Twijfels

07-11-2019 22:33 17 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoii dames,

Nog een topic haha. Ik zit al een tijdje met een naar gevoel en omdat ik op m’n andere topic zoveel meer reacties had als ik had verwacht dacht ik, misschien kan ik deze vraag nu ook wel gewoon hier stellen. Of nja vraag, mijn gevoel uitspreken en vragen wat jullie zouden doen in mijn situatie.

Ik heb momenteel 5 á 6 maanden een relatie met mijn huidige vriend. Hiervoor scharrelden we 3.5 jaar met elkaar, soort knipperlicht relatie haha. Hij was mijn eerste liefde en het werkte nooit echt tussen ons want 1) leeftijd zat hem eerst dwars en 2) hij wou niks serieus. Begin dit jaar was ik er gewoon wel eens klaar mee na zoveel jaar want ik vond hem oprecht leuk en ik wou ook echt iets serieus maar hij blijkbaar toen nog niet en toen hebben we elkaar gedag gezegd. Maar hij had er achteraf dus spijt van en daar ben ik achtergekomen op een festival in mei nadat ik hem 4 maand ofzo niet had gesproken. Hij zei tegen een vriendin van mij dat hij me heel erg mistte en zij zei tegen hem dat hij me met rust moest laten. Ze vertelde het wel aan mij en ik vroeg dus aan hem van waarom nu ineens wel? Ik geloofde niet dat hij het echt meende. Maar hij had hele verhalen over dat hij eens op een echte date met mij wou en ik zei dat als hij het echt meende mij nuchter moest opbellen 2 dagen later. En ja hoor, dat deed hij. Ik was nog steeds terughoudend en hij bleef me maar berichten 2 weken lang en nja mijn gevoelens kwamen alweer naar boven en toen toch akkoord gegaan met de date en wat vond ik dat spannend! Hij blijkbaar ook zei die en dat merkte ik ook. Sindsdien zijn we eigenlijk bijna elke dag samen geweest en heeft hij gezegd dat ie van me houdt en eindelijk was mijn eerste liefde ook verliefd op mij! We kregen al vrij snel een “officiële relatie”. Hij woont weer thuis bij zijn ouders en ik ben daar eigenlijk altijd over de vloer. Echter hebben we wel wat problemen, eerst wist ik niet zo goed hoe ik mij moest gedragen in een serieuze relatie ivm verleden. Ik heb ptss en dus enorme moodswings als ik word getriggerd en verlatingsangst waardoor ik hem eerst best erg claimde. Dit alles is nu minder gelukkig want ben er ook voor in behandeling. Maar hij heeft zelf ook zijn issues, hij heeft denk ik woedeproblemen want hij word zo enorm snel boos en dan zegt die ook echt lelijke dingen. Ik heb het er over gehad met zijn moeder en die zei dat dat altijd al zo was geweest. Ook heeft hij mijn moeder nog nooit ontmoet omdat hij dat spannend vind. Ze is van buitenlandse komaf en hij weet wel van onze heftige ruzies maar ik kan goed met mijn mams. Maar hij weet ook dat zij hem wel kent van de verhalen van de afgelopen 3.5 jaar haha. Zo zijn er nog wel wat dingen maar het gevoel wat ik bij hem heb als we samen zijn vind ik zo bijzonder! Ik voel zoveel liefde en ik krijg het dan ook echt terug. Hij is verder erg lief en hij heeft ook echt een goed hart en we kennen elkaar inmiddels al zo lang en zo goed. Ik wil graag dat het werkt ondanks onze verschillen maar als we dan ruzie hebben voelt het zo ontzettend zwaar aan en dan begin ik ook heel erg te twijfelen of ik dit wel wil zo maar als we dan afspreken om te praten, wat we heel goed samen kunnen als we niet boos zijn trouwens, dan hoeven we elkaar na de tijd alleen maar even aan te kijken en dat voelt het gewoon weer goed. Ik kan het echt niet goed uitleggen maar mijn vraag is, wie heeft nog meer zoiets meegemaakt en wie is ook met een partner waar je ergens best veel van verschilt.

Sorry voor dit mega lange topic haha, hoop dat het een beetje duidelijk is
Haha nee
X
anoniem_385494 wijzigde dit bericht op 11-11-2019 07:12
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Haha, nee! :facepalm:
Lekkere zinnige reacties weer.

To je klinkt nog erg jong en je geniet van je eerste liefde. Het klinkt niet helemaal top en gelijkwaardig.
Vreemd dat hij jouw moeder niet wil ontmoeten. Hij kan zich over die spanning heen zetten lijkt me.

Kan je meer vertellen over die verschillen waar je tegenaan loopt?

En de boosheid hoe uit zich dat?

Wat is er zo leuk aan hem en jullie relatie?

Iets meer verduidelijking zou helpen om een goed advies te kunnen geven.
Alle reacties Link kopieren
Mijn partner en ik verschillen erg.
Maarrr we waarderen elkaar daarin. Houden van elkaar en maken daar geen ruzies over.
Alle reacties Link kopieren
Goed dat je het zo grappig vindt haha. Nog veel plezier!
Alle reacties Link kopieren
TO, even een kleine tip.
Haal dat “haha” even weg uit je openingspost.
Je doet dit waarschijnlijk om te proberen het luchtig te houden. Ik heb het gevoel dat dit voor jou helemaal niet zo luchtig is, maar een serieus probleem.
Door dat “Haha” krijg je hier al snel wat vervelende reacties waar je niet op zit te wachten.
:hug:
Alle reacties Link kopieren
Wij verschillen als dag en nacht. Maar we vinden beiden dat een relatie leuk hoort te zijn. We hebben eigenlijk nooit echt ruzie gehad. Als dat zo was als bij jullie, waren we niet samen. Een relatie hoort leuk te zijn.
Alle reacties Link kopieren
Als je heel jong bent dan ben je meestal nog niet zelfzeker omdat je je plek nog niet gevonden hebt in de maatschappij en nog niet voldoende ervaring hebt. Daardoor ben je veel sneller (dan later) bereid om een hoop nare eigenschappen van de ander voor lief te nemen, want, je ben dan immers niet meer zo alleen in de wereld en je kan aan je vrienden laten zien dat je er best een kan krijgen.

Maar dit voldoet op den duur niet meer. Je krijgt meer mensenkennis en leert onderscheid te maken. En je wil beter voor jezelf.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Qiyara schreef:
08-11-2019 04:51
Lekkere zinnige reacties weer.

To je klinkt nog erg jong en je geniet van je eerste liefde. Het klinkt niet helemaal top en gelijkwaardig.
Vreemd dat hij jouw moeder niet wil ontmoeten. Hij kan zich over die spanning heen zetten lijkt me.

Kan je meer vertellen over die verschillen waar je tegenaan loopt?

En de boosheid hoe uit zich dat?

Wat is er zo leuk aan hem en jullie relatie?

Iets meer verduidelijking zou helpen om een goed advies te kunnen geven.
Bedankt voor je normale reactie! Ja ik ben 20 en hij 25. Ik vind het zelf ook vreemd dat hij mijn moeder niet wilt ontmoeten maar hij is bang dat hij niet word geaccepteerd door haar als Nederlandse man. Ik heb hem al duidelijk gemaakt dat dat bij ons thuis echt niet zo gaat (mijn vader is ook Nederlands maar niet in the picture).

Verder over onze verschillen, hij heeft een wiet probleem waar ik best wel heel erg mee zit. Het vlakt zijn emoties zo af en hij doet het bijna elke avond, als hij de hele avond met mij is gelukkig niet. Hij geeft ook aan te willen stoppen maar ik wist oprecht niet dat dit een serieus probleem was. Hij heeft ook add en doordat ik me daar voor het eerst veel meer over in ben gaan lezen gisteravond en vanmorgen begrijp ik hem wel beter en is het me ook duidelijk dat hij aan sommige dingen niks kan doen. Zoals erg slecht plannen, chaotisch zijn etc. Dat zat me wel eens dwars omdat ik dacht dat hij mij niet genoeg respecteerde en maar wat deed. Maar hebben laatst ook een goed gesprek gehad over de dingen die me dwars zitten maar het lijkt erop dat sommige dingen gewoon “hem” zijn als het ware. Sorry als het wat vaag klinkt..

Als hij eenmaal boos is dan gaat hij gewoon schelden, wat heel raar bij hem is is dat de woorden voor hem niks betekenen. Alleen komen ze bij mij erg hard aan, afgelopen weekend deed hij het weer en was er toen zo klaar mee dat ik heb gezegd dat ik er een punt achter wou zetten omdat ik me niet zo wou laten behandelen. Later belde hij me en zei hij van “ja, ik weet echt niet waarom ik soms zo doe en waarom ik die dingen zeg.” Ik hoorde wel de oprechtheid in zijn stem en hij was ook erg van slag en toen we gingen afspreken om te praten moest hij ook huilen omdat hij me niet kwijt wou en dacht dat dat nu wel zo was. Weet je, ik twijfel niet aan onze liefde voor elkaar. We hebben dan wel erg lang gezeik gehad en ik had waarschijnlijk niet eens iets tegen hem moeten zeggen afgelopen mei maar goed zoals ik eerder zei, dat gevoel wat hij me geeft als we samen zijn kan ik niet eens beschrijven. Hij is lekker gek net zoals ik, kan ook echt helemaal mezelf zijn. Kunnen heel goed praten over van alles, doen vaak leuke dingen samen maar liggen vaak ook lekker lui samen op bed of op de bank. Mijn vraag is gewoon, hoe ga ik om met die enorme dieptepunten (zo voelt het voor mij aan als we ruzie hebben) en wie heeft zoiets gelijkwaardigs meegemaakt aan het begin of zit ik nou echt in zo’n enorm rare relatie? ...
Alle reacties Link kopieren
Merel7 schreef:
08-11-2019 07:18
TO, even een kleine tip.
Haal dat “haha” even weg uit je openingspost.
Je doet dit waarschijnlijk om te proberen het luchtig te houden. Ik heb het gevoel dat dit voor jou helemaal niet zo luchtig is, maar een serieus probleem.
Door dat “Haha” krijg je hier al snel wat vervelende reacties waar je niet op zit te wachten.
:hug:
Ja, bedankt! Ik snap sowieso niet wat mensen willen bereiken door zoiets te reageren. Vind het maar wat gemeen maar gelukkig zijn er toch nog aardige mensen die daar doorheen kijken. Bedankt nogmaals!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je jezelf best wel wat aandoet om met jouw angsten een relatie aan te gaan met iemand die een woede probleem heeft.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
viva-amber schreef:
08-11-2019 10:37
Ik denk dat je jezelf best wel wat aandoet om met jouw angsten een relatie aan te gaan met iemand die een woede probleem heeft.
Vergeet de wiet-verslaving niet.
Ik vind je wijs! Mooi hoe je hem in z'n waarde laat en ook jouw eigen grens probeert te bewaken.
Wat ik wel zie doorschemeren (lijkt het) dat je teveel verantwoordelijkheid neemt waar hij deze zou mogen pakken. Zijn Add bijvoorbeeld, goed dat je inzicht krijgt, maar dit is natuurlijk geen vrij brief voor hem voor bepaald gedrag. Daarnaast lijkt hij het op te lossen door te blowen. Dat blowen, logisch dat dat voor jou een ding is, zou ik persoonlijk niet mee kunnen leven.
Zou voor mij een deal-breaker zijn.

En ook zijn gedrag, schelden en harde woorden horen niet. Als dat nogmaals gebeurt nu je je grens hebt aangegeven zou ook dat voor mij een deal-breaker zijn.
Daarin hoef je absoluut niet aan jezelf te twijfelen! Zijn gedrag is niet ok.
Je verdient iemand die jou lief behandeld en bij een ruzie zichzelf in de hand kan houden door zijn eigen woede zelf te verwerken en daarna het gesprek met jou aan te gaan.

Pas op jezelf en neem jezelf serieus in wat je voelt!
Alle reacties Link kopieren
Je zult dit vast niet willen horen, maar met deze jongen ga jij waarschijnlijk niet gelukkig worden.

Een verslaving en add zijn serieuze problemen. Natuurlijk heel rot voor hem, maar net zo rot, zelf nog rotter, voor jou.
Zelfs al gaat hij in therapie, is de kans heel klein dat hij zichzelf in de hand kan houden.

Wil jij de rest van je leven je moeten aanpassen aan het gedrag van je partner?

Je van alles naar het hoofd laten slingeren vanwege zijn woede-uitbarstingen?

Wil jij later op de bank zitten met een baby en een blowende vader?

Ik gun je oprecht een man die wel goed in zijn vel zit en waar je een gelijkwaardige relatie mee kunt hebben.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie reacties! Ik ga hier goed over nadenken!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven