Relaties
alle pijlers
Loslaten
maandag 13 mei 2019 20:34
Hi all,
Ik lees al enkele jaren mee, maar nog nooit aangemeld en een topic geopend. Nu heb ik even wat spreekwoordelijke schoppen onder mijn derrière nodig en het Viva-forum lijkt me een juiste plek hier voor.
Enkele weken geleden heb ik mijn relatie beëindigd. Mijn ex was altijd al redelijk manipulatief en stronteigenwijs, maar ja, dat laatste ben ik ook. Helaas werd het steeds extremer en ging hij alles wat ik deed en zei wantrouwen en probeerde hij me zelfs woorden in de mond te leggen. Ertegenin gaan had geen zin: óf hij vond gewoon dat ik poep praatte óf hij luisterde gewoon niet en kwam weer met een uren durende monoloog over wat ik allemaal verkeerd deed in mijn leven en dat hij toch wel de enige in mijn leven was die zo eerlijk zou zijn tegen me.
Ik ben een beetje een slappeling en hoewel ik overduidelijk doorhad wat hij deed en probeerde te doen, bleef ik vrij lang alles maar over me heen laten komen.
Uiteindelijk (helemaal suf geluld en murw) heb ik na een vrij explosieve ruzie de stekker eruit getrokken.
Mijn vrienden zijn mijn grootste cheerleaders en blijven aangeven dat ik het juiste heb gedaan en dat ik altijd een beroep op hun kan doen als ik het lastig heb.
Maar daar wringt nu de schoen: ik heb het er moeilijk mee, maar vind het lastig dat naar hun te uiten. Ze zijn zo lief voor me en geven zelf aan dat ik door hun in te lichten duidelijk niet meer met deze gast in zee kan/moet gaan. Ik wil hem ook niet terug, dat is slecht voor mijn gezondheid, maar ik vind de complete radiostilte wel lastig.
Ik zit met veel vragen en maak me ook een beetje zorgen om hem. Hoe heeft hij zich van een leuke kerel kunnen ontpoppen naar een ziekelijk jaloerse douchebag? Ergens weet ik ook wel dat ik door contact te zoeken hier geen antwoord op ga krijgen en mezelf weer blootstel aan een ongezonde ‘relatie’, maar de drang is zo groot.
Hoe kan ik dit loslaten?
Ik lees al enkele jaren mee, maar nog nooit aangemeld en een topic geopend. Nu heb ik even wat spreekwoordelijke schoppen onder mijn derrière nodig en het Viva-forum lijkt me een juiste plek hier voor.
Enkele weken geleden heb ik mijn relatie beëindigd. Mijn ex was altijd al redelijk manipulatief en stronteigenwijs, maar ja, dat laatste ben ik ook. Helaas werd het steeds extremer en ging hij alles wat ik deed en zei wantrouwen en probeerde hij me zelfs woorden in de mond te leggen. Ertegenin gaan had geen zin: óf hij vond gewoon dat ik poep praatte óf hij luisterde gewoon niet en kwam weer met een uren durende monoloog over wat ik allemaal verkeerd deed in mijn leven en dat hij toch wel de enige in mijn leven was die zo eerlijk zou zijn tegen me.
Ik ben een beetje een slappeling en hoewel ik overduidelijk doorhad wat hij deed en probeerde te doen, bleef ik vrij lang alles maar over me heen laten komen.
Uiteindelijk (helemaal suf geluld en murw) heb ik na een vrij explosieve ruzie de stekker eruit getrokken.
Mijn vrienden zijn mijn grootste cheerleaders en blijven aangeven dat ik het juiste heb gedaan en dat ik altijd een beroep op hun kan doen als ik het lastig heb.
Maar daar wringt nu de schoen: ik heb het er moeilijk mee, maar vind het lastig dat naar hun te uiten. Ze zijn zo lief voor me en geven zelf aan dat ik door hun in te lichten duidelijk niet meer met deze gast in zee kan/moet gaan. Ik wil hem ook niet terug, dat is slecht voor mijn gezondheid, maar ik vind de complete radiostilte wel lastig.
Ik zit met veel vragen en maak me ook een beetje zorgen om hem. Hoe heeft hij zich van een leuke kerel kunnen ontpoppen naar een ziekelijk jaloerse douchebag? Ergens weet ik ook wel dat ik door contact te zoeken hier geen antwoord op ga krijgen en mezelf weer blootstel aan een ongezonde ‘relatie’, maar de drang is zo groot.
Hoe kan ik dit loslaten?
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
maandag 13 mei 2019 21:57
k zit met veel vragen en maak me ook een beetje zorgen om hem. Hoe heeft hij zich van een leuke kerel kunnen ontpoppen naar een ziekelijk jaloerse douchebag? Ergens weet ik ook wel dat ik door contact te zoeken hier geen antwoord op ga krijgen en mezelf weer blootstel aan een ongezonde ‘relatie’, maar de drang is zo groot.
Hij was al vanaf het begin zo, alleen heb jij dat niet gezien.
Mijn vader vroeger zei: "Iedere vrijer laat zijn knuppel bij de deur staan" ofwel, houdt zijn minpunten uit het zicht. En misschien vond jij zijn bezorgdheid om jou wel aandoenlijk, terwijl die bezorgdheid eigenlijk verkapte controle was.
Hij was al vanaf het begin zo, alleen heb jij dat niet gezien.
Mijn vader vroeger zei: "Iedere vrijer laat zijn knuppel bij de deur staan" ofwel, houdt zijn minpunten uit het zicht. En misschien vond jij zijn bezorgdheid om jou wel aandoenlijk, terwijl die bezorgdheid eigenlijk verkapte controle was.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 13 mei 2019 22:07
nlies schreef: ↑13-05-2019 21:57k zit met veel vragen en maak me ook een beetje zorgen om hem. Hoe heeft hij zich van een leuke kerel kunnen ontpoppen naar een ziekelijk jaloerse douchebag? Ergens weet ik ook wel dat ik door contact te zoeken hier geen antwoord op ga krijgen en mezelf weer blootstel aan een ongezonde ‘relatie’, maar de drang is zo groot.
Hij was al vanaf het begin zo, alleen heb jij dat niet gezien.
Mijn vader vroeger zei: "Iedere vrijer laat zijn knuppel bij de deur staan" ofwel, houdt zijn minpunten uit het zicht. En misschien vond jij zijn bezorgdheid om jou wel aandoenlijk, terwijl die bezorgdheid eigenlijk verkapte controle was.
Ja en nee, ik vond het gezelschap en de aandacht erg fijn, zijn oordelen stoorden mij in eerste instantie niet zo erg. Ik weet beter. Dat uiten deed ik alleen niet zo. Ik denk inderdaad ook dat het vanuit hem controle dwang was.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
maandag 13 mei 2019 22:18
Veel sterkte!
Probeer je nieuwsgierigheid naar zijn welzijn te beteugelen.
Je weet zelf dat dit niet de goede weg is.
Zoekt uit wat achter je nieuwsgierigheid naar hem zit.
Vooral richt je aandacht nu naar wat wil jij uit een relatie in de toekomst halen. Welke typen mannen trekken je aan.
Kijk vooruit en niet achterom!
Probeer je nieuwsgierigheid naar zijn welzijn te beteugelen.
Je weet zelf dat dit niet de goede weg is.
Zoekt uit wat achter je nieuwsgierigheid naar hem zit.
Vooral richt je aandacht nu naar wat wil jij uit een relatie in de toekomst halen. Welke typen mannen trekken je aan.
Kijk vooruit en niet achterom!
maandag 13 mei 2019 22:21
Je wist al vanaf het begin wat voor (mamipulatief) vlees je in de kuip had. En toch zeg je dat hij in het begin een leuke kerel was en ben je nog vrij lang gebleven. Ik denk dat je jezelf een betere dienst bewijst als je eens gaat onderzoeken waarom je genoegen nam met een manipulatief persoon in plaats van dat je hem gaat analyseren. Hou zijn gekke gedoe bij hem; je hebt er niks meer mee te schaften. Met jezelf moet je nog een heel leven doen.
maandag 13 mei 2019 22:23
Besef dat loslaten altijd vanuit jezelf moet komen en eigenlijk niets met de ander te maken heeft, en je hem dus ook helemaal niet hoeft te zien of spreken om los te laten en af te sluiten. Je hebt alleen maar tijd nodig. De waarom vraag krijg je toch nooit beantwoord, en als je dat beseft komt de rest vanzelf...
maandag 13 mei 2019 22:24
Dit.vivautrecht85 schreef: ↑13-05-2019 22:21Je wist al vanaf het begin wat voor (mamipulatief) vlees je in de kuip had. En toch zeg je dat hij in het begin een leuke kerel was en ben je nog vrij lang gebleven. Ik denk dat je jezelf een betere dienst bewijst als je eens gaat onderzoeken waarom je genoegen nam met een manipulatief persoon in plaats van dat je hem gaat analyseren. Hou zijn gekke gedoe bij hem; je hebt er niks meer mee te schaften. Met jezelf moet je nog een heel leven doen.
maandag 13 mei 2019 23:05
Om wat te roepen; omdat het onbewust een wel bekende weg is! Of een patroon uit je jeugd?Chienandalou schreef: ↑13-05-2019 22:48Jullie hebben absoluut gelijk en daar worstel ik dus mee. Waarom laat ik iemand die ik eigenlijk niet vertrouw zo dichtbij komen?
maandag 13 mei 2019 23:19
Dit zou goed kunnen. Dat je hem niet vertrouwt geeft een onprettig gevoel, maar voelt onbewust wel vertrouwd voor je. Dit kan komen door je jeugd. Ik heb er zelf ook mee te maken en zit er in voor therapie. Ik kan het erg aanraden, ik kwam er via deze weg achter dat ik veel patronen erop na hou die mijn relaties en zelfbeeld beïnvloeden. Het is een kwestie van jezelf leren kennen, en proberen andere wegen in te slaan.Zielsverwant schreef: ↑13-05-2019 23:05Om wat te roepen; omdat het onbewust een wel bekende weg is! Of een patroon uit je jeugd?
dinsdag 14 mei 2019 09:30
Het manipulatieve zat er altijd al in, maar de beschuldigingen en oordelen werden steeds erger en absurder. Dat het geen goede relatie (voor mij iig) was, daar ben ik van overtuigd. Die bezorgdheid blijft alleen nog steeds knagen. En ik weet dat ik er alleen mezelf mee heb om weer contact te zoeken, ik moet eigenlijk juist blij zijn dat hij eindelijk zelf geen contact meer zoekt en me met rust laat.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 14 mei 2019 09:58
WonderWall13 schreef: ↑13-05-2019 23:19Dit zou goed kunnen. Dat je hem niet vertrouwt geeft een onprettig gevoel, maar voelt onbewust wel vertrouwd voor je. Dit kan komen door je jeugd. Ik heb er zelf ook mee te maken en zit er in voor therapie. Ik kan het erg aanraden, ik kwam er via deze weg achter dat ik veel patronen erop na hou die mijn relaties en zelfbeeld beïnvloeden. Het is een kwestie van jezelf leren kennen, en proberen andere wegen in te slaan.
Vanwege andere redenen heb volg ik momenteel therapie. Dat heeft me in ieder geval al zo sterk gemaakt om de relatie te beëindigen.
Helaas werkt mijn brein zo dat ik nu mezelf straf door te denken dat ik het te lang door heb laten gaan, eerder duidelijk had moeten zijn, etc. etc.
En ja, bij hem klopt veel niet. Toch kan ik het gevoel dat ik (mede-) verantwoordelijk ben door mijn passieve/laffe houding.
Dus ergens is het maar goed dat ik niet weet hoe het met hem gaat, anders heb ik nóg een stok om mezelf mee te slaan.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 14 mei 2019 10:06
Passieve, laffe houding, wát een onzin. Je hebt het gewoon uitgemaakt toen jij er klaar voor was. Natuurlijk zijn er vrouwen die er meteen een streep onder kunnen zetten als ze voor het eerst geschoffeerd worden door hun partner, maar heel vaak kost dat tijd, hoop je tegen beter weten in op verbetering, geloof je erin dat die leuke partner van de begintijd nog ergens verborgen zit, hik je aan tegen het uitmaken zelf, et cetera, et cetera. Het heeft een tijd geduurd voor je zo ver was, maar je bent zo ver gekomen, daar gaat het om.Chienandalou schreef: ↑14-05-2019 09:58Toch kan ik het gevoel dat ik (mede-) verantwoordelijk ben door mijn passieve/laffe houding.
Serieus, wat schiet je ermee op om jezelf zo te veroordelen en te straffen?
Nu ben je eindelijk af van hem en zijn vervelende praatjes en nu neem jij zijn rol over en ga je jezelf naar beneden praten. De tijd die je met hem was, is zonde van je tijd geweest, maar dit is minstens net zo zonde.
Stop met jezelf laf en passief noemen en stop zeker met je verantwoordelijk voelen voor hem.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 14 mei 2019 10:09
Je klinkt als iemand die het gevoel heeft haar te weinig best heeft gedaan om van deze relatie een goede relatie te maken.Chienandalou schreef: ↑14-05-2019 09:58Vanwege andere redenen heb volg ik momenteel therapie. Dat heeft me in ieder geval al zo sterk gemaakt om de relatie te beëindigen.
Helaas werkt mijn brein zo dat ik nu mezelf straf door te denken dat ik het te lang door heb laten gaan, eerder duidelijk had moeten zijn, etc. etc.
En ja, bij hem klopt veel niet. Toch kan ik het gevoel dat ik (mede-) verantwoordelijk ben door mijn passieve/laffe houding.
Dus ergens is het maar goed dat ik niet weet hoe het met hem gaat, anders heb ik nóg een stok om mezelf mee te slaan.
Klopt dat?
dinsdag 14 mei 2019 10:17
Zielsverwant schreef: ↑14-05-2019 10:09Je klinkt als iemand die het gevoel heeft haar te weinig best heeft gedaan om van deze relatie een goede relatie te maken.
Klopt dat?
Nee, tijdens de relatie vond ik wel dat ik soms anders of ‘beter’ mezelf had kunnen verwoorden, maar meer om voor mezelf op te komen dan om van de relatie een goede relatie te maken.
Mijn ‘pijn’ zit nu in het feit dat ik ondanks alles oprecht hoop dat hij hulp voor zichzelf zoekt én dat ik toch weer mezelf de ‘hoofdschuldige’ weet te maken.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 14 mei 2019 10:19
Susan schreef: ↑14-05-2019 10:06Passieve, laffe houding, wát een onzin. Je hebt het gewoon uitgemaakt toen jij er klaar voor was. Natuurlijk zijn er vrouwen die er meteen een streep onder kunnen zetten als ze voor het eerst geschoffeerd worden door hun partner, maar heel vaak kost dat tijd, hoop je tegen beter weten in op verbetering, geloof je erin dat die leuke partner van de begintijd nog ergens verborgen zit, hik je aan tegen het uitmaken zelf, et cetera, et cetera. Het heeft een tijd geduurd voor je zo ver was, maar je bent zo ver gekomen, daar gaat het om.
Serieus, wat schiet je ermee op om jezelf zo te veroordelen en te straffen?
Nu ben je eindelijk af van hem en zijn vervelende praatjes en nu neem jij zijn rol over en ga je jezelf naar beneden praten. De tijd die je met hem was, is zonde van je tijd geweest, maar dit is minstens net zo zonde.
Stop met jezelf laf en passief noemen en stop zeker met je verantwoordelijk voelen voor hem.
Dank je, pijnlijk dit te lezen. Het is nl. spot on. Nu nog even die stopknop zien te vinden.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 14 mei 2019 10:24
Mijn ‘pijn’ zit nu in het feit dat ik ondanks alles oprecht hoop dat hij hulp voor zichzelf zoekt én dat ik toch weer mezelf de ‘hoofdschuldige’ weet te maken.
Het klinkt voor mij als; heb ik hem niet te veel verdriet gedaan? Omdat IK hem heb verlaten?
Mocht dat van jezelf hem pijn doen en hem verlaten?
Het klinkt voor mij als; heb ik hem niet te veel verdriet gedaan? Omdat IK hem heb verlaten?
Mocht dat van jezelf hem pijn doen en hem verlaten?
dinsdag 14 mei 2019 10:27
Ik denk dat het voor jou heel gezond is om te accepteren dat als iemand een eikel is diegene gewoon een eikel gaat zijn, daar hoef je hulpverlening niet mee te vermoeien... die hebben wel zinniger dingen te doen.
Misschien heeft de knul wel net genoeg zelfreflectie om de volgende meid net iets langer te laten denken dat hij geen eikel is, helaas... zo is het leven. Ook zij leert ervan.
Wat het voor mij deed is de mannen die deugen meer te waarderen tot een punt waarop je naar zo'n 'foute' kijkt en alleen nog maar lelijks ziet
Misschien heeft de knul wel net genoeg zelfreflectie om de volgende meid net iets langer te laten denken dat hij geen eikel is, helaas... zo is het leven. Ook zij leert ervan.
Wat het voor mij deed is de mannen die deugen meer te waarderen tot een punt waarop je naar zo'n 'foute' kijkt en alleen nog maar lelijks ziet
Lorem Ipsum
dinsdag 14 mei 2019 10:33
[quote=Zielsverwant post_id=29920805 time=1557822286 user_id=326375]
Mijn ‘pijn’ zit nu in het feit dat ik ondanks alles oprecht hoop dat hij hulp voor zichzelf zoekt én dat ik toch weer mezelf de ‘hoofdschuldige’ weet te maken.
Het klinkt voor mij als; heb ik hem niet te veel verdriet gedaan? Omdat IK hem heb verlaten?
Mocht dat van jezelf hem pijn doen en hem verlaten?
[/quote
Ja, van mezelf moést ik hem juist verlaten en daar sta ik nog steeds voor de volle 100% achter. Het is alleen voor mij weer een gevalletje: ‘hoe heb IK het weer zover laten komen’. En inderdaad: zijn welzijn hoeft niet mijn probleem te zijn. En dat vind ik lastig, aangezien het erg raar gedrag was tegen het einde.
Mijn ‘pijn’ zit nu in het feit dat ik ondanks alles oprecht hoop dat hij hulp voor zichzelf zoekt én dat ik toch weer mezelf de ‘hoofdschuldige’ weet te maken.
Het klinkt voor mij als; heb ik hem niet te veel verdriet gedaan? Omdat IK hem heb verlaten?
Mocht dat van jezelf hem pijn doen en hem verlaten?
[/quote
Ja, van mezelf moést ik hem juist verlaten en daar sta ik nog steeds voor de volle 100% achter. Het is alleen voor mij weer een gevalletje: ‘hoe heb IK het weer zover laten komen’. En inderdaad: zijn welzijn hoeft niet mijn probleem te zijn. En dat vind ik lastig, aangezien het erg raar gedrag was tegen het einde.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 14 mei 2019 10:40
Je vindt het dus volledig gerechtvaardigd dat je bent weggegaan (en dat is het natuurlijk ook). Dat je voor je gevoel te lang bent gebleven is vooral heel vervelend voor jezelf. Je hebt zijn issues daarmee niet erger gemaakt. Die zitten in hem. Het is niet dat jij door jouw aanwezigheid problemen bij hem hebt getriggerd die er zonder jou helemaal niet waren geweest. Je hoeft je dus op geen enkele manier schuldig te voelen of verantwoordelijk voor zijn welzijn.
Je bent wel verantwoordelijk voor jezelf en je helpt jezelf niet met de gedachten die je nu hebt.
Je bent wel verantwoordelijk voor jezelf en je helpt jezelf niet met de gedachten die je nu hebt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.