Relaties
alle pijlers
Verschillen in relatie
zondag 10 februari 2019 23:41
Lieve viva'ers,
Graag deel ik mijn verhaal met jullie. Gewoon om even te spuien en een aantal objectieve meningen te horen.
Ik heb een vriend en we zijn gelukkig, maar.. we verschillen. Ik heb namelijk gekozen voor een 'probleemgeval' en verschillen op een aantal gebieden erg.
Mijn vriend heeft een problematische jeugd gehad, mede daardoor zijn school nooit afgemaakt (alleen een VMBO diploma) en heeft werkervaring in een gebied waar slechts flexuren zijn en/of zeer slecht betaald wordt. Ik heb een fijne jeugd gehad, opgevoed met bepaalde normen en waarden, sinds kort een WO opleiding afgerond en een goede baan.
We zijn een jaar bij elkaar en ik heb met mijn roze bril op een keuze gemaakt waar ik spijt van heb. We hebben samen een huurcontract (vrije sector) afgesloten met een minimumduur van 1 jaar. Het is pittige huur (1000,- p.m.) wat samen goed te betalen is, maar alleen natuurlijk een stuk minder. Ik zou het alleen nét aan redden, maar dan is het sparen vrijwel niet mogelijk. Ik wil na deze huurduur namelijk graag een woning kopen (en dat is ook de enige optie; sociale huur kom ik niet voor in aanmerking en kopen zonder een spaarpotje kosten koper ook niet..)
Achteraf had ik het beter niet kunnen doen en nog even thuis kunnen blijven wonen. Dat weet ik nu, maar ik kan nu niet meer terug. Momenteel huren we bijna twee maanden en het moment is aangebroken dat het slecht gaat met het bedrijf waar mijn vriend werkt. Het is een ongelofelijk onprofessionele eenmanszaak en de boel staat op barsten. Aangezien mijn vriend geen diploma's heeft en eigenlijk altijd via via aan zijn banen is gekomen vrees ik behoorlijk. Ik vrees ook dat dit mijn toekomst zal zijn als ik met hem door zal gaan; altijd van baan naar baan, angst voor zijn baan, nooit kunnen doorgroeien etc. Hij vindt het zelf ook verschrikkelijk, maar heeft dit in het verleden ook al zoveel meegemaakt, nooit kunnen sparen en is inmiddels bijna dertig. Ik erger mij er dan aan dat hij nooit zelf ambitieus genoeg is geweest om meer opties te onderzoeken,
Ik heb hem inmiddels meegesleept naar open dagen van deeltijdscholen, het langlerenkrediet voor hem uitgestippeld, geholpen met motivatiebrief, vacatures voor hem opgezocht, banen voor hem opgezocht waarbij het mogelijk is om te leren en te werken tegelijk (politie bijvoorbeeld) maar hij is uiteindelijk degene die dit zal moeten oppakken en doorzetten. Hij is niet pro-actief genoeg en als hij dit wel had geweest dan had hij niet inmiddels dertig geweest zonder een toekomstplan, dat weet ik ook, alleen besef ik mij dat te laat.
Ik ben waar mogelijk welwillend om hem te helpen met wat dan ook, maar ik kan niet alles voor hem oppakken en inmiddels slurpt deze relatie al mijn energie op. Ik ben voornamelijk bezig met hem te redden en zijn toekomst te redden.
Na een open dag is hij bijvoorbeeld zeer enthousiast over een opleiding, maar steekt vervolgens geen energie meer in het daadwerkelijk oppakken. Ik zelf ben zo enthousiast dat ik het informatieboekje bij wijze van spreken al van binnen naar buiten heb gekeerd en allerlei instanties heb gebeld voor uitsluitsel.
Ik ben dol op deze man en geloof echt dat hij meer in zijn mars heeft dan nu en dat hij wel degelijk wil, maar ik ben bang dat mijn toekomst hier uiteindelijk onder gaat leiden.. en zit nu met dat huurhuis in mijn maag..
Wat zouden jullie doen in deze situatie?
Graag deel ik mijn verhaal met jullie. Gewoon om even te spuien en een aantal objectieve meningen te horen.
Ik heb een vriend en we zijn gelukkig, maar.. we verschillen. Ik heb namelijk gekozen voor een 'probleemgeval' en verschillen op een aantal gebieden erg.
Mijn vriend heeft een problematische jeugd gehad, mede daardoor zijn school nooit afgemaakt (alleen een VMBO diploma) en heeft werkervaring in een gebied waar slechts flexuren zijn en/of zeer slecht betaald wordt. Ik heb een fijne jeugd gehad, opgevoed met bepaalde normen en waarden, sinds kort een WO opleiding afgerond en een goede baan.
We zijn een jaar bij elkaar en ik heb met mijn roze bril op een keuze gemaakt waar ik spijt van heb. We hebben samen een huurcontract (vrije sector) afgesloten met een minimumduur van 1 jaar. Het is pittige huur (1000,- p.m.) wat samen goed te betalen is, maar alleen natuurlijk een stuk minder. Ik zou het alleen nét aan redden, maar dan is het sparen vrijwel niet mogelijk. Ik wil na deze huurduur namelijk graag een woning kopen (en dat is ook de enige optie; sociale huur kom ik niet voor in aanmerking en kopen zonder een spaarpotje kosten koper ook niet..)
Achteraf had ik het beter niet kunnen doen en nog even thuis kunnen blijven wonen. Dat weet ik nu, maar ik kan nu niet meer terug. Momenteel huren we bijna twee maanden en het moment is aangebroken dat het slecht gaat met het bedrijf waar mijn vriend werkt. Het is een ongelofelijk onprofessionele eenmanszaak en de boel staat op barsten. Aangezien mijn vriend geen diploma's heeft en eigenlijk altijd via via aan zijn banen is gekomen vrees ik behoorlijk. Ik vrees ook dat dit mijn toekomst zal zijn als ik met hem door zal gaan; altijd van baan naar baan, angst voor zijn baan, nooit kunnen doorgroeien etc. Hij vindt het zelf ook verschrikkelijk, maar heeft dit in het verleden ook al zoveel meegemaakt, nooit kunnen sparen en is inmiddels bijna dertig. Ik erger mij er dan aan dat hij nooit zelf ambitieus genoeg is geweest om meer opties te onderzoeken,
Ik heb hem inmiddels meegesleept naar open dagen van deeltijdscholen, het langlerenkrediet voor hem uitgestippeld, geholpen met motivatiebrief, vacatures voor hem opgezocht, banen voor hem opgezocht waarbij het mogelijk is om te leren en te werken tegelijk (politie bijvoorbeeld) maar hij is uiteindelijk degene die dit zal moeten oppakken en doorzetten. Hij is niet pro-actief genoeg en als hij dit wel had geweest dan had hij niet inmiddels dertig geweest zonder een toekomstplan, dat weet ik ook, alleen besef ik mij dat te laat.
Ik ben waar mogelijk welwillend om hem te helpen met wat dan ook, maar ik kan niet alles voor hem oppakken en inmiddels slurpt deze relatie al mijn energie op. Ik ben voornamelijk bezig met hem te redden en zijn toekomst te redden.
Na een open dag is hij bijvoorbeeld zeer enthousiast over een opleiding, maar steekt vervolgens geen energie meer in het daadwerkelijk oppakken. Ik zelf ben zo enthousiast dat ik het informatieboekje bij wijze van spreken al van binnen naar buiten heb gekeerd en allerlei instanties heb gebeld voor uitsluitsel.
Ik ben dol op deze man en geloof echt dat hij meer in zijn mars heeft dan nu en dat hij wel degelijk wil, maar ik ben bang dat mijn toekomst hier uiteindelijk onder gaat leiden.. en zit nu met dat huurhuis in mijn maag..
Wat zouden jullie doen in deze situatie?
maandag 11 februari 2019 04:21
Was je vriend voorheen gelukkig met zijn leven en werk?
Als jij een man zoekt met ambitie heb je aan hem gewoon de verkeerde. Het is jammer dat je hem probeert te veranderen in iets dat hij niet is.
Je zegt dat hij vroeger via via altijd wel weer een baan heeft gekregen. Waarom zou dat nu ineens niet meer lukken?
Ik snap dat het voor jou een lastige situatie is. Maar als je echt gek oo je vriend bent is hij goed zoals hij is. Het is geen project dat je kan bemoederen.
Dat lijdt zelden tot nooit tot een bevredigende uitkomst.
Als je niet met deze onzekerheid kan leven kan je beter de relatie verbreken. Het jaarcontract uitzitten (is een relatiebreuk geen ontbindende voorwaarde?) en nadien weer terug bij je ouders gaan wonen en sparen.
Als jij een man zoekt met ambitie heb je aan hem gewoon de verkeerde. Het is jammer dat je hem probeert te veranderen in iets dat hij niet is.
Je zegt dat hij vroeger via via altijd wel weer een baan heeft gekregen. Waarom zou dat nu ineens niet meer lukken?
Ik snap dat het voor jou een lastige situatie is. Maar als je echt gek oo je vriend bent is hij goed zoals hij is. Het is geen project dat je kan bemoederen.
Dat lijdt zelden tot nooit tot een bevredigende uitkomst.
Als je niet met deze onzekerheid kan leven kan je beter de relatie verbreken. Het jaarcontract uitzitten (is een relatiebreuk geen ontbindende voorwaarde?) en nadien weer terug bij je ouders gaan wonen en sparen.
maandag 11 februari 2019 05:17
Duidelijk veel te snel gaan samenwonen.
Zeker voor de huur die je maandelijks mag ophoesten.
Ofwel leer je met man, zijn karakter en zijn onzekere jobs leven.
Ofwel matchen jullie niet.
Hem willen veranderen heeft geen enkele zin.
Hij is wie hij is.
Je kan hem wel onder giga druk zetten en misschien volgt ie dan een opleiding of iets dergelijks ...
Maar wat als ie niet slaagt of het niet volhoudt? Of met dat diploma geen werk vindt?
Of jouw bemoeienis gewoon zat raakt? Of gewoon in een burn out belandt door de druk?
Hij is namelijk een mens van vlees en bloed, niet één of ander sociaal projectje.
Eens je beslist hebt ... wees dan zo snel mogelijk eerlijk naar hem als je niet verder wil.
Dan maar 9 of 10 maanden een veel te duur contract uitzweten.
Leer je hopelijk ook van.
(2 à 3 maanden geleden liep alles nog "perfect" en had ie nochtans ook tijdelijke jobs.
Volgende keer dus eerst maar es wat langer samen voor je elke maand samen een verbintenis van 1000+ euro aangaat.)
Zeker voor de huur die je maandelijks mag ophoesten.
Ofwel leer je met man, zijn karakter en zijn onzekere jobs leven.
Ofwel matchen jullie niet.
Hem willen veranderen heeft geen enkele zin.
Hij is wie hij is.
Je kan hem wel onder giga druk zetten en misschien volgt ie dan een opleiding of iets dergelijks ...
Maar wat als ie niet slaagt of het niet volhoudt? Of met dat diploma geen werk vindt?
Of jouw bemoeienis gewoon zat raakt? Of gewoon in een burn out belandt door de druk?
Hij is namelijk een mens van vlees en bloed, niet één of ander sociaal projectje.
Eens je beslist hebt ... wees dan zo snel mogelijk eerlijk naar hem als je niet verder wil.
Dan maar 9 of 10 maanden een veel te duur contract uitzweten.
Leer je hopelijk ook van.
(2 à 3 maanden geleden liep alles nog "perfect" en had ie nochtans ook tijdelijke jobs.
Volgende keer dus eerst maar es wat langer samen voor je elke maand samen een verbintenis van 1000+ euro aangaat.)
maandag 11 februari 2019 06:19
Is hij net onder de vleugels van zijn moeder uit, probeert zijn vriendin hem weer verder op te voeden. Ik zou er ook passief van worden, zijn vriendin regelt het toch wel.
@TO: Als hij het zelf echt zo vreselijk vindt gaat hij vanzelf wel op een andere manier aan de slag, maar je moet het hem wel zelf laten doen. Gebeurt er niks en gaat hij weer naar een flexbaan, tja, dat is dan maar zo.
Ik vind het wel heel opvallend dat je in de alinea over de huur al begint over dat je het zelf ook wel kan betalen. Eigenlijk sta je al met 1 been buiten je relatie. Daarnaast vindt ik je ook niet heel liefdevol over hem praten, ik gun hem een leukere vriendin.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
maandag 11 februari 2019 06:34
Ik zou ook absoluut dichtklappen en niks meer doen als iemand zo bezig zou zijn met opleidingen voor mij. Je geeft hem niet eens de kans dingen zelf op te zoeken en uit te zoeken op zijn eigen tempo.
Je vergelijkt hem met jezelf. Hij is niet eens goed zoals hij is voor jou. Je laat hem niet in zijn waarde. Dit is geen gelijkwaardige relatie. Doe jezelf en je vriend een lol en verbreek de relatie.
Je bent zo vindingrijk en proactief dat je vast wel een oplossing vindt om meer geld te kunnen genereren waardoor je wel kan sparen en over een jaar een huis kan kopen.
Je vergelijkt hem met jezelf. Hij is niet eens goed zoals hij is voor jou. Je laat hem niet in zijn waarde. Dit is geen gelijkwaardige relatie. Doe jezelf en je vriend een lol en verbreek de relatie.
Je bent zo vindingrijk en proactief dat je vast wel een oplossing vindt om meer geld te kunnen genereren waardoor je wel kan sparen en over een jaar een huis kan kopen.
maandag 11 februari 2019 07:11
maandag 11 februari 2019 07:20
Eerlijk gezegd vind ik helemaal niet dat TO haar zaakjes goed op orde heeft.
Een huur van €1000 wat je krap aan red vind ik niet je zaakjes goed regelen.
Samen met een man zijn die je eigenlijk ziet als een project in plaats van een volwaardige partner vind ik ook niet echt je zaakjes op orde hebben
TO je verwijt je vriend van alles
Maar hij is wie hij is. En hij is nu niet anders dan een jaar geleden zoals ik het lees.
Waarom is hij nu ineens niet goed genoeg meer en wil Jij hen ineens veranderen in iemand die hij niet is, en waarschijnlijk in iemand die hij helemaal niet wil zijn?
De verandering zit dus in jou!
Niet fair om daar je vriend mee om zijn oren te slaan
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 11 februari 2019 07:20
Waarom beginnen zo'n topics altijd met 'we zijn gelukkig'? Dat ben je niet, anders volgde er niet zo'n klaagzang.
En ik vind het merkwaardig dat je zegt 'we'. Misschien/waarschijnlijk is hij dat helemaal niet met de druk die je hem oplegt.
En sorry hoor maar... niet slim om een huurcontract van 1000eur per maand aan te gaan.
Dit is hoe je vriend is, take it or leave it.
En ik vind het merkwaardig dat je zegt 'we'. Misschien/waarschijnlijk is hij dat helemaal niet met de druk die je hem oplegt.
En sorry hoor maar... niet slim om een huurcontract van 1000eur per maand aan te gaan.
Dit is hoe je vriend is, take it or leave it.
maandag 11 februari 2019 07:58
Ik snap best dat jij met jouw karakter je ergert en dat de situatie je frustreert.
Tegelijkertijd help je hem niet, maar maak je hem totaal passief. Hij " verlamt" bij jouw voortvarendheid en je gesleep naar allerlei opleidingen.
Het feit dat hij geen verdere acties onderneemt wil, denk ik, zeggen dat hij zelf te weinig tijd krijgt om te overdenken wat hij wil.
Ik zou aan mijn vriend voorstellen een andere baan te zoeken ( bv. als loodsmedewerker in de logistiek) zodat er geen spanningen zijn of de huur betaald kan worden en hij vervolgens de tijd heeft om te kijken of en wat hij wil gaan studeren.
Ik begreep van een trajectcoach op mijn werk dat er in de logistiek momenteel genoeg werk te vinden is.
Tegelijkertijd help je hem niet, maar maak je hem totaal passief. Hij " verlamt" bij jouw voortvarendheid en je gesleep naar allerlei opleidingen.
Het feit dat hij geen verdere acties onderneemt wil, denk ik, zeggen dat hij zelf te weinig tijd krijgt om te overdenken wat hij wil.
Ik zou aan mijn vriend voorstellen een andere baan te zoeken ( bv. als loodsmedewerker in de logistiek) zodat er geen spanningen zijn of de huur betaald kan worden en hij vervolgens de tijd heeft om te kijken of en wat hij wil gaan studeren.
Ik begreep van een trajectcoach op mijn werk dat er in de logistiek momenteel genoeg werk te vinden is.
maandag 11 februari 2019 08:15
GEEN PANIEK.
Stap 1, Hou op hem te 'helpen', wees gewoon zijn vriendin.
Het komende jaar wordt kut, maar de oplossing is simpel. Je koopt voorlopig gewoon geen huis en spaart even niet verder.
Stap 2, Richt je op je eigen carrière. Als jij meer kan gaan verdienen kun je weer gan sparen, veel logischer.
Laat hem huismannen desnoods. Hij krijgt misschien wel weer een baan, maar laat hem in ieder geval een fijn en stabiel thuis hebben!!
Stap 3, geniet van je relatie.
Stap 1, Hou op hem te 'helpen', wees gewoon zijn vriendin.
Het komende jaar wordt kut, maar de oplossing is simpel. Je koopt voorlopig gewoon geen huis en spaart even niet verder.
Stap 2, Richt je op je eigen carrière. Als jij meer kan gaan verdienen kun je weer gan sparen, veel logischer.
Laat hem huismannen desnoods. Hij krijgt misschien wel weer een baan, maar laat hem in ieder geval een fijn en stabiel thuis hebben!!
Stap 3, geniet van je relatie.
maandag 11 februari 2019 08:41
Je bent helemaal niet dol op deze man en jullie relatie gaat helemaal niet goed.
Zoals jij over je vriend praat en op hem neerkijkt is afschuwelijk. Dat geeft aan hoe weinig respect je hebt voor deze man. Als hij zou lezen wat je hier over hem schrijft, dan zou hij je vandaag nog de deur uitzetten.
Vreselijk dat gedrag wat jij vertoont. Jij wilt dus alles aan je vriend veranderen. En wat nou als hij gewoon goed is zoals hij is en jijzelf degene bent die niet deugt?
En hoe goed is jouw baan als je niet eens die huur in je eentje kunt betalen? Zo lekker heb je het dan niet voor elkaar hoor.
Ik zou mij eerst maar eens afvragen of je wel moet doorgaan met deze relatie. Ik hoop voor hem op een leukere vriendin.
Zoals jij over je vriend praat en op hem neerkijkt is afschuwelijk. Dat geeft aan hoe weinig respect je hebt voor deze man. Als hij zou lezen wat je hier over hem schrijft, dan zou hij je vandaag nog de deur uitzetten.
Vreselijk dat gedrag wat jij vertoont. Jij wilt dus alles aan je vriend veranderen. En wat nou als hij gewoon goed is zoals hij is en jijzelf degene bent die niet deugt?
En hoe goed is jouw baan als je niet eens die huur in je eentje kunt betalen? Zo lekker heb je het dan niet voor elkaar hoor.
Ik zou mij eerst maar eens afvragen of je wel moet doorgaan met deze relatie. Ik hoop voor hem op een leukere vriendin.
maandag 11 februari 2019 08:42
Je kunt als volwassen vrouw, met een volwaardig inkomen, toch niet eenzijdig besluiten dat je voor financieel gewin weer bij je ouders intrekt?
Ik steun mijn kinderen aan alle kanten, maar aan terug thuis komen wonen zijn flink wat voorwaarden verbonden. Mijn kinderen wonen nog thuis maar door wat ik in vrij naaste omgeving zie, hebben man en ik die voorwaarden voor onszelf al helemaal helder.
