Loslaten

Wat naar voor je. Heel goed dat je beseft dat hij het niet waard is. Nu die vervelende gevoelens nog aan de kant kunnen schuiven. Geef het nog wat tijd.

Om te beginnen, gun jezelf de tijd die je nodig hebt dit te verwerken. Al zou het voor jezelf fijner zijn dat het sneller ging, dit forceren helpt niet (integendeel). Verder, proberen niet/zo min mogelijk met hem bezig te zijn en wat hij doet met zijn leven. Dus niet 'opzoeken'.

Hoe weet je eigenlijk dat hij je alles heeft voorgelogen?

Ik vermoed dat je onder de 18 bent?

De een doet er langer over om over een verbroken relatie heen te komen dan de ander, maar iedereen lukt het tenslotte. Je ziet dan dat het leven voor iedereen doorgaat en jij hebt dan ook ineens zin om opnieuw te beginnen.

Je wil je oude zelf van vroeger weer zijn maar dezelfde als vroeger word je niet meer; dat kan ook niet want je hebt veel meegemaakt. Je wordt een betere versie van jezelf want je leert heel veel van relaties ook al gaan ze niet zo als je had gewenst en zo word je steeds wijzer en sterker.

Geef het wat tijd en je zal zien dat je weer gelukkig wordt.

Sterkte. Je bent niet de enige, ik herken helaas veel in jouw verhaal. Het doet inderdaad erg veel pijn als iemand jou doet denken dat je meer van hem kan verwachten, om uiteindelijk vergeten en vervangen te worden. Goed dat je begrijpt dat je meer verdient dan dat!

Ik begrijp dat het nog te pijnlijk is, maar je kan inderdaad weer teruggaan naar je oude, genietende zelf. Laat je negatieve emoties toe. Je mag kwaad, treurig en teleurgesteld zijn. Het hielp mij om mijn hart bij mensen te luchten, naar muziek te luisteren en alles van mij af te schrijven. Ik heb bijvoorbeeld een brief voor hem geschreven die ik nooit aan hem heb gegeven, ik wou gewoon mijn teleurstelling uiten.

In the end heb ik hem ook volledig verwijderd van sociale media. Ik hoopte een barst te zien in zijn leven zonder mij, maar die kwam niet. Toen besefte ik dat ik gelukkiger zou zijn als ik niks meer van hem vernam, omdat ik van leuke updates over zijn leven alleen maar meer ging piekeren: zijn nieuwe vriendin, hun nieuwe hondje... Urgh. Nee, bedankt.

Uiteindelijk is het mij gelukt om verder te gaan en heb ik zelf ook een nieuwe relatie, deze keer met iemand die mij niet kwetst. Het lijkt nu misschien niet zo, maar ook bij jou zal de leegte vervagen tot die helemaal in het verleden ligt. Heb jij ook uitlaatkleppen? Iemand om mee te praten, een manier om je te uiten? Hoor of zie je hem nog op één of andere manier? Vang je nog veel over hem op? Ook dat kan ervoor zorgen dat de pijn 'vers' blijft. Ik wens je veel innerlijke rust toe.

Ik wilde net als Atrics zeggen dat je alles gewoon eens op moet schrijven. Net alsof je naar hem schrijft. Niet versturen maar alles van je af schrijven. Je kan dat ook gerust meerdere keren doen.

Het kan je echt helpen om dit te doen. Even je woede kwijt. Je hoeft niet bang zijn wat je schrijft, je verstuurt deze brief toch niet. Probeer het maar eens.

Opschrijven kan helpen. Aceepteren dat je je zo voelt ook.

Dat overkomt zoveel mensen. Zorg dat je hem niet meer ziet. Alleen dan kom je er over heen. Sterkte!