Relaties
alle pijlers
Geen antwoord op vragen
vrijdag 14 juni 2019 14:23
Dag lezers,
Ik wil vooral even van me af schrijven, nuttige inzichten zijn altijd welkom natuurlijk en hartstikke fijn.
Een tijdje terug heb ik een topic geopend over dat mijn partner en ik het niet eens werden over onze woonplaats in geval van een koophuis. Inmiddels had ik me neergelegd bij het compromis dat we hadden en zijn we dus woningen gaan bezichtigen, maar niks gekocht. We waren ruim 5 jaar samen en 2 jaar samenwonend.
Het modderde al een tijdje aan, ik denk ongeveer een jaar al wel. Een jaar waarin ik affectie van zijn kant mistte, niet altijd kon voorspellen hoe zijn humeur zou zijn en hoe ik daarmee om moest gaan, we deden de laatste tijd ook erg weinig dingen ècht samen behalve bankhangen. Ik heb hem een aantal keer aangegeven dat ik meer tijd in ons wilde investeren, vaker affectie zou willen van zijn kant en noem maar op. Hij vond dat ik daar teveel om zeurde en hij er dus steeds minder zin in kreeg. Mijn frustraties zijn zo hoog opgelopen dat ik veel ruzie maakte met hem en hem uiteindelijk voor de keus heb gesteld om ervoor te vechten of er een punt achter te zetten.
Het leek een tijdje beter te gaan, tot hij een maandje geleden besloot om een pauze te willen inlassen. Ik wilde dit eigenlijk niet, omdat je er zo niet aan werkt naar mijn mening en het uitstel van executie lijkt. Een paar dagen geleden hebben we gepraat en zei hij me dat hij nog veel voor mij voelt maar het beter is dat we ermee zouden stoppen. Ik was daar best kapot van, omdat ik niet vind dat we er genoeg voor gevochten hebben, maar weet aan de andere kant niet hoe hij denkt. Ik heb inmiddels gisteren mijn spullen opgehaald uit ons huis en het zo een soort van proberencaf te sluiten, maar nog steeds vraag ik me af waarom het zo abrupt is gegaan. Waarom iemand ineens besluit dat het niet waard is om ervoor te vechten, maar wel zegt dat hij niet weet of dit de juiste beslissing is. Ben echt leeg van binnen.
Wat kan ik doen om hier sterker uit te komen?
Ik wil vooral even van me af schrijven, nuttige inzichten zijn altijd welkom natuurlijk en hartstikke fijn.
Een tijdje terug heb ik een topic geopend over dat mijn partner en ik het niet eens werden over onze woonplaats in geval van een koophuis. Inmiddels had ik me neergelegd bij het compromis dat we hadden en zijn we dus woningen gaan bezichtigen, maar niks gekocht. We waren ruim 5 jaar samen en 2 jaar samenwonend.
Het modderde al een tijdje aan, ik denk ongeveer een jaar al wel. Een jaar waarin ik affectie van zijn kant mistte, niet altijd kon voorspellen hoe zijn humeur zou zijn en hoe ik daarmee om moest gaan, we deden de laatste tijd ook erg weinig dingen ècht samen behalve bankhangen. Ik heb hem een aantal keer aangegeven dat ik meer tijd in ons wilde investeren, vaker affectie zou willen van zijn kant en noem maar op. Hij vond dat ik daar teveel om zeurde en hij er dus steeds minder zin in kreeg. Mijn frustraties zijn zo hoog opgelopen dat ik veel ruzie maakte met hem en hem uiteindelijk voor de keus heb gesteld om ervoor te vechten of er een punt achter te zetten.
Het leek een tijdje beter te gaan, tot hij een maandje geleden besloot om een pauze te willen inlassen. Ik wilde dit eigenlijk niet, omdat je er zo niet aan werkt naar mijn mening en het uitstel van executie lijkt. Een paar dagen geleden hebben we gepraat en zei hij me dat hij nog veel voor mij voelt maar het beter is dat we ermee zouden stoppen. Ik was daar best kapot van, omdat ik niet vind dat we er genoeg voor gevochten hebben, maar weet aan de andere kant niet hoe hij denkt. Ik heb inmiddels gisteren mijn spullen opgehaald uit ons huis en het zo een soort van proberencaf te sluiten, maar nog steeds vraag ik me af waarom het zo abrupt is gegaan. Waarom iemand ineens besluit dat het niet waard is om ervoor te vechten, maar wel zegt dat hij niet weet of dit de juiste beslissing is. Ben echt leeg van binnen.
Wat kan ik doen om hier sterker uit te komen?
vrijdag 14 juni 2019 14:35
Klinkt alsof jij meer moeite moet doen voor jullie relatie dan hij. Het moet wel van twee kanten blijven komen. Misschien is het na die 5 jaar gewoon klaar.
Als de een liever thuis op de bank blijft moet je dat accepteren, of zoek iemand die wel open staat om zo nu en dan iets buiten de deur te gaan doen.
Geniet van die 'pauze,' en hoop niet te veel. Want een pauze leidt meestal nergens naartoe. Over een paar jaar heb je wellicht een relatie waar je niet zo om hoeft te vechten, want zo hoort het eigenlijk...
Als de een liever thuis op de bank blijft moet je dat accepteren, of zoek iemand die wel open staat om zo nu en dan iets buiten de deur te gaan doen.
Geniet van die 'pauze,' en hoop niet te veel. Want een pauze leidt meestal nergens naartoe. Over een paar jaar heb je wellicht een relatie waar je niet zo om hoeft te vechten, want zo hoort het eigenlijk...
vrijdag 14 juni 2019 14:51
Waarom vind je dat het abrupt gegaan is als je al een jaar aan het aanmodderen bent, jullie niet op 1 lijn zitten, zijn humeur onvoorspelbaar is, jij de affectie mist, hij vindt dat jij zeurt, jullie veel ruzie maken en behalve bankhangen weinig samen doen.
Je hebt hem vervolgens zelf voor de keuze gesteld om ervoor te vechten of ermee te kappen. Dat heeft hem eens goed naar zijn relatie met jou doen kijken en hij kiest voor het laatste.
Leuk is anders, maar ik zie de donderslag bij heldere hemel niet. En het is een prima keuze als je het mij vraagt.
Je hebt hem vervolgens zelf voor de keuze gesteld om ervoor te vechten of ermee te kappen. Dat heeft hem eens goed naar zijn relatie met jou doen kijken en hij kiest voor het laatste.
Leuk is anders, maar ik zie de donderslag bij heldere hemel niet. En het is een prima keuze als je het mij vraagt.
vrijdag 14 juni 2019 15:02
Ik snap je Shifty. Misschien ben ik dan zelf teveel bezig geweest met repareren en heeft hij dat niet gekund of niet gewild, waardoor ik telkens hoopte dat dat toch nog ging komen omdat hij het mij nog niet had laten zien. Abrupt bedoel ik in de zin van het ene moment nog woningen met je willen zoeken en vakanties willen plannen naar dit.
vrijdag 14 juni 2019 15:32
Ik denk dat het voor veel mensen wel herkenbaar is; je wil voor je relatie gaan en niet een beetje half half zitten wachten toch het misschien wel goed komt. Dat telt dan denk ik zowel voor jouw 'ik wil er voor vechten' als zijn 'laten we samen een huis kopen'.
Pas als je de keuze hebt gemaakt met de relatie te stoppen laat je ook 'het er voor gaan' los en lijkt het contrast ineens heel groot (vooral als jij nog aan het vechten bent en hij die stap maakt).
Maar als je kijkt naar het lijstje wat je zo even snel opnoemde van punten waar jullie elkaar niet in vinden en je combineert dat met de energie die jij er in moest steken, dan kan ik me nu voorstellen dat er bij jou ook veel positieve energie vrij gaat komen.
Pas als je de keuze hebt gemaakt met de relatie te stoppen laat je ook 'het er voor gaan' los en lijkt het contrast ineens heel groot (vooral als jij nog aan het vechten bent en hij die stap maakt).
Maar als je kijkt naar het lijstje wat je zo even snel opnoemde van punten waar jullie elkaar niet in vinden en je combineert dat met de energie die jij er in moest steken, dan kan ik me nu voorstellen dat er bij jou ook veel positieve energie vrij gaat komen.
vrijdag 14 juni 2019 15:35
Alleen je vriend kan het antwoord hier op geven.
Vaak heeft hij al een heel proces achter de rug, alle voors en tegens tegen elkaar afgewogen. Misschien wel mee geworsteld. In zijn ogen heeft hij er wel in de relatie geïnvesteerd en geprobeerd, alleen niet met jou, maar met zijn eigen gevoelens.
Jij hebt allen de eindconclusie gehoord, en niet het hele proces die tot dit besluit heeft geleid.
Accepteer zijn besluit. Je zal nooit een tenimmer op dit moment een antwoord krijgen die al je vragen zal beantwoorden en dat je begrijpt waarom.
Steek energie in je eigen toekomst.
Vaak heeft hij al een heel proces achter de rug, alle voors en tegens tegen elkaar afgewogen. Misschien wel mee geworsteld. In zijn ogen heeft hij er wel in de relatie geïnvesteerd en geprobeerd, alleen niet met jou, maar met zijn eigen gevoelens.
Jij hebt allen de eindconclusie gehoord, en niet het hele proces die tot dit besluit heeft geleid.
Accepteer zijn besluit. Je zal nooit een tenimmer op dit moment een antwoord krijgen die al je vragen zal beantwoorden en dat je begrijpt waarom.
Steek energie in je eigen toekomst.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
vrijdag 14 juni 2019 15:38
vrijdag 14 juni 2019 16:14
Hoeveel wil je 'vechten'? Ik geloof er zelf niet in dat je tot het uiterste moet gaan om een relatie te laten (blijven) werken. Soms is het gewoon natuurlijk verloop. Dat wil niet zeggen dat de relatie nooit goed was maar nu is ie niet goed genoeg meer om er 2 mensen gelukkig van te laten maken.
En al die vragen, maakt dat uit? Wordt het daar anders van? Je hebt volgens mij heel lang op je tenen gelopen waardoor je wilt 'oogsten' lijkt het wel. Maar zo werkt het niet. Hij wil niet meer. En de reden waarom doet er eigenlijk helemaal niet toe.
Ik vind het rot voor je maar zoals je al aangeeft wil je iemand die voor je gaat. Dat is niet deze man. Sterkte.
En al die vragen, maakt dat uit? Wordt het daar anders van? Je hebt volgens mij heel lang op je tenen gelopen waardoor je wilt 'oogsten' lijkt het wel. Maar zo werkt het niet. Hij wil niet meer. En de reden waarom doet er eigenlijk helemaal niet toe.
Ik vind het rot voor je maar zoals je al aangeeft wil je iemand die voor je gaat. Dat is niet deze man. Sterkte.
vrijdag 14 juni 2019 16:33
Het woningen kijken kan ook zijn geweest om het jou naar de zin te maken en er nog niet meer ruzie om te maken. Daarna werd hij voor het blok gezet en dacht hij wellicht ik ben liever alleen dan zo veel wrijving en dingen waar ik geen zin in heb.Streepjeskom schreef: ↑14-06-2019 15:02Ik snap je Shifty. Misschien ben ik dan zelf teveel bezig geweest met repareren en heeft hij dat niet gekund of niet gewild, waardoor ik telkens hoopte dat dat toch nog ging komen omdat hij het mij nog niet had laten zien. Abrupt bedoel ik in de zin van het ene moment nog woningen met je willen zoeken en vakanties willen plannen naar dit.
vrijdag 14 juni 2019 17:02
Je hebt gelijk.. Dankjewel. Ik hoop dat het hartzeer snel minder wordt.Lady_Day schreef: ↑14-06-2019 16:14Hoeveel wil je 'vechten'? Ik geloof er zelf niet in dat je tot het uiterste moet gaan om een relatie te laten (blijven) werken. Soms is het gewoon natuurlijk verloop. Dat wil niet zeggen dat de relatie nooit goed was maar nu is ie niet goed genoeg meer om er 2 mensen gelukkig van te laten maken.
En al die vragen, maakt dat uit? Wordt het daar anders van? Je hebt volgens mij heel lang op je tenen gelopen waardoor je wilt 'oogsten' lijkt het wel. Maar zo werkt het niet. Hij wil niet meer. En de reden waarom doet er eigenlijk helemaal niet toe.
Ik vind het rot voor je maar zoals je al aangeeft wil je iemand die voor je gaat. Dat is niet deze man. Sterkte.
vrijdag 14 juni 2019 17:20
Ja, de hartzeer... pffffttt... dat kan helaas wel even duren is mijn ervaring. Bij mijn laatste ex heb ik daar echt wel even last van gehad. Ik kon me in het begin niet voorstellen dat het ooit voorbij zou gaan. Maar dat ging het wel. Wij hadden een korte maar heftige relatie en ik zat met zoveel vragen. Ik moest en zou antwoorden krijgen. Ik heb hem ook gevraagd maar de antwoorden die ik zocht bleven uit. Nu weet ik dat het niet uitmaakt wat de reden was voor hem. Het resultaat was hetzelfde: hij wilde niet meer.
Het is een rotproces. En ja, het is cliche maar ik denk dat je er uiteindelijk blij om bent dat de relatie geeindigd is. Nu komt er ruimte voor nieuwe dingen en hopelijk ook voor iemand die wel goed voor je is. Iemand waar je niet aan hoeft te duwen en trekken. Iemand waar het gewoon leuk en soepel mee gaat. Niet al dat vermoeiende gedoe.
Het is een rotproces. En ja, het is cliche maar ik denk dat je er uiteindelijk blij om bent dat de relatie geeindigd is. Nu komt er ruimte voor nieuwe dingen en hopelijk ook voor iemand die wel goed voor je is. Iemand waar je niet aan hoeft te duwen en trekken. Iemand waar het gewoon leuk en soepel mee gaat. Niet al dat vermoeiende gedoe.
vrijdag 14 juni 2019 17:53
Ik weet niet of je er sterker uit zal komen, maar je weet wel beter wat je belangrijk vindt. Dat is altijd handig in het leven, zelfkennis.
Het is altijd moeilijk als het uitgaat, maar jullie waren niet meer gelukkig. Dan kan zoeken naar een nieuw huis en een vakantie plannen wel weer even nieuwe energie en hoop geven, maar als de basis er niet is houdt het ergens op.
Het is altijd moeilijk als het uitgaat, maar jullie waren niet meer gelukkig. Dan kan zoeken naar een nieuw huis en een vakantie plannen wel weer even nieuwe energie en hoop geven, maar als de basis er niet is houdt het ergens op.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
vrijdag 14 juni 2019 18:20
Je hebt gelijk. Ik hoop dat we allebei onze rust zullen vinden en weten wat goed is voor onszelf. Ik kon niet meer mezelf zijn, dat moet ik eerst weer gaan terugvinden. Het is alleen zo moeilijk om je telkens af te vragen waar het mis is gegaan. Jezelf verwijten te maken, je af te vragen wat je beter en anders had kunnen doen...Lady_Day schreef: ↑14-06-2019 17:20Ja, de hartzeer... pffffttt... dat kan helaas wel even duren is mijn ervaring. Bij mijn laatste ex heb ik daar echt wel even last van gehad. Ik kon me in het begin niet voorstellen dat het ooit voorbij zou gaan. Maar dat ging het wel. Wij hadden een korte maar heftige relatie en ik zat met zoveel vragen. Ik moest en zou antwoorden krijgen. Ik heb hem ook gevraagd maar de antwoorden die ik zocht bleven uit. Nu weet ik dat het niet uitmaakt wat de reden was voor hem. Het resultaat was hetzelfde: hij wilde niet meer.
Het is een rotproces. En ja, het is cliche maar ik denk dat je er uiteindelijk blij om bent dat de relatie geeindigd is. Nu komt er ruimte voor nieuwe dingen en hopelijk ook voor iemand die wel goed voor je is. Iemand waar je niet aan hoeft te duwen en trekken. Iemand waar het gewoon leuk en soepel mee gaat. Niet al dat vermoeiende gedoe.
vrijdag 14 juni 2019 18:59
Streepjeskom schreef: ↑14-06-2019 18:20Je hebt gelijk. Ik hoop dat we allebei onze rust zullen vinden en weten wat goed is voor onszelf. Ik kon niet meer mezelf zijn, dat moet ik eerst weer gaan terugvinden. Het is alleen zo moeilijk om je telkens af te vragen waar het mis is gegaan. Jezelf verwijten te maken, je af te vragen wat je beter en anders had kunnen doen...
Echte reflectie kan je pas doen wanneer je wat meer afstand hebt. Nu is alles nog veel te vers en te rauw.
Eerst aan je eigen herstel werken en jezelf terugvinden. Wanneer je weer met beide benen stevig op de grond staat kan je terug kijken. En kan je beter beoordelen wat er is gebeurd, en of dat je er eventueel leermomenten kan uithalen voor je volgende relatie en de rest van je leven.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
