Relaties
alle pijlers
Zieke partner
dinsdag 22 januari 2019 21:21
Hallo allemaal,
Al maanden zit ik met een duivels dilemma. Daarom wil ik dit eens aan jullie voorleggen.
Ik ben 32 jaar en heb 8 jaar een relatie met mijn vriendin (29 jaar). De eerste +- 3 jaren waren geweldig maar daarna kwam de klad erin. De laatste +- 5 jaar leven we als broer/zus en hebben we geen intimiteit (seks) meer. Dit mis ik ontzettend en de relatie staat sindsdien al op spanning. Al een aantal keren heb ik op het punt gestaan om de relatie te beëindigen.
2,5 jaar geleden werd zij echter ziek en werd MS gediagnosticeerd. Ik heb besloten om er voor haar te zijn en kon het absoluut niet maken om de relatie te beëindigen. Toen ze in wat rustiger vaarwater kwam is opnieuw de intimiteit ter sprake gekomen. We hebben een korte break gehad en besloten om nog 1 keer alles op alles te zetten (1 jaar geleden). Helaas is er niets veranderd en leven we nog steeds als broer/zus. Voor mezelf had ik een ultimatum gesteld van een half jaar en als er niets veranderde de relatie te beëindigen. Echter is haar gezondheid in de tussentijd achteruit gegaan.
Op dit moment verzorg ik haar en komt het volledige huishouden op mij te liggen naast fulltime werken. Ik ondersteun haar met liefde en vind het fijn om er voor haar te zijn. Diep van binnen weet ik dat ik niet verder kan met deze relatie. Mentaal heb ik het erg zwaar. Ik vind het heel erg om haar zo te zien. Daarnaast mis ik de intimiteit en bepaalde doelen die ik in het leven heb zijn ook bijna niet meer mogelijk (kinderen krijgen, verre rondreis maken, etc.). Ik slaap slecht, ben teruggetrokken, heb een kort lontje, sport amper meer en zit absoluut niet goed in mijn vel. Dag in dag uit ben ik hiermee bezig. Dit is geen gezonde relatie en situatie. Het liefst wil ik de liefdesrelatie beëindigen maar er wel voor haar zijn!
Ik kan het alleen niet over mijn hart verkrijgen om de relatie te beëindigen. Dit zal opnieuw een klap voor haar zijn. Ik kom er wel overheen maar hoe moet dat met haar? Ze staat gedeeltelijk ziek gemeld bij haar werkgever en verdient net iets meer dan het minimumloon. Een woning huren/kopen is haast niet mogelijk. Daarnaast wie gaat er dagelijks voor haar zorgen? Bij haar ouders wonen is geen optie die wonen te ver weg. Vrienden heeft ze ook niet veel. Ik kan het toch eigenlijk niet maken om haar te verlaten? Dan ben ik toch een grote egoïst?
Aan de andere kant ik ben nog jong. Moet ik de rest van mijn leven aanpassen aan haar? Moet ik de rest van mijn leven accepteren dat ik geen intimiteit heb, geen kinderen krijgen en de zorg/huishouden op me neem? Dit ga ik niet volhouden. Het benauwd me als dit mijn toekomst is. Jaloers kijk ik naar vrienden die optimaal genieten en om en om kinderen krijgen. Zijn er mensen in een vergelijkbare situatie? Hoe zouden jullie hiermee om gaan?
Al maanden zit ik met een duivels dilemma. Daarom wil ik dit eens aan jullie voorleggen.
Ik ben 32 jaar en heb 8 jaar een relatie met mijn vriendin (29 jaar). De eerste +- 3 jaren waren geweldig maar daarna kwam de klad erin. De laatste +- 5 jaar leven we als broer/zus en hebben we geen intimiteit (seks) meer. Dit mis ik ontzettend en de relatie staat sindsdien al op spanning. Al een aantal keren heb ik op het punt gestaan om de relatie te beëindigen.
2,5 jaar geleden werd zij echter ziek en werd MS gediagnosticeerd. Ik heb besloten om er voor haar te zijn en kon het absoluut niet maken om de relatie te beëindigen. Toen ze in wat rustiger vaarwater kwam is opnieuw de intimiteit ter sprake gekomen. We hebben een korte break gehad en besloten om nog 1 keer alles op alles te zetten (1 jaar geleden). Helaas is er niets veranderd en leven we nog steeds als broer/zus. Voor mezelf had ik een ultimatum gesteld van een half jaar en als er niets veranderde de relatie te beëindigen. Echter is haar gezondheid in de tussentijd achteruit gegaan.
Op dit moment verzorg ik haar en komt het volledige huishouden op mij te liggen naast fulltime werken. Ik ondersteun haar met liefde en vind het fijn om er voor haar te zijn. Diep van binnen weet ik dat ik niet verder kan met deze relatie. Mentaal heb ik het erg zwaar. Ik vind het heel erg om haar zo te zien. Daarnaast mis ik de intimiteit en bepaalde doelen die ik in het leven heb zijn ook bijna niet meer mogelijk (kinderen krijgen, verre rondreis maken, etc.). Ik slaap slecht, ben teruggetrokken, heb een kort lontje, sport amper meer en zit absoluut niet goed in mijn vel. Dag in dag uit ben ik hiermee bezig. Dit is geen gezonde relatie en situatie. Het liefst wil ik de liefdesrelatie beëindigen maar er wel voor haar zijn!
Ik kan het alleen niet over mijn hart verkrijgen om de relatie te beëindigen. Dit zal opnieuw een klap voor haar zijn. Ik kom er wel overheen maar hoe moet dat met haar? Ze staat gedeeltelijk ziek gemeld bij haar werkgever en verdient net iets meer dan het minimumloon. Een woning huren/kopen is haast niet mogelijk. Daarnaast wie gaat er dagelijks voor haar zorgen? Bij haar ouders wonen is geen optie die wonen te ver weg. Vrienden heeft ze ook niet veel. Ik kan het toch eigenlijk niet maken om haar te verlaten? Dan ben ik toch een grote egoïst?
Aan de andere kant ik ben nog jong. Moet ik de rest van mijn leven aanpassen aan haar? Moet ik de rest van mijn leven accepteren dat ik geen intimiteit heb, geen kinderen krijgen en de zorg/huishouden op me neem? Dit ga ik niet volhouden. Het benauwd me als dit mijn toekomst is. Jaloers kijk ik naar vrienden die optimaal genieten en om en om kinderen krijgen. Zijn er mensen in een vergelijkbare situatie? Hoe zouden jullie hiermee om gaan?
dinsdag 22 januari 2019 21:36
Wat vindt je vriendin hier van? Jullie hebben 1 jaar geleden samen besloten alles op alles te zetten, maar er is niks veranderd schrijf je. Ziet zij dit ook zo of is er volgens haar wel wat veranderd?
Hoe reageert zij als jullie het hierover hebben?
Hoe reageert zij als jullie het hierover hebben?
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 22 januari 2019 21:39
Nee, je hoeft de rest van je leven niet aan te passen aan haar, ondanks dat ze nu in deze situatie zit.
Als het zo was geweest dat je de relatie wilde beeïndigen vanwege het feit dat zij MS kreeg dan was je inderdaad een grote egoïst geweest, maar dat ben je niet want er speelt veel meer.
Ik zou het je in ieder geval absoluut niet kwalijk nemen.
Wat vind je vriendin van jullie relatie los van haar ziekte? Hoe heeft zij de laatste 5 jaar zonder intimiteit ervaren? Wat verwacht zij eigenlijk van jou? Wil zij dat jij haar de rest van haar leven verzorgd?
Ik denk dat het verstandig is hier met haar over te praten. Zij moet ook inzien wat voor effect deze situatie op jou als persoon heeft.
Als het zo was geweest dat je de relatie wilde beeïndigen vanwege het feit dat zij MS kreeg dan was je inderdaad een grote egoïst geweest, maar dat ben je niet want er speelt veel meer.
Ik zou het je in ieder geval absoluut niet kwalijk nemen.
Wat vind je vriendin van jullie relatie los van haar ziekte? Hoe heeft zij de laatste 5 jaar zonder intimiteit ervaren? Wat verwacht zij eigenlijk van jou? Wil zij dat jij haar de rest van haar leven verzorgd?
Ik denk dat het verstandig is hier met haar over te praten. Zij moet ook inzien wat voor effect deze situatie op jou als persoon heeft.
dinsdag 22 januari 2019 21:40
Egoïsme is niet altijd slecht.
En waarschijnlijk ben je ook al die tijd gebleven uit meer dan alleen opofferingsgezindheid. Jij haalt hier ook iets uit, al is het maar het vermijden van schuldgevoel.
Zou zij een relatie willen met iemand die uit medelijden bij haar blijft, die haar ziet als een hulpeloos wezen? Ze is dan wel fysiek ziek, maar dat betekent niet dat ze geen fijn leven kan hebben zonder jou.
En waarschijnlijk ben je ook al die tijd gebleven uit meer dan alleen opofferingsgezindheid. Jij haalt hier ook iets uit, al is het maar het vermijden van schuldgevoel.
Zou zij een relatie willen met iemand die uit medelijden bij haar blijft, die haar ziet als een hulpeloos wezen? Ze is dan wel fysiek ziek, maar dat betekent niet dat ze geen fijn leven kan hebben zonder jou.
What a nuanced anxiety
dinsdag 22 januari 2019 21:42
De relatie zit al heel lang niet goed. Ik kan me niet voorstellen dat zij dat helemaal niet door heeft of heeft gehad. Je schrijft zelf dat jullie zelfs uit elkaar zijn geweest en daarna alles op alles hebben gezet om het nog een keer te proberen. Het is niet zo dat alles leuk was tot zij ziek werd en je haar nu prompt laat vallen, de relatie liep al lang niet lekker en als de omstandigheden anders waren, was de relatie waarschijnlijk allang verbroken.
Het lijkt mij geen optie om levenslang in een relatie te blijven uit plichtsgevoel. Hoe rot ook voor haar, dat mag niemand van jou verwachten.
Je schrijft dat je het liefst de relatie wil verbreken maar er wel voor haar wil zijn. Je zou haar in elk geval kunnen helpen uitzoeken hoe ze haar leven op de rit kan krijgen nadat de relatie is verbroken. Of ze misschien toch recht heeft op een woning, thuiszorg, of het toch verstandiger is om weer bij haar ouders te gaan wonen en bij hen in de buurt een leven op te bouwen, enzovoort. Maar blijven uit verplichting, dat lijkt me echt niet werken.
Het lijkt mij geen optie om levenslang in een relatie te blijven uit plichtsgevoel. Hoe rot ook voor haar, dat mag niemand van jou verwachten.
Je schrijft dat je het liefst de relatie wil verbreken maar er wel voor haar wil zijn. Je zou haar in elk geval kunnen helpen uitzoeken hoe ze haar leven op de rit kan krijgen nadat de relatie is verbroken. Of ze misschien toch recht heeft op een woning, thuiszorg, of het toch verstandiger is om weer bij haar ouders te gaan wonen en bij hen in de buurt een leven op te bouwen, enzovoort. Maar blijven uit verplichting, dat lijkt me echt niet werken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 22 januari 2019 21:43
Ik zou dit met haar bespreken en bekijken hoe zij toch haar leven zonder jou kan vervolgen.
Hoe sneu het ook is, het is ook respectloos naar haar als zij nu denkt een liefdesrelatie te hebben en het is dit.
Nu kan zij plannen gaan maken hoe dan verder. Het is heel rot maar je klinkt niet meer in staat tot deze relatie.
Wellicht kun je als ze van de eerste schrik bekomen is een plan maken wie waar gaat wonen etc, of haar jullie huidige woning gunnen.
Hoe sneu het ook is, het is ook respectloos naar haar als zij nu denkt een liefdesrelatie te hebben en het is dit.
Nu kan zij plannen gaan maken hoe dan verder. Het is heel rot maar je klinkt niet meer in staat tot deze relatie.
Wellicht kun je als ze van de eerste schrik bekomen is een plan maken wie waar gaat wonen etc, of haar jullie huidige woning gunnen.
dinsdag 22 januari 2019 21:46
Ik kan me zo voorstellen dat ze die woning gewoon niet kan betalen.Het-groepje schreef: ↑22-01-2019 21:43Ik zou dit met haar bespreken en bekijken hoe zij toch haar leven zonder jou kan vervolgen.
Hoe sneu het ook is, het is ook respectloos naar haar als zij nu denkt een liefdesrelatie te hebben en het is dit.
Nu kan zij plannen gaan maken hoe dan verder. Het is heel rot maar je klinkt niet meer in staat tot deze relatie.
Wellicht kun je als ze van de eerste schrik bekomen is een plan maken wie waar gaat wonen etc, of haar jullie huidige woning gunnen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 22 januari 2019 21:46
vind ik ook, je geeft duidelijk wel om haar, dan kun je haar na de breuk ook proberen te helpen zelfstandig verder te kunnen (zelfstandig als in: zonder jouw, maar misschien wel met hulp van anderen/instanties)Het-groepje schreef: ↑22-01-2019 21:43Ik zou dit met haar bespreken en bekijken hoe zij toch haar leven zonder jou kan vervolgen.
Hoe sneu het ook is, het is ook respectloos naar haar als zij nu denkt een liefdesrelatie te hebben en het is dit.
Nu kan zij plannen gaan maken hoe dan verder. Het is heel rot maar je klinkt niet meer in staat tot deze relatie.
Wellicht kun je als ze van de eerste schrik bekomen is een plan maken wie waar gaat wonen etc, of haar jullie huidige woning gunnen.
dinsdag 22 januari 2019 21:47
dinsdag 22 januari 2019 21:48
Jullie hebben al geen liefdesrelatie meer dus die hoef je niet te verbreken, eerder een vriendschap/verzorgende relatie.
Regel je zaken zoals woonruimte en financieel en hak de knoop door. Hoe langer je wacht hoe moeilijker het gaat worden en zij zal je zeer waarschijnlijk niet kwijt willen.
En wees voorbereid op het feit dat mensen gaan kletsen, lekker laten gaan.
Sterkte met je beslissing
Regel je zaken zoals woonruimte en financieel en hak de knoop door. Hoe langer je wacht hoe moeilijker het gaat worden en zij zal je zeer waarschijnlijk niet kwijt willen.
En wees voorbereid op het feit dat mensen gaan kletsen, lekker laten gaan.
Sterkte met je beslissing
Ja en?
dinsdag 22 januari 2019 21:55
dinsdag 22 januari 2019 21:56
Pfoe, ik heb zelf MS, en een gelukkig een hele goede, liefdevolle relatie... maar als dit volledig zou omslaan naar alleen een broer/zus en verzorgend/afhankelijk.. nee, dan liever alleen dan dat er iemand uit medelijden bij mij blijft, hoe moeilijk ook. In een relatie ben je zoveel meer dan alleen de MS, ik wil iemand naast me die van me houdt, knettergek is op me en de MS kan accepteren.
Dat laatste zit bij jullie oké, maar de rest, waar een relatie om draait, dus overduidelijk niet. Help haar voor zover mogelijk na een definitieve breuk, maar je leeft maar 1 keer en jij (en je geluk) bent(is) minstens zo belangrijk als het hare.. sterkte..
Dat laatste zit bij jullie oké, maar de rest, waar een relatie om draait, dus overduidelijk niet. Help haar voor zover mogelijk na een definitieve breuk, maar je leeft maar 1 keer en jij (en je geluk) bent(is) minstens zo belangrijk als het hare.. sterkte..
dinsdag 22 januari 2019 21:58
Dat zie je verkeerd.. MS heeft duizenden gezichten. Dit is niet zomaar gedrag, kan puur vanuit de ziekte komen. Je libido kan 0 zijn, en dan is kinderen maken heel lastig. Bovendien is de kans zeer groot op een forse terugval na een zwangerschap, met alle gevolgen van dien. Niet/nauwelijks herstel bijvoorbeeld van zo’n terugval. Begin er maar aan vanuit je rolstoel.viva-amber schreef: ↑22-01-2019 21:55Ik ken mensen met MS die wel seks hebben en ook kinderen. Dit is niet alleen ziekte maar ook gedrag. Een relatie zonder seks is een vriendschap.
(En mijn libido is prima en heb relatief makkelijk mijn kinderen op de wereld gezet met kleine terugvallen erna, maar ik ken genoeg medeMSers waarbij dat heel anders is)
misshuo wijzigde dit bericht op 22-01-2019 22:11
26.84% gewijzigd
dinsdag 22 januari 2019 22:01
Komt ze met een minimuminkomen niet in aanmerking voor sociale huur+huurtoeslag, en wegens haar aandoening mss zelfs urgentie?
Los daarvan, heel fijn dat je eerst wel bent gebleven, maar dat kun je niet eeuwig blijven doen. Iedereen heeft recht op zijn toekomst en eigen geluk, bovendien was je ook niet bij haar gebleven als ze niet ziek was. Mensen die over je gaan praten, moeten dat maar doen want dat hou je toch niet tegen.
Sterkte met alles
Los daarvan, heel fijn dat je eerst wel bent gebleven, maar dat kun je niet eeuwig blijven doen. Iedereen heeft recht op zijn toekomst en eigen geluk, bovendien was je ook niet bij haar gebleven als ze niet ziek was. Mensen die over je gaan praten, moeten dat maar doen want dat hou je toch niet tegen.
Sterkte met alles
dinsdag 22 januari 2019 22:59
Dankjewel voor alle reacties.
Ze geeft zelf ook toe dat er qua intimiteit geen verandering is t.o.v. voor haar ziekte. Zij heeft alleen wel de hoop dat dit terug komt en die hoop is bij mij wel weg na al die jaren.
Voor de thuiszorg is ze nog wel te goed. Ze werkt nu halve dagen en daarna is ze helemaal op. Daarom doe ik het huishouden en in het weekend probeert ze wel mee te helpen.
Het grote probleem is de woning. Ze staat namelijk nergens ingeschreven en heeft een laag inkomen. Ik heb al eens zitten kijken voor woningen maar particulier huren is echt belachelijk duur. Misschien dat ze wel in aanmerking komt voor urgentie sociale huur daar heb ik me nog niet in verdiept.
Ook werk is een onzekere factor. Ze staat gedeeltelijk ziek en zit in een re-integratietraject. Stel dat ze niet meer in staat raakt om volledig te werken moet ze een uitkering vragen en daalt haar inkomen nog meer. Ze zal dan vast wel toeslagen krijgen maar het wordt wel allemaal financieel erg krap. Dat vind ik ook zo erg voor haar. Bij haar ouders wonen is misschien wel de beste optie maar dan moet ze ontslag nemen en heeft ze weer geen recht op een uitkering.
Het blijft lastig allemaal maar het lucht wel op nu ik het verhaal hier heb geplaatst en nuttige reacties krijg! Dankjewel daarvoor.
Ze geeft zelf ook toe dat er qua intimiteit geen verandering is t.o.v. voor haar ziekte. Zij heeft alleen wel de hoop dat dit terug komt en die hoop is bij mij wel weg na al die jaren.
Voor de thuiszorg is ze nog wel te goed. Ze werkt nu halve dagen en daarna is ze helemaal op. Daarom doe ik het huishouden en in het weekend probeert ze wel mee te helpen.
Het grote probleem is de woning. Ze staat namelijk nergens ingeschreven en heeft een laag inkomen. Ik heb al eens zitten kijken voor woningen maar particulier huren is echt belachelijk duur. Misschien dat ze wel in aanmerking komt voor urgentie sociale huur daar heb ik me nog niet in verdiept.
Ook werk is een onzekere factor. Ze staat gedeeltelijk ziek en zit in een re-integratietraject. Stel dat ze niet meer in staat raakt om volledig te werken moet ze een uitkering vragen en daalt haar inkomen nog meer. Ze zal dan vast wel toeslagen krijgen maar het wordt wel allemaal financieel erg krap. Dat vind ik ook zo erg voor haar. Bij haar ouders wonen is misschien wel de beste optie maar dan moet ze ontslag nemen en heeft ze weer geen recht op een uitkering.
Het blijft lastig allemaal maar het lucht wel op nu ik het verhaal hier heb geplaatst en nuttige reacties krijg! Dankjewel daarvoor.
woensdag 23 januari 2019 06:45
Dan zou ik toch een goed gesprek met haar gaab hebben waarin je aangeeft dat jij er niet meer in gelooft.
Je hoeft ook niet op stel en sprong uit elkaar te gaan, maar jullie kunnen dan wel vast dingen gaan regelen voor als jullie echt uit elkaar gaan (zoals die inschrijving, dat had natuurlijk vorig jaar al gemoeten, maar daar heb je nu niks aan).
Kan jij het huis wel alleen betalen of heb jij ook andere woonruimte nodig?
Je hoeft ook niet op stel en sprong uit elkaar te gaan, maar jullie kunnen dan wel vast dingen gaan regelen voor als jullie echt uit elkaar gaan (zoals die inschrijving, dat had natuurlijk vorig jaar al gemoeten, maar daar heb je nu niks aan).
Kan jij het huis wel alleen betalen of heb jij ook andere woonruimte nodig?
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 23 januari 2019 06:56
woensdag 23 januari 2019 11:21
Eens met de vorige reacties. Maar práát met haar, zo open mogelijk en zo gauw mogelijk. Misschien vinden jullie een oplossing die voor jullie beiden ideaal is. Zij zal er ook niet gelukkig mee zijn in een afhankelijkheidsrelatie te zitten! Je zou bijv. ook kunnen overwegen dat jij verhuist en/of haar financieel blijft steunen, ik weet niet of dat een optie is. Je hoeft niet in een relatie te blijven om er voor iemand te kunnen zijn!
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
