Relaties
alle pijlers
Depressief en verliefd
dinsdag 12 maart 2019 20:09
Ik ben een vrouw van 22 jaar. Ik worstel sinds mijn 12e met depressieve gedachtes. Vanaf mijn 8e begon ik een negatief beeld van mezelf te krijgen, wat uiteindelijk tot zelfhaat is gegroeid. De reden daarvan komt bij neer dat ik me afgewezen door mijn moeder voelde. Ze zal het niet slecht bedoelen, maar ze kan geen liefde tonen. Mijn hele 'ik' werd en word door haar afgekeurd, ik voelde me als een duivels kind en zelfs de aller gemeenste kind op aarde leek beter in haar ogen te zijn. Tijdens de puberteit stopte ik steeds meer met mezelf te zijn, begon ik me steeds meer te verbergen en ik begon met zelf beschadiging. Ik realiseerde altijd al ergens dat ik op meisjes viel, maar wist ook dat dat nooit goed gekeurd door mijn familie zou worden. Op mijn 17e werd ik zelfstandig, ging uit huis en kwam uit de kast. Ik begon leven hoe ik wou en ben blij dat ik dat heb gedaan.
Ik was blij om verder te gaan met mijn leven. Maar nu merk ik dat die gevoelens nog altijd effect op me hebben. Ik denk dat ik die liefde, geborgenheid en goedkeuring probeer te vinden in relaties. En als dat mis gaat, ga ik over op zelf beschadiging en drugs. Ik word super emotioneel afhankelijk als ik serieus verliefd raak, al ik laat dat niet graag weten en zien. Ik probeer diegene in controle te houden en ik wil alle aandacht. Eerst gebruikte ik alleen geweld ontstaan door zoveel gevoels bij andere mensen, maar uiteindelijk is mijn eerste relatie van twee jaar uitgelopen op fysieke mishandeling. Ik voel me of de beste op aarde of de allerallerslechtste. Een high van blijdschap of super depressief. Ik worstel zo met mezelf dat ik andere pijn doe. Na die relatie werd ik geobsedeerd met zoveel mogelijk vrouwen te daten, ergens ook weer zoekende naar die geborgenheid en goedkeuring. En al kon ik die niet echt vinden, het geeft samen met drugs een beter gevoel dan het hele depressieve zonder.
Twee kleine "relaties verder en ik heb sinds 3 maanden uiteindelijk dat juiste gevoel gevonden bij iemand. Maar ik ben bang dat ik ergens fout bezig ben en naïef ben.. Ze is 34 en is getrouwd. We hadden elkaar ontmoet via ons werkgebied (creatief gebied). Ze werd een soort mentor/adviseur met ervaring voor me (werkgebied), maar al snel begonnen we ook over persoonlijke dingen. Ik voel me zo verborgen, geliefd en beschermd bij haar. Ik denk dat ze het beste is wat me ooit is overkomen en dat maakt het ook beangstigend. Ik weet niet wat de toekomst zal zijn en ben bang voor hoe depressief en suïcidaal ik zal worden als het over zal gaan tijdens ons. Op dit moment gebruik ik geen tot amper drug en doe geen zelfbeschadiging meer. Maar ik weet dat als dit overgaat, dat het 100x zo erg terug komt.
M'n hoofd is een rommeltje en ik weet het niet meer. Wat kan ik het beste doen in deze situatie. Ik wil me gewoon gelukkig voelen..
Ik was blij om verder te gaan met mijn leven. Maar nu merk ik dat die gevoelens nog altijd effect op me hebben. Ik denk dat ik die liefde, geborgenheid en goedkeuring probeer te vinden in relaties. En als dat mis gaat, ga ik over op zelf beschadiging en drugs. Ik word super emotioneel afhankelijk als ik serieus verliefd raak, al ik laat dat niet graag weten en zien. Ik probeer diegene in controle te houden en ik wil alle aandacht. Eerst gebruikte ik alleen geweld ontstaan door zoveel gevoels bij andere mensen, maar uiteindelijk is mijn eerste relatie van twee jaar uitgelopen op fysieke mishandeling. Ik voel me of de beste op aarde of de allerallerslechtste. Een high van blijdschap of super depressief. Ik worstel zo met mezelf dat ik andere pijn doe. Na die relatie werd ik geobsedeerd met zoveel mogelijk vrouwen te daten, ergens ook weer zoekende naar die geborgenheid en goedkeuring. En al kon ik die niet echt vinden, het geeft samen met drugs een beter gevoel dan het hele depressieve zonder.
Twee kleine "relaties verder en ik heb sinds 3 maanden uiteindelijk dat juiste gevoel gevonden bij iemand. Maar ik ben bang dat ik ergens fout bezig ben en naïef ben.. Ze is 34 en is getrouwd. We hadden elkaar ontmoet via ons werkgebied (creatief gebied). Ze werd een soort mentor/adviseur met ervaring voor me (werkgebied), maar al snel begonnen we ook over persoonlijke dingen. Ik voel me zo verborgen, geliefd en beschermd bij haar. Ik denk dat ze het beste is wat me ooit is overkomen en dat maakt het ook beangstigend. Ik weet niet wat de toekomst zal zijn en ben bang voor hoe depressief en suïcidaal ik zal worden als het over zal gaan tijdens ons. Op dit moment gebruik ik geen tot amper drug en doe geen zelfbeschadiging meer. Maar ik weet dat als dit overgaat, dat het 100x zo erg terug komt.
M'n hoofd is een rommeltje en ik weet het niet meer. Wat kan ik het beste doen in deze situatie. Ik wil me gewoon gelukkig voelen..
woensdag 13 maart 2019 06:57
Heb je therapie? Psych/psychiater?
Wanneer je denkt dat een getrouwde mentor op je werk het is, dan ben je er nog niet hoor. Dit is een vorm van projectie. Zij is een autoriteitsfiguur (net zoals ook een moeder is) en zij is feitelijk niet beschikbaar (net als je moeder tgv haar karakter)...zie je wat ik bedoel? Je plaatst jezelf in een situatie waarin je de stappen herhaalt uit je jeugd (projectie).
Wanneer je denkt dat een getrouwde mentor op je werk het is, dan ben je er nog niet hoor. Dit is een vorm van projectie. Zij is een autoriteitsfiguur (net zoals ook een moeder is) en zij is feitelijk niet beschikbaar (net als je moeder tgv haar karakter)...zie je wat ik bedoel? Je plaatst jezelf in een situatie waarin je de stappen herhaalt uit je jeugd (projectie).
woensdag 13 maart 2019 11:17
Het is misschien een cliché, maar een waar veel waarheid in zit, probeer niet van een ander te houden voordat je van jezelf houd. Daarmee bedoel ik: alleen als je lekker in je eigen vel zit kun je een relatie aan. Als dat namelijk niet zo is dan breng je al je problemen mee in die relatie en je kunt voor een poosje toneel spelen maar uiteindelijk komt die ander er echt wel achter dat je je zelf voordoet als iemand die je eigenlijk niet bent. De relatie met die getrouwde vrouw is ook iets waar ik mijn bedenkingen bij heb. Zij motiveert maar ze manipuleert ook. Want met iemand die is getrouwd leef je al in een fantasie, er is geen werkelijkheid, op den duur gaat dat spanning geven, waarom? omdat zij op een gegeven moment moe van je word en als ze dan de relatie wil breken ga jij waarschijnlijk door het lint en haar smeken niet te breken. Het is een totaal ongelijkwaardige relatie. Ik zou liever hulp vinden voor je problemen dan het proberen op lossen met een relatie die geen stand zal houden.
Liefde is een werkwoord
woensdag 13 maart 2019 18:10
Lees dit eens ik denk dat je hier veel herkenning in zal vinden, en inzien dat je dit niet zelf kan overwinnen maar er hulp bij nodig zal hebben..
https://nl.wikipedia.org/wiki/Codependence
https://nl.wikipedia.org/wiki/Codependence
