Wie kan ik nog vertrouwen na wat ik heb meegemaaktl?

11-02-2019 12:37 105 berichten
Alle reacties Link kopieren
.
anoniem_382656 wijzigde dit bericht op 12-02-2019 09:44
99.97% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
SadButTrue999 schreef:
12-02-2019 00:48
Even een vraag Olijfje: waarom pas je dat niet toe op een evt. schoondochter?
En op je broer toen hij ging trouwen? Die beschouwde je toch echt als verloren eigendom.

Waarom nu deze reactie, kan je dat uitleggen?
Ik was toen nog niet zover, heb alles met de tijd moeten leren.
Bij een zoon is het iets anders omdat je zeg maar 20 jaar met hem alles hebt gedeeld en dan valt die opeens weg. En dan niet gewoon weg maar hij krijgt een andere vrouw in zijn leven. Lijk me echt moeilijk maar alles went.
Alle reacties Link kopieren
Trien30 schreef:
11-02-2019 23:36
Hoezo is dat fout? Ik denk dat het in onze maatschappij heel goed is dat je altijd op eigen benen kan staan. We leven immers in een wegwerpmaatschappij. En ik krijg de indruk dat een hele grote groep mensen relaties ook als gemakkelijk in te ruilen goed beschouwd.

Ja je hebt het risico om snoeihard genaaid te worden of enorm gekwetst. Maar als je altijd een muur opgetrokken hebt zal je nooit onvoorwaardelijk en diep van iemand kunnen houden. En dat is toch wel een van de mooiste dingen die je in het leven kan ervaren. Onvoorwaardelijke en wederzijdse liefde.

Net als de TO heb ik aardig wat rottige relaties gehad. En elke keer zat ik weer in de positie dat ik dacht, huh hoe komt ik hier?
Het enige wat je dan kan doen is heel goed bij jezelf te raden gaan hoe dit kan. Het heeft me wat jaren daten gekost maar ik heb nu echt een geweldig leuke lieve en respectvolle man gevonden die ik ‘gekgenoeg’ compleet vertrouw.

Dus ja je kan weer mensen vertrouwen maar dat kost tijd. Eerst moet je weer compleet met jezelf in het reine zijn. Gelukkig met jezelf zodat je geen partner ‘nodig’ hebt om je eigenwaarde op te krikken. Alleen dan kan je rustig daten en selecteren op wat voor jou belangrijke eigenschappen zijn in een mens.
Bedankt voor je reactie. Ik ben het voor een groot deel met je eens vooral de laatse alinea. Bij mij is het meer dat ik heel gevoelig ben en mezelf automatisch afsluit als ik iets negatiefs hoor van een ander persoon. Heb jij advies?
Alle reacties Link kopieren
--Olijfje-- schreef:
12-02-2019 02:53
Bedankt voor je reactie. Ik ben het voor een groot deel met je eens vooral de laatse alinea. Bij mij is het meer dat ik heel gevoelig ben en mezelf automatisch afsluit als ik iets negatiefs hoor van een ander persoon. Heb jij advies?
Ik kan je wel vertellen wat ik heb gedaan maar stuur me dan even een pb ;)
Alle reacties Link kopieren
mariekkk schreef:
11-02-2019 13:26
Het lijkt wel alsof zij je gewoon heeft gebruikt als zaaddonor. Heel bizar dit. Hoe kan je gevoel nou zomaar ineens weg zijn? Dat maakt je mij niet wijs. Ze klinkt als ene geslepen tante.
Precies dit!

Een goede vriend van mij heeft ook 2 jaar geleden een relatie gekregen met een vrouw die 10 jaar ouder is en een sterke kinderwens had (hij 35 jaar en zij 45 jaar), ze raakte binnen 1 jaar zwanger en toen was ineens niks meer goed en werd het contact minder. Een relatie hebben ze niet meer, de kleine is nu 4 maanden oud en zij bepaalt alles, hij ziet de kleine vrij weinig en heeft daar erg veel moeite mee.
Men lijd het meest om het lijden dat men vreest.
Alle reacties Link kopieren
Wat een heftig verhaal..
Zie je achteraf signalen die je in de relatie over het hoofd zag of genegeerd hebt misschien en waarvan je nu denkt hm, ze had alleen zin in seks rond de eisprong, ze was extra lief als ik mee moest naar het ziekenhuis, ze bleef toch altijd een beetje afstand houden?

Of zelfs nu nog was er niks wat er op wees dat ze niet oprecht was?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven