geen kinderen

12-07-2019 18:36 230 berichten
Alle reacties Link kopieren
heehee ,

ik hoef al sinds ik jong ben als vrouw zijnde geen kinderen. ik ben er niet geschikt voor om moeder te worden, ik heb er geen behoefte aan en ik zie mijn toekomst niet met een kind erbij. ik heb een vriend die er hetzelfde over denkt.

alleen als mensen me dit vragen en ik gewoon zeg ‘nee ik wil geen kinderen’ , lijkt het alsof ik een schande ben voor de wereld. ik krijg vaak hele preken over waarom ik een kind MOET nemen. is het raar dat ik geen kinderen wil? ik dacht dat tegenwoordig normaal was als je geen kinderen wilde, maar het lijkt alsof je dan meteen een vreselijk voorbeeld bent voor ‘de vrouw’.
COtweepuntnul schreef:
12-07-2019 23:42
Ik vond vooral die "was het gepland" vreselijk. Begon helemaal aan mezelf te twijfelen.

Toen een collega trouwens voor de 16e keer of zo tegen me zei toen ik ging kolven "doe je dat nou nog steeds?" heb ik geantwoord "ja ik denk dat ik er mee stop als hij uit huis gaat, dat lijkt me zo'n gedoe".
Ze moest d'r kaak nog net niet van de grond rapen dus dat was wel leuk.
Ja dat snap ik dat je je onzeker voelde na die opmerking, dat iemand die vraag überhaupt uit zn strot krijgt... niet te geloven...
Op zo'n moment ben je te flabbergasted om een lullige opmerking terug te maken, dat ken ik wel.
Tegen hondsbrutale opmerkingen helpen alleen maar sarcastische reacties, dan is de discussie meteen afgelopen dus dat heb je goed gedaan.
Vixxen schreef:
13-07-2019 00:14
Dit vind ik een hele mooie post :redrose:
Ik ook, en het klopt ook, het is geen kwestie van een keuze.
In mijn geval heb ik ook een praktische, 'gezondheidsrede' wat kinderen hebben erg moeilijk zou maken, maar het gevoel is er ook nooit geweest.
Ik heb echt geen hekel aan kinderen, ik vind ze zelfs leuk en schattig maar ik zie het mezelf echt niet doen en ik heb er nooit behoefte aan gehad.
(Ik ben nu 37, denk niet dat dat nog komen gaat)
Anyway, ik heb daar niet voor gekozen, ik heb dat gevoel gewoon nooit gehad.
Geen idee waarom.
Alle reacties Link kopieren
Tip: lees het boek "echte vrouwen krijgen een kind" van Liesbeth Smit. Zelf vond ik het een en al herkenning toen ik het las.

Hier ook bewust kindvrij (28). Mensen die ons kennen, snappen dat het niet bij ons past. Ook bijv. met collega's met kinderen mooie gesprekken gehad en zij kunnen zich er best wat bij voorstellen. Tot nu toe maar weinig negatieve reacties gehad. Een keer van een wat oudere dame. Deed nog een poging te vragen of ze in deze tijd een andere keuze had gemaakt (vroeger begon je denk ik gewoon aan kinderen of je ze wilde of niet). Alleen die bleef herhalen dat "het de wens is van de schepper". Een ander vond dat haar leven niets voorstelde voordat ze kinderen kreeg, vond het egoïstisch dat ouders geen opa en oma werden enzovoorts. Tja. Jammer dan.

Over het algemeen dus weinig last van. Enige wat ik op dit moment moeilijk vind is dat je buiten de norm valt. Het pad aardig doorlopen...studeren, baan, huisje, trouwen. En dan straks gaat iedereen rechtdoor terwijl wij de afslag nemen. Wat betekent dat voor vriendschappen? Verjaardagspartijtjes voor volwassenen lijken een soort van kinderfeestjes te worden met springkussen en al. Steeds vaker zit je op een kinderverjaardag en gaat het over de avondvierdaagse of zwemles. Doe de tv aan en je ziet reclames voor gezinsvakanties. Zelfs een toiletblok koop je om je gezin te beschermen.

Denk dat het commentaar vanzelf minder wordt naarmate je ouder wordt. Je bent echt aan niemand verantwoording schuldig. Jouw leven, jouw keuzes.
Alle reacties Link kopieren
LAgirl82 schreef:
12-07-2019 19:11
Dat komt natuurlijk ook omdat je als vrouw hiervoor bent gemaakt.
Elke vrouw heeft een moederhart en moedert wel. Is het niet voor eigen kinderen dan neefjes of nichtjes of zelfs huisdieren. Een vrouw is nu eenmaal zo, en is zachter en zorgzamer dan een man bv.
En ja, als je dat niet hebt is natuurlijk best vreemd en dan snap ik die opmerkingen ook wel, omdat de meeste vrouwen dat van nature wel hebben.
Maar goed, je kan natuurlijk ook uitleggen dat jij dat niet hebt en geen kinderen wil.

En ja, mensen stellen vragen en maken opmerkingen over alles wat buiten de norm valt, of het nu geen kinderen zijn of 10 kinderen hebben of andere dingen die buiten de norm vallen. Dat is nu eenmaal zo...
En mannen hebben geen vaderhart?
Alle reacties Link kopieren
Phoebemeaculpa schreef:
13-07-2019 09:13
Ja dat snap ik dat je je onzeker voelde na die opmerking, dat iemand die vraag überhaupt uit zn strot krijgt... niet te geloven...
Op zo'n moment ben je te flabbergasted om een lullige opmerking terug te maken, dat ken ik wel.
Tegen hondsbrutale opmerkingen helpen alleen maar sarcastische reacties, dan is de discussie meteen afgelopen dus dat heb je goed gedaan.
Op zich zijn de reacties denk ik best voorspelbaar. Iemand wilde er al een bingo van maken. Mocht je niet adrem zin, kun je natuurlijk ook dat soort gevatte antwoorden op veel gestelde vragen en opmerkingen (komt nog wel als je de dertig bent gepasseerd, wie moet er dan voor je zorgen later enz) bedenken :)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niet alles gelezen, dus wellicht sla ik de plank mis of is mijn reactie inmiddels achterhaald. Volgens mij hebben (sommige) mensen altijd commentaar: geen kinderen is egoïstisch, 1 kind is geen gezin, 2 kinderen is saai, 3 en meer teveel (hoe durf je de wereld zo vol te maken en waar betaal je het van). Adoptie- en pleegkinderen moet je in hun omgeving laten. En over opmerkingen rondom samengestelde gezinnen maar te zwijgen. En dan nog alle opmerkingen rondom de opvoeding. TO, het lijkt misschien alsof je opmerkingen krijgt omdat je geen kinderen wilt, maar volgens mij had je in elke andere situaties ook opmerkingen gehad. De kunst is om je er niets van aan te trekken en jezelf niet te gaan verdedigen. Nergens voor nodig!
Maud*de*Braose schreef:
12-07-2019 20:47
Als mensen wel eens vragen of ik kinderen wil, zeg ik "Oh, nee, alsjeblieft niet zeg" en trek er een gezicht bij alsof ze hebben gevraagd of ik zin heb om een kilo rauwe ui te eten. Dan is het gelijk klaar.
Jaa dit zeg ik ook haha!
Of ik zeg bloedserieus dat ik kinderen ontzettend stom vind.
Kapt gelijk alles af en vaak ben je dan ook meteen van de vraagsteller af, opzouten met je opdringerige vraag.
Bix schreef:
12-07-2019 20:22
Ik krijg zelden vragen over mijn (bewuste) kinderloosheid. Ik woon in een grote stad en ken eigenlijk verrassend veel kinderlozen, sommige bewust, sommige ongewild. Recent heb ik (op mijn 51ste) wel een soort crisis gehad rondom de vraag: had ik niet toch kinderen moeten nemen? Een soort existentiële leegte die ik ineens voelde, dat was best akelig. Maar op dit moment voelt het allemaal weer goed zoals het is. Door die crisis heb ik ook veel gepraat met kinderlozen en met moeders. En wat mij vooral opvalt is dat geen van de moeders, hoe blij de meesten (gelukkig) ook zijn met hun kinderen, iets liet blijken in de trant van: nee, inderdaad, zonder kinderen is het leven niets waard. Allemaal respecteren en begrijpen ze mijn gebrek aan een kinderwens en allemaal zien ze hoe belangrijk andere zaken in het leven kunnen zijn.

En onder de kinderlozen (ook allemaal boven de 50) heb ik er nog niet een getroffen die gebukt gaat onder enorme rouw of spijt. Zelfs degenen voor wie het geen bewuste keuze was, hadden er (inmiddels) vrede mee.

Voor de meeste vrouwen is het moederschap een diepe wens, maar voor een heleboel vrouwen ook niet. Punt!
Fijn te lezen dat het weer goed voelt voor je! We spraken elkaar een tijdje terug in een ander topic toen je - begrijpelijkerwijs - nog behoorlijk overrompeld was door dat verdriet/ die leegte.
Alle reacties Link kopieren
"Waarom wil je geen kinderen?" Met die vraag gaat de vraagsteller er vanuit dat de wens wellicht wel was, maar dat je de voors en tegens op een rijtje hebt gezet en toen maar hebt besloten om er niet aan te beginnen. Dat die wens er gewoon niet is komt niet bij zo iemand op.

Het is gewoon een gekke vraag als je erover nadenkt. Wie gaat nu van alles in de wereld wat je zou kunnen hebben lijstjes met voors en tegens maken? Waarom heb je geen zebra? Kangoeroe? Catamaran? Postzegelverzameling?

Wat waren voor jou de doorslaggevende argumenten om niet aan een ezel te beginnen? Ezels zijn zó leuk en nuttig. Goed, je moet investeren in een weiland, hok e.d. maar je krijgt er zoveel voor terug. Je weet niet wat je mist! Iedereen die ik ken die een ezel heeft zou niet meer zonder kunnen. Je zou zo'n goede ezelverzorger zijn. Wil je die van mij even op schoot anders? Het staat je goed hoor! En wie zorgt er later voor jouw salami? Nou? :bonk:
Ik vind hier dingen van.
Alle reacties Link kopieren
coolpack2 schreef:
13-07-2019 10:44
Fijn te lezen dat het weer goed voelt voor je! We spraken elkaar een tijdje terug in een ander topic toen je - begrijpelijkerwijs - nog behoorlijk overrompeld was door dat verdriet/ die leegte.
bix wijzigde dit bericht op 26-08-2019 23:19
37.38% gewijzigd
Mensen bemoeien zich graag met andere mensen. Heb je geen kinderen krijg je dat soort vragen. heb je wel kinderen heb je ook dat soort rare vragen maar over andere dingen.

Wanneer komt de volgende? Wacht je niet te lang met de 2e want dat is niet leuk voor de 1e.

Waarom maar 1/2/3 kinderen? Als ze niet doorslapen moet je dit en dat doen. Anders is je eigen schuld. Waarom een speen, waarom een fles, waarom geen borstvoeding tot 2 jaar enz enz enz.

En is het niet over kinderen, dan gaat het wel over geld, werk, huis, relatie enz.

Bepaald type mens snapt gewoon niet dat ze op moeten houden met hun plaatje van dingen op andere mensen proberen te forceren.

Leg het naast je neer. Of leer er wat van zeggen. Maar trek het je vooral niets aan.
Alle reacties Link kopieren
Blijenvrij schreef:
12-07-2019 19:53
Eh, is nOOr, zomer of maya weer gearriveerd onder een nieuw account?
Geef toe; zo denk je niet echt toch?
Maya is anders wel geëmancipeerd hoor, dus deze uitspraken passen niet bij haar. Dit kan ze niet zijn.
Alle reacties Link kopieren
Truusjemier schreef:
13-07-2019 09:49
kindvrij (Alleen die bleef herhalen dat "het de wens is van de schepper".
Oh, dat druk ik zo de kop in. De schepper zei tegen Adam en Eva "gaat heen en vermenigvuldig u" toen ze nog maar met twee mensen op de hele wereld waren.
Nu zou hij zeggen 'Hou er maar mee op", aangezien zijn schepping totaal uit de hand gelopen is en al zijn andere schepping vernietigt. Hij zou er helemaal klaar mee zijn.
Alle reacties Link kopieren
Sabeltandcavia schreef:
13-07-2019 11:20
"Waarom wil je geen kinderen?" Met die vraag gaat de vraagsteller er vanuit dat de wens wellicht wel was, maar dat je de voors en tegens op een rijtje hebt gezet en toen maar hebt besloten om er niet aan te beginnen. Dat die wens er gewoon niet is komt niet bij zo iemand op.

Het is gewoon een gekke vraag als je erover nadenkt. Wie gaat nu van alles in de wereld wat je zou kunnen hebben lijstjes met voors en tegens maken? Waarom heb je geen zebra? Kangoeroe? Catamaran? Postzegelverzameling?

Wat waren voor jou de doorslaggevende argumenten om niet aan een ezel te beginnen? Ezels zijn zó leuk en nuttig. Goed, je moet investeren in een weiland, hok e.d. maar je krijgt er zoveel voor terug. Je weet niet wat je mist! Iedereen die ik ken die een ezel heeft zou niet meer zonder kunnen. Je zou zo'n goede ezelverzorger zijn. Wil je die van mij even op schoot anders? Het staat je goed hoor! En wie zorgt er later voor jouw salami? Nou? :bonk:
Doet mij denken aan Herman Finkers over de glazenwasser. "hebben jullie geen glazenwasser? Nee? Oh, wij zijn zo blij met onze glazenwasser, wij kunnen ons leven zonder niet meer voorstellen" etc etc. Echt heel sterk!
Alle reacties Link kopieren
iones schreef:
13-07-2019 13:01
Oh, dat druk ik zo de kop in. De schepper zei tegen Adam en Eva "gaat heen en vermenigvuldig u" toen ze nog maar met twee mensen op de hele wereld waren.
Nu zou hij zeggen 'Hou er maar mee op", aangezien zijn schepping totaal uit de hand gelopen is en al zijn andere schepping vernietigt. Hij zou er helemaal klaar mee zijn.
:HA: haha die ga ik onthouden!
Het lastige is dat veel mensen die vragen waarom je geen kinderen wilt, eigenlijk vragen waarom geen leven wilt zoals zij.
Dat maakt dat de redenen die kindvrijen geven al snel persoonlijk worden opgevat en moeders zich gaan verdedigen door allerlei pluspunten te noemen of door simpelweg vanuit een verhevenheid gaan vertellen dat het gevoel/wens/mening van de kindvrije onjuist is. In zo’n gesprek kun je het als kindvrije nooit goed doen.
Alle reacties Link kopieren
SadSloth schreef:
12-07-2019 21:25
Wow, dit is erg herkenbaar voor mij. Ik ben erg jong (21), maar zie dat er al mensen zwanger worden in mijn omgeving. Ik heb zelf complexe psychische problemen, heb geen baan nog, geen goede studie gevolgd. Ik heb veel hulp nodig om goed voor mezelf te zorgen en dat gaat al moeilijk. Dit speelt al vanaf kindertijd. Nu probeert iedereen op me in te praten dat ik nu nog jong ben en diep in de shit zit, maar dat later hoogstwaarschijnlijk anders is. Ik zie dat totaal anders in en ik weet dat mijn problemen of niet weggaan of terugkomen.

Is het dan echt zo erg om ervoor te kiezen om juist geen kinderen op deze wereld te zetten? Elk kind verdient een stabiele moeder.
Mijn psychische problemen zijn ook een grote reden dat ik het niet wil. Ik ben heel snel overprikkeld, vind veel dingen maar gedoe en daar ga ik een kind mee tekort doen. Ook zie ik mezelf niet met een kind knuffelen, liedjes zingen en woordjes oefenen. Mijn moeder is van mening dat ik dat toch wel zou kunnen. "Want je eigen kind is anders. Daar groei je in mee." Ja droom lekker verder.
Truusjemier schreef:
13-07-2019 09:49
Tip: lees het boek "echte vrouwen krijgen een kind" van Liesbeth Smit. Zelf vond ik het een en al herkenning toen ik het las.

Hier ook bewust kindvrij (28). Mensen die ons kennen, snappen dat het niet bij ons past. Ook bijv. met collega's met kinderen mooie gesprekken gehad en zij kunnen zich er best wat bij voorstellen. Tot nu toe maar weinig negatieve reacties gehad. Een keer van een wat oudere dame. Deed nog een poging te vragen of ze in deze tijd een andere keuze had gemaakt (vroeger begon je denk ik gewoon aan kinderen of je ze wilde of niet). Alleen die bleef herhalen dat "het de wens is van de schepper". Een ander vond dat haar leven niets voorstelde voordat ze kinderen kreeg, vond het egoïstisch dat ouders geen opa en oma werden enzovoorts. Tja. Jammer dan.

Over het algemeen dus weinig last van. Enige wat ik op dit moment moeilijk vind is dat je buiten de norm valt. Het pad aardig doorlopen...studeren, baan, huisje, trouwen. En dan straks gaat iedereen rechtdoor terwijl wij de afslag nemen. Wat betekent dat voor vriendschappen? Verjaardagspartijtjes voor volwassenen lijken een soort van kinderfeestjes te worden met springkussen en al. Steeds vaker zit je op een kinderverjaardag en gaat het over de avondvierdaagse of zwemles. Doe de tv aan en je ziet reclames voor gezinsvakanties. Zelfs een toiletblok koop je om je gezin te beschermen.

Denk dat het commentaar vanzelf minder wordt naarmate je ouder wordt. Je bent echt aan niemand verantwoording schuldig. Jouw leven, jouw keuzes.
Heb dat boek ook gelezen, herkende ook veel.
Dat valt me trouwens ook op, om mij heen hebben vrienden en familie bijna allemaal inmiddels kleine kinderen, vorige week nog op een 'grote mensen' verjaardag met heel veel kleine kinderen, waar dus alle aandacht naar toe gaat.
En een tijdje terug had ik met vrienden afgesproken die inmiddels ook kleine kinderen hebben, en die waren mee.
Nogmaals ik heb echt geen hekel aan kinderen, maar alle aandacht gaat (logisch, het zijn kleine kinderen, dat snap ik ook wel. Ik kan er dus moeilijk iets van zeggen op dat moment) naar hun en ik heb echt het gevoel dat ik er maar een beetje bijzit voor j*n l*l en ik heb op die momenten spijt dat ik niet lekker thuis in mn joggingbroek voor de tv zit met een bak kippenpoten en een Radlertje ;-D

Kort gezegd, ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet...
Ik kan het niet maken i.m.o om erover te gaan klagen, maar echt fijn is het niet en ik vind het een beetje vervelend worden dat ik toch de moeite neem om te komen of af te spreken met die vrienden terwijl zij met andere dingen bezig zijn en daardoor niet echt de aandacht op mij richten.
Erg naar, maar ik heb met die vrienden niet erg veel meer gemeen sinds ze kinderen hebben.. :|
(En wat ik daarmee moet weet ik niet)
anoniem_386798 wijzigde dit bericht op 13-07-2019 16:39
1.60% gewijzigd
kindrebel schreef:
13-07-2019 14:37
Het lastige is dat veel mensen die vragen waarom je geen kinderen wilt, eigenlijk vragen waarom geen leven wilt zoals zij.
Dat maakt dat de redenen die kindvrijen geven al snel persoonlijk worden opgevat en moeders zich gaan verdedigen door allerlei pluspunten te noemen of door simpelweg vanuit een verhevenheid gaan vertellen dat het gevoel/wens/mening van de kindvrije onjuist is. In zo’n gesprek kun je het als kindvrije nooit goed doen.
Herkenbaar.
Daarom heeft ingaan op die vraag en er over discussiëren totaal geen zin ben ik wel achter.
En ik weet hoe makkelijk het is om toch in te gaan op die vraag maar ik doe het echt niet meer want naderhand heb ik spijt en voel ik me onzeker.
Alle reacties Link kopieren
Asociaal vind ik het wanneer mensen dat soort dingen vragen.
Wel of geen kinderen willen, is gewoon een persoonlijke levenskeuze. Wat maakt mij het nou uit of mijn vriendin/buurvrouw/zus wel of geen kind wil. Sommige mensen zouden zich wat minder met andermans zaken moeten bemoeien en in plaats daar van eens naar zichzelf kijken.
Alle reacties Link kopieren
Ik wilde graag kinderen, vooral om de verschillende fases in het leven door te maken. Kleine kindertijd is zo voorbij, waarom iedereen daar bij dit onderwerp altijd zo op focust is me een raadsel. Maar die tijd vond ik wel grappig.
het betekende veel dingen weer voor het allereerst doen- dat maak je anders niet meer zo vaak mee, boven de 25.

En zo'n pakweg 35 jaar van je leven als ouder zijn je kinderen ook volwassen mensen. Mensen met wie je een band hebt zoals je die niet met een ander hebt.
Misschien kom je nog in de fase als grootouders, weet iets bóvennop het leven met je werk, partner, reizen, etc.
Kortom ik vind het verrijkend om een leven lang door nieuwe fases te gaan. En een relatie te hebben die onvergelijkbaar is met andere relaties, die rol als moeder te hebben.

Tuurlijk, er zullen mensen zeggen nou ik vond die band met kinderen niks. Dat kan natuurlijk.
Maar algemeen genomen denk ik dat het als stel wat leuker is om twee blij personen (met alle voordelen van dien) te zijn PLUS die levensfases van het ouderschap te beleven, dan alleen die blije personen te zijn, altijd in dezelfde rollen.
Onbevangen schreef:
13-07-2019 16:49
Asociaal vind ik het wanneer mensen dat soort dingen vragen.
Wel of geen kinderen willen, is gewoon een persoonlijke levenskeuze. Wat maakt mij het nou uit of mijn vriendin/buurvrouw/zus wel of geen kind wil. Sommige mensen zouden zich wat minder met andermans zaken moeten bemoeien en in plaats daar van eens naar zichzelf kijken.
Dat zou idd best fijn zijn...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zo ook een vriendin die bewust niet samen woont met haar vriend. Ze wonen praktisch bij elkaar om de hoek. Samenwonen hebben ze wel een tijdje geprobeerd maar dat beviel helemaal niet. Dus doen ze het nu al jaren op deze manier.
Beetje offtopic , maar punt is mijn vriendin krijgt hier ook zo vaak van die vragen en opmerkingen over, voornamelijk vanuit haar familie. Alsof je pas succesvol in het leven bent als je voldoet aan het plaatje studeren, een relatie krijgen, samenwonen, trouwen en kinderen krijgen.
permis schreef:
13-07-2019 16:52
Ik wilde graag kinderen, vooral om de verschillende fases in het leven door te maken. Kleine kindertijd is zo voorbij, waarom iedereen daar bij dit onderwerp altijd zo op focust is me een raadsel. Maar die tijd vond ik wel grappig.
het betekende veel dingen weer voor het allereerst doen- dat maak je anders niet meer zo vaak mee, boven de 25.

En zo'n pakweg 35 jaar van je leven als ouder zijn je kinderen ook volwassen mensen. Mensen met wie je een band hebt zoals je die niet met een ander hebt.
Misschien kom je nog in de fase als grootouders, weet iets bóvennop het leven met je werk, partner, reizen, etc.
Kortom ik vind het verrijkend om een leven lang door nieuwe fases te gaan. En een relatie te hebben die onvergelijkbaar is met andere relaties, die rol als moeder te hebben.

Tuurlijk, er zullen mensen zeggen nou ik vond die band met kinderen niks. Dat kan natuurlijk.
Maar algemeen genomen denk ik dat het als stel wat leuker is om twee blij personen (met alle voordelen van dien) te zijn PLUS die levensfases van het ouderschap te beleven, dan alleen die blije personen te zijn, altijd in dezelfde rollen.
En er zijn mensen die daar gewoon helemaal geen zin/behoefte aan hebben. Om welke reden dan ook. Lekker boeiend voor hen dat jij dat wil wilde.
Alle reacties Link kopieren
Phoebemeaculpa schreef:
13-07-2019 16:31

Kort gezegd, ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet...
Ik kan het niet maken i.m.o om erover te gaan klagen, maar echt fijn is het niet en ik vind het een beetje vervelend worden dat ik toch de moeite neem om te komen of af te spreken met die vrienden terwijl zij met andere dingen bezig zijn en daardoor niet echt de aandacht op mij richten.
Erg naar, maar ik heb met die vrienden niet erg veel meer gemeen sinds ze kinderen hebben.. :|
(En wat ik daarmee moet weet ik niet)
Kan me voorstellen dat dat contact idd anders wordt dan, als je zelf geen kinderen hebt en jouw vrienden wel. Logisch dat de aandacht natuurlijk vooral naar die kinderen gaat. Maar in ieder geval leuk en lief dat ze je uit blijven nodigen voor feestjes. Je hoeft je ook niet verplicht te voelen om altijd te komen natuurlijk. En wanneer die kinderen op de leeftijd komen dat ze ook zelf dingen gaan ondernemen zal dat ook weer veranderen (denk ik).

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven