Relaties
alle pijlers
Hartstilstand partner
dinsdag 15 oktober 2019 08:23
Wat verschrikkelijk, wat jou en je kinderen nu is overkomen! Natuurlijk is dit niet te bevatten. Het druist in tegen al jullie verwachtingen en plannen. Zulk verdriet is zo groot... Leef in kleine stapjes, dag voor dag, minuut voor minuut, of seconde voor seconde als dat het enige is wat lukt.
Zijn er lieve mensen om jullie heen?
Heel veel sterkte!
Zijn er lieve mensen om jullie heen?
Heel veel sterkte!
dinsdag 15 oktober 2019 08:25
Och toch. Wat een verdriet.
Ik kan even niet zo goed iets verzinnen wat je beter doet voelen of helpt. Alleen maar gecondoleerd en heel veel sterkte.
Om het toch te proberen; hoe je het gaat redden? Door het stapje voor stapje te doen. De eerste stap is de crematie. Probeer hulp te verzamelen die er met jou een mooi afscheid van kunnen maken. Die hem kennen en jou begrijpen om het passend en liefdevol te maken. Of gooi het desnoods het Viva forum op, zodat we met je kunnen meedenken.
Wat daarna komt, dat zie je dan wel weer.
Echt heel veel sterkte.
Ik kan even niet zo goed iets verzinnen wat je beter doet voelen of helpt. Alleen maar gecondoleerd en heel veel sterkte.
Om het toch te proberen; hoe je het gaat redden? Door het stapje voor stapje te doen. De eerste stap is de crematie. Probeer hulp te verzamelen die er met jou een mooi afscheid van kunnen maken. Die hem kennen en jou begrijpen om het passend en liefdevol te maken. Of gooi het desnoods het Viva forum op, zodat we met je kunnen meedenken.
Wat daarna komt, dat zie je dan wel weer.
Echt heel veel sterkte.
dinsdag 15 oktober 2019 08:39
Gecondoleerd. Woorden zijn zinloos voor zo'n verdriet. 
Neem tijd, lucht regelmatig je hart en neem het stapje voor stapje.
Mijn moeder ging er net zo plotseling vandoor. Ook een hartstilstand. Wel ouder, in de 50, maar nog altijd veel te jong. Het is
Neem tijd, lucht regelmatig je hart en neem het stapje voor stapje.Mijn moeder ging er net zo plotseling vandoor. Ook een hartstilstand. Wel ouder, in de 50, maar nog altijd veel te jong. Het is
kleinezon wijzigde dit bericht op 15-10-2019 08:44
13.46% gewijzigd
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
dinsdag 15 oktober 2019 08:47
dinsdag 15 oktober 2019 08:49
Oh, verschrikkelijk. Ik heb hetzelfde meegemaakt, inmiddels twintig jaar geleden.
Vraag je maar niet te veel af of je het gaat redden, als het überhaupt lukt om je gedachten nog wat te sturen. Je paniek is ZO voorstelbaar, maar uiteindelijk red je het, op manieren en onder omstandigheden waar je je nu nog geen voorstelling van kunt maken.
Zoek hulp. Accepteer hulp. Mensen willen vaak graag helpen maar weten niet hoe. Maak het concreet.
Bijvoorbeeld:
Ik heb iemand nodig die me nu vasthoudt.
Ik heb iemand nodig die boodschappen doet en kookt voor de kinderen.
Ik heb iemand nodig die even iets kan gaan doen met de jongste, zodat ik aandacht kan besteden aan de oudste.
Ik heb iemand nodig die onze administratie uitpluist.
Etc. Etc.
En leef elke dag per seconde. Als dat gaat, leef hem dan per minuut. Daarna per uur. Meer kan niet, meer hoeft niet.
Voor een later stadium: Wees lief voor jezelf. Probeer elke emotie die voorbijkomt te accepteren als iets wat bij het proces hoort. Deel je gevoelens met mensen die je vertrouwt. Blijf hulp accepteren.
Het is zo zwaar, zo onrechtvaardig en zo verdrietig. Ik ben er uiteindelijk goed uitgekomen en leef een leven dat grotendeels heel fijn is. Maar vergeten doe ik het nooit.
Vraag je maar niet te veel af of je het gaat redden, als het überhaupt lukt om je gedachten nog wat te sturen. Je paniek is ZO voorstelbaar, maar uiteindelijk red je het, op manieren en onder omstandigheden waar je je nu nog geen voorstelling van kunt maken.
Zoek hulp. Accepteer hulp. Mensen willen vaak graag helpen maar weten niet hoe. Maak het concreet.
Bijvoorbeeld:
Ik heb iemand nodig die me nu vasthoudt.
Ik heb iemand nodig die boodschappen doet en kookt voor de kinderen.
Ik heb iemand nodig die even iets kan gaan doen met de jongste, zodat ik aandacht kan besteden aan de oudste.
Ik heb iemand nodig die onze administratie uitpluist.
Etc. Etc.
En leef elke dag per seconde. Als dat gaat, leef hem dan per minuut. Daarna per uur. Meer kan niet, meer hoeft niet.
Voor een later stadium: Wees lief voor jezelf. Probeer elke emotie die voorbijkomt te accepteren als iets wat bij het proces hoort. Deel je gevoelens met mensen die je vertrouwt. Blijf hulp accepteren.
Het is zo zwaar, zo onrechtvaardig en zo verdrietig. Ik ben er uiteindelijk goed uitgekomen en leef een leven dat grotendeels heel fijn is. Maar vergeten doe ik het nooit.
