Iemand attenderen op symptomen van ziekte?

17-10-2019 11:06 94 berichten
Ik heb een nieuwe baan en daar is een manager en zij heeft bepaalde uiterlijke kenmerken die erg lijken op symptomen van een ziekte die ik van dichtbij ken.

Zouden jullie iemand hierop attent maken?

Het gaat om de ziekte van Graves. Collega is sterk vermagerd en heeft zeer grote ogen.

Ik ben absoluut geen arts. Vraag me trouwens wel af hoe artsen hier privé mee omgaan, als zij iets denken te zien.

Zou jij iemand attenderen op symptomen van een ziekte?

Totaal aantal stemmen: 183

Ja (33%)
Nee (67%)
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het doen, maar wel op n subtiele manier.
Cum non tum age
Alle reacties Link kopieren
Je hebt een nieuwe baan.
Hoe goed ken je de manager al?
Zou ze het zelf misschien al weten?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Ik zou dat noemen als ze er zelf iets over zegt, anders niet. Op de werkvloer vind ik het niet passend om daar uit jezelf iets over te zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Dat hoeft geen "ziekte" (als in auto immuun) te zijn. Er kunnen ook andere redenen zijn waardoor de schildklier te hard werkt. Misschien een keer tussendoor even hebben over iemand die je kent met een te snelle/trage schildklier of zo, kijken of zij er dan misschien zelf over begint. Kan goed zijn dat ze dit al vanaf haar kindertijd heeft en er allang van op de hoogte is en al dan niet onder behandeling is.

Ik heb een vriendin die al haar hele leven een te trage schildklier heeft en dat zie je ook duidelijk, maar die is al haar hele leven onder behandeling.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zeer beledigd zijn, dus nee.
Alle reacties Link kopieren
Nee! Misschien weet ze dat zelf al wel en heeft ze helemaal geen zin om daar met jou over te praten. Medische issues hoeven niet op de werkvloer besproken te worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nee gestemd. Ten eerste ik ben geen arts en ten tweede, misschien weet diegene wel dat hij/zij ziek is. Ik zou het alleen zeggen als ik dagelijks werk en lunch met die collega en collega goed kent, wellicht spreek ik mijn vermoeden uit, maar hangt van de relatie tussen ons
Als je ogen door schildklierproblemen zo veranderd zijn, trekt dat na behandeling trouwens vaak niet bij.

Ik zou me er niet te snel aan branden. Mogelijk als je aan het kletsen gaat en ze iets loslaat van dat ze moeite heeft op gewicht te blijven en daarom zoveel eet oid, dat je vraagt of ze weleens aan haar schildklier heeft gedacht.
Maar het is al snel echt niet gepast vind ik.

En dat zeg ik als medisch progessional. Want ja, ik zie dingen zeker wel om mij heen. Maar veel mensen weten dingen al als ze zo opvallend zichtbaar voor de buitenwereld zijn. En dan zal je de zoveelste zijn die het zegt. En andere mensen willen het niet horen en zijn erg vermijdend. Ik laat hen vrij hun eigen keuzes te maken, daar hebben ze hun eigen huisarts ook voor.
anoniem_64162076362b6 wijzigde dit bericht op 17-10-2019 11:17
32.69% gewijzigd
Wie zegt dat zij het al niet weet?
Alle reacties Link kopieren
Mager en grote ogen zijn hardly voorbehouden aan de ziekte van Graves (waarbij er trouwens niet zozeer sprake van grote, maar meer van uitpuilende ogen is).

Wat maakt dat jij denkt dat je manager niet beter weet dan jij of zij al dan niet de ziekte van Graves heeft?
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Ik heb de manager pas een keer gezien, maar ga wel af en toe in contact komen met haar.
De persoon die ik ken heeft jarenlang (waarschijnlijk wel
10 jaar) met deze aandoening gelopen zonder dat hij dat wist. Het is best een heftig aandoening. Ik heb het lijden van dichtbij meegemaakt. Vandaar dat het me misschien wat meer bezig houdt.
Ik wil manager absoluut niet beledigen!!! Juist helpen. Maar misschien toch maar niet doen dan.
lux- schreef:
17-10-2019 11:15
Mager en grote ogen zijn hardly voorbehouden aan de ziekte van Graves (waarbij er trouwens niet zozeer sprake van grote, maar meer van uitpuilende ogen is).

Wat maakt dat jij denkt dat je manager niet beter weet dan jij of zij al dan niet de ziekte van Graves heeft?
Omdat ze nog erg mager is. Bij de persoon die ik ken met de ziekte, zijn de uitpuilende ogen blijvend, maar wel minder ‘fel’. Ook is het gewicht toegenoemen.
Alle reacties Link kopieren
beetjegek schreef:
17-10-2019 11:10
Ik zou zeer beledigd zijn, dus nee.
Ik ook
Of als ik hypochonder zou zijn zou ik spontaan doodsbang worden
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Sensitivenoodle schreef:
17-10-2019 11:14
Als je ogen door schildklierproblemen zo veranderd zijn, trekt dat na behandeling trouwens vaak niet bij.

Ik zou me er niet te snel aan branden. Mogelijk als je aan het kletsen gaat en ze iets loslaat van dat ze moeite heeft op gewicht te blijven en daarom zoveel eet oid, dat je vraagt of ze weleens aan haar schildklier heeft gedacht.
Maar het is al snel echt niet gepast vind ik.

En dat zeg ik als medisch progessional. Want ja, ik zie dingen zeker wel om mij heen. Maar veel mensen weten dingen al als ze zo opvallend zichtbaar voor de buitenwereld zijn. En dan zal je de zoveelste zijn die het zegt. En andere mensen willen het niet horen en zijn erg vermijdend. Ik laat hen vrij hun eigen keuzes te maken, daar hebben ze hun eigen huisarts ook voor.
Bij mijn vader is dus nooit iets gezegd, terwijl hij het in zeer ernstige mate had. Zelfs de oogarts die er op gepromoveerd was heeft niets genoemd, toen hij daar kwam omdat zn ogen bijna niet meer dicht gingen.
.
anoniem_370046 wijzigde dit bericht op 28-10-2019 22:34
99.60% gewijzigd
Maar ik geef jullie gelijk, vingers niet aan branden. Mogelijk over een hele tijd, als ik de manager wat beter ken, eens iets over mijn vader vertellen.

Merk dat er nog wat emotie achter zit bij mij, zou het haar wel willen toeschreeuwen ;) Ik zal me inhouden. :)
Thnx allemaal!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ja gestemd. Een familielid van mij heeft de ziekte van Graves en er (te) lang mee doorgelopen. De ziekte kan ook nog wel een getriggerd worden door zwangerschap. Zij had de symptomen in eerste instantie gelinkt aan het slaapgebrek en de drukte met twee jonge kinderen. Zij zou er heel blij mee zijn geweest als iemand haar erop gewezen had, dan was ze een stuk sneller naar de huisarts gestapt.
Alle reacties Link kopieren
Heb zelf een ziekte onder de leden gehad. Ik viel ook af. Ook bij huisarts geweest. Er waren er wel die me wilden helpen op een bepaald moment, familie die zagen dat het niet goed was. Helaas net niet fel genoeg.
Anderhalf jaar geleden sprong mijn darm, ben met spoed geopereerd, tijdens operatie in shock geraakt, een week op ic gelegen en ben nu nog steeds niet hersteld.
Ja, ik was er wel bij gebaat geweest als mensen inbreuk maken op je privacy en je willen informeren over hoe zij jou zien.
Had mij veel gescheeld. Ik was inmiddels eigenlijk al te ziek om zelf goed in actie te komen
Baloma schreef:
17-10-2019 11:25
Bij mijn vader is dus nooit iets gezegd, terwijl hij het in zeer ernstige mate had. Zelfs de oogarts die er op gepromoveerd was heeft niets genoemd, toen hij daar kwam omdat zn ogen bijna niet meer dicht gingen.
Dat de oogarts het niet heeft genoemd, dat is wel raar. Want als ik in werkmodus ben en het is mijn patient, dan zeg ik dat wel.
Maar niet als ik in de bus zit of een secretaresse op werk spreek, dan vind ik dat niet oke.
Baloma schreef:
17-10-2019 11:25
Bij mijn vader is dus nooit iets gezegd, terwijl hij het in zeer ernstige mate had. Zelfs de oogarts die er op gepromoveerd was heeft niets genoemd, toen hij daar kwam omdat zn ogen bijna niet meer dicht gingen.
Dat de oogarts het niet heeft genoemd, dat is wel raar. Want als ik in werkmodus ben en het is mijn patient, dan zeg ik dat wel.
Maar niet als ik in de bus zit of een secretaresse op werk spreek, dan vind ik dat niet oke.
Nee natuurlijk zeg je niet zoiets tegen haar. Je zet jezelf voor schut en je brengt haar in verlegenheid. En je verpest je werkrelatie voor een tijdje.

Hoe zou jij het vinden als iemand die je nog maar een keer hebt gezien tegen jou een paar van jou uiterlijke kenmerken opnoemt (je ziet er moe uit/je bent dik/ je bent mager) en vervolgens er aan toevoegt dat ze denkt dat je pfeiffer/trage schildklier/kanker hebt, want haar kennis/familielid/collega had dat ook.

Hoe kom je erop, te zot voor woorden, sorry.
anoniem_386639 wijzigde dit bericht op 17-10-2019 11:37
1.88% gewijzigd
Baloma schreef:
17-10-2019 11:19
Ik heb de manager pas een keer gezien, maar ga wel af en toe in contact komen met haar.
De persoon die ik ken heeft jarenlang (waarschijnlijk wel
10 jaar) met deze aandoening gelopen zonder dat hij dat wist. Het is best een heftig aandoening. Ik heb het lijden van dichtbij meegemaakt. Vandaar dat het me misschien wat meer bezig houdt.
Ik wil manager absoluut niet beledigen!!! Juist helpen. Maar misschien toch maar niet doen dan.
Ik zou haar een keer apart nemen en dit vertellen. En zeggen dat je vind dat ze symptomen heeft die hier op lijken. Dat je je er verder niet mee wilt bemoeien of haar beledigen, alleen laten weten voor het geval er iets met haar is wat ze beter eerder kan weten.
Alle reacties Link kopieren
Nee, vind het totaal ongepast om diagnoses te smijten! En zeker als je een nieuwe baan hebt, hoe komt dit in je op om te doen? Echt compleet onnodig om iemand onzeker te maken, want je gaat iemand bewust maken op hoe diegene eruit ziet. Echt niet oke. Waarschijnlijk weet diegene het zelf wel en anders zal er vast iemand in de directe omgeving zijn die het opvalt als het echt zo is. Je kent die persoon helemaal niet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven