Relaties
alle pijlers
Het is uit want ik ben depressief
woensdag 23 januari 2019 14:17
Wat verdrietig dat het uit is. Ik kan me voorstellen dat het jou heel rauw op je dak valt. Eerlijk gezegd denk ik dat het heel vaak gebeurt dat als de een gaat studeren, op kamers wonen, nieuwe mensen ontmoet, veel uitgaat, et cetera en de ander nog op school zit en thuis woont, de relatie stukloopt. Jouw depressie zal hem net dat laatste duwtje hebben gegeven. Ik zou er daarom niet op hopen dat het nog goedkomt, hoe verdrietig dat ook is. Richt je op je herstel, op je eigen eindexamen en op jouw frisse start, straks als je je diploma hebt.
En ik zou geen contact meer opnemen als ik jou was. Hoe hij ook reageert, ik denk niet dat het je goed zal doen. Of je voelt je gekwetst omdat hij er niet meer zo mee bezig blijkt te zijn of gewoon helemaal niet reageert, of je krijgt valse hoop als hij lief reageert. Laat hem maar liever en richt je volledig op jezelf nu.
Veel sterkte.
En ik zou geen contact meer opnemen als ik jou was. Hoe hij ook reageert, ik denk niet dat het je goed zal doen. Of je voelt je gekwetst omdat hij er niet meer zo mee bezig blijkt te zijn of gewoon helemaal niet reageert, of je krijgt valse hoop als hij lief reageert. Laat hem maar liever en richt je volledig op jezelf nu.
Veel sterkte.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 23 januari 2019 14:20
Dat je verdrietig bent is normaal, laat dat er maar gewoon zijn. Maar accepteer wel dat het uit is, door te blijven hopen dat het goedkomt maak je het jezelf alleen maar moeilijk.
Goed dat je hulp hebt gezocht voor je somberheid, ik hoop dat je daar veel aan hebt. Als dat wat beter gaat is het einde van de relatie ook makkelijker te verwerken.
Goed dat je hulp hebt gezocht voor je somberheid, ik hoop dat je daar veel aan hebt. Als dat wat beter gaat is het einde van de relatie ook makkelijker te verwerken.
woensdag 23 januari 2019 14:48
Wat deed jij zelf aan je depressie? Heb je een psycholoog?
Eerlijk gezegd vind ik jullie ook te jong en te kort samen om onvoorwaardelijk steun te verwachten. Zeker als het er niet naar uitziet dat het binnenkort beter zal zijn.
Neemt niet weg dat het erg naar voor je is.
Je leunde te zwaar op hem. Harde les. Volgende keer beter met je partner blijven praten. Als de een ziek is, of depressief is, is dat ook zwaar voor de ander.
Wellicht als je er met hem over gepraat had, had hij je kunnen vertellen hoe hij je wel had kunnen steunen.
Het is namelijk wel echt heel naar als je vriendin meteen gaat huilen als je niet af wil spreken.
Eerlijk gezegd vind ik jullie ook te jong en te kort samen om onvoorwaardelijk steun te verwachten. Zeker als het er niet naar uitziet dat het binnenkort beter zal zijn.
Neemt niet weg dat het erg naar voor je is.
Je leunde te zwaar op hem. Harde les. Volgende keer beter met je partner blijven praten. Als de een ziek is, of depressief is, is dat ook zwaar voor de ander.
Wellicht als je er met hem over gepraat had, had hij je kunnen vertellen hoe hij je wel had kunnen steunen.
Het is namelijk wel echt heel naar als je vriendin meteen gaat huilen als je niet af wil spreken.
woensdag 23 januari 2019 14:50
Dropdrop schreef: ↑23-01-2019 14:48Wat deed jij zelf aan je depressie? Heb je een psycholoog?
Eerlijk gezegd vind ik jullie ook te jong en te kort samen om onvoorwaardelijk steun te verwachten. Zeker als het er niet naar uitziet dat het binnenkort beter zal zijn.
Neemt niet weg dat het erg naar voor je is.
Je leunde te zwaar op hem. Harde les. Volgende keer beter met je partner blijven praten. Als de een ziek is, of depressief is, is dat ook zwaar voor de ander.
Wellicht als je er met hem over gepraat had, had hij je kunnen vertellen hoe hij je wel had kunnen steunen.
Het is namelijk wel echt heel naar als je vriendin meteen gaat huilen als je niet af wil spreken.
Lezen.
woensdag 23 januari 2019 14:52
Wees niet te hard voor jezelf, dat het allemaal aan jou zou liggen. Ik denk dat het een combinatie van allerlei factoren is. Hij zit in een nieuwe omgeving, maakt nieuwe contacten, nieuwe dingen. En jij hoort bij het leventje dat hij al kent, dat is niet spannend meer. En de optelsom van dat alles is dat hij het anders wil. Rot voor jou. Maar richt je op je examen en wie weet wat jj allemaal gaat beleven en tegenkomen als je ergens anders gaat studeren. Misschien kom je hem weer tegen, merk je dat je uit elkaar bent gegroeid maar kun je nog wel samen terugkijken op de fijne tijd die jullie hadden voor dit begon. Misschien denk je: hoe ben ik ooit verliefd op hem kunnen worden. En alle mogelijkheden daar tussen in.
Voor nu uithuilen , misschien heb je wel wat goede vriendinnen waarbij dat kan, op naar het examen, en dan verder kijken
Voor nu uithuilen , misschien heb je wel wat goede vriendinnen waarbij dat kan, op naar het examen, en dan verder kijken
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 23 januari 2019 14:55
Toevallig had ik hem deze week best een aantal keren gezien en we hebben het elke keer super leuk gehad. Hij zat er vooral mee dat het elke keer weer even goed ging en dan weer slecht.
Hierboven een stukje uit jouw openingspost. Ik begrijp hem wel, want zoals ik het lees was het voor jou de laatste periode nooit goed genoeg. Kon hij even niet bellen of afspreken, dan was je verdrietig. Besef dat dit een enorme druk legt op die ander. Daarnaast zijn jullie nog jong en wat iemand anders ook al zei, te jong om nu al zo’n moeizame periode te hebben.
Goed dat je nu hulp hebt ingeschakeld en probeer daarmee eerst weer eens gelukkig met jezelf te worden.
Succes!
Hierboven een stukje uit jouw openingspost. Ik begrijp hem wel, want zoals ik het lees was het voor jou de laatste periode nooit goed genoeg. Kon hij even niet bellen of afspreken, dan was je verdrietig. Besef dat dit een enorme druk legt op die ander. Daarnaast zijn jullie nog jong en wat iemand anders ook al zei, te jong om nu al zo’n moeizame periode te hebben.
Goed dat je nu hulp hebt ingeschakeld en probeer daarmee eerst weer eens gelukkig met jezelf te worden.
Succes!
woensdag 23 januari 2019 14:59
Het is niet uit omdat je depressief bent, maar omdat je hem geen vrijheid gaf zijn eigen ding te doen. Ik denk dat hij er gek van werd dat je elke keer ging huilen als hij even geen tijd heeft.
Hij kan jouw depressie niet geheel wegnemen en het is inderdaad aan jou om dit zelf te doen.
Richt je op je examen en de mooie tijd die je daarna op de universiteit zal hebben. Waarschijnlijk helpt uit je huidige situatie/omgeving weggaan meer bij je depressie dan een vriend.
Hij kan jouw depressie niet geheel wegnemen en het is inderdaad aan jou om dit zelf te doen.
Richt je op je examen en de mooie tijd die je daarna op de universiteit zal hebben. Waarschijnlijk helpt uit je huidige situatie/omgeving weggaan meer bij je depressie dan een vriend.
woensdag 23 januari 2019 15:10
goed verwoord!Paarsebloem schreef: ↑23-01-2019 14:59Het is niet uit omdat je depressief bent, maar omdat je hem geen vrijheid gaf zijn eigen ding te doen. Ik denk dat hij er gek van werd dat je elke keer ging huilen als hij even geen tijd heeft.
Hij kan jouw depressie niet geheel wegnemen en het is inderdaad aan jou om dit zelf te doen.
Richt je op je examen en de mooie tijd die je daarna op de universiteit zal hebben. Waarschijnlijk helpt uit je huidige situatie/omgeving weggaan meer bij je depressie dan een vriend.
woensdag 23 januari 2019 15:12
Misschien moeten we hormonaal en aanhankelijk pubergedrag niet gelijk onder 'depressie' schuiven.
TO, je bent verbaasd dat hij het uitmaakte, omdat hij nooit had verteld dat hij er zo mee zat. Had je hem de ruimte daarvoor gegeven dan? Als je al gaat huilen en sikkeneuren als hij een keertje geen tijd kan vrijmaken voor je, wat denk je dat jouw reactie was geweest als hij had aangegeven dat het niet leuk is als je steeds somber of verdrietig bent? Iemand die de hele tijd verdrietig, sikkeneurig, somber en 'depressief' is, is écht geen leuke partner. Het is al waanzinnig moeilijk en zwaar als je al jaren samen bent, kinderen hebt en er een daadwerkelijke diagnose is. Zeg eens eerlijk: was er ergens ruimte voor hem of moest het allemaal om jou gaan?
TO, je bent verbaasd dat hij het uitmaakte, omdat hij nooit had verteld dat hij er zo mee zat. Had je hem de ruimte daarvoor gegeven dan? Als je al gaat huilen en sikkeneuren als hij een keertje geen tijd kan vrijmaken voor je, wat denk je dat jouw reactie was geweest als hij had aangegeven dat het niet leuk is als je steeds somber of verdrietig bent? Iemand die de hele tijd verdrietig, sikkeneurig, somber en 'depressief' is, is écht geen leuke partner. Het is al waanzinnig moeilijk en zwaar als je al jaren samen bent, kinderen hebt en er een daadwerkelijke diagnose is. Zeg eens eerlijk: was er ergens ruimte voor hem of moest het allemaal om jou gaan?
woensdag 23 januari 2019 15:14
Ik heb het er juist vaak met hem over gehad, heb hem ook proberen uit te leggen hoe hij er mee om zou kunnen gaan. Maar je hebt zeker gelijk dat het heel naar is, ik kon er helaas niks aan doen maar besef me op dit moment heel erg goed hoe “lastig” ik eigenlijk voor hem was.Dropdrop schreef: ↑23-01-2019 14:48Wat deed jij zelf aan je depressie? Heb je een psycholoog?
Eerlijk gezegd vind ik jullie ook te jong en te kort samen om onvoorwaardelijk steun te verwachten. Zeker als het er niet naar uitziet dat het binnenkort beter zal zijn.
Neemt niet weg dat het erg naar voor je is.
Je leunde te zwaar op hem. Harde les. Volgende keer beter met je partner blijven praten. Als de een ziek is, of depressief is, is dat ook zwaar voor de ander.
Wellicht als je er met hem over gepraat had, had hij je kunnen vertellen hoe hij je wel had kunnen steunen.
Het is namelijk wel echt heel naar als je vriendin meteen gaat huilen als je niet af wil spreken.
woensdag 23 januari 2019 15:15
woensdag 23 januari 2019 15:27
Het is een duscussieforum hoor, dus ja, dan kunnen er discussies ontstaan.
woensdag 23 januari 2019 18:39
Sterkte hoor! Veel mensen zijn op jonge leeftijd depressief, dus je bent er niet alleen in! Van zijn kant begrijp ik het ook wel. Meestal moet een relatie eerst groeien zodat je samen de bergen en dalen kunt delen die je tegenkomt. Als je al depri bent en dan dit er ook nog bij kun je je erg rot voelen. Probeer weer met een psychiater te praten. Dan kun je alles van je af praten. En probeer weer te genieten van die dingen die je nog leuk vind. Al haal je er (nu nog) geen plezier uit. Het zal je heel langzaam vooruit helpen. Veel buiten zijn en goed slapen helpt ook. Zoek geen contact met hem. Als hij je dan weer afwijst blijf je in het cirkeltje. Het beste is om hem cold turkey niet meer te zien. Verbreek alle contact. Bedenk dat je hier doorheen moet en dat het verdriet over een tijdje weg zal zijn.
