Jongere zus is het lievelingetje

19-10-2019 16:25 53 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb altijd al het gevoel gehad dat mijn zusje het favoriete kind van mijn ouders had. Als ik een zeven haalde voor een toets kreeg ik op mijn donder dat het geen acht was. Bij mijn zusje werd het breed uitgemeten, ondanks dat we beiden op het vwo zaten. Mijn zusje mocht een bijbaantje, ik moest me op school focussen. Als ik een vriend had was ik een hoer, haar vriend werd meteen met open armen ontvangen. Deed ik iets verkeerd dan kreeg ik klappen, deed zij iets verkeerd dan werd het door de vingers gezien. Ik kreeg al op mijn donder als ik te lang achter de pc zat, zij jatte geld van mijn vader en kocht er consoles mee, er werd nooit wat van gezegd.

Inmiddels zijn we volwassen maar elke keer als ik bij mijn ouders kom krijg ik weer ladingen kritiek. Ik ben te dik (zusje is zwaarder), ben nog steeds alleen want jaag mannen weg (maar eerst was ik een hoer) etc.

Op dit moment zit het me zo hoog dat ik niet meer langs wil komen en het liefst alle drie uit mijn leven ban. Aan de andere kant voelt het ook als aanstellerij en wie weet heb ik mijn ouders ooit nog nodig...
Alle reacties Link kopieren
Los van het onderscheid want je ouders maken, vind ik dat je ouders je heel naar behandelen. Wie noemt zijn dochter nu een hoer?!

Zo ga je niet met je kind om. :|
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend naar voor je. Zo horen je ouders niet met je om te gaan.
Heb je ooit hulp Overwogen om Om te leren gaan met deze emoties in de relatie met je familie?
Erover praten met een psycholoog kan enorm helpen.

Hoe is eigenlijk jouw relatie met je zusje?

Veel sterkte
ano1978niem wijzigde dit bericht op 19-10-2019 17:09
21.30% gewijzigd
Wat heb je daar nou nodig aan, die prijs zou ik niet willen betalen.
Ik vind drastisch breken ook weer zo wat, en wat kan je zusje eraan doen.
Misschien kun je steeds een uurtje of kort langsgaan en gelijk weggaan als er een belediging wordt uitgesproken. Eventueel neem je een vriendin mee die het in de gaten kan houden.
Gewoon geen ruzie over maken (geef je weer een stok om mee te slaan) maar je ook niet laten beledigen.
' oh is het al zo laat, ik was vergeten dat ik nog wat moest ophalen, fijne avond verder' en zo snel mogelijk weg.
En apart met je zusje afspreken als ze daarvoor in is en je dat leuk lijkt.
Je ouders rare houding hebben jullie leven al genoeg verziekt, ik zou daar niet een zus voor opofferen.
Los van je zusje doen je ouders echt heel raar tegen jou, dat zou nooit mogen. Woon je thuis? Zo niet dan maar eens even een tijdje afstand nemen, om jezelf te beschermen. En ze eerst flink de waarheid vertellen! Dit moet door ze doordringen dat dit niet kan.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb van mijn zusje ook niks dan kritiek, gescheld en klappen gekregen. Dat leerde zij al heel jong, pumpkinspice mag je slaan. Ik heb al geen contact met haar, contact met ouders sporadisch.

De mishandeling ging ver, van handen om de keel, riemen, haren trekken etc, als ik een 4 haalde voor een toets of andere dingen. Ik heb een angststoornis ontwikkeld, ik slik medicijnen ertegen en kom uit een relatie waar er veel over mijn grenzen is gegaan omdat het geweld ziekelijk vertrouwd voelde.

Ik huur nu een klein kamertje en ben alleen en dat zal wel voorlopig zo blijven want ik heb moeite om mensen te vertrouwen. Gelukkig wel fijne vriendinnen.
Dat contact zou ik ook op een zeeeeeeeer laag pitje zetten. Belachelijk hoe ze met je omgaan.
Oh, ik lees nu pas je andere post. Ik zou contact verbreken en hulp zoeken om het een en ander te verwerken. Je bent mishandelt.
Alle reacties Link kopieren
Loekie12345 schreef:
19-10-2019 17:16
Los van je zusje doen je ouders echt heel raar tegen jou, dat zou nooit mogen. Woon je thuis? Zo niet dan maar eens even een tijdje afstand nemen, om jezelf te beschermen. En ze eerst flink de waarheid vertellen! Dit moet door ze doordringen dat dit niet kan.
Ik heb ze als onderdeel van de therapie aangesproken, maar ik was volgens hen onhandelbaar en verdiende het. Mijn psycholoog zei dat ze het nooit zullen toegeven. Er kwam ook weer ruzie van.

Ik ben nu eind twintig en ik vraag me af of ik niet beter voor mezelf kan kiezen.
Alle reacties Link kopieren
Het voelt ook wel hypocriet omdat mijn ouders mijn studie betaald hebben en mij hebben geholpen toen ik een tijdje zonder werk zat. Daardoor voelt verbreken ondankbaar.
Ik denk dat breken je goed zal doen. Je verdient het niet om zo behandelt te worden. Kies voor jezelf want niemand anders doet het.
pumpkinspice schreef:
19-10-2019 17:17
Ik heb van mijn zusje ook niks dan kritiek, gescheld en klappen gekregen. Dat leerde zij al heel jong, pumpkinspice mag je slaan. Ik heb al geen contact met haar, contact met ouders sporadisch.

De mishandeling ging ver, van handen om de keel, riemen, haren trekken etc, als ik een 4 haalde voor een toets of andere dingen. Ik heb een angststoornis ontwikkeld, ik slik medicijnen ertegen en kom uit een relatie waar er veel over mijn grenzen is gegaan omdat het geweld ziekelijk vertrouwd voelde.

Ik huur nu een klein kamertje en ben alleen en dat zal wel voorlopig zo blijven want ik heb moeite om mensen te vertrouwen. Gelukkig wel fijne vriendinnen.
Oh nee laat die mensen en richt je op je vriendinnen. Wat een zieke toestand en wat rot voor je dat je dit hebt moeten meemaken.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik denk dat ik het contact laat doodbloeden...
pumpkinspice schreef:
19-10-2019 17:24
Het voelt ook wel hypocriet omdat mijn ouders mijn studie betaald hebben en mij hebben geholpen toen ik een tijdje zonder werk zat. Daardoor voelt verbreken ondankbaar.
Dat horen ouders gewoon te doen. Zet het naast wat je zus naast jou als boksbal en een vip behandeling heeft gekregen, dan heb je vast nog wel wat tegoed inplaats van dat je dankbaar moet zijn
Het is geen afkoopsom geweest, je ouders hebben dat en meer ook voor hun andere kind gedaan en jij bent evenveel waard.
Alle reacties Link kopieren
Het is weer herfstvakantie.
Alle reacties Link kopieren
Het-groepje schreef:
19-10-2019 17:38
Dat horen ouders gewoon te doen. Zet het naast wat je zus naast jou als boksbal en een vip behandeling heeft gekregen, dan heb je vast nog wel wat tegoed inplaats van dat je dankbaar moet zijn
Het is geen afkoopsom geweest, je ouders hebben dat en meer ook voor hun andere kind gedaan en jij bent evenveel waard.
Ja, dat klopt wel.

Is het normaal dat ik ze haat?
pumpkinspice schreef:
19-10-2019 17:17
Ik heb van mijn zusje ook niks dan kritiek, gescheld en klappen gekregen. Dat leerde zij al heel jong, pumpkinspice mag je slaan. Ik heb al geen contact met haar, contact met ouders sporadisch.

De mishandeling ging ver, van handen om de keel, riemen, haren trekken etc, als ik een 4 haalde voor een toets of andere dingen. Ik heb een angststoornis ontwikkeld, ik slik medicijnen ertegen en kom uit een relatie waar er veel over mijn grenzen is gegaan omdat het geweld ziekelijk vertrouwd voelde.

Ik huur nu een klein kamertje en ben alleen en dat zal wel voorlopig zo blijven want ik heb moeite om mensen te vertrouwen. Gelukkig wel fijne vriendinnen.
Het contact verbreken lieverd, deze mensen wil je niet nodig hebben. Ze zijn je liefde niet waard. :hug:
pumpkinspice schreef:
19-10-2019 17:24
Het voelt ook wel hypocriet omdat mijn ouders mijn studie betaald hebben en mij hebben geholpen toen ik een tijdje zonder werk zat. Daardoor voelt verbreken ondankbaar.
Dat is het minste wat ze voor je hebben kunnen doen. Je bent ze niks schuldig
Alle reacties Link kopieren
pumpkinspice schreef:
19-10-2019 17:24
Het voelt ook wel hypocriet omdat mijn ouders mijn studie betaald hebben en mij hebben geholpen toen ik een tijdje zonder werk zat. Daardoor voelt verbreken ondankbaar.
In dit geval zeg ik dat zij onhandelbaar zijn en het verdienen. Het leven is te kort om uit schuldgevoel zo'n giftige relatie te onderhouden. Kies voor jezelf en bouw je eigen geluk. Je hebt je ouders daar echt niet, nooit niet, voor nodig als dit het beste is wat zij te bieden hebben. Met geld koop je geen liefde en geen geluk. Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
pumpkinspice schreef:
19-10-2019 17:24
Het voelt ook wel hypocriet omdat mijn ouders mijn studie betaald hebben en mij hebben geholpen toen ik een tijdje zonder werk zat. Daardoor voelt verbreken ondankbaar.
Breken met hen hoor, maakt geen bal uit wat ze wel of niet betaald hebben. Ik vind het verschrikkelijk voor je en wens je veel sterkte.
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
Enigme schreef:
19-10-2019 17:39
Het is weer herfstvakantie.
Stop met dat trollhinten, echt heel vervelend.

Dit gebeurt ook gewoon echt, je weet het niet, klaar.
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
pumpkinspice schreef:
19-10-2019 16:25
en wie weet heb ik mijn ouders ooit nog nodig...
Van de dingen die je kan bedenken dat je nodig zou kunnen hebben van je ouders, denk je dat ze dat kunnen en willen bieden?
Alle reacties Link kopieren
pumpkinspice schreef:
19-10-2019 17:44
Ja, dat klopt wel.

Is het normaal dat ik ze haat?
Ja. Jouw ouders zijn de naam ouders niet waard.
Life is short. Eat dessert first.
Enigme schreef:
19-10-2019 17:39
Het is weer herfstvakantie.
Dit negeren TO.

Het is normaal dat je ze haat.

Je denkt dat je ze misschien nog nodig hebt. Maar dit is puur voor praktische zaken denk ik? Want emotioneel hebben ze je niks te bieden. Je kunt ook voor praktische zaken bij anderen terecht, daar heb je ze niet voor nodig. En inderdaad wat iemand al zei, die praktische zaken die ze al hebben gedaan voor je, horen ouders te doen en is geen gunst of zo. Je hebt een lage eigenwaarde ontwikkelt. Ik hoop dat je goede stappen kan zetten bij je psycholoog en je los kan maken van alle destructieve gevoelens.
Alle reacties Link kopieren
Het eerste kind behandel je veel strenger dan de latere kinderen. Dan ben je er achter wat werkt en wat niet en zeker het laatste kind. Die wordt vaak verwend en als daardoor het kind zich niet kan redden in de maatschappij worden ze bang en ongerust en denken ze het kind steeds bij te moeten springen.

Als ze zich eenmaal veel zorgen hebben gemaakt wen je dat niet snel af en dan denk je: dat oudere kind redt zich wel, maar die jongste, die heeft me nodig. Ja dank je de koekoek na al dat verwennen.

Hoewel je dan nu niet zo ziet mag je blij zijn dat jij niet het jongere kind was. Sterkte en succes.

Ik zou, als je nog thuis woont, gauw op jezelf gaan wonen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven