Liefdesverdriet atm? Schrijf hier mee! Liefdesverdriet-2019

15-07-2019 17:03 551 berichten
Alle reacties Link kopieren
Liefdesverdriet, contact verbroken, relatie uit en wil je van je afschrijven? Iedereen die zijn/haar verhaal van zich af wilt schrijven is meer dan welkom om mee te doen in dit topic! Laten we elkaar steunen!!

Mijn verhaal: relatie samen uitgemaakt in okt 2018. Daarna "vrienden" gebleven waarin we elkaar nog zagen en nog af en toe samen sliepen. In juni ziet meneer dat het gras groener is aan de overkant. Mij deed dit zo'n pijn dat we het contact hebben verbroken begin juli. Maatje kwijt, mis hem ontzettend, 8 dagen geen contact gehad, voel me vreselijk. Ik merk dat het me goed doet erover te schrijven en te delen en hoop in dit topic elkaar te steunen en hoe we ermee om gaan en hoe verder :)

Ik kwam op dit idee, omdat ik een mooi topic vond uit 2017-2018 waarin mensen elkaar steunden.

Wees welkom!
Alle reacties Link kopieren
@bowgirl pff, wat vreselijk, al dat gezeur over hoe het met je gaat... Ik zou gewoon een heel duidelijk berichtje klaarzetten voor als er weer gebeld wordt. Hoef je niet op de nemen en kan je daarna het berichtje sturen met 'wat lief dat je aan me denkt maar ... bla bla bla'. En als het dan nog niet duidelijk is, tja...

@zwolle ik sluit me helemaal aan bij de reactie van cherokeerose: is dit echt wat je wil? Dat je niet eens een dagje ziek kan zijn zonder dat je het idee hebt dat je haar teleur stelt... Ik zou nog even heel goed nadenken als ik jou was. Is dit inderdaad echt wat je wil? Gaat een nieuwe relatie met haar je echt gelukkig maken?
Alle reacties Link kopieren
En hoe gaat het ondertussen bij Superduba zelf? Hebben jij en je ex nog steeds leuk contact? Of is je stilte een teken dat er helaas een minder leuk einde aan zat?
Alle reacties Link kopieren
Heel verhaal getypt is alles weg… mag ik mijn verhaal ook doen?
Heb zo'n pijn van liefdesverdriet. Ik he been 1.5 jarige lange afstands relatie achter de rug. We kwamen elkaar tegen op Facebook, hij Brazilie, ik Israel (15 uur vliegen).. het begon vrienschappelijk, hij was bezig met emigreren naar Israel en was op zoek naar tips (het is niet dat hij daarom contact op zocht met mij, want hij is Joods en had gewoon al zijn papieren klaar, dus hoefde niks van mij, geen arranged marriage of wat dan ook, gewoon tips hoe het is om daar te leven, qua werk etc)… algauw werden de vriendelijke gesprekken wel erg gezellig, en de gesprekken werden langer, intensiever, persoonlijker, het ging ook samen met video en audio calls op whatsapp. Op een gegeven moment zaten wij in een virtuele "relatie" ondanks dat ik 36 en hij 34 in die tijd. Na een jaar contact kwam hij mij opzoeken in Israel. Hij had een hotel geboekt in mijn stad, maar is uiteindelijk 2 weken bij mij gebleven. De klik was zo fantastisch, wederzijds. Ik had dat nog nooit eerder zo meegemaakt... de eerste dagen waren een honeymoon... we waren bij mij thuis, uit in restaurants, we gingen op reis het land door..er waren al wat red flags, en vooral dat hij tegen zijn zoon in Brazilie en de moeder van zoon loog over waar hij was, maar ze zagen op facebook dat hij in Israel en met mij was... Hij voelde zich uiteraard slecht dat hij tegen zijn zoon had gelogen.. en tijdens een romantisch weekend aan de dode zee was hij gebroken. Moeder van zoon had gezegd dat ze hem naar de rechter gaat slepen en dat hij zoon niet mag zien vanwege de leugens (zijn reden om te liegen was, omdat hij bang was dat moeder van zoon geld aan hem zou vragen omdat hij geld heeft om op vakantie te gaan). Ik vond het geen goed teken dat hij loog, maar wilde hem ook niet beoordelen, het is zijn leven after all. Afijn, 2 maanden later ging ik naar Brazilie en bleef ik 2 weken bij hem in Sao Paolo.. hij had een hele mooie vakantie gepland, romantisch hotel in Rio, dagjes uit met zijn familie etc.. we gingen ook 3 dagen weg met zijn zoontje. Voor we op vakantie gingen met zoon, zei moeder van zoon dat ze niet wil dat wij hem meenemen en dat liep uit op vreselijke ruzie tussen hun. Ik zag de niet zo leuke kanten van hem, hij was helemaal geflipt omdat hij zo boos op haar was, maar schreeuwde ook tegen mij, terwijl ik hem probeerde te kalmeren..vakantie met zoon ging uiteindelijk door en was heel leuk... toen ik terug naar huis moest had ik het moeilijk want opeens hadden we geen plannen voor de volgende keer
Hij zei nog :ik ga er alles aan doen om elkaar zo snel mogelijk te zien...ik stelde hem voor om mij in Barcelona te ontmoeten omdat ik daar een conferentie zou hebben... goed, het contact werd er slechter op toen we weer de afstand hadden: hij was depressief, sliep veel, blowde en nam kalmeeringspillen, is opgenomen geweest, medicatie gekregen en voelde zich beter, maar klaagde dat hij geen geld heeft en niet weet wat hij met zijn leven moet.. hij was wat koeler tegen mij en we hadden vaak ruzie omdat hij veel foto's van meisjes in lingerie en badkleding likte (en waarschijnlijk ook met ze aan het chatten was, ik kon hem niet vertrouwen, kwam er ook achter dat hij zijn ex had gecontacteerd).Ik wilde het een paar keer uitmaken en hij vroeg telkens om nog een kans, die ik gaf omdat ik van hem hield.. tot barcelona. Hij zag dat ik daar was op de universiteit en werd boos (ik had hem toch voorgesteld om te komen?) en sindsdien is het defenitief uit.. hij was boos en reageerde niet op mijn laatste bericht "weet je nog dat ik voostelde dat je ook hier zou komen?") dit is een maand geleden.
In de maand dat het uit is heeft hij 3 keer contact opgezocht..twee weken na Barcelona appte hij dat het hem spijt en dat hij het contact met mij niet wil verliezen, en of ik hem nog een kans wilde geven om alles uit te leggen... Ik zei OK en hij zou mij bellen zodra hij wakker zou worden.. dat heeft hij nooit gedaan..2 weken daarna kreeg ik een hoi, waar ik pas na een dag op heb gereageerd... hij vroeg hoe het met mij gaat etc, en ik vroeg waarom hij toen niet had gebeld waarop hij zei : je bent een geweldige vrouw, het probleem is bij mij ( de klassieke het ligt niet aan jou, maar aan mij).. ik heb daar niet op gereageerd en weer 2 weken zijn voor bij gegaan tot hij vandaag weer contact op zocht... ik zag dat hij in Portugal is (en zag op de instagram van een van zijn facebook vriendinnen,een brazilliaanse die in Portugal woont) dat ze op dezelfde plekken zijn... hij is daar voor zijn wijn business, gaat naar wijngaarden en koopt wijn om in zijn bedrijf in Brazilie te verkopen... ik weet niet of hij romantisch zijn (ik weet wel dat ze elkaar 20 jaar kennen van de middelbare school) en er zjin geen romantische foto's samen... alleen foto's van elk van hun alleen.
Vandaag stuurde hij hoi, ik had niet geantwoord, kreeg toen een how are you? Ook niet op geantwoord..na een aantal ??? en !!!! en praat met me, had ik toegegegeven, hij vertelde dat hij in Portugal is voor de wijn (maar dat wist ik al, lang leve social media, ik heb hem van mijn facebook verwijderd, maar ik spiek af en toe op zijn en haar pagina).. hij stuurde wat foto's en zei allemaal dingen. Ik reageerde vriendelijk maar heb op het laatste berichtje niks geantwoord (maar moest wel huilen van de emoties, dat weet hij natuurlijk niet) ik krijg nu terwijl ik dit type weer berichten van hoe het met mij is en of ik al een nieuwe baan heb... Ik heb die berichten niet opengemaakt.... ik weet niet wat ik moet doen, ik heb zo'n pijn, ja, ik houd van hem.. ik wil hem terug... maar die afstand. En een stem in mij zegt dat als hij mij echt miste, dat hij dan uit Portugal zou komen, het is maar 4 uur vliegen (ik zit toch dichtbij Europa...) of hij mij zou voorstellen om naar Portugal te komen.... en ik ben zo jaloers op die vriendin, ik weet niet of ze een koppel zijn of niet (maar als zij dat wel zouden zijn, is het weer een afstands relatie en als hij met haar zou zijn, waarom zou hij mij zo veel contacteren dan?)
Ik ben gewoon zo verward... heb wel een nieuwe man op een dating app leren kennen, maar ik doe het super rustig aan met hem, heb ook uitgelegd waarom, en dat ik net uit een pijnlijke reatie kom.. hij weet niet van het laatste contact met mijn ex..
Waarom doet mij ex dit? Wat wil hij van mij? (Mijn verstand zegt, hij wil macht, hij wil kijken of ik nog gevoelens heb, mijn hart wilt dat hij gaat zeggen dat hij spijt heeft en weet dat ik de one ben)... het doet zo'n pijn....
Alle reacties Link kopieren
Klopt ook wat jullie zeggen. Ja dat vraag ik mij dus ook steeds af of dit is wat ik echt wil, ik denk dat ik er pas achter kom hoe anders het kan zijn als ik iemand anders tegen het lijf zou lopen. Alleen heb ik daar op het moment echt geen behoefte aan.

Snap niet dat je zo wispelturig kunt zijn. En ik begin me steeds meer af te vragen of ik het überhaupt nog wil snappen.
Nu weer vol op appen en willen afspreken. Heb vandaag in ieder geval afgezegd.
Zwolle1989 schreef:
18-08-2019 16:07
Klopt ook wat jullie zeggen. Ja dat vraag ik mij dus ook steeds af of dit is wat ik echt wil, ik denk dat ik er pas achter kom hoe anders het kan zijn als ik iemand anders tegen het lijf zou lopen. Alleen heb ik daar op het moment echt geen behoefte aan.

Snap niet dat je zo wispelturig kunt zijn. En ik begin me steeds meer af te vragen of ik het überhaupt nog wil snappen.
Nu weer vol op appen en willen afspreken. Heb vandaag in ieder geval afgezegd.
Ben je bang om alleen te zijn?
Hier ging het hartstikke goed. Geen contact, genoeg afleiding.......en toen belde hij me op en hoorde ik zijn stem weer. Al het verlangen was weer terug en de afspraak werd gemaakt. Later op de avond stelde ik me voor hoe die afspraak dan zou gaan. Hoe hij zou zijn, wat hij zou zeggen........en ik kreeg het enorm benauwd. De volgende morgen heb ik de afspraak via de app afgezegd en in dat bericht een paar zinnen gestopt waar hij op in zou kunnen haken, als hij echt voor mij zou willen gaan. Helaas, hij haakte nergens op in. Geen liefdevol bericht, maar weer een enorme ego-post. Dat helpt mij wel geweldig goed tegen het liefdesverdriet. Een relatie met deze man is gewoon niet leuk. Niet voor mij in ieder geval. Ik ben nu bijna zes weken single en ik voel me eindelijk weer happy. Dit wilde ik even aan jullie laten weten. Wees maar lief voor jezelf, want hoe hoe pijn het nu ook doet, dit hartzeer gaat echt, echt voorbij. :rose:
ramy72 schreef:
19-08-2019 19:35
Hier ging het hartstikke goed. Geen contact, genoeg afleiding.......en toen belde hij me op en hoorde ik zijn stem weer. Al het verlangen was weer terug en de afspraak werd gemaakt. Later op de avond stelde ik me voor hoe die afspraak dan zou gaan. Hoe hij zou zijn, wat hij zou zeggen........en ik kreeg het enorm benauwd. De volgende morgen heb ik de afspraak via de app afgezegd en in dat bericht een paar zinnen gestopt waar hij op in zou kunnen haken, als hij echt voor mij zou willen gaan. Helaas, hij haakte nergens op in. Geen liefdevol bericht, maar weer een enorme ego-post. Dat helpt mij wel geweldig goed tegen het liefdesverdriet. Een relatie met deze man is gewoon niet leuk. Niet voor mij in ieder geval. Ik ben nu bijna zes weken single en ik voel me eindelijk weer happy. Dit wilde ik even aan jullie laten weten. Wees maar lief voor jezelf, want hoe hoe pijn het nu ook doet, dit hartzeer gaat echt, echt voorbij. :rose:
Wat goed van je! Vooral ook dat je hebt geluisterd naar je gevoel en niet hebt toegegeven.

En dan de reactie van hem op jouw bericht... Nog meer bevestiging dat het de juiste keuze is geweest dat jullie niet meer samen zijn.

Fijn, zo'n positief bericht!🙂
Alle reacties Link kopieren
@amaury bah, wat een nare situatie! Maar ik denk dat je het zelf al hebt gezegd: Mijn verstand zegt, hij wil macht, hij wil kijken of ik nog gevoelens heb. Probeer dit voor jezelf vast te houden, want hij klinkt niet als een leuke man!

Ga gewoon lekker op je gemakje verder met daten, wanneer jij je daar goed bij voelt uiteraard, en probeer je ex te vergeten. Ik denk dat hij inderdaad een spelletje met je probeert te spelen.
flamingo2019 wijzigde dit bericht op 19-08-2019 20:59
Reden: -
8.60% gewijzigd
Ik zit inmiddels op 52 dagen geen contact 🙂 Al kan t zijn dat hij me wel heeft gecontacteerd op Facebook Messenger. Maar ik heb m daar op de ignore staan dus hij komt in de spam folder en daar krijg ik geen meldingen van.

Aan de ene kant wil ik daar wel in kijken maar aan de andere kant besef ik ook dat zolang dat gevoel er is, ik het niet moet doen. Ook omdat ik, denk ik, toch wel teleurgesteld zou zijn als hij niks heeft gestuurd. Wat heel dubbel is want ik weet dat dat t beste is.

Desondanks ben ik heel trots op mezelf dat ik t al zoveel dagen volhoud 🙂
Voor iemand zoals mij, die last heeft van verlatingsangst en paniekaanvallen, is dat een hele prestatie🙂
Alle reacties Link kopieren
Ik heb al jullie reacties, ervaringen, en het verdriet dat komt kijken bij een relatiebreuk gelezen, en het is allemaal zo herkenbaar. Geeft toch steun en door de adviezen kun je toch een hoop relativeren. Al zegt je verstand 1 ding, en je gevoel vaak iets anders. Ik leerde mn ex een paar jaar geleden kennen en vanaf de eerste date waren we helemaal gek op elkaar. Hij was inmiddels een paar jaar uit elkaar met zn ex waar hij kinderen mee heeft. We gingen een paar maanden later samen wonen, maar zijn ex kon het niet accepteren dat hij het geluk bij iemand anders had gevonden. Zoals het wel vaker gaat, werden de kinderen opgestookt en wilden / mochten niet meer naar hun vader. Ik was inmiddels in verwachting van ons kindje. We keken beide erg uit naar de geboorte van ons kleintje en onze toekomst samen, maar na de geboorte merkte ik dat onze relatie veranderde. Hij kwam niet meer gelukkig over en raakte in een depressie. Werd ongelukkig door het gemis van zn kindjes en wist niet meer hoe hij daardoor het geluk bij ons moest vinden. Werd steeds meer down, tot hij uitsprak niet meer te weten of hij nog gevoelens voor mij had en onze relatie te willen beëindigen om de band met zn kinderen te verbeteren, en zn leven op orde te willen brengen. Dat was zo onwerkelijk, want je hebt net een kleintje samen die gekomen is uit liefde , en waar je samen van hoort te genieten, maar 6 maanden later woonde ik op mezelf. En dan ga je je toch inlezen op depressies en wat dat met een relatie kan doen, en je probeert je in te leven en dat stukje steun en support te geven want tuurlijk wilde ik dat op deze manier alles goed zou komen tussen hem en zn kinderen. En ik dacht echt, als hij straks weer goed in zn vel zit, beseft ie wel wat we hadden en dat we bij elkaar horen. Maar geduld is lastig als je van iemand houdt, mist en dagelijks in de ogen kijkt van de mini versie. Ik heb alle emoties wel zo'n beetje gehad. Woede, wanhoop, verdriet etc. En in mijn wanhoop en gemis veel fouten gemaakt. Hoe vaak ik niet geappt heb dat ik hem miste, van hem hield, dat ik hem wilde herinneren aan onze mooie momenten samen, dat ik hem terug wilde, maar daarmee heb ik hem alleen maar weggeduwd want waar vrouwen hun gevoelens willen delen, zien mannen dat als discussies en drama. Werkte in mijn geval averechts. Ik woon nu ruim een half jaar op mezelf, en ik had een tijdje terug echt niet verwacht dat ik me beter zou voelen, maar kan oprecht weer genieten van kleine dingen en uitjes. Het gemis is er nog, maar de scherpe randjes zijn er vanaf. Wat ik als advies zou willen meegeven wat ik uit mn eigen relatiebreuk en verdriet heb geleerd is niet pushen en laat ze naar jou komen en bewijzen dat ze je echt in hun leven willen. Anders is het gewoon tijdverspilling. Ik laat het contact met mn ex voor de omgang van ons kindje tijdelijk verlopen via familie en dat heeft mij ontzettend veel rust gegeven omdat het heel moeilijk is om een vriendschappelijke band te hebben met iemand waar je gevoelens voor hebt. Ik heb hem nu een maand niet gesproken. Was een tijd terug ondenkbaar dat ik zoiets zou trekken, maar t geeft rust. Niet die constante hoop " zou hij appen" " waarom hoor ik hem niet" " wat is hij aan t doen" etc. Wanneer ik de afgelopen maand de neiging had om hem te appen, vroeg ik mezelf af wat ik ermee zou bereiken. Zn liefde heb ik niet meer dus zinloos, en dan kon ik mezelf redelijk snel weer herpakken.
Voor iedereen heel veel sterkte. Ontzettend zwaar maar het wordt echt beter. Geef het tijd
Alle reacties Link kopieren
Momenteel voel ik me al weer een stuk beter. Zondag had ik nog een mega jankbui toen ik met een vriendin aan de telefoon was. Ik zei dat ik echt behoefte had om mensen te zien en daarna zitten huilen als een klein kind. Ze is samen met haar partner naar mij toe gekomen en hebben een gezellige middag gehad waarbij ook mijn hondje de nodige aandacht kreeg, de aandacht die ik hem dagen niet kon geven. Sindsdien lukt eten ook weer wat beter zonder mega brok in mn maag.
Gisteren van een andere lieve vriendin 2 kaartjes voor een event gekregen, dat vond ik echt superlief. Weer wat positiefs om te doen. En ook weinig aan ex gedacht. Vanmorgen werd ik nog wel wakker met licht gemis, omdat we altijd in de ochtend veel contact hebben. Dat is eigenlijk nog het enige wat mij bezig houdt. De stilte op mn telefoon. Zo zie ik ook wel in dat wij over de dag heel veel contact hadden. Maar verder lukt het al weer aardig om wat positiever naar mezelf te kijken. Dat wilde ik even laten weten. Wel blij dat de rollercoaster een heel stuk minder hard is gaan rijden
Alle reacties Link kopieren
@charlotteroos wat een kinderachtig gezeur zeg, van zijn ex... En wat vervelend dat het jullie relatie heeft gekost, maar wat goed van je dat je er weer bovenop bent gekomen! :cheer2:

@cherokeerose ik snap je zo goed. Je hoopt op een leuk berichtje, maar of je nou kijkt of niet, het zal niet veel uitmaken. Blijf sterk! 52 dagen is namelijk echt al heel lang! Hou dat vol en blijf lekker aan jezelf denken :heart:

@bowgirl wat fijn dat je zulke prettige vrienden hebt die voor je klaarstaan! En wat leuk van die kaartjes :) Laat maar weer zien dat je het inderdaad zonder hem ook prima naar je zin kan hebben. Ik snap zo goed wat je mist, dat veel contact hebben. Daar had ik het ook heel moeilijk mee. Je hebt iemand die je veel spreekt, alles verteld en ineens is dat weg. Maar gelukkig kun je ook je vriendinnen appen als je iets kwijt wil of als er iets leuks is gebeurt. :-D
Alle reacties Link kopieren
ramy72 schreef:
16-08-2019 17:58
Het is nu vijf weken uit en het ergste is nu wel voorbij. De eerste twee weken heel erg verdrietig, daarna ben ik veel gaan lezen. Over liefdesverdriet, over relaties enz. Mijn reden om het uit te maken was dat ik voor hem totaal geen prioriteit ben. Alles ging voor en afspraken werden rustig verlaat of afgezegd. En ik, ik ging steeds harder mijn best doen. Dus naast verdriet was ik ook boos. Boos over hoe snel ik mezelf verloren had in de tijd dat we samen waren en boos om hoe hij met me omging, hij, hij, hij.....tot ik vandaag besefte dat ik nog steeds bezig was met hem. Hoe hij denkt, wat hij doet...terwijl IK toch het belangrijkst ben in MIJN leven? Dus ik verwijt hem dat hij mij niet op nummer 1 zet, terwijl ik mezelf niet eens op nummer 1 zet. Wow! Dat brengt in mijn hoofd en hart wel heel wat in beweging. Ineens kan hem heel makkelijk loslaten. Het maakt niet uit wat hij doet. Het draait nu om mij. Ik zet mezelf op nummer 1 en vind eindelijk mezelf prioriteit. Dat had ik veel eerder moeten doen.
:cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer: :cheer:
Alle reacties Link kopieren
@Cheroke
52 dagen, super knap! Hang in there; ik snap heel goed wat je bedoeld met toch ergens teleurgesteld zijn als je niets zou hebben gekregen. Terwijl je ondertussen héél goed weet dat het inderdaad niets zou toevoegen.

@Charlotteroos
Wat een naar verhaal en wat een moeilijke situatie.. toch denk ik dat je het ontzettend goed doet en wat ben jij sterk! Het enige wat jij nu kan doen is het een plekje geven en jezelf plus je kind op nummr een zetten. Iemand die je in zo’n hachelijke situatie laat zitten (depressie of geen depressie) is jou helemaal niet waard..

@Bowgirl35
Huilen lucht zo op, en na een tijdje merk je vanzelf dat er ineens dagen voorbij zijn zonder een trein. Super lief dat je vrienden je zo goed helpen met afleiding en je steunen. En de stilte op je telefoon is inderdaad naar, ik ben er ook nog steeds niet aan gewend. Maar app gewoon lekker veel met vriendinnen, dit helpt ook.

@Ramy72
Wat een positief bericht van je  En fijn dat je, ondanks zijn gebrek aan ‘’inhaken’’ er iets positiefs hebt uitgehaald!


Ik hobbel wel lekkert voort. Dit weekend nog even gehuild, maar verder wel content met de situatie. Ik heb al 51 dagen geen contact, maar eigenlijk moet ik zeggen dat vanaf de dag dat het uit ging er geen normaal gesprek meer mogelijk was/is. Hoe groot het gemis ook, je leven gaat verder en uiteindelijk went dat ook I guess.

Scheelt dat ik zijn nummer niet meer heb, hij geen socials heeft en ik ook wel bewust de afgelopen weken de plekken heb gemeden waar hij eventueel zou kunnen zijn. Wel heb ik laatst een bevriend stel met wie we altijd heel veel optrokken verwijderd, omdat ik steeds met foto’s van ex werd geconfronteerd. Vervolgens hebben zij mij ook verwijderd, maar sinds mijn verjaardag valt het mij op dat zijn beste vriend dagelijks nog mijn profiel checkt of mijn story’s bekijkt. Ik geef hier normaal geen ruk om, maar vind het zo apart dat die dus bijna dagelijks mijn profiel specifiek opzoekt. Blijkbaar leef ik nog wel in de vriendengroep :bonk:

Ik hou nog wel van hem, en ik mis hem ook. Maar ik blijf maar denken, iemand die jou zo makkelijk verwijderd uit zijn leven en zo met je omgaat kan ‘’het’’ niet voor jou zijn. Ongeacht zijn issues/situatie whatever. En daarnaast heb ik ergens ook wel medelijden met hem, dat hij niet normaal met een situatie kan omgaan als man van 35. En dat ik, met mijn 25 toch wel een stuk verder ben dan hij. (En stiekem denk ik dan ook, diediear, uiteindelijk was je hem wel ontgroeid. Want nooit zou ik over tien jaar willen zijn waar hij nu is. Niet kunnen/willen settelen, je relaties saboteren, niet over je gevoelens kunnen praten, voor dingen weglopen, alleen maar willen ‘’stappen’’ etc.)

Dikke knuffel voor jullie allemaal!
:hug:
Dank jullie wel 🙂 het "voordeel" is ook dat dit niet de 1e keer is als we geen contact hebben.

Het verschil met die keren is dat hij telkens na een dag of 30 weer terug kwam en ik daar binnen de kortste keren in mee ging. Wat uiteindelijk dan weer resulteerde dat hij weer ging blame shiften en wéér wegrende als ik wat zei (over mijn gevoelens) wat niet in zijn straatje paste.

Daarnaast woont hij sowieso niet meer in Nederland, zoals hier eerder verteld.

Dus ja, misschien ben ik m wel aan t ghosten op dit moment doordat ik m bewust op ignore heb gezet. Voel ik me daar schuldig over? Beetje wel. Maar ook al zou hij of heeft hij 10 excuus berichtjes sturen/gestuurd, het verandert niks aan de situatie, aan het feit dat deze man mij niet kan/wil geven wat ik wil.

En dat heeft hij, ongeacht zijn woorden, beloftes en hoe hij was als we elkaar zagen, nooit gekund/gewild.

En dank voor de knuffel @Diediear! Knuffel terug 🙂
@Zwolle, hoe gaat t nu met je?
Alle reacties Link kopieren
Ik voel me zo verloren. Ik houd me staande, sleep me naar mijn werk, maar dat is het dan ook wel. nergens zin in. Matig eten. Ik ben boos op hem. En ik mis stiefkind zo :cry:
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
Alle reacties Link kopieren
Slapen jullie ook zo slecht 's nachts? Ik blijf het gevoel houden dat ik een enorme klap te verwerken heb en dat ik mijn gevoel maar uitschakel omdat het te heftig is allemaal anders. Mijn leven voelt qua liefde van/voor een man behoorlijk verloren.

Ik krijg ook weer behoefte aan een arm om me heen en affectie maar ik wil niet zomaar iemand van Tinder plukken, dat voelt niet goed want die periode heb ik genoeg gehad in mijn leven. Ik wil vastigheid maar wat ik had, ben ik voorlopig wel kwijt. Ik moet er op dit moment eerlijk gezegd nog niet aan denken dat een andere man bij mij in bed ligt. Ik wil het lijf van mijn ex en alleen hij mag aan mij zitten. Maar ja. Dat gaat niet meer.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vandaag al drie weken niet gesproken met mijn ex. Gisteren heb ik afgesproken met een gemeenschappelijke vriend van ons. Hij vertelde me dat mijn ex blijkbaar zit te vissen over hoe het met me gaat bij vrienden en dat hij binnenkort langsgaat bij een psycholoog. Daar heb ik hem gestopt. Ik zei tegen die vriend dat ik die informatie beter niet kon weten, dat dit mijn zaken niet meer zijn en heb hem vriendelijk verzocht ook niet teveel informatie over mij door te spelen aan mijn ex. Hij is geen postduif en mijn ex en ik hebben in principe geen zaken meer met elkaars leven.

Die vriend stelde ook voor om binnenkort een BBQ te doen met z'n allen. Ik weet niet of ik dat uberhaupt zie zitten, want daar is mijn ex sowieso bij aanwezig.

Ik moet eerlijk toegeven, de beperkte informatie dat ik nu gekregen heb over mijn ex (dat hij me mist, dat hij aan het vissen is en dat hij hulp gezocht heeft), knabbelt toch een beetje aan mijn kleine teen. Moest ik kunnen, ik zou ervoor kiezen om dat te vergeten.

Hoe lossen jullie dit op qua gemeenschappelijke vrienden?
leeg
Alle reacties Link kopieren
Macarinata schreef:
25-08-2019 17:35
Slapen jullie ook zo slecht 's nachts? Ik blijf het gevoel houden dat ik een enorme klap te verwerken heb en dat ik mijn gevoel maar uitschakel omdat het te heftig is allemaal anders. Mijn leven voelt qua liefde van/voor een man behoorlijk verloren.

Ik krijg ook weer behoefte aan een arm om me heen en affectie maar ik wil niet zomaar iemand van Tinder plukken, dat voelt niet goed want die periode heb ik genoeg gehad in mijn leven. Ik wil vastigheid maar wat ik had, ben ik voorlopig wel kwijt. Ik moet er op dit moment eerlijk gezegd nog niet aan denken dat een andere man bij mij in bed ligt. Ik wil het lijf van mijn ex en alleen hij mag aan mij zitten. Maar ja. Dat gaat niet meer.
Dat had ik ook aan het begin. Nu soms nog. Het lijkt me maar normaal. Meer dan het tijd geven en voor jezelf zorgen, kan je denk ik niet doen op dit punt. Hoe lang zijn jullie al uit elkaar?
leeg
Alle reacties Link kopieren
Momenteel bevind ik me in een donkere plaats. Ik blijf maar kwade (lees: pure haat) gedachten hebben over deze ex. En daardoor gaat het lichamelijk ook slecht. Ben ik de hele dag bloed chagrijnig en alles en iedereen heeft het gedaan. Ik word er knettergek van. Constant die gedachten als ik even wat aan het doen ben. Ik wil er zo graag vanaf, maar hoe doe ik dat?
Alle reacties Link kopieren
Boksen?

@Helena_z : ehm een maand ongeveer. En ja er is nog 2x seks met de ex geweest....
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi lieve mensen hier! Mag ik meeschrijven? Ik zit nog in de naweeën van liefdesverdriet. Ik dacht dat het over was, maar er was weer contact en ik voelde toch weer allemaal emoties. Vooral negatieve.
Het is nu 3 a 4 maanden uit.

Ik zal even mijn situatie in het kort schetsen: Was een jaar samen met een man. Hele fijne momenten gehad, maar ook moeilijke. De kern van het probleem was dat hij me te veel op afstand hield voor mijn gevoel. En ik had behoefte aan meer nabijheid.
Met elke stap in de relatie had hij enorm veel moeite. Uiteindelijk is het op een lange reis die hij wilde maken stukgelopen. Maar die reis is meer een symptoom dan de oorzaak. Hij betrok me te weinig bij zijn leven en bij zijn toekomst voor mijn gevoel.

Ik heb zelf de relatie verbroken, maar toch voelde het als een afwijzing voor mij. De periode dat ik op het punt stond om het uit te maken maar toch nog twijfelde heeft 2 weken geduurd. Dat vond ik de lastigste en pijnlijkste periode. Toen het uit was was er in eerste instantie opluchting. Maar een week later begon ik hem te missen en ben ik er een aantal weken erg verdrietig om geweest.

We hebben een periode geen contact gehad, wat me goed deed, maar daarna toch weer contact en toen is er een conflict gekomen. Dat hebben we toen uitgepraat, en nu is er weer contact en het doet me toch te veel.
Ik ervaar vooral ergernis en frustratie. Ik stoor me aan zijn passiviteit in zijn leven. Dat raakt nog steeds zo'n snaar in mij!
Hij is naar mijn idee het type man die zegt dat hij heel graag een brood wil, maar blijft zitten op de bank en niet bereid is om naar de bakker te gaan....

Hij wil graag vriendschap, maar dit zal misschien wel altijd een dingetje voor mij blijven en ik ben me aan het afvragen of ervoor open zou staan. Het is best een lieve man hoor, begrijp me niet verkeerd, en ergens vind ik het ook wel waardevol om contact te houden, maar die ergernissen.. Ik denk dat dat de nawee is van het liefdesverdriet. het raakt me nog te erg.

Ik ga een mooie reis van een maand maken in mijn eentje over een week. Daar kijk ik naar uit! Ik heb hem verteld dat ik daarna wel contact met hem opneem. Tegen die tijd hoop ik eruit te zijn of ik open sta voor vriendschappelijk contact.
winkje87 wijzigde dit bericht op 26-08-2019 21:55
0.87% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Helena_z schreef:
25-08-2019 20:37
Ik heb vandaag al drie weken niet gesproken met mijn ex. Gisteren heb ik afgesproken met een gemeenschappelijke vriend van ons. Hij vertelde me dat mijn ex blijkbaar zit te vissen over hoe het met me gaat bij vrienden en dat hij binnenkort langsgaat bij een psycholoog. Daar heb ik hem gestopt. Ik zei tegen die vriend dat ik die informatie beter niet kon weten, dat dit mijn zaken niet meer zijn en heb hem vriendelijk verzocht ook niet teveel informatie over mij door te spelen aan mijn ex. Hij is geen postduif en mijn ex en ik hebben in principe geen zaken meer met elkaars leven.

Die vriend stelde ook voor om binnenkort een BBQ te doen met z'n allen. Ik weet niet of ik dat uberhaupt zie zitten, want daar is mijn ex sowieso bij aanwezig.

Ik moet eerlijk toegeven, de beperkte informatie dat ik nu gekregen heb over mijn ex (dat hij me mist, dat hij aan het vissen is en dat hij hulp gezocht heeft), knabbelt toch een beetje aan mijn kleine teen. Moest ik kunnen, ik zou ervoor kiezen om dat te vergeten.

Hoe lossen jullie dit op qua gemeenschappelijke vrienden?
Helena, ik heb je voorgeschiedenis niet gelezen, maar is er nog hoop bij jou? Wees hierin 100% eerlijk naar jezelf, want zo lang er nog hoop is dat het goedkomt, hoe ver weggestopt ook. Dan is het denk ik beter elkaar niet op te zoeken. Want dan stel je het herstelproces alleen maar uit, is mijn mening.

Ik lees namelijk tussen de regels door dat doordat die gemeenschappelijke vriend zei dat je ex je mist en aan zichzelf ging werken er toch een 'hoopje' was. Mensen veranderen niet zomaar.
Alle reacties Link kopieren
Macarinata schreef:
26-08-2019 18:23
Boksen?

@Helena_z : ehm een maand ongeveer. En ja er is nog 2x seks met de ex geweest....
Heb je nu ook nog contact? Wellicht zal het je helpen om (tijdelijk) contact te verbreken?
2 a 3 maanden op zijn minst als het nog zo diep zit.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven