Relaties
alle pijlers
Hoe omgaan met twijfelende vriend
dinsdag 11 juni 2019 16:02
Hallo
Mijn vriend, die ik 1,5 jaar geleden ontmoet heb, is van nature geen heel zeker persoon en heeft hierdoor, en door wat ervaringen uit het verleden (gescheiden, hartzeer, moeilijke jeugd in oorlogsgebied) af en toe last van jaloezie. Of eigenlijk heeft hij daar behoorlijk last van maar zo nu en dan zo extreem dat hij overreageerd en we met ruzie uit elkaar gaan. Hij voelt zich snel afgewezen en bedreigd door andere mannen. Nu vind ik hém uiteraard de leukste en liefste en interesseren andere mannen mij geen biet. Hij zegt ook dol te zijn op mij. Ik heb ook geen mannelijke vrienden of contacten buiten familie en collega's, hoewel hij hier wel met enige regelmaat naar vraagt.
Het steekt vooral de kop op als we samen uitgaan. Als er een man iets aan me vraagt (eigenlijk altijd een neutrale vraag en geen versierpogingen), staat hij al als een haai naast me met een arm om me heen om duidelijk te maken dat ik zijn meisje ben. Nu stoor ik me daar niet heel erg aan. Uit mezelf leg ik geen contact met andere mannen, maar laatst weekend kwam er een vage bekende bij ons groepje, die me bij vertrek spontaan 2 kussen op de wang gaf. Ik deed dit dus niet uit mezelf, even voor de duidelijkheid. Mijn vriend begon tegen mij te flippen hierover, waar dat goed voor was en dat hij dan ook vrouwen gedag wilde gaan zoenen (als wraak), waarop ik onmiddelijk duidelijk gemaakt heb dat ik geen zin had in dit gedrag van hem. Hij heeft daarna tot de volgende dag geen woord meer gezegd behalve het hoognodige en interesseert zich ook niet dat dat mij verdrietig maakt. Tot ik het zo zat was en naar huis vertrokken ben. Iets wat ik niet graag doe omdat dat betekent dat we een aantal dagen niet meer praten, maar hij liet me voor mijn gevoel geen keus. Hij sprak hierbij zijn twijfels uit over ons verschil in mening over wat acceptabel is en wat niet en over of ik dan wel goed genoeg ben voor hem.
Dit is niet de eerste keer dat ik boos vertrokken ben omdat hij het uiterste in mij tergt met zijn jaloerse gedoe. Ik vind dat gedrag best vervelend, vooral voor hemzelf. Hoe kan hij leren om wat minder primair te reageren, met me te praten over wat hem niet zint, op een manier dat we niet met ruzie uit elkaar gaan? Ik ben die dagen radiostilte en steeds het gevoel krijgen dat ík niet oke ben tamelijk zat. Hij komt wel altijd tot het inzicht dat hij zich onredelijk gedragen heeft, dat is naast dat ik dol ben op hem ook de reden dat ik tot nu toe geduld heb met hem. Ik wil echter liever niet meer dat dit nog voorkomt. Iemand tips hoe ik het beste met dit gedrag om kan gaan?
Mijn vriend, die ik 1,5 jaar geleden ontmoet heb, is van nature geen heel zeker persoon en heeft hierdoor, en door wat ervaringen uit het verleden (gescheiden, hartzeer, moeilijke jeugd in oorlogsgebied) af en toe last van jaloezie. Of eigenlijk heeft hij daar behoorlijk last van maar zo nu en dan zo extreem dat hij overreageerd en we met ruzie uit elkaar gaan. Hij voelt zich snel afgewezen en bedreigd door andere mannen. Nu vind ik hém uiteraard de leukste en liefste en interesseren andere mannen mij geen biet. Hij zegt ook dol te zijn op mij. Ik heb ook geen mannelijke vrienden of contacten buiten familie en collega's, hoewel hij hier wel met enige regelmaat naar vraagt.
Het steekt vooral de kop op als we samen uitgaan. Als er een man iets aan me vraagt (eigenlijk altijd een neutrale vraag en geen versierpogingen), staat hij al als een haai naast me met een arm om me heen om duidelijk te maken dat ik zijn meisje ben. Nu stoor ik me daar niet heel erg aan. Uit mezelf leg ik geen contact met andere mannen, maar laatst weekend kwam er een vage bekende bij ons groepje, die me bij vertrek spontaan 2 kussen op de wang gaf. Ik deed dit dus niet uit mezelf, even voor de duidelijkheid. Mijn vriend begon tegen mij te flippen hierover, waar dat goed voor was en dat hij dan ook vrouwen gedag wilde gaan zoenen (als wraak), waarop ik onmiddelijk duidelijk gemaakt heb dat ik geen zin had in dit gedrag van hem. Hij heeft daarna tot de volgende dag geen woord meer gezegd behalve het hoognodige en interesseert zich ook niet dat dat mij verdrietig maakt. Tot ik het zo zat was en naar huis vertrokken ben. Iets wat ik niet graag doe omdat dat betekent dat we een aantal dagen niet meer praten, maar hij liet me voor mijn gevoel geen keus. Hij sprak hierbij zijn twijfels uit over ons verschil in mening over wat acceptabel is en wat niet en over of ik dan wel goed genoeg ben voor hem.
Dit is niet de eerste keer dat ik boos vertrokken ben omdat hij het uiterste in mij tergt met zijn jaloerse gedoe. Ik vind dat gedrag best vervelend, vooral voor hemzelf. Hoe kan hij leren om wat minder primair te reageren, met me te praten over wat hem niet zint, op een manier dat we niet met ruzie uit elkaar gaan? Ik ben die dagen radiostilte en steeds het gevoel krijgen dat ík niet oke ben tamelijk zat. Hij komt wel altijd tot het inzicht dat hij zich onredelijk gedragen heeft, dat is naast dat ik dol ben op hem ook de reden dat ik tot nu toe geduld heb met hem. Ik wil echter liever niet meer dat dit nog voorkomt. Iemand tips hoe ik het beste met dit gedrag om kan gaan?
dinsdag 11 juni 2019 16:28
dinsdag 11 juni 2019 16:29
Ik had het uit gemaakt en hem los gelaten...
Hoe kan hij dat leren, vraag je. Wíl hij dat wel leren? Als hij vervolgens jou ook nog dood neheert, krijg ik niet de indruk dat hij echt het gevoel heeft dat hij verkeerd bezig is.
Ik zou voorlopig in ieder geval geen contact zoeken met hem.
Hoe kan hij dat leren, vraag je. Wíl hij dat wel leren? Als hij vervolgens jou ook nog dood neheert, krijg ik niet de indruk dat hij echt het gevoel heeft dat hij verkeerd bezig is.
Ik zou voorlopig in ieder geval geen contact zoeken met hem.
Only dead fish go with the flow
dinsdag 11 juni 2019 16:30
En als hij je negeert, meld je hem:
'als je weer normaal kunt doen, hoor ik wel weer van je.'
En dan ga je lekker je eigen dingen doen en leeft je eigen leven.
En als hij dan zijn trots heeft ingeslikt en hij als eerste weer contact legt, vraag je hem eerst maar eens om excuses voor zijn gedrag.
En een volgende keer dat hij je negeert, meldt je hem dat hij je voor altijd mag negeren, want het is voorbij.
Negeren is emotionele en psychische mishandeling.
'als je weer normaal kunt doen, hoor ik wel weer van je.'
En dan ga je lekker je eigen dingen doen en leeft je eigen leven.
En als hij dan zijn trots heeft ingeslikt en hij als eerste weer contact legt, vraag je hem eerst maar eens om excuses voor zijn gedrag.
En een volgende keer dat hij je negeert, meldt je hem dat hij je voor altijd mag negeren, want het is voorbij.
Negeren is emotionele en psychische mishandeling.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 11 juni 2019 16:31
Waarom moet jij tips hoe je met dit gedrag om moet gaan? Laat je vriend maar een therapeut zoeken die hem leert dat jij ten eerste niet verantwoordelijk bent voor zijn ervaringen in het verleden. Dat datzelfde verleden geen excuus is voor kutgedrag. Dat iemand negeren emotionele mishandeling is. En tenslotte: een vrouw niet zijn bezit is.
Ik zou hier persoonlijk geen trek in hebben en hem veel succes in zn eentje wensen.
Neem maar van mij aan dat jij het nooit helemaal goed zal kunnen doen want hij verzint steeds weer nieuwe regeltjes waar jij je aan moet houden, wat jij natuurlijk doet want anders negeert hij je weer een paar dagen.
Oh en niemand is “van nature onzeker” dat is gewoon een excuus voor kutgedrag waar ze dan niks aan hoeven te veranderen.
Ik zou hier persoonlijk geen trek in hebben en hem veel succes in zn eentje wensen.
Neem maar van mij aan dat jij het nooit helemaal goed zal kunnen doen want hij verzint steeds weer nieuwe regeltjes waar jij je aan moet houden, wat jij natuurlijk doet want anders negeert hij je weer een paar dagen.
Oh en niemand is “van nature onzeker” dat is gewoon een excuus voor kutgedrag waar ze dan niks aan hoeven te veranderen.
anoniem_208010 wijzigde dit bericht op 11-06-2019 16:35
8.86% gewijzigd
dinsdag 11 juni 2019 16:36
"en of ik dan wel goed genoeg ben voor hem"
Alsof jij niet goed bent zoals je bent. Laat je niets aanpraten, dit maakt je alleen onzeker.
Heeft hij dit zo gezegd? Als hij dit zo gezegd heeft, lijkt het misschien ongelukkig uitgedrukt, maar het zegt in feite heel veel. Hij plaatst zich hiermee boven jou en verwacht dat jij je gedrag aanpast. Niet ok hoor!
Alsof jij niet goed bent zoals je bent. Laat je niets aanpraten, dit maakt je alleen onzeker.
Heeft hij dit zo gezegd? Als hij dit zo gezegd heeft, lijkt het misschien ongelukkig uitgedrukt, maar het zegt in feite heel veel. Hij plaatst zich hiermee boven jou en verwacht dat jij je gedrag aanpast. Niet ok hoor!
dinsdag 11 juni 2019 16:37
Ik smoor dit in de kiem door te vertrekken en hem met zijn gechagrijn achter te laten. De radiostilte komt van mijn kant uit eigenlijk. Totaal niet hoe ik ben en ik hoe ik het zou willen, maar dit is wel het enige wat hem doet beseffen dat hij zich als een lul gedraagt. In zo'n jaloerse bui bij hem ruzie blijven maken leidt alleen maar tot lelijke woorden en beledigingen. Hij is op zo'n moment niet voor rede vatbaar en redeneert alleen vanuit zijn eigen pijn en zijn eigen behoeftes. Hij hoort dan totaal niet wat ik zeg. Maargoed, ik wil dus niet steeds met ruzie vertrekken, want ik heb daar last van, ben er dan verdrietig over, durf mijn berichten niet te lezen of sowieso mijn telefoon aan te zetten uit angst dat hij nog wat lelijks erachteraan gestuurt heeft. Als hij weer gekalmeerd is, ziet hij wel in hoe lullig hij gedaan heeft en is hij blij dat ik zoveel geduld en begrip heb, maar ergens moet het wel tot iets gaan leiden. Ik heb hem al eens gezegd dat dit iets is waaraan hij/wij moeten werken, omdat een relatie met een andere vrouw dit echt niet op gaat lossen. Ik weet dat het niet aan mij ligt. Hij wilde dit toen wel, maar het is er door drukte van zijn werk en gedoe met de omgangsregeling met zijn kinderen niet van gekomen.
Ik houd erg veel rekening met zijn omstandigheden. Het afgelopen weekend had ik voorgesteld en geboekt, juist om even wat leuks te doen samen en even zijn sores te kunnen vergeten. En dan is een hoop jaloers gezeik hetgene wat je ervoor terugkrijgt. Ik denk dat dat me extra steekt daarom. Ik merk gewoon dat ik naast heel verdrietig ook wel heel erg boos en gefrustreerd ben over dat hij wat een leuk weekend had moeten zijn, op deze manier zo verpest.
dinsdag 11 juni 2019 16:41
Hij zei dat hij zo min mogelijk wilde praten omdat hij te moe was voor discussies en bang was om lelijke dingen te gaan zeggen. Dat dat de reden was dat hij onderweg geen woord meer gezegd heeft dan het hoognodige. Ik heb hem zo gauw ik kon inderdaad gemeld dat als hij niet normaal kan doen, hij het maar uit moet zoeken en dat hij zich pas weer hoeft te melden als hij normaal kan doen. Maargoed, ik heb dus even geen zin meer in contact. De telefoon staat uit en ik voel nog geen behoefte om hem aan te zetten, bang dat hij me weer afwijst, beledigt, vanalles verwijt of erger.Dreamglasses schreef: ↑11-06-2019 16:29Ik had het uit gemaakt en hem los gelaten...
Hoe kan hij dat leren, vraag je. Wíl hij dat wel leren? Als hij vervolgens jou ook nog dood neheert, krijg ik niet de indruk dat hij echt het gevoel heeft dat hij verkeerd bezig is.
Ik zou voorlopig in ieder geval geen contact zoeken met hem.
dinsdag 11 juni 2019 16:46
dinsdag 11 juni 2019 16:51
Het is een keuze hoor, dat ene leven dat je hebt, zo in te vullen...niet lullig bedoeld, maar ik bedoel maar dat er ook een andere keuze is, dan dit...dit hoeft niet jouw leven te zijn...Asterid81 schreef: ↑11-06-2019 16:37... ik heb daar last van, ben er dan verdrietig over, durf mijn berichten niet te lezen of sowieso mijn telefoon aan te zetten uit angst dat hij nog wat lelijks erachteraan gestuurt heeft.
...
Ik houd erg veel rekening met zijn omstandigheden. Het afgelopen weekend had ik voorgesteld en geboekt, juist om even wat leuks te doen samen en even zijn sores te kunnen vergeten. En dan is een hoop jaloers gezeik hetgene wat je ervoor terugkrijgt. Ik denk dat dat me extra steekt daarom. Ik merk gewoon dat ik naast heel verdrietig ook wel heel erg boos en gefrustreerd ben over dat hij wat een leuk weekend had moeten zijn, op deze manier zo verpest.
dinsdag 11 juni 2019 16:54
Oh meissie.. 
hoeveel pijn het ook doet, neem afscheid van hem. Dit gedrag wordt nooit minder, enkel erger. Je wordt nu beledigd omdat je iemand ten afscheid zoent, over een paar jaar wordt je geslagen omdat je met iemand hebt gepraat.
hoeveel pijn het ook doet, neem afscheid van hem. Dit gedrag wordt nooit minder, enkel erger. Je wordt nu beledigd omdat je iemand ten afscheid zoent, over een paar jaar wordt je geslagen omdat je met iemand hebt gepraat.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
dinsdag 11 juni 2019 17:01
"Ik heb hem al eens gezegd dat dit iets is waaraan hij/wij moeten werken, omdat een relatie met een andere vrouw dit echt niet op gaat lossen."
Dus moet jij het maar op je nemen, of wat moet ik me bij deze opmerking voorstellen?
Hij kan ook gewoon eindigen zónder relatie. Simpelweg omdat hij met zijn gedrag iedereen afstoot. Het is niet jouw verantwoordelijkheid hem van een relatie te voorzien.
Ik zou hier ook een punt achter zetten. Dit is toch geen leven zo?
Dus moet jij het maar op je nemen, of wat moet ik me bij deze opmerking voorstellen?
Hij kan ook gewoon eindigen zónder relatie. Simpelweg omdat hij met zijn gedrag iedereen afstoot. Het is niet jouw verantwoordelijkheid hem van een relatie te voorzien.
Ik zou hier ook een punt achter zetten. Dit is toch geen leven zo?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 11 juni 2019 17:04
Ondanks dat je actie stoer lijkt, vind ik dat je hem nog steeds veel verdedigt en eigenlijk ontzettend veel met hem bezig bent....Asterid81 schreef: ↑11-06-2019 16:41Hij zei dat hij zo min mogelijk wilde praten omdat hij te moe was voor discussies en bang was om lelijke dingen te gaan zeggen. Dat dat de reden was dat hij onderweg geen woord meer gezegd heeft dan het hoognodige. Ik heb hem zo gauw ik kon inderdaad gemeld dat als hij niet normaal kan doen, hij het maar uit moet zoeken en dat hij zich pas weer hoeft te melden als hij normaal kan doen. Maargoed, ik heb dus even geen zin meer in contact. De telefoon staat uit en ik voel nog geen behoefte om hem aan te zetten, bang dat hij me weer afwijst, beledigt, vanalles verwijt of erger.
Wat is er zo leuk aan hem?
Only dead fish go with the flow
dinsdag 11 juni 2019 17:05
En dus maak je het gewoon even definitief uitAsterid81 schreef: ↑11-06-2019 16:41Hij zei dat hij zo min mogelijk wilde praten omdat hij te moe was voor discussies en bang was om lelijke dingen te gaan zeggen. Dat dat de reden was dat hij onderweg geen woord meer gezegd heeft dan het hoognodige. Ik heb hem zo gauw ik kon inderdaad gemeld dat als hij niet normaal kan doen, hij het maar uit moet zoeken en dat hij zich pas weer hoeft te melden als hij normaal kan doen. Maargoed, ik heb dus even geen zin meer in contact. De telefoon staat uit en ik voel nog geen behoefte om hem aan te zetten, bang dat hij me weer afwijst, beledigt, vanalles verwijt of erger.
Toe zeg, zo laat je toch niet met je omgaan?
dinsdag 11 juni 2019 17:07
Goede vraag. Als het bij af en toe bleef ... Hij kan als hij in zichzelf keert ook echt totaal ongezellig zijn. Stil, afwezig, en zit dan tijdens een etentje rustig 20 keer zijn mail te checken op zijn telefoon. Ik zeg daar wel wat van, waarna hij er wel mee op houdt. Vaak gedraagt hij zich dan zo omdat er weer iets is gebeurd wat hem doet twijfelen. Bijvoorbeeld dat ik een restaurant heb uitgekozen waar hij zich niet prettig voelt en ik dat dan had moeten ruiken ofzo. Hij vat dat dan al heel snel persoonlijk op, dat ik geen rekening houd met zijn behoeftes
. Zoiets gebeurt als hij moe of overprikkeld is. Hij is extreem gevoelig geloof ik.
dinsdag 11 juni 2019 17:08
Kortom, een ontzettend kinderachtig, lichtgeraakt, aanstellerig, passief-agressief mannetje.Asterid81 schreef: ↑11-06-2019 17:07Goede vraag. Als het bij af en toe bleef ... Hij kan als hij in zichzelf keert ook echt totaal ongezellig zijn. Stil, afwezig, en zit dan tijdens een etentje rustig 20 keer zijn mail te checken op zijn telefoon. Ik zeg daar wel wat van, waarna hij er wel mee op houdt. Vaak gedraagt hij zich dan zo omdat er weer iets is gebeurd wat hem doet twijfelen. Bijvoorbeeld dat ik een restaurant heb uitgekozen waar hij zich niet prettig voelt en ik dat dan had moeten ruiken ofzo. Hij vat dat dan al heel snel persoonlijk op, dat ik geen rekening houd met zijn behoeftes
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 11 juni 2019 17:09
Geen van zijn exen praat nog met hem. Die waar hij kinderen mee heeft zo min mogelijk in ieder geval. De rest negeert hem volkomen. Het is dankzij mij dat hij eindelijk een beetje begrijpt waarom ze zich zo gekwetst voelen en hij is zich er wel van bewust dat hij geen makkelijke man is.
