Relaties
alle pijlers
Bewust of onbewust?
donderdag 23 mei 2019 02:54
Hoe ga je om met iemand die heftige stemmingswisselingen meemaakt?
Het ene moment, dan verzuip je in de complimenten en lofzang en het volgende moment dan word je verzopen, omdat je er niet toe doet.
Je wil dat het slaagt. Steeds is het zo dat je denkt dat het stabiel is geworden, maar vanuit vrijwel niets slaat de stemming om.
Wanneer is genoeg echt genoeg? Wat als de ander eigenlijk niets kan doen aan die omslag? Waar vind je de kracht vandaan om het te accepteren dat de geuite frustraties niet persoonlijk bedoeld zijn, maar als een (verkeerde) uiting van oningevulde behoeftes?
Ik denk dat het persoonlijk is voor iedereen. Internet is superfijn, omdat je je hart kunt luchten. Maar ook confronterend en frustrerend. Als je googlet op wat je meemaakt, op trefwoorden. Dan kom ik begrippen tegen als borderline, bipolair en narcisme.
Hoe kan het zo vaak zo leuk zijn en zo vaak nog slechter dan dat het leuk is? Ik ben verward.
Ik heb vaker gezegd dat ik de stemmingswisselingen niet trek en verandering moet zien, omdat het me leeg trekt. Of moet ik veranderen en er anders tegenaan kijken? Ik ben enorm aan het twijfelen en hoop dat ik hier waardevolle reactie kan lezen.
Liefs.
Het ene moment, dan verzuip je in de complimenten en lofzang en het volgende moment dan word je verzopen, omdat je er niet toe doet.
Je wil dat het slaagt. Steeds is het zo dat je denkt dat het stabiel is geworden, maar vanuit vrijwel niets slaat de stemming om.
Wanneer is genoeg echt genoeg? Wat als de ander eigenlijk niets kan doen aan die omslag? Waar vind je de kracht vandaan om het te accepteren dat de geuite frustraties niet persoonlijk bedoeld zijn, maar als een (verkeerde) uiting van oningevulde behoeftes?
Ik denk dat het persoonlijk is voor iedereen. Internet is superfijn, omdat je je hart kunt luchten. Maar ook confronterend en frustrerend. Als je googlet op wat je meemaakt, op trefwoorden. Dan kom ik begrippen tegen als borderline, bipolair en narcisme.
Hoe kan het zo vaak zo leuk zijn en zo vaak nog slechter dan dat het leuk is? Ik ben verward.
Ik heb vaker gezegd dat ik de stemmingswisselingen niet trek en verandering moet zien, omdat het me leeg trekt. Of moet ik veranderen en er anders tegenaan kijken? Ik ben enorm aan het twijfelen en hoop dat ik hier waardevolle reactie kan lezen.
Liefs.
donderdag 23 mei 2019 09:02
Klinkt vermoeiend, heb je er nog trek in?
Laat je niet isoleren, zorg dat je voldoende mensen hebt waarbij je je hart kunt luchten en als dat wordt tegengehouden door diegene of hij/zij wil er amper aan werken zou ik ermee stoppen en afkicken van alle drama die ermee gepaart gaat.
Ik snap dat sommigen er niks tegen kunnen doen maar je hoeft je niet aan te passen en als het niet meer gaat dan voor jezelf kiezen hoor! Er zijn genoeg leuke mensen zonder gekke dingen.
Laat je niet isoleren, zorg dat je voldoende mensen hebt waarbij je je hart kunt luchten en als dat wordt tegengehouden door diegene of hij/zij wil er amper aan werken zou ik ermee stoppen en afkicken van alle drama die ermee gepaart gaat.
Ik snap dat sommigen er niks tegen kunnen doen maar je hoeft je niet aan te passen en als het niet meer gaat dan voor jezelf kiezen hoor! Er zijn genoeg leuke mensen zonder gekke dingen.
