Ik weet het even niet meer....

Hi goedenavond,
Ik zit met het volgende. 6 jaar geleden leerde ik hem kennen. Onze ontmoetingen waren altijd ongedwongen en relaxt. In die tussentijd is hij tot drie keer toe in Amerika gestationeerd geweest, maar altijd contact met elkaar gehad. De ene keer heel intensief, de andere keer minder. Sinds dit jaar is hij weer in NL en blijft hij voorlopig hier. Drie weken geleden na tig pogingen te hebben gewaagd (vanwege onze drukke banen) zagen we elkaar weer. Alsof het nooit anders is geweest. We zagen elkaar tot afgelopen maandag wekelijks. Maandag heeft hij mij voor het eerst thuis uitgenodigd. Ik woon in Gelderland, hij in Flevoland.
Dat was best bijzonder omdat dit de allereerste keer was dat hij spontaan deed. Natuurlijk was hij weer te laat en omdat ik niet doelloos op het station wilde wachten ben ik een bar ingegaan om wat te drinken tijdens het wachten. Daar ontmoette ik allemaal leuke, gezellige mannen. Uit het niets stond hij daar achter een jongen met wie ik een leuk gesprek had. Hoe wist hij dat ik daar zat? Ik had alleen een foto gestuurd van mijn glaasje met whisky. Anyway, ik heb een zeer leuke avond met hem gehad. De volgende dag reden we terug naar Gelderland. We kusten elkaar bij de afscheid en appten elkaar die dag zoals elke andere dag.
Maar gisteren was het anders. Hij reageerde later dan gebruikelijk. Ik kreeg te horen dat ik geschikt was gevonden voor een functie waarnaar ik had gesolliciteerd. Ik liet hem dat weten. Hij was blij voor mij. Ik gaf hem aan dat ik dan wel een kusje had verdient en dat ik hem graag wilde zien. Daar stemde hij mee in echter moest hij nog werk afmaken. Hij zou er alles aan doen. Totdat hij mij liet weten dat hij moest invallen voor een collega die avond. Ik was licht teleurgesteld en stuurde hem een bericht met “nee, M! Ik geef het op”. Vele uren later lief hij weten dat hij dus moest invallen en op de schietbaan stond. Vanaf dat moment heb ik het maar gelaten. De hele dag niets meer van hem gehoord. Ik ben verder heel rustig maar weet gewoon niet wat ik ermee aan moet. Hij heeft nog een jas en horloge van mij. Alleen weet ik niet hoe ik dit moet aangaan met hem... IK vind hem leuk maar de manier waarop hij vaak doet kan ik niets mee. Op een een of andere manier komen we altijd op elkaars pad maar ik wil meer dan alleen maar over ons werk praten en lekkere sex hebben......

We vinden onze banen beide belangrijk. En maken beide tijd vrij om elkaar te zien, maar na al die jaren weet ik niet hoe naar een Next level te gaan. En vwb dat drankje in de bar. Was niets bewusts. Ik vond het leuk dat hij er was. Hij is de type man die in de auto blijft. Beetje lomp en onbehouwen.....