Ik overweeg een scheiding

11-02-2019 16:11 115 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hey allemaal,

ik ben sinds mijn 16de met dezelfde man samen. Inmiddels al 10 jaar waarvan 5 getrouwd. Ik heb er nooit moeite mee gehad dat ik ''maar'' 1 echte relatie heb gehad. Ik was hier altijd trots op en vond mezelf bij een van de gelukkigen horen - geen date rampen, geen drama met foute mannen.

Mijn man is uiteraard niet perfect, maar hij zou wel altijd voor de volle 200% voor ons gaan. Een toekomst zonder mij is gewoon geen optie voor hem.
De afgelopen 3 jaar ben ik mijn hele leven wat meer gaan evalueren (werk, familie, vrienden, uiteindelijk ook mijn relatie). Ik vraag me steeds meer af of dit ''het is''. Ons huwelijk bedoel ik dan.

Er zijn veel verschillen tussen ons. We delen weinig tot geen interesses met elkaar en we zijn gewoon totaal andere mensen. Dit heeft altijd gewerkt op zich, maar ik denk dat we stiekem ook veel door de vingers hebben gezien.

Om een voorbeeld te geven; hij heeft totaal geen behoefte aan affectie, is absoluut geen knuffelaar. Ik aan de andere kant, heb dit héél erg nodig. Het ergste vind ik als ik hem gewoon letterlijk vraag om me vast te pakken, hij dit gewoon niet doet. Dit is best pijnlijk voor mij. Seks staat ook al lang op een extreem laag pitje, wat ook mij erg onzeker maakt.

Verder ben ik een avontuurlijk persoon die constant op zoek is naar spanning en dit ook simpelweg nodig heeft. Hij is een serieus iemand met een structureel leven. Hij heeft laatst zelfs letterlijk toegegeven dat seks niet in zijn schema zit en het daarom niet gebeurd... Ik als avontuurlijk persoon denk dan ''hoezo moet je dat in godsnaam kunnen inplannen, je wilt me of je wilt me niet... '' Niet dat ik iets mis vind met geplande seks, ik hoor dat veel koppels dat doen, zeker als er kinderen zijn (hebben wij niet trouwens). Maar waarom word het dan niet gepland? Plan het dan als je dat nodig hebt, denk ik dan. Maar dit gebeurd niet, dus het is niet belangrijk voor hem, ondanks eindeloze gesprekken hierover.

Er zijn voor de rest ook kleine dingetjes waaraan ik me regelmatig gestoord heb. Zijn chagrijnigheid op sommige momenten bijvoorbeeld. Nu hebben veel mannen daar wel een handje van weg en ik kan het wel met een korrel zout nemen meestal, maar mijn onbegrip ervoor blijft stiekem toch bestaan. Vooral omdat ik zelf een behoorlijk 'chill'' persoon ben. Ik ben helemaal niet zo moeilijk... En dan vraag ik me af waar ik zulke reacties aan verdient heb.

Ik ben ook veel bezig met mijn hobbies, waaraan ik veel plezier beleef. Dit heeft hij ook altijd gedaan maar daar is hij wegens te veel te doen mee gestopt. Omdat hij zijn eigen ding had, ben ik ook mijn eigen ding gaan creeëren, waar ik nu dus heel veel plezier aan heb. Ook dit kan hij niet goed begrijpen. Hij reageert steeds teleurgesteld en chagrijnig als ik ''weer'' weg ben. Dit terwiijl het het merendeel van ons leven andersom was.... Wederom onbegrip naar mij toe.

Ik overweeg door dit alles bij elkaar serieus een scheiding. Het lijkt zo een verademing om mijn eigen plek te hebben, niet met iemand rekening te hoeven houden, geen schuldgevoelens te ervaren als ik weer eens lang met mijn eigen projectjes bezig ben etc...

Ik zoek eigenlijk vrouwen met een soortgelijke situatie. Dus, een langdurige relatie met een man die op zich gewoon een goede persoon is, waarmee je relatie niet verschrikkelijk is, maar je toch het idee hebt dat je meer verdient... ?

PS hij weet dit alles gewoon, ik spreek er heel vaak over. Hij begrijpt niet waarom ik ons zou willen opgeven. Uit elkaar gaan zou zeker niet van een leien dakje lopen, maar misschien is het toch beter voor mij... Geen idee.
Het duurt nog lang voordat ik dit definitief kan besluiten in ieder geval...
Op dit moment ben ik al weken diep ongelukkig. Heb geen idee wat ik moet doen.

Bedankt alvast :)
Alle reacties Link kopieren
Lieve TO,

Hier een ervaringsdeskundige. Ik ben 1,5 jaar geleden gescheiden van m’n ‘jeugdliefde’. Ik ben van m’n 19e tot 27e met hem samen geweest. Ook bij ons was de koek op. In die leeftijd verander je zo veel, we waren helemaal uit elkaar gegroeid.

Het is nu 1,5 jaar later en ik ben veel gelukkiger. Ja, het is een geregel en gedoe, maar het is het allemaal waard. Als ik het zo lees, dan zou ik gaan. Je bent nog zo jong, te jong om vast te zitten in zo’n relatie.

Heel veel succes met je keuze.
Sharing schreef:
11-02-2019 17:48
De "West side story" met hun puberliefde komt in mij op, dat speelt in 1957. Oké, het einde is dramatisch. Maar To je trouwt op je 21ste, anno 2014, met je eerste vriendje. Dat mag, net zo goed als dat je na jaren inziet dat het een vergissing was. Dat je heel veel gemist hebt aan ervaringen, alleen op een kamer, op stap met vriendinnen, studie, blauwtje lopen, jezelf zien te redden enz.
Kom je uit een klein dorp of een heel traditionele familie? Dat je er trots op bent dat je aan hem bent blijven hangen ipv. de wijde wereld in te gaan. Wees je man ontiegelijk dankbaar voor alles wat hij je gegeven heeft, mooie jaren, geborgenheid en nu mag jij je eigen weg gaan. Pijnlijk maar eerlijk.
Dit hoeft natuurlijk allemaal niet aan de hand te zijn. Je kunt ook een studie doen, op kamers gaan en uit met je vriendinnen, terwijl je verkering hebt. Of op reis/ vakantie. Kan allemaal.

Dat je een relatie hebt betekent niet dat je vast ligt aan een ketting ;)
Alle reacties Link kopieren
moonbeam_ schreef:
11-02-2019 16:25
Zo denk ik er zelf ook over. Beter nu dan later. Maar het is ons schijnbaar aardig gelukt om het heel wat jaren leuk te hebben. En een scheiding is niet zonder gevolgen en pijn.
Wat als ik de verkeerde beslissing maak?
Vandaar dat ik zocht naar ervaringsdeskundigen..
Joh, jullie hebben geen kinderen. Je kunt gewoon scheiden en je eigen weg gaan.

Hecht niet zoveel waarde aan dat woord scheiden. Jullie gaan gewoon uit elkaar. Een beetje papierwerk en de wereld ligt voor je open.

Maar ja, het is vooral dat laatste waar je bang voor bent
Een inschattingsfout kan heel snel fataal zijn bij wat wij doen
Z0MER schreef:
11-02-2019 19:17
Dit hoeft natuurlijk allemaal niet aan de hand te zijn. Je kunt ook een studie doen, op kamers gaan en uit met je vriendinnen, terwijl je verkering hebt. Of op reis/ vakantie. Kan allemaal.

Dat je een relatie hebt betekent niet dat je vast ligt aan een ketting ;)
Maar als je trouwt op je 21ste gok ik dat er weinig studeren (unief, hogeschool), op kamers gaan en uitgaan aan te pas is gekomen.


De gemiddelde VWO'er is 18 à 19 als ie zijn diploma heeft en begint dan voor minstens 4 jaar aan d'unief.
De gemiddelde HBO'er is meestal ook minstens bezig tot zijn 21 à 22.

Dat heeft opstartster dus waarschijnlijk al niet gedaan.
Tenzij ze getrouwd is de dag nadat ze haar diploma vast had.
Alle reacties Link kopieren
Stiekem misschien een beetje verliefd op iemand anders?
c_est_moi wijzigde dit bericht op 11-02-2019 21:07
36.05% gewijzigd
summer is a state of mind
Vanzai schreef:
11-02-2019 19:19
Joh, jullie hebben geen kinderen. Je kunt gewoon scheiden en je eigen weg gaan.

Hecht niet zoveel waarde aan dat woord scheiden. Jullie gaan gewoon uit elkaar. Een beetje papierwerk en de wereld ligt voor je open.

Maar ja, het is vooral dat laatste waar je bang voor bent
Jij bent nooit gescheiden denk ik ??
Dat doet wel degelijk pijn en heeft ook zonder kinderen veel tijd nodig om te helen.
Maar ; je komt er beter uit dan de situatie waar je nu in zit .
Stel je maar eens voor, wil je nog 60 jaar op deze manier verder ?
Dan weet je zelf de oplossing al.
Alle reacties Link kopieren
Gekopbloemen schreef:
11-02-2019 19:34
Jij bent nooit gescheiden denk ik ??
Jij ben nooit gescheiden met kinderen denk ik??

Scheiden is gewoon de ingewikkelde versie van uit elkaar gaan wanneer je geen kinderen hebt.

TO wil (wellicht) uit elkaar. Dat ze getrouwd zijn is een detail.
Een inschattingsfout kan heel snel fataal zijn bij wat wij doen
Alle reacties Link kopieren
moonbeam_ schreef:
11-02-2019 16:26
Omdat er toch een fair amount geschiedenis aan ons hangt wat ik niet zomaar kapot wil maken
10 jaar geschiedenis (die niet 'kapot' gaat) versus 55 jaar toekomst.
Ik wist het wel!
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
Belg007 schreef:
11-02-2019 19:26
Maar als je trouwt op je 21ste gok ik dat er weinig studeren (unief, hogeschool), op kamers gaan en uitgaan aan te pas is gekomen.


De gemiddelde VWO'er is 18 à 19 als ie zijn diploma heeft en begint dan voor minstens 4 jaar aan d'unief.
De gemiddelde HBO'er is meestal ook minstens bezig tot zijn 21 à 22.

Dat heeft opstartster dus waarschijnlijk al niet gedaan.
Tenzij ze getrouwd is de dag nadat ze haar diploma vast had.
Je kan toch ook trouwen, terwijl je ondertussen aan het studeren bent?
Alle reacties Link kopieren
Dus je vertelt dat je ongelukkig bent en toch begrijpt hij niet dat misschien bij hem weg wilt?
Daarnaast geef je aan wat je (ondermeer) nodig hebt om je fijner te voelen en daar doet hij helemaal niets mee. Ik zou hem dit eens voorleggen. Als hij echt van je houdt en bij elkaar wil blijven, hoe kan hij dit dan met elkaar rijmen?

Dan je huwelijk. Een huwelijk en een relatie gaan niet vanzelf. Als je een plant geen water geeft dan gaat hij dood. Laat je dat gebeuren of kies je voor een nieuw start en kans op een relatie waarin je wel op kunt bloeien?

Als je man niet aan jullie relatie wil werken dan zie ik geen toekomst voor jullie. Sommige mensen zijn ook niet in staat om te geven waar je behoefte aan hebt, dan is liefde helaas niet genoeg.
Alle reacties Link kopieren
Hier bijna hetzelfde verhaal, alleen wél een kind. Getrouwd op mijn 21ste, nu 15 jaar bij elkaar. Heel pijnlijk en moeilijk, vooral omdat man niet wil scheiden. Maar ik weet inmiddels dat ik zonder hem gelukkiger ben. Veel sterkte!
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Vanzai schreef:
11-02-2019 19:43
Jij ben nooit gescheiden met kinderen denk ik??

Scheiden is gewoon de ingewikkelde versie van uit elkaar gaan wanneer je geen kinderen hebt.

TO wil (wellicht) uit elkaar. Dat ze getrouwd zijn is een detail.
Dat klopt Vanzai.
Zonder kinderen.

Ze kan het beter nu doen dan over tien jaar met kinderen.
Vanzai schreef:
11-02-2019 19:19
Joh, jullie hebben geen kinderen. Je kunt gewoon scheiden en je eigen weg gaan.

Hecht niet zoveel waarde aan dat woord scheiden. Jullie gaan gewoon uit elkaar. Een beetje papierwerk en de wereld ligt voor je open.

Maar ja, het is vooral dat laatste waar je bang voor bent
Zo gewoon is dat ook niet wanneer je een relatie hebt gehad, ook zonder dat er kinderen in het spel zijn. Sommigen hebben daar nog lang last van.
Maar uiteindelijk lijkt me uit elkaar gaan geen slechte oplossing in dit specifieke geval
Alle reacties Link kopieren
Je weet wat je nu hebt. Je weet niet wat de toekomst brengt als je uit elkaar gaat.

Daarom kun je bij elkaar blijven. Dat kan. Zul je dan gelukkiger worden? Ik denk het niet.

Of je neemt de gok. Je loopt dan inderdaad het risico dat je er spijt van krijgt. Je loopt echter ook een groot risico (of een kans?) om er beter uit te komen.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Fok-it schreef:
11-02-2019 19:56
Zo gewoon is dat ook niet wanneer je een relatie hebt gehad, ook zonder dat er kinderen in het spel zijn. Sommigen hebben daar nog lang last van.
Maar uiteindelijk lijkt me uit elkaar gaan geen slechte oplossing in dit specifieke geval
Dat zei ik ook tegen Vanzai, maar ik denk dat zij (of hij ) bedoelt dat scheiden zonder nog altijd gemakkelijker is dan scheiden met kinderen.
Belg007 schreef:
11-02-2019 19:26
Maar als je trouwt op je 21ste gok ik dat er weinig studeren (unief, hogeschool), op kamers gaan en uitgaan aan te pas is gekomen.


De gemiddelde VWO'er is 18 à 19 als ie zijn diploma heeft en begint dan voor minstens 4 jaar aan d'unief.
De gemiddelde HBO'er is meestal ook minstens bezig tot zijn 21 à 22.

Dat heeft opstartster dus waarschijnlijk al niet gedaan.
Tenzij ze getrouwd is de dag nadat ze haar diploma vast had.
Waarom niet? Je kan prima studeren, uitgaan, reizen of wat dan ook terwijl je een vriend hebt. Ging mij prima af i.i.g.
Die snap ik echt niet, hoe zou dat dan gaan volgens jou, alleen met je vriendje bij familie zitten of zo?

De meest wilde tijd had ik voor ik mijn ex-echtgenoot ontmoette, samen waren we het hele weekend op stap (of ik met vriendinnen soms, hij met vrienden als hij iets ging doen wat ik niet leuk vondt of v.v.)
Ook woonde ik al jaren op mezelf voor ik trouwde.
Hij had al jaren veel in het buitenland gewerkt, dan zag ik hem niet doordeweeks en vaak een paar weken helemaal niet.
Daarom ging het juist zo goed in die tijd denk ik weleens.. zodra we getrouwd waren en hij toevallig ook ander werk ging doen van 9 -5 en altijd thuis was kwam de klad erin..
Ook strontchagrijnig omdat ik 2 avonden in de week niet thuis was voor een hobby: van 20 tot 23 uur for crying out loud... En 2x per jaar wat meer.
Langs de andere kant wilde hij wel 3 avonden p.w. sporten: dat was leuk, mijn hobby niet.. echt, ik snap niet wat je anders zou doen als je een vriend hebt dan wanneer je vrijgezel bent in het weekend.

We hadden wel gemeen dat we beiden weigerden naar familie te gaan in de weekenden voor suffe verjaardagen en een gezonde dosis scheit aan sociale verplichtingen. Anders waren we ook niet getrouwd denk ik, dan hadden we al problemen gehad voor we getrouwd waren omdat we te verschillend waren gebleken.. ;)
Kortom: we maakten lol zat, dat stopt toch niet als je een vriend krijgt (op welke leeftijd dan ook, stopt dat wel maak je het uit of mis ik iets?)
malibu82 schreef:
11-02-2019 19:58
Je weet wat je nu hebt. Je weet niet wat de toekomst brengt als je uit elkaar gaat.

Daarom kun je bij elkaar blijven. Dat kan. Zul je dan gelukkiger worden? Ik denk het niet.

Of je neemt de gok. Je loopt dan inderdaad het risico dat je er spijt van krijgt. Je loopt echter ook een groot risico (of een kans?) om er beter uit te komen.
De eeuwige angst voor het onbekende..
malibu82 schreef:
11-02-2019 19:58
Je weet wat je nu hebt. Je weet niet wat de toekomst brengt als je uit elkaar gaat.

Daarom kun je bij elkaar blijven. Dat kan. Zul je dan gelukkiger worden? Ik denk het niet.

Of je neemt de gok. Je loopt dan inderdaad het risico dat je er spijt van krijgt. Je loopt echter ook een groot risico (of een kans?) om er beter uit te komen.
Weet je dat wel als je bij elkaar blijft??
Alle reacties Link kopieren
Gekopbloemen schreef:
11-02-2019 20:07
Dat zei ik ook tegen Vanzai, maar ik denk dat zij (of hij ) bedoelt dat scheiden zonder nog altijd gemakkelijker is dan scheiden met kinderen.
Ongeveer 99% makkelijker, maar er is altijd een kans dat ik er nog te moeilijk over denk.

Je hebt geen kinderen samen, TO. Maak het jezelf en je aanstaande ex-partner niet moeilijker dan het al is.
Een inschattingsfout kan heel snel fataal zijn bij wat wij doen
Ik vind scheiden zo zwaar klinken in dit soort gevallen.

Je hebt gewoon een jeugdvriendje gehad en nu wordt je langzaam volwassen en ga je weer verder. Dat je toevallig een papiertje hebt ondertekend op maandagochtend maakt het niet anders. Maak het gewoon uit en ga verder met je leven. Er zijn zoveel leukere mannen dan dit exemplaar.
Z0MER schreef:
11-02-2019 20:33
Ik vind scheiden zo zwaar klinken in dit soort gevallen.

Je hebt gewoon een jeugdvriendje gehad en nu wordt je langzaam volwassen en ga je weer verder. Dat je toevallig een papiertje hebt ondertekend op maandagochtend maakt het niet anders. Maak het gewoon uit en ga verder met je leven. Er zijn zoveel leukere mannen dan dit exemplaar.
Ze is 26 en 10 jaar samen... en 5 jaar getrouwd
Jij laat het klinken alsof ze 3 maanden verkering hadden.
Alle reacties Link kopieren
"Wat als je de verkeerde beslissing maakt."

Die hebben jullie al gemaakt. Door zo piepjong te trouwen. Wat had dat destijds voor meerwaarde? Ja, als je nu gaat scheiden is dat een hoop gedoe. Jij verdrietig, hij verdrietig, omgeving die er ook wat van vindt. Soms moet je jezelf op de eerste plaats zetten. Jij bent niet happy, hebt dat ook aangegeven. Er veranderd weinig. Scheiden kan voor jou een oplossing zijn. Misschien ga je wel helemaal los daarna. Misschien krijg je een nieuwe partner. Misschien wordt je verlaten. Kortom, het kan alle kanten op. Je weet wat je achterlaat, je weet niet wat gaat komen. Je echter pas 26. Waarschijnlijk is je man ook rond die leeftijd. Jong genoeg om opnieuw te beginnen. Besef dat hem verscheurd zien worden door de scheiding jou ook gaat raken. Dat is niet makkelijk. Ik wens je veel wijsheid.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
Vanzai schreef:
11-02-2019 20:28
Ongeveer 99% makkelijker, maar er is altijd een kans dat ik er nog te moeilijk over denk.

Je hebt geen kinderen samen, TO. Maak het jezelf en je aanstaande ex-partner niet moeilijker dan het al is.
Dit !
Moonbeam is haar koffers al aan 't pakken?

Iemand haar nog gezien?
Ik geloof dat je niet verder toelichting hoeft te geven. Bovendien hebben jullie geen kinderen. Je bent niet gelukkig dus waarom blijven?

Het leven is geen generale repetitie die je een volgend leven beter kan doen met de wijsheid van nu. Vlieg uit!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven