Relaties
alle pijlers
Niet meer verliefd
zondag 10 maart 2019 13:00
Hi, dit is mijn eerste bericht op dit forum, ik wil graag even kwijt waar ik mee zit:
Ik ben een meisje van 23 jaar. Ik heb ruim 2,5 jaar een vriend die ik op de uni heb leren kennen. Aan het begin van onze relatie was ik echt heel verliefd. Als hij een berichtje stuurde was ik al meteen blij. Hij zei ook vaak lieve (zelfs romantische) dingen tegen me. Ik weet nog dat ik dan altijd een screenshot maakte, zodat ik het later weer terug kon lezen. We konden zelfs tot het ochtend werd praten over van alles.
De laatste tijd heb ik het gevoel dat ik alleen maar geïrriteerd raak door hem en dat hij mij alleen maar teleurstelt. Er zijn zoveel dingen waar ik me aan erger. Hij is lui en onverantwoordelijk, en ik zit er echt mee omdat het wel de jongen is waar ik mijn leven mee denk te willen delen. Ik heb tegenwoordig ook echt geen geduld meer met hem, vroeger raakte ik veel minder snel geïrriteerd of boos. Als gevolg daarvan ben ik afstandelijk tegen hem en reageer ik vaak bot, en dat is ook vervelend voor hem. Vaak gaat het dan weer goed als we elkaar zien, maar daarna gebeurt weer exact hetzelfde. Hij heeft vaak genoeg gezegd dat hij zal verbeteren (met de dingen waar ik boos over wordt) maar ik merk er vrij weinig van. Dan denken jullie nu misschien, je hoort hem niet te willen veranderen, maar de dingen waar ik boos om wordt zijn dingen die hij ook zou moeten verbeteren als ik niet zijn vriendin was.
Buiten dit om is hij ook totaal niet romantisch meer (is hij sowieso nooit echt geweest maar vergeleken met eerst) en zegt hij ook nauwelijks iets liefs tegen me (buiten 'ik hou van je' zo nu en dan). We doen ook zelden echt wat leuks, ik heb het idee dat het altijd van mijn kant moet komen om eens op een date te gaan.
Het erge aan dit allemaal is dat ik niet zeker weet of ik nog verliefd op hem ben. Het enige waar ik aan kan denken is hoe erg hij mij teleurstelt en hoe ik er van baal dat ik me niet gelukkig voel met mijn eigen vriend. Het is niet dat ik niet van hem houd, ik houd echt heel veel van hem.
Waar ik daarnaast mee zit:
Vorige maand vroeg een andere jongen aan mij (waar ik kort collega's mee ben geweest) of ik naar een borrel van werk kwam. Ik ging niet, en dat vond hij jammer. Toen vroeg hij mij of ik een keer koffie met hem wilde drinken, en ik wees hem beleefd af en zei daarbij dat ik een vriend heb. Heb dit ook aan mijn vriend verteld.
Maar ik zit er mee. Ik zit er mee dat ik het leuk vond dat hij dit aan mij vroeg en dat hij interesse in mij toonde. Dat hij dit aan mij vroeg liet me veel beter voelen dan ik zou willen, en ik denk dat ik het zelfs jammer vind dat ik nee moest zeggen.
Komt dit doordat ik dit in mijn eigen relatie mis?
Ik weet even niet wat ik moet doen en wat ik tegen mijn vriend moet zeggen om dit op te lossen.
Ik ben een meisje van 23 jaar. Ik heb ruim 2,5 jaar een vriend die ik op de uni heb leren kennen. Aan het begin van onze relatie was ik echt heel verliefd. Als hij een berichtje stuurde was ik al meteen blij. Hij zei ook vaak lieve (zelfs romantische) dingen tegen me. Ik weet nog dat ik dan altijd een screenshot maakte, zodat ik het later weer terug kon lezen. We konden zelfs tot het ochtend werd praten over van alles.
De laatste tijd heb ik het gevoel dat ik alleen maar geïrriteerd raak door hem en dat hij mij alleen maar teleurstelt. Er zijn zoveel dingen waar ik me aan erger. Hij is lui en onverantwoordelijk, en ik zit er echt mee omdat het wel de jongen is waar ik mijn leven mee denk te willen delen. Ik heb tegenwoordig ook echt geen geduld meer met hem, vroeger raakte ik veel minder snel geïrriteerd of boos. Als gevolg daarvan ben ik afstandelijk tegen hem en reageer ik vaak bot, en dat is ook vervelend voor hem. Vaak gaat het dan weer goed als we elkaar zien, maar daarna gebeurt weer exact hetzelfde. Hij heeft vaak genoeg gezegd dat hij zal verbeteren (met de dingen waar ik boos over wordt) maar ik merk er vrij weinig van. Dan denken jullie nu misschien, je hoort hem niet te willen veranderen, maar de dingen waar ik boos om wordt zijn dingen die hij ook zou moeten verbeteren als ik niet zijn vriendin was.
Buiten dit om is hij ook totaal niet romantisch meer (is hij sowieso nooit echt geweest maar vergeleken met eerst) en zegt hij ook nauwelijks iets liefs tegen me (buiten 'ik hou van je' zo nu en dan). We doen ook zelden echt wat leuks, ik heb het idee dat het altijd van mijn kant moet komen om eens op een date te gaan.
Het erge aan dit allemaal is dat ik niet zeker weet of ik nog verliefd op hem ben. Het enige waar ik aan kan denken is hoe erg hij mij teleurstelt en hoe ik er van baal dat ik me niet gelukkig voel met mijn eigen vriend. Het is niet dat ik niet van hem houd, ik houd echt heel veel van hem.
Waar ik daarnaast mee zit:
Vorige maand vroeg een andere jongen aan mij (waar ik kort collega's mee ben geweest) of ik naar een borrel van werk kwam. Ik ging niet, en dat vond hij jammer. Toen vroeg hij mij of ik een keer koffie met hem wilde drinken, en ik wees hem beleefd af en zei daarbij dat ik een vriend heb. Heb dit ook aan mijn vriend verteld.
Maar ik zit er mee. Ik zit er mee dat ik het leuk vond dat hij dit aan mij vroeg en dat hij interesse in mij toonde. Dat hij dit aan mij vroeg liet me veel beter voelen dan ik zou willen, en ik denk dat ik het zelfs jammer vind dat ik nee moest zeggen.
Komt dit doordat ik dit in mijn eigen relatie mis?
Ik weet even niet wat ik moet doen en wat ik tegen mijn vriend moet zeggen om dit op te lossen.
zondag 10 maart 2019 13:10
Ik lees:
Je raakt geirriteerd
Je bent teleurgesteld
Je ergert je
Je hebt geen geduld met hem en wordt boos
Je doet afstandelijk en bot
Jullie doen nooit leuke dingen
Je bent niet gelukkig meer
Hij is niet romantisch meer
Maar...... toch hou ik veel van hem! (Hoe dan?)
De oplossing: uitmaken.
Je raakt geirriteerd
Je bent teleurgesteld
Je ergert je
Je hebt geen geduld met hem en wordt boos
Je doet afstandelijk en bot
Jullie doen nooit leuke dingen
Je bent niet gelukkig meer
Hij is niet romantisch meer
Maar...... toch hou ik veel van hem! (Hoe dan?)
De oplossing: uitmaken.
ik geef mn bek ook maar een douw
zondag 10 maart 2019 13:16
Jij probeert jouw voorstellingen en verwachtingen te projecten op de huidige vriend. En dat matcht dus niet.
Of je verwachtingen liggen te hoog. Of hij voldoet niet aan je wensenlijstje.
In het eerste geval moet jij je verwachtingen aanpassen zodat ze realistisch zijn.
In de tweede situatie zou ik iemand zoeken die wel voldoet.
Wat in ieder geval niet werkt is te verwachten dat hij zich zal aanpassen zodat hij aan jouw verwachtingen voldoet. Veranderingen moeten van binnenuit komen. Niet omdat je partner dit zegt.
Oh ja, wanneer je 23 bent, ben je geen meisje meer. Je bent een jonge vrouw, een volwassene. Als meisje heb je misschien nog dromen en geloof je de bouquet reeks boekjes en romantische films, in de echte wereld ligt het toch wat anders. Houden van is een werkwoord. En een goede relatie is gebouwd om een goede communicatie.
Of je verwachtingen liggen te hoog. Of hij voldoet niet aan je wensenlijstje.
In het eerste geval moet jij je verwachtingen aanpassen zodat ze realistisch zijn.
In de tweede situatie zou ik iemand zoeken die wel voldoet.
Wat in ieder geval niet werkt is te verwachten dat hij zich zal aanpassen zodat hij aan jouw verwachtingen voldoet. Veranderingen moeten van binnenuit komen. Niet omdat je partner dit zegt.
Oh ja, wanneer je 23 bent, ben je geen meisje meer. Je bent een jonge vrouw, een volwassene. Als meisje heb je misschien nog dromen en geloof je de bouquet reeks boekjes en romantische films, in de echte wereld ligt het toch wat anders. Houden van is een werkwoord. En een goede relatie is gebouwd om een goede communicatie.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zondag 10 maart 2019 13:16
Herkenbare situatie! Zelf zoiets gehad een aantal jaar geleden. Ik vond het steeds moeilijker om echt nog blij te zijn als ik met mijn ex was en om het leuk te vinden om samen iets te gaan doen. Voelde ook dat ik mij emotioneel en fysiek heel erg van hem aan het afzonderen was. Weet niet of dit bij jou ook het geval is?
Ik bleef maar gewoon doorgaan met de relatie, want ja, ik dacht dat het wel weer goed zou komen. Na ruim een half jaar met dit gevoel heb rondgelopen er toch maar voor gekozen om uit elkaar te gaan. Op het moment zelf heb ik mij super verdrietig gevoeld, maar een dag later ging het eigenlijk wel weer. Misschien stond ik er toen heel anders in dan jij nu, dat durf ik niet te zeggen. Ik voelde me in ieder geval opgelucht, dat ik hem niet meer aan het lijntje hield en ook mijzelf niet meer voor de gek hield.
Maar als je echt niet bij hem weg wilt weet ik niet of mijn verhaal dan voor jou de beste oplossing is. Dan kan je er natuurlijk nog voor kiezen om met elkaar te praten, over hoe jij je voelt en wat hij daarvan vindt. Misschien komen jullie samen wel tot de perfecte oplossing!
Ik bleef maar gewoon doorgaan met de relatie, want ja, ik dacht dat het wel weer goed zou komen. Na ruim een half jaar met dit gevoel heb rondgelopen er toch maar voor gekozen om uit elkaar te gaan. Op het moment zelf heb ik mij super verdrietig gevoeld, maar een dag later ging het eigenlijk wel weer. Misschien stond ik er toen heel anders in dan jij nu, dat durf ik niet te zeggen. Ik voelde me in ieder geval opgelucht, dat ik hem niet meer aan het lijntje hield en ook mijzelf niet meer voor de gek hield.
Maar als je echt niet bij hem weg wilt weet ik niet of mijn verhaal dan voor jou de beste oplossing is. Dan kan je er natuurlijk nog voor kiezen om met elkaar te praten, over hoe jij je voelt en wat hij daarvan vindt. Misschien komen jullie samen wel tot de perfecte oplossing!
zondag 10 maart 2019 13:17
zondag 10 maart 2019 13:26
Je houdt niet meer van hem. Waarschijnlijk zeg Je van wel omdat je dat jezelf nog wijs maakt. Maar nee, er spreekt geen liefde uit je bericht. Dat geeft niet, die dingen gebeuren. Je hoeft het alleen maar uit te maken. Ik geef je op een blaadje dat je dan binnen enkele weken veel gelukkiger zal zijn dan nu.
Trouwens, je zin: dingen die hij ook zou moeten veranderen als ik niet zijn vriendin was. Wtf! Hij moet niets. Maar hij kan weinig goed doen in jouw ogen, dus let's face it, deze liefde is over.
Trouwens, je zin: dingen die hij ook zou moeten veranderen als ik niet zijn vriendin was. Wtf! Hij moet niets. Maar hij kan weinig goed doen in jouw ogen, dus let's face it, deze liefde is over.
zondag 10 maart 2019 13:57
Je roze bril is afgevallen. Waar je hem bijvoorbeeld door die roze bril heen lekker relaxed vond, vind je hem zonder die roze bril lui. En bovendien is hij nu weer gewoon zichzelf, terwijl hij in het begin z'n best deed om de leukste versie van zichzelf te zijn. Dat zorgt ervoor dat jouw roze bril nu is omgewisseld voor een grijze bril, waarmee je alles nog even erger ziet dan het is en je dus vaker irriteert en lelijk tegen hem doet. Dat zorgt voor heel veel negatieve energie binnen je relatie en die kan je alleen ombuigen als je dat allebei echt heel graag wil. Zo klinkt het niet.
Geen wonder dat in deze omstandigheden de positieve energie die je van je ex-collega kreeg weer even heel fijn voelde. Er is maar 1 oplossing: Relatie beëindigen, uithuilen & opnieuw beginnen. Nooit leuk om doorheen te moeten, maar de relatie is op deze manier ook niet meer leuk, dus de keuze is in feite simpel.
Geen wonder dat in deze omstandigheden de positieve energie die je van je ex-collega kreeg weer even heel fijn voelde. Er is maar 1 oplossing: Relatie beëindigen, uithuilen & opnieuw beginnen. Nooit leuk om doorheen te moeten, maar de relatie is op deze manier ook niet meer leuk, dus de keuze is in feite simpel.
zondag 10 maart 2019 14:22
Dank voor jullie reacties.
Nee, ik verwacht echt geen bloemetjes en dingetjes zoals in romantische films, zo is hij sowieso nooit geweest, maar ik merk gewoon dat de lieve dingen die hij wel zei of deed afgenomen zijn.
En ik twijfel echt niet aan het feit dat ik van hem houd, ook al lijkt dat niet zo omdat ik hier alleen maar over hem klaag. Ik vind dat er een verschil is tussen houden van en verliefd zijn.
Dat hij niks moet en dus ook niet hoeft te voldoen aan mijn verwachtingen weet ik. Ik probeerde met mijn zin uit te leggen dat het dingen zijn waarvan hij zelf ook vind dat hij het zou moeten verbeteren (zoals meer aandacht aan zijn studie besteden).
Ik begrijp dat jullie zeggen: waarom zeur je zo, maak het gewoon uit als je het zo vervelend vind.
Ik denk dat ik bang ben voor de verandering in mijn leven. Bang om hem kwijt te raken, omdat het naast mijn geliefde ook mijn goede vriend is. En hij ook deel van mijn vriendengroep is. En ik denk dat ik bang ben dat ik het moeilijk ga vinden een levenspartner te vinden. Maar het lijkt erop dat ik niet gelukkig zal worden als ik zo doorga.
Zodra hij klaar is met zijn herkansingen (tentamens) volgende week zal ik het hier weer met hem over hebben. Misschien is uitmaken dan toch wel de enige oplossing.
Nee, ik verwacht echt geen bloemetjes en dingetjes zoals in romantische films, zo is hij sowieso nooit geweest, maar ik merk gewoon dat de lieve dingen die hij wel zei of deed afgenomen zijn.
En ik twijfel echt niet aan het feit dat ik van hem houd, ook al lijkt dat niet zo omdat ik hier alleen maar over hem klaag. Ik vind dat er een verschil is tussen houden van en verliefd zijn.
Dat hij niks moet en dus ook niet hoeft te voldoen aan mijn verwachtingen weet ik. Ik probeerde met mijn zin uit te leggen dat het dingen zijn waarvan hij zelf ook vind dat hij het zou moeten verbeteren (zoals meer aandacht aan zijn studie besteden).
Ik begrijp dat jullie zeggen: waarom zeur je zo, maak het gewoon uit als je het zo vervelend vind.
Ik denk dat ik bang ben voor de verandering in mijn leven. Bang om hem kwijt te raken, omdat het naast mijn geliefde ook mijn goede vriend is. En hij ook deel van mijn vriendengroep is. En ik denk dat ik bang ben dat ik het moeilijk ga vinden een levenspartner te vinden. Maar het lijkt erop dat ik niet gelukkig zal worden als ik zo doorga.
Zodra hij klaar is met zijn herkansingen (tentamens) volgende week zal ik het hier weer met hem over hebben. Misschien is uitmaken dan toch wel de enige oplossing.
zondag 10 maart 2019 16:31
Je angsten zijn goed te begrijpen. Ik heb zelfs precies dezelfde angsten gevoeld bij mijn nu ex. Ja, zo'n stap is ook eng. Maar het alternatief is blijven. En als je eigenlijk weet dat je daar niet gelukkig van wordt. ..Daeva schreef: ↑10-03-2019 14:22Dank voor jullie reacties.
Nee, ik verwacht echt geen bloemetjes en dingetjes zoals in romantische films, zo is hij sowieso nooit geweest, maar ik merk gewoon dat de lieve dingen die hij wel zei of deed afgenomen zijn.
En ik twijfel echt niet aan het feit dat ik van hem houd, ook al lijkt dat niet zo omdat ik hier alleen maar over hem klaag. Ik vind dat er een verschil is tussen houden van en verliefd zijn.
Dat hij niks moet en dus ook niet hoeft te voldoen aan mijn verwachtingen weet ik. Ik probeerde met mijn zin uit te leggen dat het dingen zijn waarvan hij zelf ook vind dat hij het zou moeten verbeteren (zoals meer aandacht aan zijn studie besteden).
Ik begrijp dat jullie zeggen: waarom zeur je zo, maak het gewoon uit als je het zo vervelend vind.
Ik denk dat ik bang ben voor de verandering in mijn leven. Bang om hem kwijt te raken, omdat het naast mijn geliefde ook mijn goede vriend is. En hij ook deel van mijn vriendengroep is. En ik denk dat ik bang ben dat ik het moeilijk ga vinden een levenspartner te vinden. Maar het lijkt erop dat ik niet gelukkig zal worden als ik zo doorga.
Zodra hij klaar is met zijn herkansingen (tentamens) volgende week zal ik het hier weer met hem over hebben. Misschien is uitmaken dan toch wel de enige oplossing.
Maar goed, je hoeft niet vandaag te beslissen. Laat het eens allemaal goed bezinken.
Waarom ben je trouwens bang dat je geen nieuwe partner zult tegen komen?
zondag 10 maart 2019 17:51
Daeva schreef: ↑10-03-2019 14:22Dank voor jullie reacties.
Nee, ik verwacht echt geen bloemetjes en dingetjes zoals in romantische films, zo is hij sowieso nooit geweest, maar ik merk gewoon dat de lieve dingen die hij wel zei of deed afgenomen zijn.
En ik twijfel echt niet aan het feit dat ik van hem houd, ook al lijkt dat niet zo omdat ik hier alleen maar over hem klaag. Ik vind dat er een verschil is tussen houden van en verliefd zijn.
Dat hij niks moet en dus ook niet hoeft te voldoen aan mijn verwachtingen weet ik. Ik probeerde met mijn zin uit te leggen dat het dingen zijn waarvan hij zelf ook vind dat hij het zou moeten verbeteren (zoals meer aandacht aan zijn studie besteden).
Ik begrijp dat jullie zeggen: waarom zeur je zo, maak het gewoon uit als je het zo vervelend vind.
Ik denk dat ik bang ben voor de verandering in mijn leven. Bang om hem kwijt te raken, omdat het naast mijn geliefde ook mijn goede vriend is. En hij ook deel van mijn vriendengroep is. En ik denk dat ik bang ben dat ik het moeilijk ga vinden een levenspartner te vinden. Maar het lijkt erop dat ik niet gelukkig zal worden als ik zo doorga.
Zodra hij klaar is met zijn herkansingen (tentamens) volgende week zal ik het hier weer met hem over hebben. Misschien is uitmaken dan toch wel de enige oplossing.
Oppassen dat je niet de moeder, therapeut, studiebegeleider etc wordt. Dit klinkt niet als een gelijkwaardige relatie! Mannen en vrouwen zijn verschillend en hebben vaak ook een andere studiehouding.
Geef hem de ruimte om het op zijn eigen manier te doen. Haalt hij een tentamen niet, dat is dit ZIJN verantwoordelijkheid.
Wees gewoon weer partner. Accepteer hoe hij is. Vraagt hij om hulp of advies, dan kan je er over nadenken om dit te doen. Maar ga in godsnaam niet er zelf over beginnen.
Bij elkaar blijven omdat je bang bent voor veranderingen, of hoe het dan moet met je vriendengroep, is echt een hele slechte reden om bij elkaar te blijven.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zondag 10 maart 2019 17:53
Ik denk dat het deels komt doordat ik een heel groot verschil merk tussen mijn huidige vriend en mijn ex-vriend (van toen ik 18-19 jaar oud was, dat was mijn eerste vriend). Met mijn ex-vriend heb ik altijd het gevoel gehad dat ik niet genoeg voor hem was, en had ik altijd onzekerheden. Hij was ook erg opdringerig.Jufjoke schreef: ↑10-03-2019 16:31Je angsten zijn goed te begrijpen. Ik heb zelfs precies dezelfde angsten gevoeld bij mijn nu ex. Ja, zo'n stap is ook eng. Maar het alternatief is blijven. En als je eigenlijk weet dat je daar niet gelukkig van wordt. ..
Maar goed, je hoeft niet vandaag te beslissen. Laat het eens allemaal goed bezinken.
Waarom ben je trouwens bang dat je geen nieuwe partner zult tegen komen?
Dat heb ik nu helemaal niet, en ik wist niet dat het zo ‘goed’ kon zijn/voelen. Ik weet dat mijn huidige vriend helemaal van mij houd zoals ik ben en alles aan mij accepteert, ik kan echt 100% mezelf zijn met hem en voel me op mijn gemak. Hij is eerlijk en betrouwbaar. Dit allemaal geeft mij een fijn en geruststellend gevoel, wat ik heel erg miste bij mijn eerste vriend. Ook hebben we veel dezelfde interesses, we volgen dezelfde studie (nu wel aan andere universiteiten) en hebben ook gemeenschappelijke hobby’s. En veel gemeenschappelijke vrienden.
En dan denk ik, hoe ga ik weer een man vinden waarbij ik zo mezelf kan zijn, zo kan vertrouwen en iemand die zo van mij houd? Ik ben niet bang dat niemand meer interesse in mij zal tonen, ik ben bang dat ik dit gevoel bij niemand anders zal hebben.
Of dat ik spijt zal krijgen van mijn keuze.
maandag 11 maart 2019 07:02
Denk er rustig over na, iedereen roept hier altijd snel uitmaken. Maar dat is makkelijk vanaf de zijlijn. Het is jouw leven en jouw keuze. Hij heeft een bepaald karakter en dat kan je niet zomaar veranderen. Je kan het accepteren of niet. Ik ken genoeg mensen die zo een fase hebben gehad en nu weer gewoon gelukkig zijn. Andere mensen hebben t uitgemaakt en daar weet je natuurlijk niet van wat het was geworden.Daeva schreef: ↑10-03-2019 17:53Ik denk dat het deels komt doordat ik een heel groot verschil merk tussen mijn huidige vriend en mijn ex-vriend (van toen ik 18-19 jaar oud was, dat was mijn eerste vriend). Met mijn ex-vriend heb ik altijd het gevoel gehad dat ik niet genoeg voor hem was, en had ik altijd onzekerheden. Hij was ook erg opdringerig.
Dat heb ik nu helemaal niet, en ik wist niet dat het zo ‘goed’ kon zijn/voelen. Ik weet dat mijn huidige vriend helemaal van mij houd zoals ik ben en alles aan mij accepteert, ik kan echt 100% mezelf zijn met hem en voel me op mijn gemak. Hij is eerlijk en betrouwbaar. Dit allemaal geeft mij een fijn en geruststellend gevoel, wat ik heel erg miste bij mijn eerste vriend. Ook hebben we veel dezelfde interesses, we volgen dezelfde studie (nu wel aan andere universiteiten) en hebben ook gemeenschappelijke hobby’s. En veel gemeenschappelijke vrienden.
En dan denk ik, hoe ga ik weer een man vinden waarbij ik zo mezelf kan zijn, zo kan vertrouwen en iemand die zo van mij houd? Ik ben niet bang dat niemand meer interesse in mij zal tonen, ik ben bang dat ik dit gevoel bij niemand anders zal hebben.
Of dat ik spijt zal krijgen van mijn keuze.
Ik heb wel genoeg vriendinnen in de 30 die zich suf daten om te vinden wat ze al hadden.
