Relaties
alle pijlers
vriendschappen verwateren
maandag 17 juni 2019 21:56
Goedenavond allemaal!
Laat ik mij even kort voorstellen.
Ik ben een jonge spontane meid van 19 jaar. Vorig jaar mijn HAVO-diploma gehaald en nu een tussenjaar. Volgend jaar ga ik wel weer studeren waar ik op zich wel weer zin in heb.
In dit tussenjaar heb ik vooral heel erg veel gewerkt bij mijn 'nieuwe' bijbaan. Ik heb dit jaar veel nieuwe collega's ontmoet en heb het op mijn werk wel redelijk naar mijn zin. Ik kan het met sommige collega's goed vinden en er wordt ook wel gelachen. Daarnaast sport ik veel, en maak ik mijn eigen muziek.
Op zich allemaal prima.. Maar toch merk ik dat er iets knaagt.
Ik heb 2 kleine vriendinnengroepen beide bestaande uit 3 personen (4 incl ikzelf). De eerste groep ken ik al vanaf de 1e klas en de tweede groep vanaf de bovenbouw (ik ging naar een andere klas toe en toen leerde ik hun kennen). Met mijn eerste vriendinnengroep trek ik nog steeds best wel veel mee op. We zijn al 2x samen op vakantie geweest en hebben ook regelmatig uitstapjes als uiteten, pretpark, festival etc. Met z'n vieren kunnen we het heel goed met elkaar vinden en kunnen we ook lachen. Toch merk ik wel dat ik soms een soort van verbinding mis.. Het is allemaal soms wat 'stijfjes'. We zijn alle 3 zo ontzettend anders. 2 van de 3 zijn best wel stil en rustig en ik ben juist heel druk en aanwezig. Ook qua interesses liggen we best wel ver uit elkaar.
Maar als we met zn vieren zijn is het wel altijd gezellig.
Mijn tweede vriendinnengroep is aan het verwateren. Iedereen heeft zijn eigen ding en wanneer we een datum plannen is er altijd wel iemand die niet kan... Ook als je iets probeert te plannen voor over een maand is dit niet mogelijk. Ik ben altijd de persoon die het voortouw neemt en weer voorstelt om weer wat leuks met elkaar te doen... En als we elkaar weer zien is dit eigenlijk ook altijd heel erg gezellig. Maar de laatste tijd merk ik dat het echt alleen maar van mijn kant komt en ik heb daar eigenlijk geen zin meer in. Voor het laatst dat ik ze gezien heb is eind maart.
Nu heb ik dus nog 3 vriendinnen die ik veel zie, maar ergens mis ik een echte verbinding. Een vriendin waar ik uren mee kan lachen. Iemand die echt dezelfde interesses heeft. Iemand die mij kan aanvoelen en kan aanvullen. Iemand die je oprecht kan troosten wanneer je verdrietig bent. Je weet wel.. zo'n echte hechte vriendschap. Maar om eerlijk te zijn heb ik die nooit echt gehad.
Het klinkt misschien stom, maar ik voel me zo nu en dan wel eenzaam. Dan zijn veel mensen er lekker op uit in het weekend met een hele vriendengroep en dan zit ik weer thuis op de bank.
Ik maak eigenlijk altijd vrij makkelijk contact en kan met iedereen een praatje maken. Maar van 'echte' vriendschap komt eigenlijk vrijwel nooit ter sprake wat ik dus best wel jammer vind.
Op zich ben ik blij met mijn vriendinnen van nu, maar ik merk dat ik ook behoefte heb aan meer contacten...
Aankomende zomer ga ik vrijwilligerswerk doen waar ik veel zin in heb! En in september begin ik aan mijn nieuwe opleiding.
Ik denk dat het wel goed gaat komen, maar ik merk wel dat ik er mee zit...
Iemand tips of zo'n zelfde ervaring meegemaakt?
Laat ik mij even kort voorstellen.
Ik ben een jonge spontane meid van 19 jaar. Vorig jaar mijn HAVO-diploma gehaald en nu een tussenjaar. Volgend jaar ga ik wel weer studeren waar ik op zich wel weer zin in heb.
In dit tussenjaar heb ik vooral heel erg veel gewerkt bij mijn 'nieuwe' bijbaan. Ik heb dit jaar veel nieuwe collega's ontmoet en heb het op mijn werk wel redelijk naar mijn zin. Ik kan het met sommige collega's goed vinden en er wordt ook wel gelachen. Daarnaast sport ik veel, en maak ik mijn eigen muziek.
Op zich allemaal prima.. Maar toch merk ik dat er iets knaagt.
Ik heb 2 kleine vriendinnengroepen beide bestaande uit 3 personen (4 incl ikzelf). De eerste groep ken ik al vanaf de 1e klas en de tweede groep vanaf de bovenbouw (ik ging naar een andere klas toe en toen leerde ik hun kennen). Met mijn eerste vriendinnengroep trek ik nog steeds best wel veel mee op. We zijn al 2x samen op vakantie geweest en hebben ook regelmatig uitstapjes als uiteten, pretpark, festival etc. Met z'n vieren kunnen we het heel goed met elkaar vinden en kunnen we ook lachen. Toch merk ik wel dat ik soms een soort van verbinding mis.. Het is allemaal soms wat 'stijfjes'. We zijn alle 3 zo ontzettend anders. 2 van de 3 zijn best wel stil en rustig en ik ben juist heel druk en aanwezig. Ook qua interesses liggen we best wel ver uit elkaar.
Maar als we met zn vieren zijn is het wel altijd gezellig.
Mijn tweede vriendinnengroep is aan het verwateren. Iedereen heeft zijn eigen ding en wanneer we een datum plannen is er altijd wel iemand die niet kan... Ook als je iets probeert te plannen voor over een maand is dit niet mogelijk. Ik ben altijd de persoon die het voortouw neemt en weer voorstelt om weer wat leuks met elkaar te doen... En als we elkaar weer zien is dit eigenlijk ook altijd heel erg gezellig. Maar de laatste tijd merk ik dat het echt alleen maar van mijn kant komt en ik heb daar eigenlijk geen zin meer in. Voor het laatst dat ik ze gezien heb is eind maart.
Nu heb ik dus nog 3 vriendinnen die ik veel zie, maar ergens mis ik een echte verbinding. Een vriendin waar ik uren mee kan lachen. Iemand die echt dezelfde interesses heeft. Iemand die mij kan aanvoelen en kan aanvullen. Iemand die je oprecht kan troosten wanneer je verdrietig bent. Je weet wel.. zo'n echte hechte vriendschap. Maar om eerlijk te zijn heb ik die nooit echt gehad.
Het klinkt misschien stom, maar ik voel me zo nu en dan wel eenzaam. Dan zijn veel mensen er lekker op uit in het weekend met een hele vriendengroep en dan zit ik weer thuis op de bank.
Ik maak eigenlijk altijd vrij makkelijk contact en kan met iedereen een praatje maken. Maar van 'echte' vriendschap komt eigenlijk vrijwel nooit ter sprake wat ik dus best wel jammer vind.
Op zich ben ik blij met mijn vriendinnen van nu, maar ik merk dat ik ook behoefte heb aan meer contacten...
Aankomende zomer ga ik vrijwilligerswerk doen waar ik veel zin in heb! En in september begin ik aan mijn nieuwe opleiding.
Ik denk dat het wel goed gaat komen, maar ik merk wel dat ik er mee zit...
Iemand tips of zo'n zelfde ervaring meegemaakt?
maandag 17 juni 2019 22:21
Je kunt spontaan en open lijken, maar zolang je niet het achterste van je tong laat zien zullen mensen het oppervlakkig houden.
Het lijkt je misschien vreemd, maar mensen hebben de neiging om zich aan je te hechten als je ze je diepste zielenroerselen met ze deelt, dat brengt diepgang en dan komen ze zelf vaak ook los. Daar komen diepe vriendschappen uit voort, door echt lief en leed met elkaar te delen.
Het lijkt je misschien vreemd, maar mensen hebben de neiging om zich aan je te hechten als je ze je diepste zielenroerselen met ze deelt, dat brengt diepgang en dan komen ze zelf vaak ook los. Daar komen diepe vriendschappen uit voort, door echt lief en leed met elkaar te delen.
maandag 17 juni 2019 22:27
Wat doen je vriendinnen op het moment? Zitten zij nog op school of studeren ze al? Of hebben ze ook tussenjaar?
Zelf heb ik toen ik ging studeren vooral mensen ontmoet met dezelfde interesses. Ik woonde toen ook op kamers en heb inderdaad mensen ontmoet met wie ik kon lachen en huilen. Als ik verdrietig was stond de thee klaar bij een vriendin, heel fijn.
Van de middelbare school ben ik twee vriendinnen al die jaren blijven zien. Uiteindelijk helaas toch verwaterd (ben inmiddels 36), ook doordat we ver uit elkaar zijn gaan wonen.
Bij ons was de fase tussen 18 en 20 wel het moment dat vriendschappen verwaterden, voornamelijk omdat iedereen in een andere stad op kamers ging. Maar er kwamen nieuwe vriendschappen voor in de plaats.
Zelf heb ik toen ik ging studeren vooral mensen ontmoet met dezelfde interesses. Ik woonde toen ook op kamers en heb inderdaad mensen ontmoet met wie ik kon lachen en huilen. Als ik verdrietig was stond de thee klaar bij een vriendin, heel fijn.
Van de middelbare school ben ik twee vriendinnen al die jaren blijven zien. Uiteindelijk helaas toch verwaterd (ben inmiddels 36), ook doordat we ver uit elkaar zijn gaan wonen.
Bij ons was de fase tussen 18 en 20 wel het moment dat vriendschappen verwaterden, voornamelijk omdat iedereen in een andere stad op kamers ging. Maar er kwamen nieuwe vriendschappen voor in de plaats.
Je kunt méér.
maandag 17 juni 2019 22:35
Ik herken dit wel van mijn dochter. Zij is ook 19, heeft 2 jaar geleden eindexamen gedaan vwo en zit inmiddels in haar tweede studiejaar. Op de middelbare school had ze een hele leuke vriendinnengroep. Het kost echt moeite om nog met elkaar af te spreken. Door de week heeft ze veel nieuwe vriendinnen vanuit haar studie, maar op zaterdagavond als ze thuis is, krijg ik opeens het verzoek of ik naar bios wil oid. Dan hebben al haar oude vriendinnen geen tijd/zin. Echt dingen als: ik moet morgen (om 12 uur) werken ofzo. Eigenlijk de vriendin die aan de andere kant van het land is gaan studeren (en die dus niet elke weekend thuis is) ziet ze nog het meest. Zelf zie ik nog 1 vriendin van de middelbare school nog regelmatig (2 a 3 keer per jaar, we wonen ver uit elkaar) verder ook niet. Mijn man zijn vriendengroep is wel van de middelbare school nog. Ook mijn zoon gaat nog veel met zijn middelbare schoolvrienden om. Hij woont met een aantal in 1 huis en een paar doen ook nog dezelfde studie. Het gaat helaas toch vaak zo, maar als je weer gaat studeren maak je zat nieuwe vrienden.
maandag 17 juni 2019 22:43
Het is heel normaal dat de meeste vriendschappen tijdelijk zijn, zeker in jouw leeftijdfase. Vriendschappen vervagen vaak door verhuizing, vriendjes, studie, andere interesses en opvattingen etc. etc..
Als je doet wat je leuk vind - zoals vrijwilligerswerk en de studie die je binnenkort gaat volgen - dan kom je ook al snel gelijkgestemden tegen en met goede kans op nieuwe vriendschappen.
Als je doet wat je leuk vind - zoals vrijwilligerswerk en de studie die je binnenkort gaat volgen - dan kom je ook al snel gelijkgestemden tegen en met goede kans op nieuwe vriendschappen.
maandag 17 juni 2019 22:44
Een echte, hechte vriendschap. Je kan het niet afdwingen.Catootjee schreef: ↑17-06-2019 21:56Nu heb ik dus nog 3 vriendinnen die ik veel zie, maar ergens mis ik een echte verbinding. Een vriendin waar ik uren mee kan lachen. Iemand die echt dezelfde interesses heeft. Iemand die mij kan aanvoelen en kan aanvullen. Iemand die je oprecht kan troosten wanneer je verdrietig bent. Je weet wel.. zo'n echte hechte vriendschap. Maar om eerlijk te zijn heb ik die nooit echt gehad.
Wat bij mij wel hielp: samen iets doen.
Ik heb ooit heel goede vriendinnen gehad bij een soort kerk, waar we ook vrijwilligerswerk deden. Als ik met een ander meisje de stoelen neerzette of samen koffie schonk (of als we cake aan het snijden waren), hadden we daardoor al een verbinding. Tijdens de afwas voerden we gesprekken, ook persoonlijke gesprekken.
dinsdag 18 juni 2019 06:50
Cateautje schreef: ↑17-06-2019 22:21Je kunt spontaan en open lijken, maar zolang je niet het achterste van je tong laat zien zullen mensen het oppervlakkig houden.
Het lijkt je misschien vreemd, maar mensen hebben de neiging om zich aan je te hechten als je ze je diepste zielenroerselen met ze deelt, dat brengt diepgang en dan komen ze zelf vaak ook los. Daar komen diepe vriendschappen uit voort, door echt lief en leed met elkaar te delen.
Goed stukje
dinsdag 25 juni 2019 06:24
Vriendschap is een illusie...
Zoals het welbekende nummer luidt, zul je ook ooit die conclusie trekken.
En soms kan je nog zoveel gedeeld hebben samen.
Dingen gaan voorbij.
Mensen hebben het idee in deze oppervlakkige maatschappij dat ze vrienden MOETEN hebben.
En dat gevoel maakt weleens eenzaam.
Klinkt gek, maar is er geen leuke jongen waar mee je kan optrekken?
Zoals het welbekende nummer luidt, zul je ook ooit die conclusie trekken.
En soms kan je nog zoveel gedeeld hebben samen.
Dingen gaan voorbij.
Mensen hebben het idee in deze oppervlakkige maatschappij dat ze vrienden MOETEN hebben.
En dat gevoel maakt weleens eenzaam.
Klinkt gek, maar is er geen leuke jongen waar mee je kan optrekken?
