijt van wat ze ons heeft aan gedaan in de meest kwetsbare periodes van ons leven. Ook haar nieuwe liefde heeft spijt dat hij toen zo snel in ons leven binnendrong. Ik heb inmiddels alles achter me gelaten maar ik geloof niet in huwelijk en moet nog steeds mezelf toespreken als het over zelfliefde en vertrouwen in mijn relatie gaat. Dit gaat goed maar dat heeft me vele jaren van mn leven gekost. De scheiding schopte mijn basis weg, mijn thuis, hoe liefdeloos het huwelijk ook was. Het is onzin dat jij dmv je nieuwe liefde je kinderen 'de liefde' leert. Je hebt hun leven overhoop gegooid omdat jij een nieuwe liefde hebt. Hun veilige haven is weg en als kers op de taart mogen ze jou zien met jouw nieuwe liefde die niet hun vader is terwijl zij hun vader zien met zijn verdriet over jullie scheiding. Jaren latet zal jij net zo zijn als mijn moeder: spijt om wat je je kinderen aan deed.
anoniem_70265 wijzigde dit bericht op 19-10-2018 12:04
0.24% gewijzigd
vrijdag 19 oktober 2018 12:03
Dat kan, maar ik doe niet aan viva normen scheelt denk ik ook een hoop!attribuutje schreef: ↑19-10-2018 11:46Oei...de nieuwe vriend is wel snel geïntroduceerd volgens viva normen geloof ik...Ik wens je geluk.
Dank je wel!
vrijdag 19 oktober 2018 12:05
Structureel, mooi woord dank je! En ze zijn zeker blij dat mam gelukkig is. Dat heb je ook goed verwoord. Zo zie je maar dat wij een goede beslissing hebben genomen! Thanks!
vrijdag 19 oktober 2018 12:09
Dat besef ik mij zeker. En andersom geldt dat ook. Ik kan voor hem sleur worden. Niks is zeker in het leven helaas.
En dank je!
vrijdag 19 oktober 2018 12:11
vrijdag 19 oktober 2018 12:15
Vervelend om te horen dat ze uitgeput is. Het is ook zwaar.yette schreef: ↑19-10-2018 11:58Fijn voor je.
Ik zal het mijn vriendin uitleggen. Die houdt na de scheiding al acht jaar in haar uppie de ballen hoog. Basisschool-kinderen, baan, geen tijd voor zichzelf, geen geld voor leuke dingen. Langzaamaan is ze uitgeput geraakt. Waar kan ze zo'n verfrissend liefdesleven regelen?
vrijdag 19 oktober 2018 12:16
En in therapie gaan om uit te vinden waarom je je kinderen niet kunt liefhebben. Want dan is er iets mis met jou en dat staat compleet los van je relatie.Ladybug2018 schreef: ↑19-10-2018 12:11Zeker, als ik en mijn ex niet het goede voorbeeld kan geven door het verkeerde uit te stralen, moet je in de spiegel kunnen kijken en daar verandering in brengen. Dus je heb helemaal gelijk!
vrijdag 19 oktober 2018 12:17
vroeg mijn beste vriendin mij of mijn kinderen wel genegenheid kende. Ze gaven geen handje, of een knuffel of noem t maar op. En toen viel het kwartje. Wij waren zo bezig met onze ellende, boosheid, frustratie naar elkaar toe dat wij de belangen van onze kinderen vergaten.
Wat heeft liefde voor je kinderen nou helemaal te maken met je partner???? Echt hier spreekt zo'n narcisme uit dat ik er naar van word. Je vergeet NOOIT de belangen van je kinderen. NOOIT. Juist als het niet lekker loopt met je partner besteed je meer aandacht aan je kinderen, knuffel je extra etc etc.
Dat jij je kinderen vergeet omdat je te druk met je eigen ruzietjes en verlangens bezig bent is zo in en in triest. Bah, dat je kinderen van een vreemde moeten leren knuffelen. Te erg dit.
En ik hoooop zo dat het niet waar is maar een slecht geschreven verhaaltje.
Wat heeft liefde voor je kinderen nou helemaal te maken met je partner???? Echt hier spreekt zo'n narcisme uit dat ik er naar van word. Je vergeet NOOIT de belangen van je kinderen. NOOIT. Juist als het niet lekker loopt met je partner besteed je meer aandacht aan je kinderen, knuffel je extra etc etc.
Dat jij je kinderen vergeet omdat je te druk met je eigen ruzietjes en verlangens bezig bent is zo in en in triest. Bah, dat je kinderen van een vreemde moeten leren knuffelen. Te erg dit.
En ik hoooop zo dat het niet waar is maar een slecht geschreven verhaaltje.
vrijdag 19 oktober 2018 12:18
Eerst te druk met ruziemaken en nu te druk met de nieuwe lover.nina1966 schreef: ↑19-10-2018 12:17vroeg mijn beste vriendin mij of mijn kinderen wel genegenheid kende. Ze gaven geen handje, of een knuffel of noem t maar op. En toen viel het kwartje. Wij waren zo bezig met onze ellende, boosheid, frustratie naar elkaar toe dat wij de belangen van onze kinderen vergaten.
Wat heeft liefde voor je kinderen nou helemaal te maken met je partner???? Echt hier spreekt zo'n narcisme uit dat ik er naar van word. Je vergeet NOOIT de belangen van je kinderen. NOOIT. Juist als het niet lekker loopt met je partner besteed je meer aandacht aan je kinderen, knuffel je extra etc etc.
Dat jij je kinderen vergeet omdat je te druk met je eigen ruzietjes en verlangens bezig bent is zo in en in triest. Bah.
Arme kinderen.
vrijdag 19 oktober 2018 12:19
Hmm. Je heb gelijk. Knuffelen met de kids doen wij ook maar bedoelde meer op het oog dat 2 ouders bij elkaar blijven zonder dat daar nog iets is. Jij bent gescheiden tegen jouw wens in. Het kan zijn dat we daarin dan ook heel anders tegen kijken.SjakS schreef: ↑19-10-2018 12:01Dus... Jeetje. Ben er stil van. Wat een succes verhaal zeg.
Het zal wel ontzettend bot zijn, maar hoop dat de kinderen dit echt niet als vb nemen. Ik ben ook gescheiden. Tegen mijn wens in overigens. Maar ook al zagen ze mij nooit kussen en knuffelen met ex. Met hen deden we dat wel. Nog. Dat heeft echt helemaal niets te maken met of jij happy bent in de liefde. Dat zal de kinderen jeuken. De ruzies en het negeren van elkaar en het gebrek aan aandacht voor hen des te meer.
Begrijp me niet verkeerd want ik snap wat je bedoelt. Sterkte in iedergeval!
vrijdag 19 oktober 2018 12:19
Als er een betere sfeer in huis hangt dan is dat natuurlijk erg positief. Zo'n spanning tussen mensen die voortdurend boos op elkaar zijn is niet fijn om in te leven. Het kind moet ongewild telkens bemiddelen en soms heeft hij het gevoel dat hij partij moet trekken.
Houd er ook rekening mee dat elke relatie kan stoppen. Het beste!
Houd er ook rekening mee dat elke relatie kan stoppen. Het beste!
Dan moet het maar zoals het kan
vrijdag 19 oktober 2018 12:19
Je bent net samen met die nieuwe liefde, logisch dat je het nu leuk hebt, dat komt ook door de hormonen die loskomen.Ladybug2018 schreef: ↑19-10-2018 12:09Dat besef ik mij zeker. En andersom geldt dat ook. Ik kan voor hem sleur worden. Niks is zeker in het leven helaas.
En dank je!
Pas op met dat gejubel je OP komt op mij helemaal niet oké over, ik ben het met een eerdere post hier eerder eens. Kinderen hebben het liefste dat papa en mama samen blijven, ik vind dat dat beter benadrukt kan worden, dan hup neem die stap van scheiden want kijk mij nu eens gelukkig zijn. Verder fijn voor je dat je je nu gelukkig voelt, maar om er ‘reclame’ voor te gaan maken vind ik niet oké.
anoniem_279179 wijzigde dit bericht op 19-10-2018 12:22
1.10% gewijzigd
