Eenzaam

19-08-2019 23:08 15 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dag lieve mensen,

Ik ben een vrouw van 25. Ik schrijf dit bericht omdat ik op dit moment helemaal niet lekker in mijn vel zit. Inmiddels ben ik langs geweest bij een maatschappelijk werkster en die heeft mij doorverwezen naar een psycholoog. In het verleden ben ik al eens eerder depressief geweest, hier ben ik met moeite uitgekomen, maar het was me gelukt! Ik voel al een tijdje dat mijn depressie van nu erger is dan de vorige. Ik voel een intense zelfhaat, omdat ik totaal niet tevreden ben met hoe ik ben. Vroeger ben ik erg gepest (zoals eten afpakken, geen vrienden en daardoor eenzaam voelen). Ook ging het thuis niet lekker; een familielid was erg gewelddadig met als gevolg dat ik vaak in elkaar geslagen werd. Dit is even kort samengevat.
Hierdoor heb ik mezelf ontwikkeld tot iemand die totaal niet sociaal is, terwijl ik dat wel graag zou willen. Zo word ik vaak door mijn vriend meegenomen naar verjaardagen en dergelijke (dit is nieuw voor mij, want in het verleden had ik nooit een feestje of iets dergelijks). Ik moet dan erg mijn best doen om sociaal te zijn en een gesprek aan te knopen. Ook krijg ik snel het gevoel dat mensen zich irriteren aan mij.
Ik probeer overigens wel mijn best te doen om toch mezelf leuk op te stellen. Zo was ik een tijdje geleden met mijn vriend en zijn zus naar een verjaardag geweest wat toch wel heel gezellig leek. De zus vertelde een paar grappige verhalen enthousiast aan mij en het leek oprecht gezellig. Zo vertelde ze ook dat ze binnenkort naar een festival zou gaan met een paar vriendinnen en ook de vriendinnen van de broers van haar vriend. Het leek mij leuk om ook mee te gaan en vroeg of dat haar ook leuk leek (dit vond ik al erg moeilijk om te doen, omdat ik niet zomaar mezelf zou willen uitnodigen). Ik kreeg te horen dat het nog niet vaststond. Maar een paar dagen geleden zag ik dan toch via social media dat ze waren gegaan... Ik doe me best, maar ik doe het niet op de goede manier... het voelt wel weer als een tegenslag.
Alle reacties Link kopieren
Wat is in jouw ogen niet de goede manier? Ik snap dat het misschien een teleurstelling is geweest omdat je dan ziet dat ze toch naar het festival heen zijn geweest maar hou je daar niet te veel aan vast.
Heb je geen collega's waar je goed mee op kan schieten?
Nichten/zussen waar je misschien eens vaker mee weg kunt gaan?

Ik wil even zeggen dat het toch heel erg goed is dat je al stappen onderneemt om aan jezelf te werken.

Ik denk als je eenmaal beter in je vel zit het omgaan met mensen ook wel vanzelf beter zal gaan.

Waarom ben je niet tevreden met jezelf en heb je zelfhaat? Uiterlijk of innerlijk wat je niet bevalt?

Ik weet niet waar je woont maar ik ben wat ouder als jou maar ik wil gerust met jou eens gezellig shoppen of drankje ergens doen hoor. Kan je met mij "oefenen "
Blijf in jezelf geloven !
Alle reacties Link kopieren
Vervelend dat je met deze gevoelens zit TO.

Het klinkt misschien ongeloofwaardig voor jou, maar ik denk niet dat ze je bewust niet gevraagd hebben mee te gaan naar het festival. Voor jou is het een hoge drempel om te zeggen dat je ook wel mee zou willen en vervolgens een teleurstelling als ze je vergeten zijn te betrekken (met de conclusies die je daaruit trekt), omdat je verder geen sociale opties hebt buiten je vriend. Voor haar en haar vriendenkring ligt dat waarschijnlijk anders en is het meer vrijblijvend om al dan niet te gaan en met wie dan allemaal, omdat ze genoeg opties hebben wat ze met wie willen doen in hun vrije tijd.

Ik zou proberen dat dus niet teveel op jezelf te betrekken en je nu af te sluiten van die zus om teleurstelling te voorkomen, dan maak je het groter dan het waarschijnlijk is. Als je haar spreekt, zeg je gewoon: 'ik zag dat jullie alsnog gegaan waren, was het leuk? Volgende keer haak ik graag aan!'

Ik herken je gedachtengang van vroeger overigens als persoon met pestverleden en slecht zelfbeeld, maar ik heb door een assertiviteitstraining veel geleerd over hoe ik met zo'n houding overkom op anderen en hoe je dat zelf kunt ombuigen. Misschien ook goed voor jou om je in te verdiepen.
Alle reacties Link kopieren
05-2019 schreef:
19-08-2019 23:55
Wat is in jouw ogen niet de goede manier? Ik snap dat het misschien een teleurstelling is geweest omdat je dan ziet dat ze toch naar het festival heen zijn geweest maar hou je daar niet te veel aan vast.
Heb je geen collega's waar je goed mee op kan schieten?
Nichten/zussen waar je misschien eens vaker mee weg kunt gaan?

Ik wil even zeggen dat het toch heel erg goed is dat je al stappen onderneemt om aan jezelf te werken.

Ik denk als je eenmaal beter in je vel zit het omgaan met mensen ook wel vanzelf beter zal gaan.

Waarom ben je niet tevreden met jezelf en heb je zelfhaat? Uiterlijk of innerlijk wat je niet bevalt?

Ik weet niet waar je woont maar ik ben wat ouder als jou maar ik wil gerust met jou eens gezellig shoppen of drankje ergens doen hoor. Kan je met mij "oefenen "
Hoi,

Bedankt voor je reactie. Ik probeer inderdaad niet teveel te denken aan bijvoorbeeld deze afwijzing, maar voor mij is het gewoon erg lastig. Vooral op dit moment. Mijn verleden lijkt me te achtervolgen, maar dan op een andere manier. Doordat ik gepest ben en ik mij thuis ook niet welkom voelde ben ik erg bang voor afwijzing. En omdat ik nu depressief ben komt het erg hard aan. Ik probeer zo goed mogelijk aan mezelf te werken, maar het is lastig...
De zelfhaat is een combinatie van innerlijk en uiterlijk. Ik ben niet zo sociaal ben en leg niet makkelijk contact, terwijl ik dit wel graag zou willen.
Nichtjes heb ik wel, maar heb hier geen contact (meer) mee. Er heeft zich nogal wat familie drama afgespeeld, waardoor ik geen contact meer zou willen.
Verder heb ik ook niet veel vrienden.
Ik sta zeker wel open voor nieuwe contacten!
Alle reacties Link kopieren
ringaroundtherosie schreef:
20-08-2019 00:28
Vervelend dat je met deze gevoelens zit TO.

Het klinkt misschien ongeloofwaardig voor jou, maar ik denk niet dat ze je bewust niet gevraagd hebben mee te gaan naar het festival. Voor jou is het een hoge drempel om te zeggen dat je ook wel mee zou willen en vervolgens een teleurstelling als ze je vergeten zijn te betrekken (met de conclusies die je daaruit trekt), omdat je verder geen sociale opties hebt buiten je vriend. Voor haar en haar vriendenkring ligt dat waarschijnlijk anders en is het meer vrijblijvend om al dan niet te gaan en met wie dan allemaal, omdat ze genoeg opties hebben wat ze met wie willen doen in hun vrije tijd.


Ik zou proberen dat dus niet teveel op jezelf te betrekken en je nu af te sluiten van die zus om teleurstelling te voorkomen, dan maak je het groter dan het waarschijnlijk is. Als je haar spreekt, zeg je gewoon: 'ik zag dat jullie alsnog gegaan waren, was het leuk? Volgende keer haak ik graag aan!'

Ik herken je gedachtengang van vroeger overigens als persoon met pestverleden en slecht zelfbeeld, maar ik heb door een assertiviteitstraining veel geleerd over hoe ik met zo'n houding overkom op anderen en hoe je dat zelf kunt ombuigen. Misschien ook goed voor jou om je in te verdiepen.
Dit klinkt inderdaad wel aannemelijk. Ik denk door mijn verleden,met vooral veel afwijzingen, ik gelijk uitga van het ergste. De familie van mijn vriend is ook een heel ander gezin dan die van mij. Zij hebben juist altijd feestjes gegeven en dergelijke, hebben en hadden altijd genoeg vrienden. Terwijl ik blij was als ik een keer niet alleen was in een pauze.

Goed om te horen dat de assertiviteit training bij jou geholpen heeft. Ik zal mij er ook eens in verdiepen. Wellicht dat het mij ook kan helpen.
Alle reacties Link kopieren
Misschien is social media nu even teveel van het goede? Mensen posten toch altijd het beste en mooiste dat zij in hun levens meemaken. Het geeft geen reëel beeld van de werkelijkheid. Misschien je hier niet al teveel mee bezig houden? Wanneer kun je bij de psycholoog terecht? Weet je dat al?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Moeilijk hoor. Ben je lid van een vereniging? Dat kan ook helpen.
Alle reacties Link kopieren
Hoi!
Heel goed idee om naar een psycholoog te gaan.
Deze kan je vast helpen met zelfverzekerder worden en je zelfbeeld te veranderen naar een positiever zelfbeeld.

Je hebt veel meegemaakt in het verleden en dat weegt best zwaar. Heel begrijpelijk. Maar je werkt al hard aan jezelf en met hulp van buitenaf gaat alles vast in een opstijgende lijn omhoog.
:-)
Ja, dat zijn vervelende dingen soms, dat snap ik heel goed.

Maar ook mensen die niet jouw achtergrond hebben maken dit mee. Dit gevoel dat anderen, al dan niet bewust, zonder jou wat leuks aan het doen zijn herkent echt iedereen.

Probeer het niet te persoonlijk op te pakken. Het klinkt heel suf, maar soms liggen sociale groepjes al een beetje vast en zijn mensen niet automatisch bereid daarvan af te wijken. Ze ging met haar vriendinnen en de vriendinnen van de broers van haar vriend. Misschien kennen zij elkaar allemaal al enigszins, en had de rest van de groep geen behoefte aan een onbekende erbij. Helaas staan groepjes meiden lang niet altijd open voor nieuwe mensen. Of misschien doet zus dingen (drugs enzo) op een festival waarvan ze liever niet heeft dat dat broer bereikt.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat je het juist goed hebt gedaan! Je hebt je gevraagd of je misschien aan kon sluiten en dat is al heel dapper. Maar dat je er uiteindelijk niet bij was hoeft echt niets met jou als persoon te maken te hebben. Probeer dat idee toch een beetje van je af te zetten en probeer je hierdoor niet af te laten schrikken om in het vervolg weer eens te vragen of je ergens aan kunt sluiten.
anoniem_363018 wijzigde dit bericht op 20-08-2019 11:19
0.08% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat ze al met een vriendengroep had afgesproken, en dan is het soms lastig om daar een ‘nieuwe’ bij te introduceren. Vat het niet te persoonlijk op.

Ga wat doen om nieuwe mensen te ontmoeten. Niet zozeer om dat een innige vriendschap op te doen, maar als ‘oefening’ voor je sociale vaardigheden. Praatje klets, belangstelling tonen, luisteren hoe anderen het doen.

Het is de tijd dat er weer (korte) cursussen of activiteiten in bijvoorbeeld een buurthuis beginnen.
Ga leren haken/schilderen/mozaïeken, ga op badmintonnen, leer Spaans. Ofzo.

Succes!
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Misschien een ideetje maar is dansles niets mij heeft het ontzettend goed geholpen op verschillende vlakken ..... Je leert er mensen kennen , het is ontspannend zodra je het een beetje door hebt en je krijgt ook nog zelfvertrouwen. En op een gegeven moment als mensen naar een dansavond gingen dan vroegen ze me ook mee. En dan bedoel ik dansles meer in de trend van Bachata/Salsa ofzo
Blijf in jezelf geloven !
Alle reacties Link kopieren
Als eerste, hou je verwachtingen laag. Verwacht niet meteen dat je mee 'mag' naar een festival of ander groot event van een vriendengroep. Begin met kleinere dingetjes en 1 op 1 contact. Vraag de zus van je vriend een keer voor een wijntje ofzo.

Verder, ga een keer naar de tentoonstelling van de broer van je collega als je daar wat over hoort. Klets daar wat, kijk rond en ga weer. Misschien doe je een leuk contact op, misschien niet. Zelfde voor borrels van je werk: ga mee, klets wat, maar verwacht niet meteen dat je na een praatje op iemand's huwelijk uitgenodigd wordt.
Dat groeit allemaal langzaam. Als je laat zien open te staan voor kleine dingen en interesse toont in de activiteiten van anderen, zal je natuurlijker meegevraagd worden.

Maak praatjes met mensen uit je buurt of met Kate van een andere afdeling op werk. Sla de uitnodiging van je vijftigjarige buurvrouw om een kopje koffie niet af. Misschien is ze niet zo hip, maar wel aardig en leer je weer haar nichtje kennen die ook van jouw hobby houdt etc.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken me erg in jouw problematiek en wil zeggen dat ik het heel erg moedig vind dat je heb gevraagd of je mee mocht naar dat festival. Dat is voor iemand die getriggerd wordt door afwijzing, er niet bij horen en er niet toe doen, echt het meest dappere. Ikzelf durf niet eens iemand voor de koffie te vragen...
Als het om Lowlands ging(?)... dat zijn dan wel meteen 3 dagen natuurlijk, misschien too much. Want het is wel zo dat iedereen het graag comformtabel maakt voor zichzelf. Dus dan liever niet iemand op sleeptouw nemen waarvan van tevoren niet is in te schatten of het matcht? Hoe dan ook... het is wel de manier om contacten op te doen. Lef hebben. En naderhand trots zijn op jezelf, ongeacht hoe het afloopt. Voor veel mensen is het lastig om initiatief te nemen, dat je jezelf bewust in de positie zet om afgewezen te kunnen worden is zo eng dat je het dan maar niet doet. Er zijn dus er zijn ook mensen die graag willen en niet durven... en blij zijn dat jij de eerste stap zet.

Ik kan je zo'n assertiviteitstraining ook wel aanraden, hoewel ik er persoonlijk niet zoveel aan heb gehad. Ik heb nu de inzichten wel... maar ik kan het niet ombuigen naar het dagelijkse leven. Zo weet ik nu dat de manier waarop je naar jezelf kijkt (ik ben niet leuk, ik zie er niet leuk uit, ik ben onbelangrijk, saai, raar) onbewust maakt dat je jezelf ook op die manier opstelt. Waardoor mensen je ook zien op die manier. Dat is een raar mechanisme, want als zij dan ook zo op je reageren, dan wordt je juist bevestigd: zie je wel... maar feitelijk doe je het zelf. Je doet heel veel zelf. Dat is op zich geruststellend: je hebt het dus zelf in de hand. Maar goed... het zijn ingesleten gedachtepatroon waar je alleen met hard werken vanaf komt.
Wees in ieder geval heel trots op de stap die je hebt gezet in plaats van je te focussen op de "mislukking" (die niet eens echt een mislukking is).

Je bent enorm uit je comfortzone gestapt en dat is zo dapper. Dat het resultaat niet helemaal was zoals je hoopte, doet daar niks aan af. Knuffel voor jou. :there:
Voor festivals is het vaak heel lastig om lastminute nog kaarten te krijgen. Vaak is er al vroeg in het seizoen een setje kaarten gekocht en je kunt niet zomaar nog even een kaart bij kopen. Dan is het vlak voor de datum even shuffelen wie er allemaal een kaart kunnen krijgen. Als iemand dan vraagt of ze nog mee kunnen doe ik daar ook een beetje vaag over. Als het dan uiteindelijk niet doorgaat ligt dat helemaal niet aan die persoon, maar gewoon of er nog kaarten waren en hoe dat uitkwam. Een andere keer zegt er iemand lastminute af en kan het wel. Dus daar moet je niet te zwaar aan tillen. Verder zijn hier al goede tips gegeven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven