Relaties
alle pijlers
Grrr. Ik weet niet echt een titel hiervoor.
zondag 27 oktober 2019 14:09
Een jaar of tien geleden was ik vaak met een groepje mensen op feestjes bij een ex van me thuis. Op een dag was er een vrouw bij die ik niet kende, ik noem haar even Miep.
Miep deed vanaf het begin een beetje raar tegen me.
Ik had geen idee waarom en negeerde haar maar. Het rare gedrag bleef: heel sneaky opmerkingen maken die op het randje van onbeleefd waren, maar net niet zeg maar. Je staat even te roken, ik vroeg of ze ook een bepaalde serie keek, waarop zij begon over mensen die niks anders doen dan bankhangen. Hiermee duidelijk suggererend dat ik dat wel deed en gewoon op blijven doorgaan, met een beetje neerbuigende toon maar ook lachend, alsof het grappig was bedoeld. Ik weet niet zo goed hoe ik dat helder uit kan leggen.
De groep groeide uit elkaar helaas, dus van die vrouw had ik geen last meer.
Dacht ik..
We zijn nu jaren verder, ik heb een vriend uit diezelfde oude vriendenkring. In de tussentijd is hij hecht met haar bevriend geraakt. Zo kennen zijn kinderen haar heel goed en schijnt zij hem geholpen te hebben toen hij depressief was na zijn scheiding. Top natuurlijk en hoewel ik het een achterbakse trien vind die ik nooit meer zou willen zien, ben ik toch blij dat ze goed voor hem is.
Het gedrag is echter gebleven.. En mijn vriend ziet en hoort helemaal niets. Het gaat dan ook echt heel sneaky: terwijl je in een beleefdheidsgesprek bent ineens weglopen om zogenaamd iemand te begroeten die er de hele tijd al is, dwars door me heen praten, een houding aannemen of ze veel wijzer is dan ik.. Het is irritant maar ik gun mijn vriend de fijne vriendschap en ik ga haar liever uit de weg. Ze heeft niets met mij van doen toch.
Maar mijn vriend.. Aan hem begin ik me steeds meer te irriteren. Want Miep is heilig aldus hem. Alles wat zij zegt is de waarheid. Nu heeft ze ook nog eens een baan als maatschappelijk werk dus begrijpen jullie dat ze helemaal een orakel is in zijn ogen (ik schrik terwijl ik dit type zelf van mijn eigen afkeer).
Ik mag geen enkele kritiek op haar geven, hij neemt het altijd voor haar op. Volgens hem verbeeld ik me haar gedrag omdat ik haar nooit heb gemogen. En ben ik gewoon jaloers. Ik moet zeggen: die mogelijkheid bestaat. Ik weet het gewoon niet. Of hij is stekeblind of mijn beeld van haar klopt allang niet meer. Ik weet dat ik er niks mee te maken wil hebben. Hij dringt aan op een gesprek met haar. Dat wil ik pertinent niet: ik heb dit al eens met haar proberen te praten en weet dat ze haar gedrag compleet gaat ontkennen en mij weg gaat zetten als onzeker persoon. Nogmaals: het gedrag gaat zo subtiel dat het makkelijk gebagatelliseerd kan worden en dan is het mijn woord tegen het hare. Of ik beeld me alles in? Kan ook..
Ik word hier dus ondertussen niet goed van en schaam me voor mijn jaloersheid naar deze persoon. Ook omdat ik heel eerlijk gezegd deze persoon onbelangrijk en inhoudsloos vind: als het aan mij lag zag ik haar nooit meer. En juist daarom steekt het zo dat mijn vriend alles wat ze zegt als hogere wijsheid ziet. En hij mij daarmee wegzet als ietsje minder of zo dan zij? Ik weet dat het probleem eerder bij mijn vriend en mij ligt dan bij Miep.
Ik weet zelf ook niet wat ik hiermee moet en wat mijn vraag is.. Mja, hoe zorg ik dat ik mij niet meer stoor aan mijn vriends verering van Miep..
Miep deed vanaf het begin een beetje raar tegen me.
Ik had geen idee waarom en negeerde haar maar. Het rare gedrag bleef: heel sneaky opmerkingen maken die op het randje van onbeleefd waren, maar net niet zeg maar. Je staat even te roken, ik vroeg of ze ook een bepaalde serie keek, waarop zij begon over mensen die niks anders doen dan bankhangen. Hiermee duidelijk suggererend dat ik dat wel deed en gewoon op blijven doorgaan, met een beetje neerbuigende toon maar ook lachend, alsof het grappig was bedoeld. Ik weet niet zo goed hoe ik dat helder uit kan leggen.
De groep groeide uit elkaar helaas, dus van die vrouw had ik geen last meer.
Dacht ik..
We zijn nu jaren verder, ik heb een vriend uit diezelfde oude vriendenkring. In de tussentijd is hij hecht met haar bevriend geraakt. Zo kennen zijn kinderen haar heel goed en schijnt zij hem geholpen te hebben toen hij depressief was na zijn scheiding. Top natuurlijk en hoewel ik het een achterbakse trien vind die ik nooit meer zou willen zien, ben ik toch blij dat ze goed voor hem is.
Het gedrag is echter gebleven.. En mijn vriend ziet en hoort helemaal niets. Het gaat dan ook echt heel sneaky: terwijl je in een beleefdheidsgesprek bent ineens weglopen om zogenaamd iemand te begroeten die er de hele tijd al is, dwars door me heen praten, een houding aannemen of ze veel wijzer is dan ik.. Het is irritant maar ik gun mijn vriend de fijne vriendschap en ik ga haar liever uit de weg. Ze heeft niets met mij van doen toch.
Maar mijn vriend.. Aan hem begin ik me steeds meer te irriteren. Want Miep is heilig aldus hem. Alles wat zij zegt is de waarheid. Nu heeft ze ook nog eens een baan als maatschappelijk werk dus begrijpen jullie dat ze helemaal een orakel is in zijn ogen (ik schrik terwijl ik dit type zelf van mijn eigen afkeer).
Ik mag geen enkele kritiek op haar geven, hij neemt het altijd voor haar op. Volgens hem verbeeld ik me haar gedrag omdat ik haar nooit heb gemogen. En ben ik gewoon jaloers. Ik moet zeggen: die mogelijkheid bestaat. Ik weet het gewoon niet. Of hij is stekeblind of mijn beeld van haar klopt allang niet meer. Ik weet dat ik er niks mee te maken wil hebben. Hij dringt aan op een gesprek met haar. Dat wil ik pertinent niet: ik heb dit al eens met haar proberen te praten en weet dat ze haar gedrag compleet gaat ontkennen en mij weg gaat zetten als onzeker persoon. Nogmaals: het gedrag gaat zo subtiel dat het makkelijk gebagatelliseerd kan worden en dan is het mijn woord tegen het hare. Of ik beeld me alles in? Kan ook..
Ik word hier dus ondertussen niet goed van en schaam me voor mijn jaloersheid naar deze persoon. Ook omdat ik heel eerlijk gezegd deze persoon onbelangrijk en inhoudsloos vind: als het aan mij lag zag ik haar nooit meer. En juist daarom steekt het zo dat mijn vriend alles wat ze zegt als hogere wijsheid ziet. En hij mij daarmee wegzet als ietsje minder of zo dan zij? Ik weet dat het probleem eerder bij mijn vriend en mij ligt dan bij Miep.
Ik weet zelf ook niet wat ik hiermee moet en wat mijn vraag is.. Mja, hoe zorg ik dat ik mij niet meer stoor aan mijn vriends verering van Miep..
zondag 27 oktober 2019 18:25
Misschien . Maar ik heb een collega die verkondigde dat ik een sneer had uitgedeeld aan haar. Ik weet tot op de dag van vandaag niet wat het is.
Het is mij gewoon niet duidelijk waarom jij je zoveel aantrekt van die Miep. Stel Miep suggereert dat je een bankhangende niksnut bent, nou en? Jij vind Miep een omhooggevallen zweefteef.
Je loopt vast omdat je erkenning wil van jouw mening over Miep, maar die heb je helemaal niet nodig. Je mag een redeloze antipathie koesteren hoor, er is geen wet die dat verbiedt. Zolang je je acceptabel gedraagt en haar fysiek verder niets aandoet is er niets aan de hand.
Ben er gewoon open over en probeer niet om er een verklaring voor te vinden of te geven. Redenen en argumenten zijn te weerleggen en kwetsend, zo-ben-ik-nou-eenmaal gevoelskwesties zijn wat het is. Dat is prettiger want dan is het niemands schuld, jij kunt er ook niets aan doen, en Miep ook niet.
Zoooo jammer
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 27 oktober 2019 18:28
Zo had ik pas een mannelijke collega die niet snapte waarom pubermeiden af en toe vragen of ze aan het eind van de les 5 min. eerder weg mogen om voor de volgende les nog even naar de wc te gaan, want "ze weten toch dat ze om 10.40 weer pauze hebben". Toen heb ik maar even subtiel uitgelegd dat een tampon verwisselen niet altijd kan wachten tot pauzetijd en dat je je menstruatie niet even kan ophouden. Geen onwil, maar hij had gewoon echt niet aan die optie gedacht.
zondag 27 oktober 2019 18:30
Exact.lilalinda schreef: ↑27-10-2019 18:20leuke mannen, die waar je een goeie relatie mee hebt, die snappen of iets rottig ver kan komen
en als ze het niet uit zich zelf snappen, dan willen ze dat je het ze uitlegt. Omdat ze je willen snappen, omdat ze je vooral niet willen kwetsen.
Leuke mannen gaan echt niet met derden je therapie bespreken.
zondag 27 oktober 2019 19:48
Deze vrouw manipuleert. Je kan er niet veel aan doen, vrees ik. Ze geniet ervan een wig te drijven tussen mensen omdat het haar macht geeft, of het gevoel van macht. Het lijkt me dat ze jouw vriend subtiel bespeelt en hij heeft dat niet door, of vindt het misschien wel prettig, om redenen die met zijn persoonlijkheid te maken hebben. Je kan haar noch je vriend veranderen of van jouw standpunt overtuigen. Het enige wat je kan doen is voor jezelf een grens stellen wanneer het haar betreft, zonder je daarvoor te moeten verdedigen.
zondag 27 oktober 2019 20:34
Ik snap waarom je piekert. Ikzelf krijg een soort kortsluiting als iemand het een doet en het ander zegt, en hierin lijken Miep en je vriend elkaar gevonden te hebben.
Je mag moeite hebben met bepaald gedrag en daar conclusies aan verbinden.
Dat zij dat stomme en rare conclusies vinden hun probleem, als ze er geen respect voor kunnen hebben respecteer dan in ieder geval jezelf.
Ik krijg al de kriebels als ik dit lees.
Ik denk echt dat je heel gezond bezig bent en dat je moet vragen om een miep-vrije relatie.
Je mag moeite hebben met bepaald gedrag en daar conclusies aan verbinden.
Dat zij dat stomme en rare conclusies vinden hun probleem, als ze er geen respect voor kunnen hebben respecteer dan in ieder geval jezelf.
Ik krijg al de kriebels als ik dit lees.
Ik denk echt dat je heel gezond bezig bent en dat je moet vragen om een miep-vrije relatie.
zondag 27 oktober 2019 21:50
Luister naar je gevoel... heeft niets met jaloezie te maken, je begint jezelf in twijfel te nemen , dat is meestal een teken aan de wand.
Heb in een eerdere relatie ook zoiets meegemaakt, zij , blond, prachtig figuur, rad van tong, altijd de juiste opmerkingen kunnen maken op het juiste moment.. vriendelijk naar mijn toenmalige vriend toe maar naar mij dus niet. Per ongeluk ging zij iets op de grond laten vallen en dan met haar achterwerk , maar dan heel overdreven, naar mijn vriend toe dat weer oprapen.... Ik zie het mij niet doen tegenover een vriend van mijn vriendinnen hoor...hij vond daar nooit iets raars aan, ik was de jaloerse, twijfelen aan mezelf. Na een paar weken werd ik dus ingewisseld... Volg je buikgevoel gewoon..
Heb in een eerdere relatie ook zoiets meegemaakt, zij , blond, prachtig figuur, rad van tong, altijd de juiste opmerkingen kunnen maken op het juiste moment.. vriendelijk naar mijn toenmalige vriend toe maar naar mij dus niet. Per ongeluk ging zij iets op de grond laten vallen en dan met haar achterwerk , maar dan heel overdreven, naar mijn vriend toe dat weer oprapen.... Ik zie het mij niet doen tegenover een vriend van mijn vriendinnen hoor...hij vond daar nooit iets raars aan, ik was de jaloerse, twijfelen aan mezelf. Na een paar weken werd ik dus ingewisseld... Volg je buikgevoel gewoon..
donderdag 7 november 2019 23:31
Update
Sorry voor de late reactie.
Ik heb het uitgemaakt, een dag na dit topic. Niet om Miep trouwens.
Nu bezien was dat maar een symptoom, een vervelende, maar toch.
Ik hou nog steeds van hem, maar we verschillen teveel van elkaar.
En ik mis bij hem een gevoel van saamhorigheid.
Dat voelde hij wel, zegt hij.. En dat is het dus, ik voelde dat niet. Althans niet van hem. Ik had altijd het gevoel dat hij het voor iedereen opnam, behalve voor mij. Zelfs dat hij zodra ik hem iets vertelde over iets wat me dwars zat, hij het onmiddellijk begon op te nemen voor de andere partij. Of dat nou over een collega ging of over een overname op het werk, het standaard oneens zijn met mij leek wel ingebakken.
Daarom dus ook zo boos om die Miep, daardoor voelde het voor mij nog wrange, dat hij daar juist altijd pal naast stond en staat, ook tegen mij.
Hij is nu enorm boos op mij en heeft na ons laatste gesprek niks meer laten horen. Hij liet me weten dat ik niks ging bereiken als ik mensen van me af ging stoten die juist dol op me waren. Toevallig heb ik vorig jaar een paar vriendschappen laten verwateren, omdat die uit een tijd stamden waarin ik heel rebels was, veel feestte enzovoort. Ik heb het daar toen met hem over gehad en dacht dat hij snapte waarom ik die mensen niet meer in mijn inner circle wilde. Zelf had hij altijd commentaar op hen.
Het geeft mij de gedachte nog sterker in dat hij maar een beetje met me meepraat, maar niet echt snapt wat ik bedoel. Ik weet niet of ik nu zelf duidelijk ben trouwens hier.
Wel hoor ik dat hij hulp heeft gezocht voor bepaalde issues.
Maar met mij heeft hij geen contact meer opgenomen sinds ik het uitmaakte.
Ik heb hem nog wel in de kroeg gezien, en met wie? Ja juist.
Dat steekt toch wel behoorlijk.
Hij zag mij niet trouwens.
Ik vind het heel moeilijk, want ik wil er voor hem zijn, maar hij is nog steeds boos. Ik denk dat praten niks gaat uithalen want dat heb ik echt wel vaak geprobeerd.
Ik voel me hierdoor heel alleen en vraag me nog steeds af of ik het nou helemaal mis heb en niet verkeerd zie.
Maar ik denk dat het nu beter is zo.
Sorry voor de late reactie.
Ik heb het uitgemaakt, een dag na dit topic. Niet om Miep trouwens.
Nu bezien was dat maar een symptoom, een vervelende, maar toch.
Ik hou nog steeds van hem, maar we verschillen teveel van elkaar.
En ik mis bij hem een gevoel van saamhorigheid.
Dat voelde hij wel, zegt hij.. En dat is het dus, ik voelde dat niet. Althans niet van hem. Ik had altijd het gevoel dat hij het voor iedereen opnam, behalve voor mij. Zelfs dat hij zodra ik hem iets vertelde over iets wat me dwars zat, hij het onmiddellijk begon op te nemen voor de andere partij. Of dat nou over een collega ging of over een overname op het werk, het standaard oneens zijn met mij leek wel ingebakken.
Daarom dus ook zo boos om die Miep, daardoor voelde het voor mij nog wrange, dat hij daar juist altijd pal naast stond en staat, ook tegen mij.
Hij is nu enorm boos op mij en heeft na ons laatste gesprek niks meer laten horen. Hij liet me weten dat ik niks ging bereiken als ik mensen van me af ging stoten die juist dol op me waren. Toevallig heb ik vorig jaar een paar vriendschappen laten verwateren, omdat die uit een tijd stamden waarin ik heel rebels was, veel feestte enzovoort. Ik heb het daar toen met hem over gehad en dacht dat hij snapte waarom ik die mensen niet meer in mijn inner circle wilde. Zelf had hij altijd commentaar op hen.
Het geeft mij de gedachte nog sterker in dat hij maar een beetje met me meepraat, maar niet echt snapt wat ik bedoel. Ik weet niet of ik nu zelf duidelijk ben trouwens hier.
Wel hoor ik dat hij hulp heeft gezocht voor bepaalde issues.
Maar met mij heeft hij geen contact meer opgenomen sinds ik het uitmaakte.
Ik heb hem nog wel in de kroeg gezien, en met wie? Ja juist.
Dat steekt toch wel behoorlijk.
Hij zag mij niet trouwens.
Ik vind het heel moeilijk, want ik wil er voor hem zijn, maar hij is nog steeds boos. Ik denk dat praten niks gaat uithalen want dat heb ik echt wel vaak geprobeerd.
Ik voel me hierdoor heel alleen en vraag me nog steeds af of ik het nou helemaal mis heb en niet verkeerd zie.
Maar ik denk dat het nu beter is zo.
donderdag 7 november 2019 23:41
Wel heel blij met de reacties hier, en ik bedoel allemaal. Het is fijn om hier even te kunnen piekeren zonder daar vrienden mee lastig te vallen, want dat zijn veel gezamenlijke vrienden. En ik hou er niet van om strijd te veroorzaken. Zowel de begrijpende reacties als de kritische zijn dan heel fijn. Dank je wel dus!
Ik mis 'm wel heel veel, maar wat mis ik nou eigenlijk? Een vent die beweert dat ie dol op me is, alleen zijn dat woorden en merk ik dat weinig aan zijn gedrag. Of ben ik daar blind voor? En daar ga ik weer met mijn gepieker.
Om even terug te grijpen naar de topictitel:
Grrr.
Ik mis 'm wel heel veel, maar wat mis ik nou eigenlijk? Een vent die beweert dat ie dol op me is, alleen zijn dat woorden en merk ik dat weinig aan zijn gedrag. Of ben ik daar blind voor? En daar ga ik weer met mijn gepieker.
Om even terug te grijpen naar de topictitel:
Grrr.
vrijdag 8 november 2019 00:15
vrijdag 8 november 2019 02:43
vrijdag 8 november 2019 12:33
Bovenstaande dus; richt je op jezelf. Hij kan voor zichzelf zorgen, heus!
Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan. Het minste dat je moet voelen is dat iemand pal voor je staat. Is dat er niet, dan houdt het op.
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
vrijdag 8 november 2019 18:44
Heel goed dat je op je gevoel bent afgegaan. Je komt op mij over alsof je een realistische kijk op Miep, je ex en de hele situatie hebt. Ik denk altijd maar zo: je krijgt niet zomaar ergens twijfels/bedenkingen over; dat is altijd ergens op gebaseerd. Of een ander nou diezelfde mening deelt maakt niet uit; jouw gevoel is jouw gevoel en dat moet serieus genomen worden (tenzij je echt onrealistisch bent en je aanstelt maar dat vind ik dus totaal niet). Het feit dat je ex de situatie zo anders inschatte en dat hij niet serieus met jouw gevoel omging zegt wat mij betreft genoeg. Goed dat hij tegenwoordig onder de noemer ex valt.
Here am I in my little bubble
vrijdag 8 november 2019 19:12
Je weet toch, als je hier al een tijdje meedraait, dat dát dé manier is om een man aan de haak te slaan? Bukken en spreiden?Zyphere schreef: ↑27-10-2019 21:50Luister naar je gevoel... heeft niets met jaloezie te maken, je begint jezelf in twijfel te nemen , dat is meestal een teken aan de wand.
Heb in een eerdere relatie ook zoiets meegemaakt, zij , blond, prachtig figuur, rad van tong, altijd de juiste opmerkingen kunnen maken op het juiste moment.. vriendelijk naar mijn toenmalige vriend toe maar naar mij dus niet. Per ongeluk ging zij iets op de grond laten vallen en dan met haar achterwerk , maar dan heel overdreven, naar mijn vriend toe dat weer oprapen.... Ik zie het mij niet doen tegenover een vriend van mijn vriendinnen hoor...hij vond daar nooit iets raars aan, ik was de jaloerse, twijfelen aan mezelf. Na een paar weken werd ik dus ingewisseld... Volg je buikgevoel gewoon..
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 21 november 2019 21:07
Hallo,
Ik heb even niks laten horen, sorry daarvoor.
Met mijn ex is het al weer even aan,
is weer mijn vriend dus.
Dit na een aantal gesprekken waarbij ik het gevoel had tegen een muur op te lopen bij hem. Ik zei dan dat ik bij hem het gevoel miste dat we een gelijkwaardige relatie hadden.
Hij zei dan dat ik teveel invulde hem en dat hij zielsveel van me houd.
Nu heeft hij dus toegeven dat ik in bepaalde opzichten gelijk heb, en is hij daadwerkelijk bezig met hulp krijgen. Hij zei ook dat zijn laatste twee extra 'n precies hetzelfde zeiden. Sterker nog: over een maand al begint hij met een intensief traject. Dat heeft hij al eerder geprobeerd, maar teruggedraaid: nu kon hij alsnog terecht en dat gaat dus heel snel van start. Hij begint er ook zelf over (heel zelden, maar toch). In de zin van, wat als ik hier en daar tegenaan loop, wat als alles verandert.. Dat is erg spannend voor 'm dus..
Komt ie he: ik heb zelfs even met Miep gepraat vandaag, was toeval, en schrok daar toch wel van?
Ik had van hem namelijk al een week geleden gehoord dat hij verteld had dat ik iets tegen Miep had, en zij mij niet hoefde te zien.
Vervolgens spreek ik haar.. En schrompelt heel dat beeld van de boze bitch weg.Ook al blijf ik denken dat ze niet zuiver op de graat is. Ok, ik weet nu dat ze issues heeft (autisme, verschillende diagnoses, dus geen maatschappelijk werker zoals mijn vriend zei?) begint over een paar maanden aan eenzelfde soort therapie als ik, althans qua hoe intensief..
Maar ik zie niks terug van waar ik me zo aan irriteerde bij mijn vriend: zelf vind ze zichzelf helemaal niet zo geweldig. Zegt ze.. Of ze schrok zich rot omdat ze mij zag terwijl zij ineens geen behoefte had aan mij, en was daardoor meer kwetsbaar, kan ook?
Ik kan er geen wijs meer uit, krijg het gevoel in een Agatha Christie te leven of zo.
Los van al die problemen (ik "hoor" mijzelf typen en dan al drie mensen in therapie.. " hoe zit het dan godverdorie met die verafgoding van Miep?
Moet ie toch wel verliefd op haar zijn, kan toch niet anders?
Voor de mensen die deze lap tekst lezen: bedankt.
Vooral benieuwd naar de meningen van de mensen die ik eerder bedankte. Durf het bijna niet te vragen maar dat hielp echt wel, al klinkt het nu niet zo (ik weet ook wel hoe bizar dit klinkt).
Ik heb even niks laten horen, sorry daarvoor.
Met mijn ex is het al weer even aan,
is weer mijn vriend dus.
Dit na een aantal gesprekken waarbij ik het gevoel had tegen een muur op te lopen bij hem. Ik zei dan dat ik bij hem het gevoel miste dat we een gelijkwaardige relatie hadden.
Hij zei dan dat ik teveel invulde hem en dat hij zielsveel van me houd.
Nu heeft hij dus toegeven dat ik in bepaalde opzichten gelijk heb, en is hij daadwerkelijk bezig met hulp krijgen. Hij zei ook dat zijn laatste twee extra 'n precies hetzelfde zeiden. Sterker nog: over een maand al begint hij met een intensief traject. Dat heeft hij al eerder geprobeerd, maar teruggedraaid: nu kon hij alsnog terecht en dat gaat dus heel snel van start. Hij begint er ook zelf over (heel zelden, maar toch). In de zin van, wat als ik hier en daar tegenaan loop, wat als alles verandert.. Dat is erg spannend voor 'm dus..
Komt ie he: ik heb zelfs even met Miep gepraat vandaag, was toeval, en schrok daar toch wel van?
Ik had van hem namelijk al een week geleden gehoord dat hij verteld had dat ik iets tegen Miep had, en zij mij niet hoefde te zien.
Vervolgens spreek ik haar.. En schrompelt heel dat beeld van de boze bitch weg.Ook al blijf ik denken dat ze niet zuiver op de graat is. Ok, ik weet nu dat ze issues heeft (autisme, verschillende diagnoses, dus geen maatschappelijk werker zoals mijn vriend zei?) begint over een paar maanden aan eenzelfde soort therapie als ik, althans qua hoe intensief..
Maar ik zie niks terug van waar ik me zo aan irriteerde bij mijn vriend: zelf vind ze zichzelf helemaal niet zo geweldig. Zegt ze.. Of ze schrok zich rot omdat ze mij zag terwijl zij ineens geen behoefte had aan mij, en was daardoor meer kwetsbaar, kan ook?
Ik kan er geen wijs meer uit, krijg het gevoel in een Agatha Christie te leven of zo.
Los van al die problemen (ik "hoor" mijzelf typen en dan al drie mensen in therapie.. " hoe zit het dan godverdorie met die verafgoding van Miep?
Moet ie toch wel verliefd op haar zijn, kan toch niet anders?
Voor de mensen die deze lap tekst lezen: bedankt.
Vooral benieuwd naar de meningen van de mensen die ik eerder bedankte. Durf het bijna niet te vragen maar dat hielp echt wel, al klinkt het nu niet zo (ik weet ook wel hoe bizar dit klinkt).
donderdag 21 november 2019 21:30
Nou Noia, dat vind ik dus ook van mezelf, en daar word ik knettergek van.
Wie/wat/waar moet ik nou boos op zijn, of boos überhaupt?
Ik denk de hoofdzaken wel te hebben, maar is dat ook zo?
Ik weet niet wat ik verder moet zeggen.
Ligt het dan aan mij?
Of zet ik mijzelf in een slachtofferrol door dit te typen?
Of allebei?
Of helemaal niet aan mij?
Ik weet het echt niet en ik raak er uitgeput van.
Zit zelf verdorie in deeltijdtherapie en dit mezelf de hele tijd afvragen bovenop een familieprobleempje op dit moment is me even veel.
Wie/wat/waar moet ik nou boos op zijn, of boos überhaupt?
Ik denk de hoofdzaken wel te hebben, maar is dat ook zo?
Ik weet niet wat ik verder moet zeggen.
Ligt het dan aan mij?
Of zet ik mijzelf in een slachtofferrol door dit te typen?
Of allebei?
Of helemaal niet aan mij?
Ik weet het echt niet en ik raak er uitgeput van.
Zit zelf verdorie in deeltijdtherapie en dit mezelf de hele tijd afvragen bovenop een familieprobleempje op dit moment is me even veel.
donderdag 21 november 2019 23:26
Ik snap die laatste post over Miep (en dat je weer bij je vriend terug bent) niet zo.
Bij dit zinnetje denk ik echt dat er tussen de verhoudingen van jullie 3 niks veranderd is: "Ik had van hem namelijk al een week geleden gehoord dat hij verteld had dat ik iets tegen Miep had, en zij mij niet hoefde te zien." Waarom in godsnaam gaat hij meteen naar Miep en lullen dat jij haar niet mag? Ook dat hij dan weer tegen jou zegt dat zij jou niet meer hoeft te zien... hij houdt van stoken?
Ik zal je post nog wel een keer overdag lezen, misschien dat ik het dan beter snap. Blijf vooral hier schrijven als dat oplucht en je het fijn vindt als wij meedenken.
Ik vraag het me wel af wat nou jouw echte beweegredenen zijn om terug naar hem te gaan. Is hij echt zo super leuk (ook al heeft hij blijkbaar 'issues' en moet hij nu nog het traject in om aan zichzelf te werken) of ben je toch liever niet alleen of denk je dat je niet beter kunt krijgen?
Waarom stap je terug in een relatie die voor jou niet gelijkwaardig voelt? Want dat hij nu aan zichzelf gaat werken is geen garantie dat de relatie gelijkwaardiger zal worden. Of dat hij ten goede voor jou veranderd. Is het niet beter als jullie eerst beide aan jullie zelf werken en daarna wel zien of er iets is?
Bij dit zinnetje denk ik echt dat er tussen de verhoudingen van jullie 3 niks veranderd is: "Ik had van hem namelijk al een week geleden gehoord dat hij verteld had dat ik iets tegen Miep had, en zij mij niet hoefde te zien." Waarom in godsnaam gaat hij meteen naar Miep en lullen dat jij haar niet mag? Ook dat hij dan weer tegen jou zegt dat zij jou niet meer hoeft te zien... hij houdt van stoken?
Ik zal je post nog wel een keer overdag lezen, misschien dat ik het dan beter snap. Blijf vooral hier schrijven als dat oplucht en je het fijn vindt als wij meedenken.
Ik vraag het me wel af wat nou jouw echte beweegredenen zijn om terug naar hem te gaan. Is hij echt zo super leuk (ook al heeft hij blijkbaar 'issues' en moet hij nu nog het traject in om aan zichzelf te werken) of ben je toch liever niet alleen of denk je dat je niet beter kunt krijgen?
Waarom stap je terug in een relatie die voor jou niet gelijkwaardig voelt? Want dat hij nu aan zichzelf gaat werken is geen garantie dat de relatie gelijkwaardiger zal worden. Of dat hij ten goede voor jou veranderd. Is het niet beter als jullie eerst beide aan jullie zelf werken en daarna wel zien of er iets is?
vrijdag 22 november 2019 08:34
Heel goed dat hij hulp krijgt, maar kan dat niet beter terwijl jullie niet in een relatie zitten? Het zal best heftig voor hem worden zo te horen, dus het zal niet van de ene op de andere dag anders & beter gaan. Jij hebt ondertussen ook nog therapie, en je klinkt alsof je ondertussen nog steeds twijfelt over je relatie. Zou het niet meer rust in de tent brengen als jullie nu even uit elkaar blijven en over een half jaar of iets weer gaan daten? Soort van nieuwe start?Mariagalatea schreef: ↑21-11-2019 21:07
Nu heeft hij dus toegeven dat ik in bepaalde opzichten gelijk heb, en is hij daadwerkelijk bezig met hulp krijgen. Hij zei ook dat zijn laatste twee extra 'n precies hetzelfde zeiden. Sterker nog: over een maand al begint hij met een intensief traject. Dat heeft hij al eerder geprobeerd, maar teruggedraaid: nu kon hij alsnog terecht en dat gaat dus heel snel van start. Hij begint er ook zelf over (heel zelden, maar toch). In de zin van, wat als ik hier en daar tegenaan loop, wat als alles verandert.. Dat is erg spannend voor 'm dus..
