Relaties
alle pijlers
Hoe zit dat bij jullie?
dinsdag 11 december 2018 01:13
Hallo ladies,
Ik zou beginnen met mijn verhaal en ben benieuwd of jullie het herkennen of juist helemaal niet. Hoe zit dat bij jullie?
Totdat ik mijn huidige partner leerde kennen heb ik altijd relaties gehad of viel ik op mannen die vergelijkbaar emotioneel waren als ik.
Ik was op zoek naar een soort soulmate dus.
Uiteindelijk is dat nooit goed afgelopen. Maar er waren wel hele fijne momenten in zo'n relatie. Vaak waren er heftige pieken en diepe dalen.
Ik heb hiervan geleerd en ik ben bewust anders naar mannen gaan kijken. Minder vanuit emotie meer vanuit ratio.
Nu heb ik een totaal ander type persoon aan de haak geslagen.
Uiteindelijk is dit de man waarmee ik huisje boompje beestje heb. Ik draag zijn achternaam en we hebben een prachtig huis gekocht samen. Het is de beste meest stabiele relatie tot nu toe.
Toch vind ik het af en toe lastig.
Ik ben erg romantisch en mijn emoties zijn wat meer aanwezig dan bij hem.
Ik kam bijvoorbeeld helemaal op gaan in romantische komedies, ik vind het heerlijk om mijn verjaardag te vieren met slingers in de woonkamer, kan wegdromen bij een mooie kerstboom en huil mee met de lion King.
Man is veel nuchterder, viert nooit zijn verjaardag, heeft een hekel aan romantische films of musicals, versierde zijn huis nauwelijks met kerst en zijn woonkamer was net zo strak en leeg als een operatie kamer. (Voordat ik m leerde kennen)
Ook is hij is zijn doen en laten erg rationeel, waarin ik soms met mensen bots omdat mijn emoties te veel mee spelen, wordt hij eerder gezien als een botte hork.
We hebben dus weleens ruzie en dan zijn de verschillen duidelijk merkbaar, maar het lukt ons toch ook om weer snel bij te leggen. We houden van elkaar en we willen niet graag ruzie maken.
Het verbaasd me dat, ondanks de grote verschillen, het zo goed gaat tussen ons.
Hoe zit het bij jullie? Zijn jullie 2 verschillende mensen die elkaar vullen? Of heb je echt je soulmate gevonden?
Liefs Kimmie
Ik zou beginnen met mijn verhaal en ben benieuwd of jullie het herkennen of juist helemaal niet. Hoe zit dat bij jullie?
Totdat ik mijn huidige partner leerde kennen heb ik altijd relaties gehad of viel ik op mannen die vergelijkbaar emotioneel waren als ik.
Ik was op zoek naar een soort soulmate dus.
Uiteindelijk is dat nooit goed afgelopen. Maar er waren wel hele fijne momenten in zo'n relatie. Vaak waren er heftige pieken en diepe dalen.
Ik heb hiervan geleerd en ik ben bewust anders naar mannen gaan kijken. Minder vanuit emotie meer vanuit ratio.
Nu heb ik een totaal ander type persoon aan de haak geslagen.
Uiteindelijk is dit de man waarmee ik huisje boompje beestje heb. Ik draag zijn achternaam en we hebben een prachtig huis gekocht samen. Het is de beste meest stabiele relatie tot nu toe.
Toch vind ik het af en toe lastig.
Ik ben erg romantisch en mijn emoties zijn wat meer aanwezig dan bij hem.
Ik kam bijvoorbeeld helemaal op gaan in romantische komedies, ik vind het heerlijk om mijn verjaardag te vieren met slingers in de woonkamer, kan wegdromen bij een mooie kerstboom en huil mee met de lion King.
Man is veel nuchterder, viert nooit zijn verjaardag, heeft een hekel aan romantische films of musicals, versierde zijn huis nauwelijks met kerst en zijn woonkamer was net zo strak en leeg als een operatie kamer. (Voordat ik m leerde kennen)
Ook is hij is zijn doen en laten erg rationeel, waarin ik soms met mensen bots omdat mijn emoties te veel mee spelen, wordt hij eerder gezien als een botte hork.
We hebben dus weleens ruzie en dan zijn de verschillen duidelijk merkbaar, maar het lukt ons toch ook om weer snel bij te leggen. We houden van elkaar en we willen niet graag ruzie maken.
Het verbaasd me dat, ondanks de grote verschillen, het zo goed gaat tussen ons.
Hoe zit het bij jullie? Zijn jullie 2 verschillende mensen die elkaar vullen? Of heb je echt je soulmate gevonden?
Liefs Kimmie
dinsdag 11 december 2018 01:30
Ik vind 'soulmate' een jeukwoord. Dus nee, ik heb geen soulmate. Mijn man en ik verschillen net als jij en jouw man. Ik emotioneel incontinent en hij heel nuchter. Dat heft elkaar meestal erg goed op en daarom werkt het ook. Hiervoor een lange relatie gehad met iemand die ook emotioneel incontinent was en dat werkte totaal niet. Ik geloof er dus wel in dat uitersten elkaar aantrekken en samen een sterke relatie kunnen hebben.
dinsdag 11 december 2018 02:31
Wat een grappig onderwerp voor een topic!
Tja soulmate....wat versta je er precies onder? Mijn man waar ik al heel lang mee samen ben (18 jaar) is absoluut de leukste, liefste en bijzonderste. Ik ben zelfs nog steeds verliefd op hem en meestal begrijpen we elkaar zonder woorden. We kennen elkaar door en door en toch zijn er ook nog steeds verrassende kanten aan mijn man. Nou ja...ik ben gewoon dolgelukkig met hem.
En qua verschillen. Ik ben nogal snel geprikkeld of boos, hij is het geduld zelve, er moet heel veel gebeuren om hem boos te krijgen. Qua romantiek ben ik wat meer van de "symbolische" romantiek zoals bloemen geven of krijgen, maar daar is mijn man totaal niet van. Botste ooit lang geleden wel eens tot ik inzag dat hij heel romantisch is, maar veel praktischer, zoals een dekbed voor ons tweeën kopen met een brief erbij dat hij voor altijd naast mij wil slapen. En altijd het perfecte kado voor mijn verjaardag hebben, iets waarvan ik zelf nog niet had bedacht dat ik dat eigenlijk dolgraag wil hebben.
Iemand die precies hetzelfde is als jij (wat geen soulmate is denk ik....) lijkt mij eigenlijk heel saai. Er moeten we verschillen zijn, maar ook overeenkomsten.
Tja soulmate....wat versta je er precies onder? Mijn man waar ik al heel lang mee samen ben (18 jaar) is absoluut de leukste, liefste en bijzonderste. Ik ben zelfs nog steeds verliefd op hem en meestal begrijpen we elkaar zonder woorden. We kennen elkaar door en door en toch zijn er ook nog steeds verrassende kanten aan mijn man. Nou ja...ik ben gewoon dolgelukkig met hem.
En qua verschillen. Ik ben nogal snel geprikkeld of boos, hij is het geduld zelve, er moet heel veel gebeuren om hem boos te krijgen. Qua romantiek ben ik wat meer van de "symbolische" romantiek zoals bloemen geven of krijgen, maar daar is mijn man totaal niet van. Botste ooit lang geleden wel eens tot ik inzag dat hij heel romantisch is, maar veel praktischer, zoals een dekbed voor ons tweeën kopen met een brief erbij dat hij voor altijd naast mij wil slapen. En altijd het perfecte kado voor mijn verjaardag hebben, iets waarvan ik zelf nog niet had bedacht dat ik dat eigenlijk dolgraag wil hebben.
Iemand die precies hetzelfde is als jij (wat geen soulmate is denk ik....) lijkt mij eigenlijk heel saai. Er moeten we verschillen zijn, maar ook overeenkomsten.
anoniem_13280 wijzigde dit bericht op 11-12-2018 02:32
Reden: kleine verandering
Reden: kleine verandering
0.38% gewijzigd
dinsdag 11 december 2018 07:16
Dat is wel iets anders dan diners bij kaarslicht en huilen bij een Disney film.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 11 december 2018 07:26
dinsdag 11 december 2018 07:37
Hij is dan boos dat hij mij niet blij kan maken met bloemen, of mij als verrassing blind ergens mee naar toe kan nemen. (Ik ga niet graag hiken op hakken of met wandelschoenen etc naar een restaurant).viva-amber schreef: ↑11-12-2018 07:16Dat is wel iets anders dan diners bij kaarslicht en huilen bij een Disney film.
Hij verwijt mij dus dat ik niet romantisch ben.
.
dinsdag 11 december 2018 07:49
Hier ook tegenstellingen. Manlief is een romanticus. Is aan mij totaal noet besteed, ik ben veel praktischer. Dus koop ik af en toe een bosje bloemen voor hem, en hij ruimt af en toe zijn stofvangende prullaria op voor mij. Werkt perfect.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
dinsdag 11 december 2018 08:02
dinsdag 11 december 2018 08:31
Bij ons werkt dat net héél erg goed. Ik ben erg gevoelig en net zoals jij het beschrijft, mijn partner is rationeel en heel down to earth. En al zou ik soms graag willen dat hij helemaal mee opgaat in mijn zweven soms, hij houdt mij net met mijn voeten op de grond. Omgekeerd kan ik hem soms ook de andere kant van zaken laten zien. Ik vind het prima. Als je er moeite mee hebt, dan moet je vooral je eigen verwachtingen van een partner eens onder de loep nemen 
dinsdag 11 december 2018 08:36
Ik ga met kerst Helemaal los (en mijn man ziet het meewarig aan). Pleur de kamer vol kerstbomen en andere meuk. En kerstavond zit ik (alleen!) te snotteren bij All you need is love.
Maar echt niet, dat we daar ruzie om hebben hoor, hij is op andere vlakken voor mij niet te snappen.
(als hij met vrienden zit te neuzelen over versterkers bijvoorbeeld...)
Maar echt niet, dat we daar ruzie om hebben hoor, hij is op andere vlakken voor mij niet te snappen.
(als hij met vrienden zit te neuzelen over versterkers bijvoorbeeld...)
dinsdag 11 december 2018 08:40
dinsdag 11 december 2018 08:45
Proef ik uit jouw verhaal dat je twijfelt? Je spreekt zelfs over "relatie tot nu toe", terwijl je getrouwd bent met hem. Het komt voor mij over of je twijfelt of dit een goede keuze is geweest en of er nog kans is dat dit goed gaat komen. Alsof je zoekt naar meer verhalen van stellen die emotioneel-rationeel wat tegenover elkaar staan en toch een goede relatie hebben. Klopt dat?
Ik ben een hartstikke emotioneel mens. Mijn man is rationeler. Maar doet zijn best mijn emotionele stuk te begrijpen en aan te voelen, ook al heeft hij bij bepaalde zaken (zoals een romantische film) niet dezelfde emoties als ik heb. Mijn emoties mogen er gewoon zijn. Ik verwacht van hem daarentegen ook niet dat hij zo gevoelig is als ik ben. En dat is voor mij soms heel prettig. Ik kan nogal piekeren, hij laat me zien hoe ik er op een andere manier naar kan kijken. Dat is fijn. Mooie balans.
Ik ben een hartstikke emotioneel mens. Mijn man is rationeler. Maar doet zijn best mijn emotionele stuk te begrijpen en aan te voelen, ook al heeft hij bij bepaalde zaken (zoals een romantische film) niet dezelfde emoties als ik heb. Mijn emoties mogen er gewoon zijn. Ik verwacht van hem daarentegen ook niet dat hij zo gevoelig is als ik ben. En dat is voor mij soms heel prettig. Ik kan nogal piekeren, hij laat me zien hoe ik er op een andere manier naar kan kijken. Dat is fijn. Mooie balans.
dinsdag 11 december 2018 08:50
Hier ook heel verschillend, maar we gaan elkaar wel steeds beter begrijpen en zien soms dat sommige gewoontes best wat overeenkomen met elkaar... hij wil graag alle lamellen op precies dezelfde stand open (mij maakt het niet uit als er eentje dicht is en eentje open) en de lampen gedimd op een bepaalde stand, maar ik zet dan weer alle dingen op tafel in een bepaalde volgorde neer en kan daar aan blijven schuiven en ik maak overal stapeltjes van. Verschillende neuroses maar wel allebéi neuroses zeg maar.
Ik denk dat we zo nog wel meer overeenkomsten zullen vinden als we gaan zoeken ernaar....
Ik denk dat we zo nog wel meer overeenkomsten zullen vinden als we gaan zoeken ernaar....
Lorem Ipsum
dinsdag 11 december 2018 08:59
IK vind het eerlijk gezegd wat raar dat de man, met wie je je leven deelt en van wie je zelfs de naam draagt, volgens jou niet je soulmate is. Blijf je nou het gevoel houden, dat je altijd wat mist?
Dit gezegd hebbende: ik geloof niet zo in het hele 'soulmate' gebeuren. Het klinkt me té romantisch in de oren.
Mijn partner en ik hebben een enorme klik, vooral met humor. We janken samen bij films en series of bepaalde liedjes (maar ik vind bijvoorbeeld Memories en Opsporing verzocht niets aan, hij wel), maar hebben verder hele andere interesses. Daarbij vullen wij elkaar aan. Omdat ik van lezen houd en hij graag sport kijkt, kan ik rustig lezen tijdens voetbal. (tenzij het een belangrijke wedstrijd is, dan zit ik af en toe tegen het plafond van schrik) Ik ging met de kinderen naar musea, hij met de één naar een voetbalwedstrijd en met de ander naar een concert.
Mijn man is er voor mij, zoals ik er voor hem probeer te zijn. Wel emotioneel incontinent als het gaat om films en dergelijke dus, maar totaal niet romantisch met het geven van een bloemetje. Hij neemt wel eens lekkere chocola voor me mee, maar als ik een fles wijn krijg, heeft hij dat meestal ook weer gekregen. We vinden elkaar in onze overeenkomsten en laten elkaar vrij in onze verschillen. Werkt perfect.
Dit gezegd hebbende: ik geloof niet zo in het hele 'soulmate' gebeuren. Het klinkt me té romantisch in de oren.
Mijn partner en ik hebben een enorme klik, vooral met humor. We janken samen bij films en series of bepaalde liedjes (maar ik vind bijvoorbeeld Memories en Opsporing verzocht niets aan, hij wel), maar hebben verder hele andere interesses. Daarbij vullen wij elkaar aan. Omdat ik van lezen houd en hij graag sport kijkt, kan ik rustig lezen tijdens voetbal. (tenzij het een belangrijke wedstrijd is, dan zit ik af en toe tegen het plafond van schrik) Ik ging met de kinderen naar musea, hij met de één naar een voetbalwedstrijd en met de ander naar een concert.
Mijn man is er voor mij, zoals ik er voor hem probeer te zijn. Wel emotioneel incontinent als het gaat om films en dergelijke dus, maar totaal niet romantisch met het geven van een bloemetje. Hij neemt wel eens lekkere chocola voor me mee, maar als ik een fles wijn krijg, heeft hij dat meestal ook weer gekregen. We vinden elkaar in onze overeenkomsten en laten elkaar vrij in onze verschillen. Werkt perfect.
Later is nu
dinsdag 11 december 2018 09:01
“Emotioneel incontinent, wat een prachtige term! Zelf bedacht?nachtvlinder1977 schreef: ↑11-12-2018 01:30Ik vind 'soulmate' een jeukwoord. Dus nee, ik heb geen soulmate. Mijn man en ik verschillen net als jij en jouw man. Ik emotioneel incontinent en hij heel nuchter. Dat heft elkaar meestal erg goed op en daarom werkt het ook. Hiervoor een lange relatie gehad met iemand die ook emotioneel incontinent was en dat werkte totaal niet. Ik geloof er dus wel in dat uitersten elkaar aantrekken en samen een sterke relatie kunnen hebben.
Verder wat je zegt, een soulmate is vaak niet degene met wie je oud gaat worden.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
dinsdag 11 december 2018 09:21
Wel verschillend maar niets wat ik niet kan behappen.
In verschillende fases van de kennismaking heb je al "ja" of "niet erg" gezegd tegen een eigenschap dus dat gaat geleidelijk. Komt er een "nee" dan probeer je die toe te voegen aan de stapel "niet ergs" maar lukt dat niet dan blijft dat een bron van conflicten. De balans kan daardoor ineens de verkeerde kant opslaan en dan wordt de keus moeilijk want je weet wat je had maar niet wat je krijgt bij de volgende.
In verschillende fases van de kennismaking heb je al "ja" of "niet erg" gezegd tegen een eigenschap dus dat gaat geleidelijk. Komt er een "nee" dan probeer je die toe te voegen aan de stapel "niet ergs" maar lukt dat niet dan blijft dat een bron van conflicten. De balans kan daardoor ineens de verkeerde kant opslaan en dan wordt de keus moeilijk want je weet wat je had maar niet wat je krijgt bij de volgende.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 11 december 2018 09:25
Dit. Altijd meer geven dan nemen.viva-amber schreef: ↑11-12-2018 07:42Je maakt een ander vooral blij door je in te leven in wat de ander graag zou willen ipv te geven wat jezelf zou willen hebben.
ik geef mn bek ook maar een douw
