Relaties
alle pijlers
Struggles in begin relatie. Stress en dipje bij vriendin
donderdag 10 januari 2019 17:04
Om kort mijn verhaal te schetsen, misschien vooral om het van me af te schrijven...
Ik ken mijn huidige vriendin sinds eind vorige zomer. We zijn op een datingsite aan de klets geraakt. Zij is ongeveer van mijn leeftijd, ietsje ouder. Beide rond de 30.
Toen ik haar leerde kennen, wist ik niet zoveel van haar situatie. Die is ongeveer als volgt:
Ze is in december 2017, na 7,5 jaar, vrijgezel geworden. Ze hadden een koophuis samen. Haar vriend heeft het toen uitgemaakt. Ze is toen ook arbeidsongeschikt geworden.
Sinds een paar maanden daten we, en er was in het begin een heerlijke klik aan beide zijden. We zagen elkaar regelmatig maar ze zei me dat ik wat geduld moest hebben omdat ze het rustig aan wilde doen. Prima.
Ze is inmiddels sinds december 2018 op zichzelf aan het wonen, tot die tijd heeft ze samengewoond met haar ex in hun oude huis. Na veel gedoe rondom uitkoop en wie er zou vetrekken, is er overeenstemming bereikt. Sinds november is ze weer aan het reintegreren op haar werk.
Ik merk dat ze veel stress ervaart sinds ze weer op zichzelf woont. Dit geeft ze zelf ook aan. Ze zegt dat ze op het moment niet zoveel voelt in het algemeen en dat haar hoofd even 'vol' zit. Ze heeft daardoor niet zoveel tijd en ruimte voor mij. Ze is vooral bezig de scheiding en het nieuwe leven te verwerken. Ze is iemand die niet van verandering houdt en ze vindt een nieuwe relatie bij vlagen veel en snel.
Ze zit op het moment niet lekker in haar vel en ervaart een dipje.
Nu hebben we de laatste tijd wat problemen in de relatie. Ze zegt dat het aan haar ligt en niet aan mij of aan de relatie. Het is waarschijnlijk gewoon alle stress die ze ervaart. Ze voelt op het moment geen lichamelijke aantrekking richting mij en ze voelt zich niet 'mijn vriendin'. Dat vindt ze ook vervelend. Het voelt op het moment meer als vriendschap. Voor mij is een relatie vriendschap met daarbij communicatie, vertrouwen en intimiteit (knuffelen, zoenen, seks).
Ze was niet tevreden over de seks. We hebben hierover (en alle andere dingen) gecommuniceerd en ik heb het idee dat ze open staat voor verbetering. De seks was vooral omdat ik te voorzichtig was met haar. Ze wordt vooral opgewonden van mijn opwinding. Die opwinding is er bij mij absoluut, maar ze merkt daar niet genoeg van om er opgewonden van te raken (iemand tips?)
Ik heb het gevoel dat ze gewoon even begraven is onder alle stress en dat zodra de stress weer weggetrokken is, dat het wel weer goed zou kunnen komen. Ik heb haar gezegd dat ik bereid ben om haar alle ruimte te geven om weer tot rust te komen in haar hoofd. Ook hoop ik dat ze zo minder druk ervaart en ze daardoor me niet van zich af gaat/blijft duwen.
Ik weet niet hoe lang ik dit volhoud, maar dat ik wel bereid ben om voor deze relatie te vechten. Ik heb in geen jaren zo sterk iets voor iemand gevoeld. Ik ben tot over m'n oren verliefd geweest op haar en nu de roze wolk een beetje weggetrokken is, is de affectie er nog steeds.
Het doet me erg veel pijn om haar zo te zien, zo gevoelloos en vol met stress. Ik vind het lastig om me een houding te geven. Aan de ene kant wil ik alles voor haar doen, aan de andere kant zal ze het vooral zelf moeten doen en is het beter dat ik even wat meer op de achtergrond verdwijn.
Ik worstel met hoe ik verder moet gaan.
Ik ken mijn huidige vriendin sinds eind vorige zomer. We zijn op een datingsite aan de klets geraakt. Zij is ongeveer van mijn leeftijd, ietsje ouder. Beide rond de 30.
Toen ik haar leerde kennen, wist ik niet zoveel van haar situatie. Die is ongeveer als volgt:
Ze is in december 2017, na 7,5 jaar, vrijgezel geworden. Ze hadden een koophuis samen. Haar vriend heeft het toen uitgemaakt. Ze is toen ook arbeidsongeschikt geworden.
Sinds een paar maanden daten we, en er was in het begin een heerlijke klik aan beide zijden. We zagen elkaar regelmatig maar ze zei me dat ik wat geduld moest hebben omdat ze het rustig aan wilde doen. Prima.
Ze is inmiddels sinds december 2018 op zichzelf aan het wonen, tot die tijd heeft ze samengewoond met haar ex in hun oude huis. Na veel gedoe rondom uitkoop en wie er zou vetrekken, is er overeenstemming bereikt. Sinds november is ze weer aan het reintegreren op haar werk.
Ik merk dat ze veel stress ervaart sinds ze weer op zichzelf woont. Dit geeft ze zelf ook aan. Ze zegt dat ze op het moment niet zoveel voelt in het algemeen en dat haar hoofd even 'vol' zit. Ze heeft daardoor niet zoveel tijd en ruimte voor mij. Ze is vooral bezig de scheiding en het nieuwe leven te verwerken. Ze is iemand die niet van verandering houdt en ze vindt een nieuwe relatie bij vlagen veel en snel.
Ze zit op het moment niet lekker in haar vel en ervaart een dipje.
Nu hebben we de laatste tijd wat problemen in de relatie. Ze zegt dat het aan haar ligt en niet aan mij of aan de relatie. Het is waarschijnlijk gewoon alle stress die ze ervaart. Ze voelt op het moment geen lichamelijke aantrekking richting mij en ze voelt zich niet 'mijn vriendin'. Dat vindt ze ook vervelend. Het voelt op het moment meer als vriendschap. Voor mij is een relatie vriendschap met daarbij communicatie, vertrouwen en intimiteit (knuffelen, zoenen, seks).
Ze was niet tevreden over de seks. We hebben hierover (en alle andere dingen) gecommuniceerd en ik heb het idee dat ze open staat voor verbetering. De seks was vooral omdat ik te voorzichtig was met haar. Ze wordt vooral opgewonden van mijn opwinding. Die opwinding is er bij mij absoluut, maar ze merkt daar niet genoeg van om er opgewonden van te raken (iemand tips?)
Ik heb het gevoel dat ze gewoon even begraven is onder alle stress en dat zodra de stress weer weggetrokken is, dat het wel weer goed zou kunnen komen. Ik heb haar gezegd dat ik bereid ben om haar alle ruimte te geven om weer tot rust te komen in haar hoofd. Ook hoop ik dat ze zo minder druk ervaart en ze daardoor me niet van zich af gaat/blijft duwen.
Ik weet niet hoe lang ik dit volhoud, maar dat ik wel bereid ben om voor deze relatie te vechten. Ik heb in geen jaren zo sterk iets voor iemand gevoeld. Ik ben tot over m'n oren verliefd geweest op haar en nu de roze wolk een beetje weggetrokken is, is de affectie er nog steeds.
Het doet me erg veel pijn om haar zo te zien, zo gevoelloos en vol met stress. Ik vind het lastig om me een houding te geven. Aan de ene kant wil ik alles voor haar doen, aan de andere kant zal ze het vooral zelf moeten doen en is het beter dat ik even wat meer op de achtergrond verdwijn.
Ik worstel met hoe ik verder moet gaan.
donderdag 10 januari 2019 17:14
donderdag 10 januari 2019 17:19
Neem afstand, laat haar op haar eigen manier haar leventje weer op de rit krijgen. Ze zit nog in een "rouw proces", afscheid nemen van haar oude leven.
Jij bent niet de persoon om haar problemen op te lossen, dat moet ze toch echt zelf doen. Pas daarna heeft ze ruimte voor een nieuwe relatie.
Jij bent niet de persoon om haar problemen op te lossen, dat moet ze toch echt zelf doen. Pas daarna heeft ze ruimte voor een nieuwe relatie.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 10 januari 2019 17:45
Een relatie hoort leuk te zijn, zéker in het begin. Omdat je in het begin hevig verliefd was, hoeft de relatie eeuwig te duren. Je leert elkaar kennen en de gevoelens kunnen sterker worden of overgaan. Uit wat ik lees, maak ik op dat het geen zin heeft, teveel gedoe.
En waarom noem je het ‘struggles’? Zodat het minder erg klinkt.
Ik zeg het vaker hier: een relatie hóeft niet. Alleen als het je gelukkiger maakt dan je al bent, is het leuk.
En waarom noem je het ‘struggles’? Zodat het minder erg klinkt.
Ik zeg het vaker hier: een relatie hóeft niet. Alleen als het je gelukkiger maakt dan je al bent, is het leuk.
donderdag 10 januari 2019 17:57
En eigenlijk dit helemaal.Vivavandaag schreef: ↑10-01-2019 17:45Een relatie hoort leuk te zijn, zéker in het begin. Omdat je in het begin hevig verliefd was, hoeft de relatie eeuwig te duren. Je leert elkaar kennen en de gevoelens kunnen sterker worden of overgaan. Uit wat ik lees, maak ik op dat het geen zin heeft, teveel gedoe.
En waarom noem je het ‘struggles’? Zodat het minder erg klinkt.
Ik zeg het vaker hier: een relatie hóeft niet. Alleen als het je gelukkiger maakt dan je al bent, is het leuk.
donderdag 10 januari 2019 18:01
Je kunt niet in een nieuwe relatie stappen wanneer de oude niet is afgerond. Het niet verwerken wreekt zich. Daarbij zijn haar gevoelens voor jou verandert en dat kan ik elke korte relatie gebeuren. Het is niet iets wat jij kunt sturen door als een soort acteur haar wensen te gaan vervullen. Op een dag val je door de mand en het is ook geen garantie dat haar gevoelens terug komen.
Mogelijk wordt het niet meer dan vriendschap. Het is aan jou om je conclusie te trekken.
Mogelijk wordt het niet meer dan vriendschap. Het is aan jou om je conclusie te trekken.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 10 januari 2019 19:18
Klinkt als een burnout of misschien een andere psychische episode (depressie bijv).
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 11 januari 2019 08:13
Hoe moeilijk het ook is afstand nemen. Dit klinkt inderdaad als een rebound. Ze heeft ook aangegeven niet meer dat te voelen wat ze in het begin voelde en klaagt ook over de sex dat ze opgewonden raakt van jouw opwinding.
Lieverd, neem afstand, ga door met je leven dat is het meest gezonde wat je ook aan haar kan laten zien. Het is te vers de breuk met haar ex, die moet ze eerst verwerken.
Sterkte.
Lieverd, neem afstand, ga door met je leven dat is het meest gezonde wat je ook aan haar kan laten zien. Het is te vers de breuk met haar ex, die moet ze eerst verwerken.
Sterkte.
vrijdag 11 januari 2019 08:45
Wat is er leuk aan als de ander jou als extra last ziet? Ze heeft veel problemen, zoveel is duidelijk. Haar hoofd zit vol en jij maakt het nog voller, lees ik eigenlijk. Ik zou daar echt voor passen, hoor. Het klinkt niet echt gelijkwaardig; jij wilt alles doen om ervoor te vechten en haar te helpen en zij ziet jou niet eens als partner.
vrijdag 11 januari 2019 08:49
Viel me ook al op. En 'dipje' dekt ook niet echt de lading als je arbeidsongeschikt wordt door een relatiebreuk.Vivavandaag schreef: ↑10-01-2019 17:45Een relatie hoort leuk te zijn, zéker in het begin. Omdat je in het begin hevig verliefd was, hoeft de relatie eeuwig te duren. Je leert elkaar kennen en de gevoelens kunnen sterker worden of overgaan. Uit wat ik lees, maak ik op dat het geen zin heeft, teveel gedoe.
En waarom noem je het ‘struggles’? Zodat het minder erg klinkt.
Ik zeg het vaker hier: een relatie hóeft niet. Alleen als het je gelukkiger maakt dan je al bent, is het leuk.