Foute ex wilt geld lenen

Ik heb jarenlang een lat relatie gehad met man
Ik kwam weekends bij hem thuis en dan deed ik alle boodschappen want hij had nooit geld en al jaren een schuld bij de bank en de ibgroep. Als we uit eten gingen betaalde ik altijd en als we gingen shoppen moest ik vaak genoeg toch zijn kleding ook betalen.
Ik wilde altijd voor hem klaar staan omdat ik vond dat ik dat moest. Heel fout achteraf. Ook gaf hij me vaak zijn rekeningen om te betalen en dan gaf hij me dat geld later terug. (soms ook niet) Op gegeven moment werd het vervelend en voelde de relatie gewoon heel eenzijdig.
Hij deed wel enorm zijn best wat betreft mijn werk (wat ik eigenlijk niet wilde dat hij zich met mijn werk bemoeid) en heeft een website voor mij gemaakt uit zichzelf omdat hij dat allemaal zelf kan wat nu een waarde heeft van +-10.000 euro. En dit gebruikte hij ook vaak als excuus van ''ik steek ook mijn uren in jou om iets van jou werk te maken, weet je hoeveel tijd het mij heeft gekost''. Qua geld heeft hij niet honderden euro's geïnvesteerd ofzo. En soms als er iets betaald moest worden voor de website dan maakte ik dat wel over.
Ik kwam erachter kwam dat hij ook een aantal jaren een andere relatie had en ik hem altijd vroeg om open tegen me te zijn omdat ik al zo een vermoeden had. Dus ik begon hem vaak ook te checken. Telefoons email etc. Hij deed rare dingen en sprak veel onbekende vrouwen online aan. Een hele foute man eigenlijk. Hij gaf mij de schuld van het checken van zijn telefoon en mails. Dat als je zoekt ook zal vinden en dat het aan mij ligt.
Ik vond viagra pillen en condooms in zijn portemonnee in de jas waar hij mee uitgegaan was etc. etc. En hij had in de laatste periode nadat hij zei dat hij met mij wilde trouwen bijna een hotel geboekt voor een dame terwijl hij toen op zakenreis zou gaan. Dit zag ik toen in zijn mailcontact met haar. En dat was de druppel voor mij, eigenlijk allang al maar ik wilde er nog geen eind aan maken.

Ik was zijn veiligheid waarop hij terug kon vallen. Op gegeven moment werd ik zo gestrest door al zijn handelingen, ik kreeg hartkloppingen en kon dit niet aan. Ik was tijdens ons relatie ook vaak depressief wat ik nu niet heb. Ik had te lang geduld in de hoop dat hij een keer het licht zou zien. De laatste jaar kwam onze relatie hier heel sterk onder te leiden voor beide. Ik kon niet meer leuk zijn en maakte hem voor alles en nog wat uit. Ik boorde hem helemaal de grond in, omdat ik ook zijn zwakke plekken kende. Hij werd gek van me en ik kon hem niet uitstaan en vond alles wat hij deed niet goed. Ik kon het niet handelen hoe hij dit achter mijn rug om deed en ook van mij veel dingen verlangde. Ik leek niet goed genoeg terwijl ik mezelf wilde zijn.
Hij kon mijn gedrag toen ook niet meer aan maar hij durfde zelf nooit een eind te maken aan ons relatie.
Uiteindelijk deed ik dat.
Ik heb het toen uitgemaakt, zo wil ik niet verder leven. Hij vond dat de '''lat relatie'' ervoor zorgde dat hij dit soort dingen deed en bovendien vond hij en nog steeds dat hij niet veel met vrouwen bezig was. Maar ik weet wel zeker dat het wel het geval was en hij misschien wel verslaafd is. Ik vind alles wat hij zegt onzin ook omdat we zelf voor een lat relatie hadden gekozen en daarnaast ben ik open genoeg geweest naar hem dat hij alles bespreekbaar kon maken zodat we beide altijd een keus zou hebben om wel of niet te blijven. Ik heb het zo vaak gevraagd of hij een ander had en hij zei nee.

Nu zit ik wel met een hele mooie website en wilde ik altijd nog gebruik maken van zijn diensten. Hij wilt tot de dag van vandaag nog steeds contact met me als vrienden blijven maar ik heb het contact nu 2 jaar verbroken. Soms sms'te hij me en dan gaf ik kort antwoord hoe het ging maar daarna heb ik dat ook verbroken. Ik heb nooit spijt gehad van mijn beslissing en het voelde als een bevrijding. Ik had mezelf toen aangepraat dat ik er volledig voor hem moest zijn en dat hij mijn alles was maar dat is dus niet zo…
Ik heb nu een gelukkig leven, met mijn werk gaat het super heb een topbaan en mijn bedrijf groeit. Ik mis helemaal niks in mijn leven en heb ook niet meer de behoefte gehad in een relatie. Ik ben gelukkig met mezelf en alles loopt nu zo flexibel. Heb in deze 2 jaar tijd dat ik alleen was zoveel bereikt.
Een maand of 2 geleden belde hij me op eerst om wat te gaan drinken en dat wilde ik niet. Ik irriteer me snel aan alles, terwijl hij wel heel lief is en bezorgd.
Een paar dagen terug belde hij weer en dit keer over mijn website.
Mijn website is heel mooi het loopt nog niet goed maar en er moet aan gesleuteld worden. Dus stelde hij voor om alles opnieuw aan te pakken wat aan de vormgeving te veranderen etc. Hij vertelde mij zijn prijzen wat het mij dan zou gaan kosten.
Dus ik zei ik denk erover na, ook omdat ik niet wist of ik zeker wel mijn ex voor me wil laten werken.
Maar toen begon hij met dat ik een snelle beslissing moet maken omdat hij ook geld nodig heeft. Hij zei dit is een mooie tijd januari om voor jou de dingen aan te pakken en daarnaast komt het mij ook goed uit omdat ik het geld nodig heb. Alleen het bedrag die hij uiteindelijk zei was 2000 meer dan wat hij in het begin vroeg (1000 euro) Dus ik had mijn vraagtekens bij. Ik wilde het alleen doen als het mij niet teveel geld zou kosten omdat ik de website prima vind voor de rest.
In het begin wilde ik er echt over nadenken om het serieus door hem te laten doen omdat hij veel ervaring heeft, iedereen mijn website ook mooi vind en het mij minder geld gaat kosten dan bij een ander bedrijf 3x minder. En dat ik dan zeker weet dat hij het uitgebreid aanpakt . Maar daarnaast zat het ook al niet lekker om hem dit te laten doen omdat ik nu geheel los wil staan van hem.
Toen zei hij ja maar die 2000 krijg je van mij terug binnen 2 maanden dat was ik vergeten te zeggen.
Heel vaag allemaal…. Dus waar het op neerkomt hij wilt 2000 euro lenen en in de ruil daarvoor maakt hij de website voor maar 1000 euro weer supermooi en nieuwe dingen etc,
Ik zei sorry maar dat kan ik niet doen, ik heb het geld er nu ook niet voor (wat niet waar is, ik wil hem gewoon niet financieel meer steunen punt uit)
Toen zei hij ja maar voor 1000 euro kan ik niks ik sta bijna op straat en moet 2 maanden huur betalen, mijn werknemers etc.. Hij vond mij heel raar dat ik het niet snap als iemand geld nodig heeft dat ik dan niet help. Hij zei stel je voor dat jij naar mij zou komen dan zou ik nooit afvragen waarom heb je 2000 euro extra nodig ik zou het gelijk geven… We kennen elkaar al jaren....
( Ik dacht uuuh ja, maar inprincipe zijn we niks meer van elkaar niet eens vrienden en zeker niet na al die dingen die hij heeft gedaan)
Maar ik kreeg medelijden met hem en vond het echt vervelend voor hem. Ik was bijna vergeten wat hij allemaal had gedaan.
het bij mij helemaal fout.
Ik had het bijna gedaan, hij stuurde me een factuur en ik heb hem de volgende dag opgebeld en gezegd dat ik het niet kan. Maar ik ben oneerlijk geweest. Ik zei dat ik het niet kan omdat ik het financieel niet kan. En natuurlijk weet hij dat ik erover lieg.
Ik voel me gewoon weer even schuldig als toen en alsof ik hem moet beschermen er voor hem moet zijn…. Terwijl we nu elkaars ex zijn. En ik ben bang dat hij me dit altijd zal kwalijk nemen. Want stel je voor dat hij echt op straat beland? (kennelijk wilde niemand zijn zussen ouders, vrienden hem niet meer ondersteunen) Hij zei je bent de laatste die ik nu vraag en dat is heel moeilijk voor mij. Ik had het je liever niet willen vragen vandaar dat ik je website wilde aanpassen en dan geef ik je de rest terug.
Ik was blij dat hij niet meer in mijn leven was en nu dit weer, ik ben ervan geschrokken. Ik ben ook van mezelf geschrokken dat ik hem bijna weer wilde steunen. Ik dacht bijna dat hij wel echt om mijn website gaf maar hij had dus geld nodig. Nu heeft hij gezegd oke als die 3000 niet lukt zou je mij dan voor 1000 euro kunnen ondersteunen en dan krijg je het binnen een maand terug. Ik neem mijn telefoon niet meer op en voel me echt heel schuldig en ook verantwoordelijk, waarom weet ik niet.
Wat zouden jullie in mijn situatie doen? Ik snap gewoon niet hoe hij het in zijn hoofd haalt om na 2 jaar bij mij aan te kloppen voor hulp.

Super bedankt lieve mensen! Ik weet dat het nergens voor nodig is om me schuldig te voelen, het is gewoon even een rot gevoel en ik moest gewoon mijn hart luchten. Maar ik heb echt heel veel aan jullie advies!

Limonsjello schreef: ↑

15-01-2019 22:30

Goed zo. Dus gewoon Echt. Niet. Doen.

Ik doe het niet!

Dogcrazy schreef: ↑

15-01-2019 22:21

Niemand wil hem meer helpen blijkbaar, ook zijn familie niet. Waarom zou jij je geroepen moeten voelen hem te helpen? Je bent 2 jaar bevrijd schrijf je, als je deze stap zet ben je weer daar waar je zo blij bent van af te zijn.
Wees duidelijk in je antwoord, nee je kunt en wilt hem niet helpen. Feitelijk is hij een vreemde van je, al 2 jaar. En voor die tijd bracht hij je ook al geen goeds en kostte hij je geld. Dus nee......

Dank voor je antwoord! Dit klopt helemaal, kort en krachtig
Ik moet gewoon duidelijk zijn en weg met dat schuldgevoel.